Dames, van harte welkom in het grote Keizersnede-topic! Aangezien zon 14 procent van de bevallingen in Nederland uitloopt op een keizersnede, lijkt het me fijn om hier een apart topic over te starten, speciaal voor dames die ooit via een keizersnede zijn bevallen. Mijn idee is om hier ervaringen uit te wisselen, negatieve én positieve. Ik denk dat een keizersnede een heel andere bevalling is dan een vaginale, niet alleen lichamelijk, maar vooral ook geestelijk, en dat het opschrijven van je verhaal en het lezen van ervaringen van lotgenoten kan helpen om deze ervaring te verwerken. Dit forumgedeelte is dus echt een plek om ervaringen uit te wisselen. Voor dames die een geplande keizersnede in het verschiet hebben: weet dat geen een bevalling hetzelfde gaat, dus ook een keizersnede niet. Pin je niet teveel vast op de negatieve verhalen, die er ongetwijfeld gaan komen, maar bespreek je eventuele angsten met je verloskundige/gynaecoloog. Wij zijn geen medisch specialisten, slechts ervaringsdeskundigen Dames met een keizersnedebevalling, zouden jullie (een deel van) onderstaande vragen kunnen beantwoorden? Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling?
Ik zal natuurlijk zelf het spits afbijten, komt ie: Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Tsja, beiden niet echt. Ik wilde graag thuis bevallen, maar tijdens de bevalling (ik had weeën en mijn vliezen waren gebroken) poepte mijn zoon, dus we moesten naar het ziekenhuis. De verloskundige reed voor ons uit. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis zei ze: 'Hou er rekening mee dat je zoontje in stuit ligt'. Ik dacht dat ze in de war was. Maar ze had dat kunnen zien doordat de poep er direct uitkwam, niet gemengd met vruchtwater. Dus ze zag gelijk dat hij verkeerd lag, met zn kont beneden. Wel wachtte ze met dat te vertellen tot we in het zkh waren, omdat we anders een geen leuke rit er naartoe zouden hebben. Had met 20 weken de laatste echo gehad, maar elke keer dat ze, of een collega van haar, aan mijn buik voelde, zeiden ze dat hij keurig met zijn hoofdje beneden lag. In het zkh konden ze zien dat hij nooit goed heeft gelegen aan de vorm van zijn hoofd. Hij lag dus gewoon heel apart. In het ziekenhuis aangekomen kregen we de keus of ik een natuurlijke bevalling of een keizersnede zouden willen. Ik wilde altijd zo graag thuis bevallen, maar ik vond dit heel moeilijk. Ik wilde vooral mijn kindje niet in gevaar brengen, dus een keizersnede zou veiliger zijn, maar een natuurlijke bevalling wilde ik zó graag. Gelukkig kwam al gauw de gynaecoloog langs die onmiddellijk de knoop doorhakte. Mijn zoon lag nog te hoog en hij lag er niet goed voor, dus een keizersnede was de enige optie. Binnen een uur zouden we ouders zijn. Ik was vooral ontzettend blij dat ik zelf de keuze niet hoefde te maken. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn vriend, die trouw bij het hoofdeinde zat en mijn hand vasthield. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik kreeg een prachtige, gezonde zoon, dus ik was in eerste instantie vooral heel erg dankbaar. En zoals gezegd, heel erg blij dat ik zelf geen beslissing hoefde te nemen over de bevalling. Ik voelde me ook gelijk wel echt mama, op de fotos van na de bevalling zie je me stralen. Ik was in de zevende hemel. Ik heb de gynaecoloog na afloop nog een bedankkaartje gestuurd. Tijdens de bevalling heeft een assistente fotos gemaakt. We twijfelden eerst of we dat wilden, maar ik ben haar eeuwig dankbaar dat ze dat heeft gedaan. Ze zei: Als je het niet wilt zien, kun je ze altijd nog wissen. Nu kijk ik er af en toe nog naar, ik vind het zo prachtig om te zien, ook helemaal niet zo bloederig. Heb ze ook vol trots aan iedereen laten zien die dat maar wilde Meiden die nog moeten, laat het fotograferen! Echt! En inderdaad, gewoon