Oke, ik ben er nu echt even helemaal klaar mee. Ik weet het, ik moet nog 14 weken hopelijk volbrengen voor ik mijn benen wijd mag gooien en hopelijk zonder al te veel problemen onze zoon naar buiten mag persen. Maar waarom vinden mensen het dan al vanaf het begin van mijn zwangerschap nodig om me lastig te vallen met hun horrorbevallingen?! Begrijp me niet verkeerd, ik vind het echt ontzettend vervelend als vrouwen een zware bevalling gehad hebben, maar ik hoef daar op mijn, eindelijk, roze wolkje niet over na te denken! Ik heb na twee jaar eindelijk afgeleerd om over alles in cirkeltjes te denken en heb dus bedacht dat ik me pas een maand voor de uitgerekende datum ga bezig houden met bevallen. Houd iedereen zich daar dan lekker aan en laat mij nu lekker genieten!! Wanneer mijn kleine man in zijn bedje ligt te slapen in december en ik weer een normaal rondje kan lopen zonder kraamverband dat boven mijn joggingbroek uit lubbert, héél misschien dan wil ik naar je horrorverhalen luisteren, maar nu gewoon niet! overigens geldt dat natuurlijk niet voor de dames die hier hun verhaal kwijt willen, die lees ik gewoon niet of later
Geen idee meid ik herken het wel iig hihi. Ik negeer het maar gewoon vind soms horror bevalling ook nogal overdreven. Horror valt bij mij persoonlijk echt in de categorie ruptuur en keizersnede. Meid ik wens je een fijne bevalling en hopelijk tot die tijd geen rot verhalen voor je!
Ik krijg eigenlijk alleen maar 'valt wel mee' verhalen te horen... Lijkt me wel vervelend als ze je zo bang proberen te maken.
@Paula Horror betekent bij mij hetzelfde, maar serieus ik heb nu al meerdere mensen gehad die vertelden over uitvalverschijnselen door bloedverlies, placenta's die niet mee wilden komen, spoedkeizersnedes enz. Ik hou straks spontaan mijn eigen weeën tegen door stress als ik aan al die verhalen moet denken straks
Snap ik geloof dat wij beetje hetzelfde beeld er op na houden. Hier moest met mijn zoon iedereen.op een of andere manier vertellen over iemand die ze kende die een doodgeboren kindje hadden gehad. Ik ben heel de zwangerschap oa daardoor best bang geweest. Nu bewust gaan genieten en wil niet naar nutteloze nare verhalen luisteren. Waarom wil niemand vertellen dat ze juist een hele fijne vlotte bevalling hebben gehad? Lijkt wel of horror interessant is?
Ja, nou daar had mijn man er pas wel een van, vond hij ook wel een verademing aangezien hij ook wordt achtervolgd door zwangerschapsramptoeristen. Die was na twee uur bevallen en zei tegen haar man: "Zullen we gelijk voor een derde gaan?"' haha, in het ziekenhuis hadden ze dat nog nooit gehoord
Ik denk niet dat je het voorkomt. Nu moet ik zeggen dat ik voor mijn eerste bevalling dat soort verhalen ook al hier had gelezen dus tja ik wist ervan, maar ben nog rustig mijn bevalling in gegaan. Mijn bevalling was trouwens goed, heel erg pijnlijk maar verder goed haha. Gewoon voor kennisgeving aannemen en verder niet bij nadenken
Hierbij dan: Het valt erg mee hoor ..... Die horrorverhalen, tja.... je kan er beter vanuit gaan dat het bij jou gewoon goed gaat! Dan gaat het vast ook gewoon goed. ... ik heb me er tot het moment er was niet druk over gemaakt, en het viel me echt mee.
