Ja was ook zo en aan t einde n kleine buik maar doordat ik geen vet hev zie je t kindje helemaal zitten dus harde rare bobbelige buik.
Monique whaha buik?? Idd welke buik Maar mooi hoor!! Bij iedereen is ie weer anders.. Vriendin van mij had ook haast geen buik. Met haar 40w buik leek ze op mij met iets van 28/30 weken :') En ik ging een keer uit eten toen ik zwanger was met mn man, was toen iets van 32 weken, en toen ze vroegen hoe lang ik nog moest zeiden ze; oohhhh, zo lang nog?! Ja ja ik weet dat ik dik ben, dacht ik nog XD whehe.
Mooi plat buikje ahja sheelt weer sjouwen ermee Maar andere kant jammer ivm weinig showen Ik ben benieuwd hoe mijn 2e buikje word haha De 1e was gewoon normaal denk ik. Flink groot maar niet mega gek ofzo Ahja wie weet... deze ronde begonnen
Mooi subtiel buikje joh.. haha zo zie ik er van mezelf al uit... Ik heb maandag de eerste echo gehad.. blijft toch spannend maar alles zag er goed uit. Yay!
haha die kirasese heeft het ff druk vanavond Veel plezier! Kawaii; goed nieuws dat je echo goed was! Toppie toch! Dat heb je maar weer gehad. Ja, die buik, echt belachelijk klein. Toch zegt iedereen dat het sneller is dan bij de eerste. Toen zag je pas wat rond 30 weken...
Hoi meiden, Ik heb de kriebels voor een tweede maar manlief nog niet, ik vroeg me af, hebben jullie tips (en trics ) voor mij. Hij krabbelde vorige week terug nadat hij eerder zei volgend jaar te willen proberen. Ik vind dit best moeilijk hier goed mee om te gaan en was er best verdrietig om. Liefs Augustus2009
Praten en vragen waarom hij zich bedacht heeft. Anders kan je er niet goed mee omgaan. Hier had hij meer tijd nodig. En ik heb me er toen bij neergelegd.
Idd praten, let wel laat hem praten, niet van ahhh snotter en proberen emotioneel te worden, maar echt hem aanhoren waarom, wat voor rede heeft hij dan... Misschien is het van tijdelijke aard, thja er klaar voor zijn de 1e of 2e maakt niet uit, valt niet op een datum te prikken, het is een gevoel, misschien heeft hij dat gevoel nu nog niet, maar over een half jaar wel..
Ik wilde kort na mijn bevalling meteen weer een tweede, nu merk ik wel dat dit gevoel begint te vervagen maar het blijft wel aanwezig. Ik wil het nog allemaal eens meemaken, het zwanger proberen raken, ontdekken dat je zwanger bent, die eerste spannende weken, de eerste schopjes en doe maar voort. Maar het is dan wel de laatste keer Eerst wilden we maar 18 maanden tussen hebben, dus dat wil zeggen dat we dit najaar weer aan de bak moeten. Maar daar hebben we beide nog geen zin in. Ook omdat het ons te duur zou zijn om 2 kinderen naar het kdv te doen. (zou ons zo'n 600,00 per maand kosten!) Dus dan maar besloten om te wachten tot zomer 2014 om er weer eens voor te gaan. Nog een jaartje geduld dus hier
Kira leuk, klusze! Leuk Kawaii dat je echo goed was.. Altijd weer spannend he! augustus: ja lastig is dat he.. Praten idd. Je moet het toch echt samen eens worden. Zeg hoe je je voelt en probeer bij hem ook duidelijk te krijgen waarom hij nu niet wil.. Hier wil mn man ook nog ff wachten, we gaan straks op vakantie en dat wil hij als bedenktijd gebruiken.. vind ik prima alhoewel ik mn gevoel soms wat teveel op de voorgrond laat komen, maar dat geeft niet.. daar kunnen we het goed over hebben
Thja t klinkt een beetje raar maar eigenlijk bepaal ik t voor t grootste gedeelte wanneer we voor een 2de gaan, (buiten t feit van dat er eerst een dakkapel moet komen) stel de dakkapel wordt morgen geplaatst, heb ik de touwtjes in handen, maar ik wil er ook pas vanaf willemijn haar 2 e verjaardag voor gaan, dan is zij al naar de ptz en is er echt tijd een op een.. Maar wanneer welke maand straks is in aan mij hihi
Ik had in het begin totaal geen kriebels, is nu sinds een maandje of 2 gok ik Manlief wil echt nog even wachten en vind ik prima, maar soms best lastig om rationele argumenten tegen je gevoel te geven.. Werkt niet altijd magoed. Hij wil zeker een tweede dus daar ligt het niet aan. En ik vind wel dat we het er allebei over eens moeten zijn dus we wachten gewoon lekker nog even.. Eerst ook nog even op vakantie, manlief gaf wel een goed argument; je moet nog wel een wijntje kunnen drinken op vakantie! Whihi. Dus ja komt goed.
Augustus: ik denk ook dat jullie goed met elkaar moeten praten. En blijven praten. Hier hebben we dat ook steeds gedaan. Ik was er gewoon nog niet klaar voor na alle ellende wat we hadden meegemaakt. Ook heb ik veel voorbereiding gedaan om te zorgen dat ik wel klaar was. Gesprekken in het ziekenhuis, bij de vk enz. Die kriebels groeit vanzelf uit naar de beslissing... Bij de een duurt het langer dan bij de ander.
Lief puzzelstukje: heb meteen je advies in de praktijk gebracht. Hij begon er gisteren over. Zaterdag geweldig eerste verjaardagsfeest van dochter gehad, was geweldig. We hebben een strijd gestreden om haar te krijgen en dat hoofdstuk heb ik zaterdag (ritueel) in mijn hoofd afgesloten toen we het kaarsje op de taart uitbliezen. Ik heb hem laten praten. De ene keer zegt hij "als we volgend jaar voor een tweede gaan" de andere keer zegt hij "ik ben zo blij zoals het nu gaat" en dan weer "een tweede is ook financieel misschien niet haalbaar". Ik snap het wel wat hij zegt maar voor mijn gevoel zijn we gewoon nog niet compleet. We zijn er wel uit, we gaan niet weer de medische molen in, dat proces willen we en kunnen we niet nog eens aan. Of natuurlijk of niet. Kan wel huilen, wordt heen en weer geslingerd door verschillende gedachten. Maar, je verwoordt het heel mooi, de kriebels groeien vanzelf uit naar een beslissing. Wat als hij iets anders wil dan ik... de gedachte alleen al. Wat moet ik nou? Liefs, Aug
Augustus, ik denk dat jullie er nog niet aan toe zijn, geef het tijd, dring het jezelf of je partner niet op om nu een datum te kiezen vanaf wanneer je voor een brusje wilt gaan, dat gevoel kwn je niet vastzetten op een datum De kriebel wordt vanzelf een verlangen, en dan vervagen de grenzen weer die je van te voren in gedachte had.