deleten als je je bedenkt, maar wacht daar even mee. Misschien denk je er een paar weken na je bevalling anders over. Toen mijn zoon geboren werd, tilde de gynaecoloog hem op, zodat ik hem kon zien. Ik gaf hem een kusje op zijn voetje. Toen werd hij tussen mij en mijn vriend ingehouden. Een assistent maakte een foto van ons drieën en toen werd mijn zoon meegenomen voor controle, mijn vriend ging met hem mee. Ondertussen werd de foto uitgeprint, zodat ik tijdens het hechten toch naar mijn zoon kon kijken. Dit was fantastisch! Ziekenhuizen lezen jullie mee? Koop een fotoprinter en regel dit, het scheelt zo erg. Ik denk dat ik me anders volledig verloren had gevoeld, nu kon ik toch naar mijn zoon kijken. Als ik die foto nu weer zie, kan ik weer tranen van geluk in mijn ogen krijgen. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik werd na het hechten naar een aparte kamer gereden, mijn vriend en zoontje kwamen daar toen ook net aan. Zoon werd uit het bedje getild, bij me gelegd en ging lekker drinken. Dat lukte binnen een uur na de bevalling en er was een verpleegkundige aanwezig die me hielp met aanleggen. Mijn zoon is nu bijna 15 maanden oud en hij krijgt nog steeds borstvoeding, dus dat is super gegaan! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Door de ruggenprik en morfine was ik toch niet helemaal helder, dus mijn vriend heeft wel wat gaten in moeten vullen. En ik moet zeggen dat toen hij dingen vertelde, ze ook wel weer bij me terug kwamen. Ik heb na de bevalling wat mensen gebeld, maar dat kan ik me niet heel goed herinneren, alleen dat ik heel sloom was en voor mijn gevoel heel langzaam praatte. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Mensen schrokken vooral en waren verbaasd. Mijn zwangerschap was zo goed verlopen en ik was zo overtuigd van een thuisbevalling, dat niemand dit had verwacht. Mijn moeder was ook wel een beetje boos op de verloskundige, dat ze de stuitligging had gemist. Maar dat schijnt af en toe voor te komen. Een collega van me, die altijd een beetje lollig is, zei dat het wel lekker makkelijk voor me was geweest, zo zonder persweeën. Geloof me, die had ik graag willen hebben! Maar de meeste mensen vonden het wel rot voor me, geloof ik, maar ik was zo blij, dat we het er niet heel lang over hebben gehad eigenlijk. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel erg goed. Ik mocht na drie dagen naar huis, dat is standaard, maar ik voelde me eigenlijk een dag eerder al klaar om te vertrekken. Ik ben ook de dag na de bevalling gestopt met morfine, ik vond het vervelend dat ik er niet helder van werd. Ik wilde alles meemaken. Gelukkig was er met pijnstillers ook goed te leven. Toen ik weer thuis was heb ik nog een paar keer een paracetamol genomen, maar dat was gelukkig al snel niet nodig. Ik heb wel echt zes weken heel rustig aan gedaan. Dat kon ook, omdat dit mijn eerste kindje is. Dat scheelt natuurlijk enorm, dat je niet de zorg voor een groter kind erbij hebt. Na een tijdje kreeg ik wat jeuk aan het litteken, maar ik heb er nooit meer pijn aan gehad gelukkig. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Heel goed, ik ben een positief ingesteld persoon, en dat heeft er misschien ook wel voor gezorgd dat ik heel goed de positieve kant van alles kon bekijken. Wat ik wel heel erg heb ervaren, en ben benieuwd of dit bij jullie ook zo was, is dat ik heel erg het gevoel had dat mijn zoon even kwam logeren. Dat er elk moment iemand kon komen om hem weer op te halen. Nou hoor ik dit wel vaker, ook bij vrouwen die vaginaal zijn bevallen, dus ik heb geen idee of dit erger is met een keizersnede. Wat me af en toe wel dwars zit, nog steeds, is dat ik voor mijn gevoel niet mee kan praten met andere mamas, die wel een vaginale bevalling hebben meegemaakt. Ik heb tot 4 cm weeën gehad, daarna kreeg ik de ruggenprik. Ik weet niet hoe het is om persweeën te hebben, ik weet niet hoe het lichamelijk voelt om een kind op aarde te zetten, ik heb geen pijn gehad. Ik voel me niet minder vrouw daardoor, maar ik hoor voor mijn gevoel niet helemaal bij de mamas, terwijl ik me toch écht wel een mama voel. Moeilijk uit te leggen, misschien begrijpen jullie het? Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Nu ik weer zwanger ben (nu 9 weken), ben ik weer heel erg met die keizersnede bezig. Vandaar dit topic Ik vind het erg jammer dat ik nooit meer thuis kan bevallen. Ik heb nu mijn zinnen gezet op een vaginale bevalling. Ik denk dat ik verdrietig ga zijn, mocht het weer een keizersnede worden, ook al is die van mijn hartstikke positief verlopen. Ik wil het gewoon graag een keer meemaken! Zo, dat was een heel verhaal! Nou jullie!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? spoed. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Gewoon een andere manier om mijn kind te krijgen, wel heel indrukwekkend op dat moment en spijtig erom dat ik niet normaal kon bevallen. Maar alles om mijn kind te krijgen (levend!).... Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Op de verkoeverkamer werd hij bij mij aangelegd, kwam redelijk op gang. Op de OK heeft hij zo gauw als het mocht bij de papa gelegen totdat we samen! naar de verkoever gingen. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Herinneringen zijn scherp, scherper als bij het normale bevallen. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Gewoon, oh een kindje gezond? gelukkig! en hoe is het met jouw? enz enz. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Langzaam..mijn wonde ging ontsteken. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Redelijk, was wel veel te verwerken ivm spoed. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Die zal er niet meer komen denk ik. (niet vanwege de bevalling, maar vanwege het moeilijk zwanger worden en de moeilijk zwangerschappen) Als het toch zo zou zijn, fijn hoor! Moet dan wel met KS bevallen ivm risico bij beide bevallingen (1e werd bijna KS, ze is op de OK nog even ingedaald en kreeg pers weeen, dus daar bevallen in 15a20 minuten)
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Een geplandde, dochtertje lag in een stuit Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb de keizersnede als positief ervaren. Ik had een hele lieve anestesist die me gerust stelde enzo (was een beetje zenuwachtig voor de ruggeprik). En verder ging alles zoals het hoort te gaan Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik heb direct vanaf het begin flesvoeding gegeven. De eerste fles heeft de zuster haar gegeven in mijn bijzijn op de bijkom kamer. Daarna heb ik behoorlijk lang daar liggen wachten, dat vindt ik op zich wel jammer, was niet nodig geweest..maar zo kon ik wel rustig bijkomen van de morfine die me niet goed viel (misselijk enzo) Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Kan me alles prima herrineren Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? geen rare reacties gehad..de meesten zieden steeds oei dat is wel een zware operatie en heb je veel pijn gehad?? maar dat is niet het geval geweest. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Prima, de 2e dag ging ik al zelf naar het toillet (ik ga echt no way op een poo ) en de rest..tja mijn dochter kwam met 2,5 week in het ziekenhuis terecht..dus dan zet je je eigen pijn sowiezo eerder aan de kant. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? nergens last van gehad Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? aan de ene kant hoop ik dat deze dame wel goed om ligt omdat ik wel heel nieuwschierig ben naar hoe weeen voelen en of ik het zelf kan. Aan de andere kant, als het weer een keizersnde zou worden zou ik dat ook prima vinden!
