Wel aan jezelf denken hoor! Bij mij kwam het echte verwerken ook veel later pas. Je bent in eerste instantie toch met je kindje bezig. Gelukkig is mijn dochter pas bij 35 weken gehaald zodat ze minder problemen heeft gehad bij haar start. Mocht je behoefte hebben aan mensen die hetzelfde hebben meegemaakt op www.kleinekanjers.nl heb je lotgenoten.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Een geplande spoed? Mijn grootste angst de hele zwangerschap was een keizersnede, alles zag er goed uit tot week 30, mijn zoontje was opeens in een stuit gaan liggen, met voetjes naar beneden. Mijn dokter zei dat er nog wel tijd was om te draaien en ze gaf me wat oefeningen mee die ik thuis kon doen om hem een handje te helpen. In week 39 was hij nog niet gedraaid en de kansen waren dus minimaal dat hij nog ging draaien. Mijn dokter wilde een afspraak maken voor de keizersnede, maar ik wilde koste wat kost, dat de bevalling natuurlijk zou starten. Ze zei dat we nog een week konden wachten, maar dan was het toch echt afgelopen en zouden we moeten gaan plannen. Op de dag dat ik een afspraak had om de keizersnede te gaan plannen, braken mijn vliezen om 5 uur 's ochtends en moesten we als een gek naar het ziekenhuis omdat er gevaar bestaat dat navelstreng uitzakt en je kindje geen zuurstof meer krijgt. In het ziekenhuis keek ze eerst of hij misschien toch nog gedraaid was, maar dat was dus niet zo en werd ik klaargemaakt voor de OK. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ik wilde heel graag een ruggenprik, maar dat is niet gelukt dus moest ik onder algehele narcose. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Eigenlijk mocht er niemand bij zijn omdat het onder algehele narcose zou gebeuren, maar ik was nogal rebels en zei, dat als mijn vriend er niet bij mocht zijn, ik van de tafel zou springen en het zelf wel zou klaren op het toilet Ik was echt heel rebels, meer dan normaal, sinds de dag dat ik hoorde dat het waarschijnlijk een keizersnede zou worden, ik vond het echt heel moeilijk om mee om te gaan. Dus eindelijk mocht mijn vriend er bij zijn Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik vond het dus een geen positieve ervaring. Ik werd een uur later wakker en toen bracht iemand me mijn zoontje, aangekleed en wel. Dat is zo iets raars, ik vroeg me ook echt af of het wel echt mijn zoontje was. Ik wist niet wat ik er mee moest, ik gaf hem het liefst gelijk uit handen die eerste dag. Ik was ook ontzettend wazig van de narcose en dat hielp ook niet mee. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Mijn dokter heeft er alles aan gedaan de borstvoeding zo voorspoedig mogelijk te laten gaan. Toen hij geboren is, heeft ze hem eventjes tegen mijn gezicht gehouden, zodat er in ieder geval wat huid op huid contact was. Na ongeveer een uur werd ik dus wakker en heb ik hem gelijk gevoed. Ik moet zeggen dat ik niet zoveel meer weet van die eerste dag. Hij lag wel constant bij me en wilde altijd drinken er kwam alleen niet veel uit, de volgende dag waren mijn tepels ontzettend pijnlijk en was ik bijna in staat op te geven. Iedereen gaf ook andere adviezen, en iedereen vond het nodig mijn tepel aan te raken en erin te knijpen om te zien of er wat uitkwam... Gelukkig heeft mijn Doula me heel erg geholpen en heb ik niet opgegeven, ik geef nu nog steeds borstvoeding! Maar die eerste weken waren geen pretje. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Die eerste dag kan ik me niet zo goed herinneren, ik leefde echt in een waas. Mijn vriend heeft me natuurlijk wel verteld hoe hij geboren is, maar hij heeft ook dingen gemist omdat hij het heel moeilijk vond toe te kijken hoe ik daar lag. Een zuster heeft wat foto's gemaakt omdat mijn vriend daar dus helemaal niet meer aan dacht. Ik heb ze nog altijd niet bekeken. Dat ga ik binnenkort doen, vooralsnog vond ik dat te moeilijk. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? In Turkije is het heel normaal om een keizersnede te laten doen (ongeveer 50% van alle bevallingen zijn keizersnedes), je kan er zelfs voor kiezen en heel veel vrouwen doen dat dus ook. Er wordt dus vrij weinig over gezegd. Mijn schoonmoeder vond het wel raar dat ik in mijn kraamweek er nog steeds mee zat dat het een keizersnede was geworden. Mijn familie in Nederland die waren meer bezorgd omdat het in Nederland toch anders gezien wordt. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Ik ben 2 dagen in het ziekenhuis verbleven. Ik heb erg mijn best gedaan met laten zien dat ik naar huis kon, want ik vond het echt vreselijk niet in mijn eigen huisje te zijn. Gelijk de eerste dag een rondje gedaan in het ziekenhuis, wel heel pijnlijk, dus het was meer schuifelen dan lopen De dokter vond het voornamelijk belangrijk dat ik naar de wc was geweest voordat ik naar huis kon. Wel zeker 3 weken echt pijn gehad, misschien ook omdat ik verkouden was en veel moest hoesten en dat is echt pijnlijk voor de wond. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Tja ik heb het er dus nog steeds moeilijk mee en vraag me af of ik het natuurlijk had kunnen doen. Ik heb een video gezien van iemand die een vaginale stuitbevalling (met voetjes naar beneden) thuis heeft gedaan, zo jaloers als ik dat zie.. Maar goed in Turkije doen ze al helemaal geen vaginale stuitbevallingen. Het gaat wel heel wat beter dan eerst. Maandag krijg ik dus de foto's van de keizersnede die de zuster gemaakt heeft en dat is al een hele stap! Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Als ik ooit zo gelukkig mag zijn nog een kindje te krijgen, hoop ik echt van zege dat ik deze keer vaginaal mag en kan bevallen. Ik weet dat ik 50% kans heb op weer een stuit, vanwege een hartvormige baarmoeder (daar zijn ze achter gekomen bij de keizersnede). Sorry dat was een heel verhaal, maar wel fijn om het er even uit te gooien! Bedankt voor het openen van dit topic
Anne19791980, heb hier al meer verhalen gelezen van meiden met verkeerd gezette ruggenprikken. Wat angstig lijkt me dat, als je ademhalingsproblemen erdoor kan krijgen! Maar dat je de pijn van een keizersnede hebt gevoeld lijkt me helemaal heftig! Ik was er zelf eigenlijk nooit opgekomen om morfine te weigeren, maar goed om te weten dat er andere middelen zijn. Singa, hoop echt voor je dat je die PE bij een volgende zwangerschap niet meer hoeft mee te maken! Kunnen ze iets zeggen over de kans daarop? EMAnders, ik kan me voorstellen dat het voor een man ook erg indrukwekkend is allemaal. Fijn dat jullie dit samen hebben kunnen verwerken. En wat geweldig dat je tweeling op natuurlijke wijze is geboren! Wow!! Zonnestraal, wat een traject heb je dan achter de rug voordat zo'n kindje er eindelijk is. Kan me voorstellen dat dat er in de kraamweek allemaal uitkomt. En wat super dat jullie toch voor een brusje willen gaan nu. Ik hoop dat je snel een super plakbaby in je buik hebt zitten!
