Onze kindjes zijn sinds april, mei zindelijk overdag. Soms gebeurde er nog een ongelukje, vaak als ze moe waren of aan het spelen waren. We zijn 10 dagen op reis geweest en daar is er geen enkel ongelukje geweest. Zelfs niet tijdens de lange autoreis. Maar sinds we terug thuis zijn gebeuren er ineens weer heel veel accidentjes. Waar zou dit aan liggen? En hoe moeten we hier op reageren? Negeren, zeggen dat ze hier al te groot voor zijn, zeggen dat het kan gebeuren of dat ze goed hun best moeten doen? We weten het gewoon niet . Oh ze zijn ook veel stouter sinds we terug zijn. Niet luisteren, uitdagen,...
Ik zou denk ik kiezen voor "jullie zijn te groot, wat vies, enz". Misschien kun je het ze zelf laten uit doen, zelf in de was doen, zelf schone kleren aan laten doen?
Ja zoiets zeggen we nu meestal ook maar ben bang dat ze het niet met opzet doen en dat die opmerkingen ervoor gaan zorgen dat het te beladen wordt. Net trouwens een driftbui van een half uur en ze hebben ze een paar straten verder nog horen krijsen denk ik. Man man man wat is dit toch?!
Neeeee toch he. Hoelang gaat dat duren Adi? Hoe ga je daar mee om? Blijf ik gewoon erlangs zitten en laat ik ze uitrazen? En ze hebben ook heel vaak de neiging om iemand te kiezen om bv. hun neus af te vegen (mama doet dat, nee papa doet.dat). Aan toegeven? Serieus hoe heb jij dat klaar gespeeld met drie kleintjes?
Wij geven daar niet aan toe met als gevolg flinke krijspartijen af en toe anders moet ik alles doen. Dank je de koekoek Wat betreft zindelijkheid. Het allerbeste helpt negeren. En zelf een schone broek aan laten trekken. En ja ik weet hoe moeilijk di is. Oudste is na een jaar zindelijk te zijn geweest ook al weer 2,5 jaar iedere dag nat (op 2 handen tellend na niet), soms 1x en soms wel 5x..
Ik vond het ook een doodvermoeiende fase hoor, hier was het tussen 3,5 en 4 jaar het ergste. Ik merkte duidelijk dat ze behoefte hadden aan nieuwe uitdagingen, aan school. Na 3 jaar zijn wij met sommige dingen strenger geworden. Gillen en doelloos schreeuwen accepteer ik niet. Ik ga op mijn knieën zitten en zeg heel duidelijk dat ze daarmee moeten stoppen en gewoon vertellen wat er aan de hand is. Schreeuwen als iets niet zint doen za maar op de gang. En dat soort eisen ken ik. We proberen toch gewoon consequent te blijven, tenzij we vinden dat ze op dat moment echt behoefte hebben aan Mama of papa. Dan geef ik toe. Verder heel veel praten en problemen bespreekbaar maken. Het is soms lastig om achter te komen wat precies aan de hand is, maar het helpt wel enorm. We hebben gelukkig geen terugvallen met zindelijkheid, dus daarbij heb ik geen tips.
Bedankt voor de tips! Wij geven nog te vaak toe aan die voorkeur denk ik. We proberen consequent te reageren (heb ik ook al eens topic over geopend) maar pfoe, ik had op voorhand nooit gedacht dat het zo moeilijk kon zijn... Wat doen jullie trouwens als.ze slaan tijdens zo een bui of uit de hoek weglopen? En wat voel ik me soms zo stom dat ik dit allemaal niet gewoon weet... Ps: ben jij van nick veranderd jucade?
Ik zet ze gewoon terug in de hoek. Maar ik gebruik de hoek/gang eigenlijk alleen voor grote driftbuien. Als ze weer rustig zijn ga ik er heen en gaan we even praten.
Ik gebruik al heel lang tot-3-tellen methode. Inmiddels werpt dat echt zijn vruchten af, maar dat heeft even geduurd. Vooral met dat soort buien, ik zeg heel luid en duidelijk dat het NU genoeg is, en dat ik tot 3 ga tellen. Meestal stoppen ze met gillen als ik bij 2 ben. En dan kunnen we even praten, of ik moet ze even met rust laten omdat ze nog boos zijn.
