Mijn zoontje is best een moeilijke eter. Helaas altijd al geweest. Het ging een beetje beter, maar nu is het weer zover... Ik heb hem gevraagd wat hij als ontbijt wilde. Pap of brood. Hij wou pap. Dus ik pap gemaakt (ook voor mezelf) en toen samen met z'n drieen ontbeten. Alleen heeft mijn zoontje de pap met geen vinger aangeraakt. In het begin wat van gezegd, later genegeerd. Alleeen...... Mijn man is inmiddels al naar zijn werk en ik ben ook bezig gegaan met mijn dingen. Ik heb hem geprobeerd te helpen, maar dat wil hij niet. Hij is 1 keer van tafel gegaan en toen heb ik hem weer terug op de stoel gezet. Toen heeft hij heel lang gehuild en geschreeuwd. Ik heb dat genegeerd. Af en toe wel tegen hem gezegd dat de pap niet perse op hoeft, als hij maar even wat eet. Daarna weer verder gegaan met mijn dingen. Nu ben ik aan het strijken, maar meneer zit nog steeds aan tafel voor zich uit te kijken met een vol bord pap voor zich. Hij zit nu al 3 kwartier aan tafel. Hij zegt dat hij geen pap wil en dat hij moe is. Pffff.... Weet niet zo goed wat ik hiermee moet. Ik wil niet toegeven. Als ik de pap nu weg doe, heeft hij dus niet ontbeten. Iets anders geven ipv pap wil ik niet, hij heeft zelf tenslotte de keus gehad. Iemand advies? Edit: hij is ruim 2,5 jaar
Inderdaad....hij merkt vanzelf wel dat hij honger krijgt als hij niet ontbijt. Graag of niet hoor . Hem in ieder geval geen uren aan tafel laten zitten. Na de gewone 'onbijttijd' bord weghalen en verder met de orde van de dag.
Voral geen strijd van maken. Ik zou hem ook niet aan tafel laten zitten, dan straf je hem alleen maar: negatieve aandacht aan het probleem. Geen woord aan vuil maken en wanneer de rest is uitgegeten ook dat van hem weghalen en van tafel gaan. Geen isseu van maken Een kind verhongert zichzelf heus niet.
Hier ook een kind die slecht eet. Ik maak er ook geen strijd van, gewoon van tafel als wij ook gaan en hij wil echt niet eten. Hij krijgt niks anders, maar gewoon wat hij anders ook krijgt. Fruit later op de ochtend enz... Ook 's avonds gebeurd het wel eens dat hij maar 1 sperzieboon gegeten heeft, dan krijgt hij een bakje yoghurt net als anders, maar niks meer... Hij heeft ook periodes dat hij weer heel veel eet, maar slecht eten is op de meeste dagen. Hij is gewoon gezond, nooit ziek en groeit goed..
Vind het ook wel een beetje zielig hoor....hij heeft zelf pap gekozen...hij is nog maar 2,5 jaar!! Kom op zeg.... Haal em van tafel en bied straks iets anders aan...niet zo pricipieel hoor...hij is nog klein.
Ik zou hem ook gewoon laten. Hij krijgt vanzelf een keer honger. Tot eten dwingen werkt vaak alleen maar averechts. Misschien heeft hij echt geen honger, misschien is het een machtsspelletje. Zorg dus dat jij die 'macht' houdt: "hier is je eten, als je wilt mag je eten, wil je niet, dan niet, maar dan ben jij degene met honger". En pas zou ik pas bij het volgende eetmoment iets anders aanbieden, en dan liefst ook iets gezonds (of desnoods weer pap of een boterham, als je weet dat hij het gewoon lust), dus niet een half uur na het ontbijt een koekje ofzo. Wat ik verhelderend vond was een zinnetje dat ik eens ergens las: 'als ouder kun je niet bepalen hoeveel je kind eet, maar wel wàt hij eet'. Dus gezonde dingen aanbieden en je kind bepaald dan zelf of het iets eet en hoeveel. Ze laten zichzelf over het algemeen (er zijn natuurlijk uitzonderingen) niet verhongeren.
Bedankt voor jullie tips. Ik zat er echt even doorheen toen ik mijn berichtje typte. Maar 5 minuten nadat ik dit topic had geopend, begon meneer te eten! Hij heeft een paar happen gehad en toen was het voor mij ook goed. Had hem ook al gezegd dat hij niet alles op hoefde te eten. Ik ga never nooit zonder ontbijt de deur uit. En mijn kinderen ook niet. Ontbijt is het belangrijkste eetmoment van de dag en dat wil ik ze graag meegeven. Maargoed, het probleem heeft zich vanzelf opgelost. Bedankt voor het reageren!
Zo lang laten zitten met een bord pap. Mijn keuze zou het niet zijn. Zou gewoon verder gaan en dan eten ze maar wat eerder een stuk fruit. Hier mogen ze meer dingen kiezen. Vaak weet ik van te voren al of ze het wel gaat eten of niet. Dan bied ik andere keuze.s aan. Een hap is voldoende en eet je niet dan maar niet. Wat vaak ook helpt is als je zelf al klaar bent en je gaat samen weg steek een stuk ontbijtkoek in je tas en geef dat onderweg toch ontbijt op een andere manier.. Zo als jij het doet gaat tegen mijn principes in geen dwang middel om te eten. En laten zitten aan tafel vind ik een dwangmiddel. Nu heeft hij het nog gedaan. Maar besef dat het ook anders kan gaan lopen als je dit blijft doen. Dan kan het alleen maar een aversie opwekken voor het eten. En dan schiet je je doel voor bij. Wees creatief maar niet te stikt.