Antares, dank voor je reactie. Waarom had je een spoedkeizersnede? Wat rot dat je wond ging ontsteken, lijkt me erg pijnlijk. Het lijkt me ook wel zwaar omdat je al een kindje had! Samba, gefeliciteerd met je zwangerschap! Fijn dat je een positieve ks-ervaring hebt! Hebben ze je dochtertje nog geprobeerd te draaien?
heb nu niet veel tijd dus ga op een ander tijdstip er uitgebreid op in, maar hier de eerste met een spoed en de tweede gepland.
Wat een goed idee dit topic!! Niet zozeer omdat ik het gevoel heb dat ik dingen van mij af moet schrijven, maar vooral om anderen te kunnen helpen met mijn ervaring. Dus hier komt 'ie: Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Mijn keizersnede was gepland voor 2 oktober (ivm dubbele baarmoeder en stuitligging was dit ook al ruim 2 weken voor uitgerekende datum), maar werd uiteindelijk toch een 'spoedje' op 7 september. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ik kreeg een ruggenprik, moest op het randje gaan zitten van de tafel (was al in de O.K.) en voorover buigen tegen mijn man aan... deze kon dus mooi over mijn hoofd heen meekijken en vond het maar goed dat ik die naald niet zag Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Voor mij was het een hele positieve ervaring. Natuurlijk wel even schrikken, zeker gezien de enorme spoed op het laatst, maar ik teken nu alweer voor de volgende. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Direct op de O.K. mocht ik mijn kindje even vasthouden, waarna hij werd meegenomen naar zijn couveuse op Neonatologie (omdat hij prematuur was met zijn 34 weken). Toen ik weer 'dicht zat' en van de verkoeverkamer af mocht, werd ik met bed en al nog even naar hem toegebracht en mocht ik hem weer vasthouden/buidelen. Direct 's nachts (geboorte was om 20.00 uur) ben ik gaan kolven omdat ik te hyper was om te slapen, en na twee dagen had ik voldoende melk voor al zijn voedingen!! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles prima herinneren gelukkig. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Die wisten dat het om medische redenen een keizersnede zou worden, dus eigenlijk heb ik daar helemaal geen reacties op gehad achteraf. Van tevoren waren er wel heel veel mensen (vooral moeders) die vroegen of ik het niet heel jammer vond, maar omdat ik eigenlijk al voor mijn zwangerschap wist dat het een keizersnede zou worden, 'wist ik nu eenmaal niet beter'. Het lezen van een mama-magazine over totaalrupturen en andere horror-vaginale-bevallingen de week voor mijn bevalling hielp trouwens wel bij het blij zijn met mijn eigen scenario Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Dat viel wel even tegen, maar was vooral ook te wijten aan mijn eigen eigenwijsheid... Ik wilde veel te snel veel te veel zelf doen en kwam met 8 voedingen, 6x kolven en alle andere verzorgingen en verschoningen amper toe aan slaap en rust. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Goed, ik kan niet anders zeggen. Maar nogmaals, ik wist al 34 weken dat het een keizersnede zou gaan worden. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Graag weer een keizersnede in het MCA!! Zelfs spoed en compleet onverwachts geen enkel probleem
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Een spoedkeizersnede Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Een ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Alleen partner. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb het als zeer hectisch ervaren, door de spoed heb ik er niet aan kunnen wennen. Wel probeerde het personeel mij goed gerust te stellen en ging het erg snel. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Na onderzoek heb ik haar 2-3 minuten op mijn borst gekregen tijdens het hechten/nieten. Hierna zijn vl en dochter weggegaan en kwam ik pas 1,5 uur later weer bij hen. Borstvoeding heeft veel moeite gekost om op gang te krijgen. We hebben onze dochter moeten bijvoeden omdat ik nog te weinig voeding had. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan mij gelukkig alles goed herinneren. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Heel nuchter, eigenlijk wil alleen iedereen weten waarom ze met een keizersnede is gekomen. Vervelender vind ik dat niemand vraagt hoe het met je gaat, alleen maar hoe het met de kleine is. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Mijn wond is nu 3,5 week later nog niet helemaal dicht. Ik spoel de wond nu 3 maal daags en daarna dicht ik het met gaasjes en doe ik er een maandverbandje tegenaan om te voorkomen dat mijn kleding onder het wondvocht komt. Dit valt dus erg tegen. De pijn daarentegen is mij erg meegevallen. Heb alleen de eerste nacht pijnstilling gekregen en het daarna niet meer ingenomen. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ik zit er nog erg mee dat het een keizersnede is geworden(al weet ik dat dat moest voor onze dochter). Geestelijk ben ik er nog niet bovenop, ik heb steeds het gevoel niet bevallen te zijn. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik hoop dan natuurlijk te kunnen bevallen. Mocht het niet kunnen hoop ik op een geplande keizersnede zodat ik mij erop kan voorbereiden.
