Even een nuance; mijn vriend heeft diabetes, en zo nog meer dan 800.000 Nederlanders, ook kinderen. En ja, hij vergeet ook wel eens Dextro oid op zak te hebben, en als hij een hypo krijgt in de supermarkt trekt hij ook wel eens iets uit het karretje open waar veel koolhydraten in zitten. Toegegeven, dit zijn natuurlijk uitzonderingen, maar je wordt al zo snel als asociaal bestempeld terwijl mensen helemaal de achtergrond niet kennen....
Maar je zou letterlijk niets zeggen? Niet van "Hmm dat is niet de bedoeling" gewoon zwijgend een donut uit het doosje halen en die geven? Edit: oh gelukkig niet Dat ze de rest ging betalen lijkt me logisch... Daar heb je dan niet echt keuze in. Maar ik had toch wel een hartig woordje gesproken hoor Heb zelf trouwens 1x gehad... Madammeke had pakje dadels te pakken gekregen, open gemaakt en half leeggepeuzeld. Doordat de kap omhoog stond... Had ik niks gezien. En ook niemand in de winkel die opmerkte dat mijn 1-jarige (klein voor d'r leeftijd ook nog) een pak dadels met pit leeg zat te snaaien. Was ik toch niet zo blij mee En tja... In het mandje dus maar. Kon toch moeilijk half pakje dadels in het rek schuiven omdat het niet de bedoeling was dat ze die zou opeten. Ik doe alleen niet aan in de winkel niks zeggen en dan thuis toch nog straf. Straf/op d'r kop is meteen... Niet thuis pas.
Ja hier dus ook zo. Als ik een lage suiker krijg vaak omdat ik dan eigenlijk al honger heb kan ik er op rekenen dat hij sterkt daalt mijn suiker en dan moet ik iets eten of drinken. ( heb suiker) en ook in de zwangerschap van de jongste had ik suiker wat moet je dan?
Voor ik mijn dochter meeneem smeer ik altijd een broodje die krijgt ze mee in een zakje voor onderweg en ze krijgt haar tuitbeker ook altijd mee vol sap. Toch krijgt ze vaak meer trek van een lekker broodje uit mama's mandje in de supermarkt. Mijn dochter vind het spannender om iets uit de supermarkt te eten dan van thuis. Ik kan geven wat ik wil maar soms eet ze het niet op en heeft ze toch nog honger. Tjah, big deal..... Als ze dingen hebben om te proeven krijgt ze dat en anders gewoon iets uit mijn mandje als ze trek heeft, met de nadruk op ALS. Want het gebeurt misschien eens per week ofzo.
Eten voordat me de deur uitgaat? En ik had tijdens zwangerschap last van laag ijzergehalte dus heb ook wel wat keren staan draaien op m'n benen in de winkel. Mar goed... Flauw vallen of een krentenbol.. Tja dan wint de krentenbol toch wel. Maar dat zijn incidenten als goed is... Je gaat toch niet voor je lol half tegen de vlakte in de supermarkt. Dochterlief heeft dat excuus gelukkig niet
ik heb bij mijn andere reactie geschreven dat ik daar eigenlijk niet heel bang voor ben. mijn zoon luisterd over het algemeen heel goed. komt een enkele keer voor en het gaat dan meestal over drinken ( mijn zoon heeft altijd veel dorst). als het nou over een snoepje zou gaan zou ik denken ja dat is gewoon trek maar als mijn zoon echt daarvoor gaat huilen en op de grond liggen denk ik dat hij gewoon echt dorst heeft. en ook ik heb hem wel eens op mijn arm huilend de winkel uit genomen omdat hij iets niet mocht, dus geef niet altijd toe. en ik zeg ook niet dat ik door de spraakstoornis van mijn zoontje maar moet toegeven aan zijn driftbuien maar vind het soms wel zielig omdat hij mij iets duidelijk probeert te maken maar ik hem niet begrijp. mischien ben ik te soft maar gelukkig nog geen situaties mee gemaakt wat ik dacht dat dat echt niet kan. ik vind het eerlijk gezegd gewoon geen probleem als hij alvast wat te drinken wil en ik reken het ALTIJD af!
Ik ga eigenlijk nooit de supermarkt in zonder eerst mijn saldo te checken, tegenwoordig hebben bijna alle winkels een automaat voor staan. Dus ik weet dan ook zeker dat ik het kan betalen. Ik geef mijn kinderen ook weleens hun zin zodat ze stil zijn Ja ook in de winkel maar heeeel sporadisch), erg he, ik weet dat normale moeders dat nooooit zouden doen...ik denk dat ik zelf zo maar het amk ga bellen, en daarna mogen mijn kids mijn telefoon lenen om de kindertelefoon te bellen.
waarom neem je dan niet gewoon een beker drinken mee? en heeft niks met de perfecte moeder uithangen hier te maken... vind het raar dat bij discussies dingen gelijk uitmonden in ruzie... een normale discussie is toch niks mis mee?? Ik leer hier ook zat bij, maakt dat dat ik voorheen geen goeie moeder zou zijn? Ben ik pas een perfecte moeder als ik alles perfect doe? Nop! Want je kan NOOIT alles perfect doen... Maar zou niet weten waarom er niet over gediscussieerd mag worden, daar is toch een forum voor?
Ik vind het gewoon echt niet kunnen om kinderen of volwassenen iets te laten eten wat nog niet betaald is, eerst wordt er betaald en dan kan het buiten wel gegeten. Net als dat ik niet wil hebben dat hij in de winkel een bolletje of wat dan ook van de bakker eet, want in de winkel verkopen ze ook bolletjes moet de cassiere dan maar gokken of het wel of niet van hun is en wel of niet nog betaald moet worden. Vind dat ze dat even in de winkel rustig kunnen zonder wat te eten, de rest van de dag kunnen ze wel eten
Ik doe dat ook wel eens. Pak een zak krentenbollen bij de ah (overigens wel gevraagd aan de manager of dat goed was en de beste man bezeek zich zowat dat I het vroeg) geef mijn zoontje een krentenbol en reken de zak af. Edit: Zelf een keer gedaan tijdens mn zwangerschap ook gevraagd aan de manager omdat ik in ene niet goed werd. Maar zou nooit ongevraagd een zak chips openen en op eten.
Nee maar ze wordt beoordeeld op een voorbeeld in de opvoeding en er wordt meteen vanuit gegaan dat ze ALTIJD maar toegeeft.. Daarbij is dat niet het onderwerp van het topic en heeft ze helemaal niet om kritiek over haar opvoeding gevraagd..
Ja snap jou gedachten tot dat je zelf suiker hebt. Ook al heb of had ik gegeten kon het in eens plotseling gebeuren. En ijzer te kort had ik in de zwangerschap met de oudste ben ben ooit tegen de vlakte gegaan. Werd zwart voor mijn ogen. Tja wat doe je er aan helemaal niks op die momenten. Maar als suiker patiënt heb ik wel geleerd om iets in mijn tas te stoppen voor onder weg. Maar ik heb ook twee kinderen die mee smikkelen en soms zit het dan niet in mijn tas.
Ok, duidelijk, ik snap het. Het zal ongetwijfeld ook per kind verschillen. Mijn dochter kan dan niet praten, maar is wel verschrikkelijk koppig en qua geheugen net een olifant , dus als ik het bij haar zo zou aanpakken dan kan ik er donder op zeggen dat ze tot in de eeuwigheid blijft drammen om dat broodje vóórdat we hebben afgerekend. Dus daar beginnen wij maar gewoon niet aan .