Hier dus precies zo. Alleen viel het mij wel tegen die rugweeën vielen me echt tegen en de pijn had ik niet kunnen voorstellen en het was dus toch heftiger dan verwacht
Ik ben juist helemaal het tegenovergestelde! Ik wil graag alle verhalen horen of lezen zodat ik weet wat er kan gebeuren maar ook omdat ik het erg interresant vind.. Als je die verhalen niet wil horen, zou ik het van te voren aangeven bij mensen die kids hebben ofzo.. snap je heel goed hoor dat je het niet prettig vind.. lekker genieten van je zwangerschap en inlezen doe je dan gewoon lekker als je er klaar voor bent.. maar dan nog hoef je niet alle horror verhalen te horen toch.. voorbereiden kan toch niet
Ik vind t sowieso maar raar dat iedereen ineens zn eigen bevallingsverhaal aan me kwijt wil nu ik zelf bijna mag/moet... Niemand die vraagt of je t wil horen... Ze vertellen t gewoon! Nu moet ik eerlijk zeggen... Ik sta er heel nuchter in, iedere bevalling is anders, en ik kan me nu al wel zorgen maken over de mijne, maar daar schiet ik niks mee op! Ik laat ze maar vertellen dus...
Ik wilde dat ik zo nuchter was Ik snap het gewoon niet. Je gaat toch ook niet tegen iemand die gaat bungeejumpen zeggen: "Oh vorige week brak het touw nog af'
Haha het is gewoon een hele ervaring en ik denk dat vrouwen dat gewoon ook graag delen. Ik heb het er ook wel over gehad terwijl iemand zwanger was, maar vaak werd er ook naar gevraagd. En tja ik vind het ook niet zo erg om aan te horen hoor, daarom las ik de bevallingsverhalen van hier ook. Ik heb wel het idee gehad wat beter daardoor voorbereid te zijn geweest. Maar het helemaal voorstellen of weten hoe het zal gaan is onmogelijk. Elke bevalling is anders en je moet er vanuit gaan dat die van jouw voorspoedig zal verlopen
Ik had het er vanmorgen nog over met mijn vriend.. Afgelopen week hadden we een feestje en kreeg daar twee verhalen te horen over dat het in de laatste paar weken nog mis is gegaan!! Nou is het voor mij al lastig om 100% te genieten (zie onderschrift). Maar moeten ze me er nou echt mee lastig vallen?? De mensen die het vertelde waren wel op de hoogte van onze vorige zwangerschap. Ik snap dat sommige mensen hun verhaal kwijt moeten/willen over hun bevalling, maar soms kunnen ze beter gewoon hun mond houden
Ter geruststelling, ik heb zo'n (op papier) horrorbevalling gehad (zal je niet lastigvallen met de details ) en ik kijk er TOCH heel positief op terug, het is en blijft echt een super bijzonder moment, en ik heb ook geen seconde getwijfeld over een 2e baby, dat wil ik heel graag juist. Dus, laat je niet gek maken!
De horror delen onthou je sneller van een bevalling. Als het 'makkelijk' gaat is zo een verhaal natuurlijk helemaal niet spannend. Ze vergeten alleen vaak te zeggen dat het moment dat je je kindje na die marathon op je buik krijgt en dat moment onbeschrijfelijk en zo bijzonder mooi is. Mijn eerste bevalling doe ik niet graag over, maar heb daarna nog twee kindjes gekregen. De jongste is 3 weken en zou het zo nog een keer doen.
Herken ik nog wel van mijn zwangerschap ja.. En ik heb dus wel die verschrikkelijke totaal ruptuur opgelopen graad 4, en ter geruststelling ; ik had geen horrorbevalling en zou het zo nog 100x doen! Het is zo bijzonder... Lekker op je wolkje blijven zitten en dat bevallen komt vanzelf!
Oh, lekker dan, ongevraagd bevallingsverhalen moeten aanhoren... Hier is het precies andersom, niemand wil me iets vertellen. Vriendin bijv. is 10 weken geleden bevallen en heeft een zogenoemde horrorbevalling gehad. Wilde ze me niets over vertellen om mij niet bang te maken. Nou, vertel gerust hoor, ben nogal nuchter, wil namelijk niet zeggen dat het mij ook gebeurt. Ik zie het vanzelf wel, je verandert er toch weinig aan.
Ik kwam deze week toevallig een (Engelstalige) cartoon tegen die precies hier over ging: Pregnancy Cartoon | Everyday People by Cathy Thorne Blijkbaar ook elders in de wereld een herkenbaar fenomeen. Maar je niet druk: iedere bevalling is anders. En statistisch gezien; hoe meer mensen in jouw omgeving al een horrorbevalling hebben gehad, hoe groter de kans is dat jij gewoon probleemloos bevalt. Vanaf nu dus met een dikke vette grijns van die verhalen gaan genieten.