Concreet vb: ze moesten gaan slapen. Eentje gaat braaf mee naar boven en mee naar bed. Andere wou niet naar boven. Papa draagt haar naar.boven na een aantal waarschuwingen en de driftbui begint : ik wil zelf stappen met mama. Ze gaat in de slaapkamer liggen krijsen. Ik probeer ze mee naar de badkamer te krijgen door met haar te praten ( het is al laat, zusje ligt in al in bed, mama moet ook pipi doen dus zullen we om ter snelste naar daar lopen,...). Ze blijft krijsen en stampen dus ik zeg dat ik dan gewoon zelf al pipi ga doen. Ze komt me achterna en ligt dan hysterisch in de badkamer en wil dat zus ook terug uit bed komt. Ik blijft proberen om haar toch te overtuigen, ik word zelf ook boos, zeg dat ik naar beneden ga en dat ze daar dan maar moet blijven liggen, ik hou haar stevig vast in de hoop dat ze kalmeert, ik blijf dingen verzinnen maar het werkt niet. Dan wil ze haar tut en haar zusje brengt hem (die was ook al een beetje ongerust precies) maar mama moest dit.doen. Dan brengt papa de pyama maar dat mocht ook niet. Uiteindelijk was ze zo moe dat ze toch toegaf nadat ik nogmaals dreigde dat ik naar beneden zou gaan en ik reeds in de.gang stond. Heb dan pamper.en pyama aangedaan.en haar in bed gelegd. Heb gezegd.dat ik dit niet fijn vond en het niet meer wou zien en dat ik er verdrietig van werd. Ze heeft dan sorry gezegd (op onze vraag) en heb haar dan een kus gegeven en ben naar beneden gegaan. Papa was nog.boven en ze.begon weer dat ik moest terug komen voor een kusje, wat ik niet.meer heb gedaan. Is.dit een beetje 'juist' aangepakt? Hoe.zouden jullie.dit.doen? Pfff.moeilijk hoor... Voel me dan zo.falen precies. Sorry voor.typfouten en punten. Zit op gsm.. Zo fijn dat ik het hier kan vragen want kan bij niemand terecht in real live.
Dat tellen doen we ook en dit helpt redelijk maar dus niet bij zo een bui. Oeps.dit.gaat niet.meer over zindelijkheid maar ik vraag me af of het samenhoort (negatieve aandacht vragen ofzo).
En ik vraag me dan ook af of het normaal is en wat de buren wel niet moeten denken over al dat krijsen en mama die ook duidelijk boos wordt en haar geduld verliest. Hier hoor ik niemand over babbelen van familie of vrienden.
Ik denk dat je te veel probeert op dat moment. Het klinkt alsof ze erg moe was, en dan is het het beste om haar zo snel mogelijk in bed te krijgen. Optillen naar boven, uitkleden, op de wc zetten en in pyjama hijsen. Ik ga niet onderhandelen TIJDENS een driftbui, dat heeft weinig nut. Alles 'afwerken' en streng en duidelijk aangeven dat ik pas met haar/hem ga praten als die stopt met gillen. En dat ook doen! ( want je schreef dat je zei dat je naar beneden zou gaan, maar je bleef toch boven?)
Krijsen en driftig doen herken ik ook. Hier ook 2 jongens in de "ik ben 3,5 fase". Wat ik hier dan doe is dit; ...., ik wil dat jij binnen 3 tellen "dit" doet. Als je dat niet doe, ga je naar de hoek. En ik begin te tellen. Bij 3 geen actie, dan ook echt in de hoek. Als ze eruit willen, ga ik net als adi op m'n knieën erbij zitten en leg uit dat hij er moet blijven zitten omdat hij niet heeft geluisterd en ga meteen weer weg. Na de hoek-tijd laat ik hem naar me toe komen, bespreken we waarom hij naar de hoek moest. En na het sorry zeggen is het een kusje en een knuffel (nanny-methode? Van tv?). 9 van de 10 keer werkt. Ja, en soms gaat het ook ff niet zo lekker en dan heb ik sch**t aan de buren.... niemand is perfect, hoe graag ik ook zou willen...
Ze was inderdaad moe. Het is nog vakantie voor ons allemaal maar hierdoor is er minder ritme, liggen ze iets later in bed. Ik ben inderdaad boven gebleven maar wel twee keer naar de gang gelopen. Ze komt me dan achterna en ik ben bang dat ze in haar hysterie van de trap zou vallen. Of van de wc zou vallen als ik ze er gewoon zelf opzet. En als ik ze tien keer terug zet en uitleg waarom blijft ze me tien keer achterna komen denk ik. Maar dan kan ik er misschien beter in stilte blijven bijzitten? Kleed je haar dan gewoon zelf uit tegen haar zin. Dus eigenlijk onder dwang? Ja als ik het zo na lees, heb ik inderdaad heel veel geprobeerd... Sannie, ja dat is heel waar je laatste zin maar ik ben zo een onzekere muts he. Denk direct dat ik iets fout doe ipv dat het een typische driftbui is voor deze leeftijd. Bedankt voor jullie uitgebreide antwoorden!!
En hoe weten jullie dit? Opvoedingsboeken? Moet ik me misschien ook maar eens dringend in verdiepen .
Klinkt heel stom misschien, maar ik heb best wel flink wat afleveringen van supernanny Jo (eerste hulp bij opvoeden) gezien. Ik vind haar basis-principes hetzelfde, en dat heb ik uitgeprobeerd. En dan een beetje van jezelf erbij EHBO Eerste Hulp Bij Opvoeden gemist? Kijk het op TVblik!