\Ryan zijn hartslag viel weg bij het breken van de vliezen (ik werd ingeleid omwille van zwangerschapsvergiftiging) Dus toen ging het snel ineens. Het was idd zwaar...en pijnlijk
@Croissantje Fijn dat je ook een positieve ervaring hebt! Veel succes met opnieuw zwanger worden! @Misslegend Wow, een hele verse mama! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Ik kan me voorstellen dat je de bevalling nog niet hebt verwerkt. Misschien dat je hier lotgenoten kunt vinden? Bij mij hielp het ook om er veel over te praten. Heb de hele bevalling ook opgeschreven, hielp ook bij de verwerking. Wat een ervaring he! Geniet van je dochter en succes met het herstel!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed. Zaterdagochtend 7 uur gebroken vliezen, 22 uur s avonds kreeg ik weeën, hele nacht in de weer geweest. Zondagochtend een kleine 2 cm ontsluiting, op naar het zh, terwijl ik eigenlijk thuis wilde bevallen. In het zh aangekomen aan het infuus. Werd lekker opgehoogd steeds, omg wat was dat verschrikkelijk, heb het uitgegild van de pijn. Om 16 u pas 4 cm ontsluiting. Toen kreeg ik een ruggenprik . Om 18 u nog steeds 4 cm. Vliezen waren toen al ruim 24 u gebroken en conditie baby ging achteruit. Toen naar de ok voor de ks. Moest huilen toen ik dat hoorde, vond het echt niet leuk op dat moment. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik was heel erg blij achteraf dat mijn onderkant ongeschonden was, was nl van te voren heel bang voor inknippen, uitscheuren etc. Het duurde wel lang voor dat ik alles een plekje heb kunnen geven, vond het emotioneel wel zwaar. Ik denk dat het bij een geplande ks ook anders is, je stelt je er op in, kan je er op voorbereiden etc. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nadat ik gehecht was enzo, duurde wel een uur. Borstvoeding kwam nauwelijks op gang. Moest bijvoeden, kolven en aanleggen, elke 3 uur was ik een uur hiermee kwijt dag en nacht. Ik kwam niet aan rust en slaap toe, na 3 dagen was ik kapot en voelde me echt depri, zware bevalling, ks, paar dagen geen slaap etc.. Toen overgegaan op fv, eindelijk kwam ik tot rust. En nog baal ik hiervan! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Bevalling was ontzettend zwaar, ik zat in een roes maar het meeste weet ik nog. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Ze vonden het wel heftig en kreeg veel steun. Sommige mensen denken dat ik het makkelijk heb gehad omdat ik niet "echt" bevallen ben, het doet me pijn om dat te horen. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel goed. 6 weken rustig aan gedaan en daarna kon ik eigenlijk alles wel weer redelijk goed, wel alles rustig opgebouwd natuurlijk. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ik vond het wel zwaar de ks te accepteren en de hele 'bevalling" een plekje te geven. Nu 8 mnd later kan ik er prima mee leven! Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? In principe zou ik mogen kiezen bij een volgende, zoals ik er nu over denk neig ik naar een ks. Achteraf is het toch wel goed bevallen en dan kan ik me er op instellen!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnede met 34 weken Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Negatief: niet het gevoel hebben dat je er zelf veel voor hebt gedaan. Niet direct bij je kindje (nu was Sam ook 6 weken te vroeg) erg high van de morfine (pompje) dus weinig meegekregen van de 1e paar dagen. Hechting met mijn zoontje duurder wat langer. Had niet het idee dat t mijn zoontje was. Positief: down under ziet het er nog prachtig uit geen pijn tijdens bevalling, daarna wel, maar is te overzien. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee, heel even maar werd direct weggehaald door de kinderarts. Paar uur later mocht ik even kijken. Mijn zoontje is de volgende dag aangelegd eerder ging niet omdat hij prematuur was. Borstvoeding is ondanks iedere 3 uur kolven niet op gang gekomen Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Van de keizersnede en de tijd daarvoor weet ik het nog precies. Daarna veel gaten door de morfine. Ga nooit meer op dat pijnpompje drukken Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Heftig vooral ook omdat Sam te vroeg was. Ik was heel nuchter. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Prima, was snel weer op de been en stond met 6 weken weer in de sportzaal. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Prima, geen last van gehad Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Natuurlijk of keizersnede het maakt mij niet veel uit.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Beide spoedkeizersnede, hoewel de tweede eigenlijk wel gepland was Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Beide ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Keizersnedes zijn mij prima bevallen.. De eerste was echt spoed-spoed nadat mijn zoon er na 5x vacuüm niet uit kwam. De tweede verliep was rustiger en soepeler. Het meest vervelende vond ik dat ik beide kindjes pas na 4! uur echt zag.. Ik heb ze natuurlijk wel even gezien nadat ze net geboren waren maar toen moest ik naar de IC en dat duurde nogal lang.. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Haha zie hierboven.. Borstvoeding kwam bij de eerste slecht op gang, ze hadden hem ook al een flesje gegeven voordat ik terug was op de kamer. Bij de tweede ben ik gelijk met flesvoeding begonnen. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles perfect herinneren en dat zijn ook mooie herinneringen. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Bij de eerste vonden ze het allemaal heel sneu en rot dat ik zelf zo hard "gewerkt" heb en uiteindelijk alsnog een keizersnede kreeg.. Bij de tweede was iedereen heel blij voor me dat ik een keizersnede kreeg doordat ik nogal een trauma heb overgehouden aan de geboorte van mijn zoontje.. ( hij heeft 2x een hersenbloeding gehad, waarschijnlijk door de vacuümpomp, dus ik was enorm bang om nog een keer te moeten bevallen) Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Bij de eerste iets moeizamer, in de zin dat ik er nog lang last van heb gehad. Hij heeft een tijd op de NICU gelegen waardoor ik vanaf dag 2 de hele dag in de weer was, toen we eindelijk uit het ziekenhuis kwamen is mijn moeder aan darmkanker geopereerd dus zat ik alsnog iedere dag in het ziekenhuis en een week later is mijn oom overleden waardoor ik daar ook steeds heen moest. De tweede kraamweek was perfect, weinig pijn, maar ook weinig rust gehouden doordat mijn zoontje er natuurlijk ook was en mijn man gewoon moest werken. Helaas lag mijn dochtertje na 10 dagen voor ruim 2 weken in het ziekenhuis dus toen was mijn herstelperiode ook wel over.. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Bij de eerste heeft dat best lang geduurd, maar dat kwam voornamelijk door alles rondom de bevalling en wat er daarna allemaal gebeurd is.. Bij de tweede direct op een roze wolk. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Helaas is mijn baarmoederwand te dun, litteken van de eerste keizersnede stond op scheuren dus ik mag geen kinderen meer krijgen..
