Mja.. Dat van die eigen taal heb je overal wel denk ik? Al is het hier ongeveer normaal om in een ruimte met meer dan 2 personen al gauw net zo veel talen als mensen te horen heb ik soms het idee. Moet ook altijd zachtjes grinniken om van die gehoofddoekte vrouwen die druk zitten te kletsen in whatever wat voor taal... Lachen.. Kletsen.. En NET als je je dan afvraagt of ze het ECHT niet over jou hebben hoor je tussen alle vreemde klanken ineens "Albert Hein" of "en toen zei ik..." Aangevuld met dezelfde onverstaanbare klanken als eerst
Ja, mijn moeder heeft zo'n huisarts, die maakt soms opmerkingen als 'mevrouw, u moet blij zijn met alles wat wél aan uw lichaam werkt'...ehm, daar komt ze niet voor bij de dokter. En toen ze borstkanker had, kreeg ze ook vaak rare opmerkingen van mensen als 'nou ja, het kan erger hoor, bij mijn buurvrouw zijn allebei de borsten geamputeerd' of 'ja, jij bent toch al ouder hè, ....is pas 45 en heeft het ook, dat is dan wel erger' . Oh, en nog wat irritante opmerkingen tijdens de zwangerschap 'weet je zeker dat het er maar één is? Ben je dan uitgerekend? Ook niet handig, had je dat niet anders kunnen plannen? Je hoopt nu zeker dat het een jongen/meisje wordt? Ach joh, in Afrika poepen ze ze achter de bosjes uit en er is er nog nooit eentje blijven zitten'. Mag ik even gillen?
@jo: ik denk dat een borstamputatie op je sterfbed zelfs nog echt heel vernederend en rot voelt Ti's toch een stuk van jezelf.. En ok, het is makkelijker te missen dan je been of je arm.... Maar je voelt je (denk ik!) toch een beetje verminkt en stuk.
Ja, toen mijn moeder het had over haar (gedeeltelijke) borstamputatie, begon die mevrouw meteen te vertellen over een buurvrouw waarbij er 2 borsten waren geamputeerd en dat was toch veel erger. Alsof het een wedstrijd is. Als iemand ziek is of iets ergs is overkomen, om dan te vertellen dat een ander er nog belabberder aan toe was, dus dat je eigenlijk maar 'blij' moet zijn dat het niet nóg erger is .
Maar dan is het net alsof je nergens meer over mag klagen. Overal is het erger. Of als je klaagt dat je een belabberde nacht hebt gehad omdat je kind constant wakker was: Wees blij dat je kinderen kunt krijgen. Ja daahaag, zo kun je bezig blijven natuurlijk he
Ahja zo ben ik heel blij met een oma die altijd beschikbaar is voor oppas. Toch vind ik dat ze zich soms ook opdringt. Ja, ik ben blij met d'r... Maar soms ook niet. Nouja, dat mag je dan dus niet zeggen.. Gelukkig van oma zelf wel..
zoveel dingen hier die al genoemd zijn: meiden van 35 met hun vriendinnetjes ".. geniet al zoveel maanden van mamas melk" eerstejaars studentes die zichzelf het "zeehondenaccent" aanmeten omdat ze nu aan de UNI studeren LMFAO dan denk ik altijd WTF, en nu ik weet wat het is slaat het echt nergens op.
Ik heb er serieus al een paar keer over nagedacht om in m'n banner te zetten; geniet al zoveel jaar van campina maar ben bang om de clan over me heen te krijgen.. Ik vind het ook om te jeuken Lmfao = laughing my f*cking ass off En nog een irritante: eerst een mening door iemand z'n strot duwen op een hardhandige manier en dan: maar dat is mijn mening hoor!
Heb er een die zegt badass bij alles En dan zelfs van een paar schapen onder een boom.. En elke dag om 7 uur in de sportschool-badass
Wat ik irritant vind is het woordje vlos voor verloskunidige. Evenals ongi. Bij vlos denk ik altijd aan zo'n draadje tussen mijn tanden.
Over verloskundigen gesproken.. En dan gaan we nu even naar je "onderkantje" kijken... Shut uppppp!!!
Neeeee, zeggen mensen dat echt? Waarom noemen we dingen niet gewoon bij hun naam? Kende zelfs iemand die een beha een fiets noemde. Stel je eens voor zeg dat je dat vieze woord uit moet spreken... Maar als we zo gaan beginnen snapt niemand nog wat je bedoeld. Zeg schat, maak jij mijn fiets even los?
De uitspraak die vooral door jongeren gedaan word: K*nker zooi, en k* nker zus enzo Daar word ik echt boos van :x