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Bij de eerste een geplande ks. Wist het een dag daarvoor. Met 40.2 weken zoon lag in stuit. Tweede na inleiding van drie dagen uit eindelijk met een ks geboren. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Met beide een ruggenprik. Alleen verliep ruggen prik een bij de eerste dramatisch! Dat vertellen ze je er niet bij als je een ruggenprik krijgt dat het als nog mis kan gaan. Bij mij is denk ik de ruggenprik wel goed gezet maar hij schoot te ver door naar boven waar door ik niet meer kon ademhalen. En in paniek raakte en ben ik als nog onder algehele narcose gebracht.En heb dit als een trauma ervaren en ook beschoud. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man en mijn moeder. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? ks nummer een heb ik als traumatisch ervaren dus zie uit leg hier boven. Nummer twee was voor mijn gevoel prima te doen Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Mijn oudste heb ik dus nooit geboren zien worden en kreeg ik na een uur of twee op de borst. Bv liep gelijk goed had al borstvoeding tijdens de zwangerschap van af zeven maanden het liep er gewoon toen al uit. Na drie weken gestopt. Jongste moest naar de couveuse omdat ik zwangerschapsuiker had en dus gecontroleerd moest worden heb haar wel gelijk even bij me gehad tijdens de ks. 12 uur laten lag ze bij mij op de kamer. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Kan me alles goed herinneren alleen dan het geboren zien worden van de oudste heb ik aan mijn toen man moeten vragen wat er allemaal gebeurt was. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Mijn naaste reageerde van ach je kind is toch gezond waar maak jij je toch druk om niks. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Lichamelijk was ik redelijk snel op de been natuurlijk doet het pijn. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Kut kloten en heel erg vervelend opgenomen toen zoon 7 maanden was heeft echt een hele grote impact gehad op mijn psychische wel zijn. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Die komt er niet meer ben 39 en vind mij zelf te oud worden voor nog meer kinderen. En omdat ik ook geen kinderen meer zou willen de twee die ik heb zijn mijn lust en mijn leven maar genoeg is genoeg.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnee. Was de dag ervoor al opgenomen ivm zwangerschapsvergiftiging en zou ingeleid worden. Het ging in eerste instantie best lekker maar op een gegeven moment ging het hartslagje van dochterlief bij iedere wee enorm naar beneden. Hoe de beslissing is genomen was niet over om naar huis te schrijven maar het werd dus een Ks Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggeprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Was zelf zo stoned als een garnaal, maar het was voor mij de beste uitvinding ooit. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Dit was wel een nadeel het duurde dik een uur voordat ik naar mn kindje kon. Eerst moest de ruggeprik uitgewerkt zijn. Borstvoeding kwam wel wat later op gang. C. was daardoor wel teveel afgevallen en hebben we 4 dagen moeten blijven. Anders had ik na 2 dagen weer naar huis gemogen. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Er zijn hier en daar wel een paar gaten maar dat komt omdat er bij het nemen van de beslissing een hoop gezeik was. Hierdoor zelf erg emotioneel en niet erg in staat om na te denken. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Ze reageerden erg meelevend en dat deed me enorm goed. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Enorm snel. Deed alles weer toen ik het ziekenhuis uitkwam. Al vond de kraamhulp dat niet zo leuk hahaha Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Nergens geen last van gehad erna, ondanks dat het op het moment zelf wel erg emotioneel was. Ben daar te nuchter voor om er in te blijven "hangen" Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Volgende keer mag ik kiezen of een gewone bevalling of een keizersnee. Een ding weet ik zeker en dat is dat het weer een keizersnee gaat worden. Ondanks de risico's op complicaties.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? beide gehad ,bij de eerste spoed , bij de tweede gepland Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? beide keren ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? mijn man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? bij de eerste was er sprake van foetale nood , zoon is ook overleden. bij de tweede vond ik het heerlijk , weten waar je aan toe bent , geen pijn , haast geen napijnen . Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? mijn bortst voeing kwam bij beide goed op gang , maar bij de tweede is het van alle stress en verdriet ivm met overlijden zoon de voeding na 3 weken gestopt Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? bij de eerste moest mijnman mij alles vertellen , maar bij de tweede weet ik bijna alles nog Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? zou je het niet zelf willen proberen ???vond ik erg naar , wij hebben voor een keizersnede gekozen bij de tweede , vond het spannend genoeg allemaal Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? prima bij biede Hoe is je geestelijke herstel verlopen? ..... bij de eerste lastig uiteraard , maar psychisch geen last of schuldgevoel ofzo Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? weer een keizersnede
nee draaien was voor mij geen optie, vindt er teveel risico's aan vast hangen en de kans dat het slaagt is niet zo groot
Goed hier dan mijn verhaal Had je een geplande of een spoedkeizersnede? De eerste was een spoedkeizersnee met 43 weken. Na 4 dagen weeën en 2.5 uur persen bleek meneertje toch echt niet te passen en werd het een spoedkeizersnee. De tweede werd een geplande keizersnee toen met 38.5 bleek dat mw zich in stuit had gedraaid en na diverse pogingen niet terug te draaien bleek. Met 39+3 een keizersnee gehad Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Bij beiden een ruggenprik, die heel goed en beiden keren in 1 keer gezet werd. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Bij beiden was mijn man ook aanwezig. Eerst bij mijn hoofd en toen met de kinderen mee. De eerste werd toen nog in een andere kamer onderzocht (oude ziekenhuis gebouw) Bij de tweede ging hij ook mee maar werd de kleine gewoon op de ok en in mijn gezichtsveld gecheckt (nieuwe ziekenhuis gebouw) Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? De eerste was het in eerste instantie gewoon een opluchting, ik was zo moe en uitgeput dat ik moeite moest doen om wakker te blijven tijdens de ks en zijn eerste huiltje te horen. Weken later begon ik te beseffen wat er allemaal was gebeurt en had ik veel moeite met het feit dat Kylian dus al gewassen en aangekleed was voordat ik weer terug op de kamer was. Het feit dat mijn man hem de eerste voeding gaf vond ik dan wel weer heel bijzonder. Bij de tweede heb ik alles heel bewust meegemaakt en heb ook mijn "eisen" op tafel kunnen gooien (omdat het gepland was), dus toen ik toen terug op de kamer was, was Kinley nog niet gewassen en aangekleed en heb ik dat allemaal kunnen zien. Ook bij haar is het mijn man geweest die de eerste voeding gaf. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Had met de artsen afgesproken de tweede keer dat als ik langer dan een kwartier op de uitslaapkamer moest blijven ze me de kleine zouden komen brengen. Dit is niet nodig geweest want binnen die tijd was ik alweer terug. Kylian is op een zondag geboren en dan hebben ze geen uitslaapkamer en ging ik dus meteen van de ok naar mijn kamer. Ze hebben beiden flesvoeding gehad. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Bij Kylian wel, ik miste hele stukken die later door mijn man weer zijn ingevuld. Zo had ik het idee dat ik na 1 keer persen al naar de ok werd gebracht en was hier boos om. Later las ik in het dossier dat ik 200 minuten aan het persen was geweest. Ook de eerste dag erna was is zo moe dat ik hele stukken heb gemist. Weet nog wel dat de verpleging mij steeds Kylian aangaf en ik alleen maar bang was hem te laten vallen omdat ik in slaap zou vallen. Bij de tweede heb ik alles goed meegekregen en zijn er geen gaten. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Opgelucht, vooral bij Kylian omdat ik al zo ver over tijd was gegaan, ze wisten dat ik met weeën was opgenomen en er maar niets kwam. Bij de tweede weer opgelucht omdat we wisten hoe, wat en wanneer Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Uitstekend, wond genas heel goed (ondanks overgewicht), mijn tip is wel om er een navelbandje op te leggen, daar trekt alle eventuele vocht in en houdt de wond lekker droog. Bij beiden was ik op dag 3 alweer thuis. Alleen het draaien in bed was ellendig (ben een zijslaper) en het dweilen deed pijn. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Bij de tweede duurde dit wat langer, vooral door het feit dat ik stukken van het verhaal miste. Bij de tweede heb ik geen geestelijk herstel nodig gehad. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Pas toen Kylian 2 jaar was, was ik (geestelijk) genoeg hersteld dat ik een tweede bevalling wel weer aandurfde. En nu zijn we gewoon compleet. Wel is mij na de tweede keizersnee gezegd dat een volgende sowieso met een ks gehaald zou worden. Moet zeggen dat dat wel rustig aanvoelt (al komt er geen derde)