Asherah, ik ben zelf ook heel blij dat ik dit topic heb geopend. Zoals je kan lezen was mijn ks eigenlijk een hele soepele. Ik heb hier verhalen gelezen waar ik echt kippenvel van heb gekregen, wat zijn sommige ziekenhuizen ouderwets en wat moeten veel mama's lang op hun kindjes wachten. Ik vind het ook heel fijn als meiden hier op elkaar reageren en herkenning vinden. Ik merk zelf dat ik het heel fijn vind om over mijn bevalling te praten, maar het praat voor mijn gevoel echt wel anders met meiden die geen ks hebben meegemaakt. Een algehele narcose lijkt me zo vreselijk, daar kan ik echt al om huilen als ik er alleen maar aan denk. Ik kan me voorstellen dat je dan het gevoel kan hebben dat het niet jou kind is, zeker als hij zo aangekleed en wel bij je wordt gelegd. Wat goed dat je de bv hebt doorgezet en nog steeds geeft! Ik kijk ook nog weleens video's van thuis/badbevallingen, wetende dat ik dat nooit meer mee ga maken. Daar kan ik mezelf wel gek mee maken hoor! Die vraag of je het zelf had kunnen doen zal je ook nog wel een tijdje blijven stellen. Ik hoop dat er een tijd komt dat je het los kunt laten. Misschien dat de foto's daarbij kunnen helpen, ik was in ieder geval zo ontzettend blij dat ze toch zijn gemaakt. Kan er naar blijven kijken! Ik hoop dat jij iemand in je omgeving hebt met wie je je ervaring kunt delen! En anders kom je hier gewoon lekker kletsen. Prachtige naam trouwens, Ezra. Een hele dikke knuffel voor jou!
Roxie Hart, wat een lief berichtje van je!! Dank je!! En leuk initiatief van je dit topic...dit opschrijven zal heel wat dames helpen een keizersnede leuk al dan niet leuk te verwerken. Het helpt mij in iedergeval wel....dacht toen ik het opschreef toch terug aan hoe het allemaal ging en hoe ik me voelde.
Fijn dat het je helpt Zonnestraal! Ik probeer op iedereen te reageren. Ik vraag zulke intieme dingen en allerlei mama's storten hier hun hart uit, dat ik het ook wel gek zou vinden om daar niet op te reageren Een paar weken na mijn bevalling heb ik mijn verhaal ook al uitgetypt en in een plakboek voor mijn zoon gedaan. Heb het aan hem gericht. Toen merkte ik al hoe fijn het was om het hele verhaal op te schrijven, het lucht echt op!
Dankje Roxie Moeilijk he om te beseffen dat je nooit meer voor een thuisbevalling kan gaan? Toen ik nog in Nederland woonde wilde ik ook een bevalling thuis in bad, maar toen verhuisde ik naar Turkije en was dat ook al niet meer mogelijk. Ze doen hier, in de steden, alleen maar ziekenhuisbevallingen. Ik zie inderdaad meiden die heel lang op hun kindje moeten wachten, ik vind dat zo onmenselijk. Een kindje hoort gelijk bij mama te zijn, het is traumatisch voor zowel moeder als kind. Ik had dan wel het geluk dat hij zo snel mogelijk bij me gebracht werd toen ik wakker werd. Zo hoorde ik van mijn schoonmoeder, toen mijn vriend geboren was, werd hij alleen naar haar gebracht voor een voeding en werd daarna gelijk weer weggehaald. Dat vind ik echt te gek voor woorden, maar goed dat was in de jaren 70! Ik hoop dat de foto's me gaan helpen, maar als ik jouw verhaal zo lees, zal dat wel goed komen
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? eerste spoed vanwege niet vorderende ontsluiting, tweede gepland Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? ruggeprik, leek me altijd heel eng, spuit mij maar plat maar het viel allebei de keren erg mee. Vooral bij de eerste was ik na maanden pijn opeens even pijnvrij! mijn bloeddruk keldert helaas flink van een ruggeprik dat was vooral bij de tweede erg naar Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Bij de eerste was ik erg blij dat de gyn zei dat het martelen was ( weeenstormen en geen ontsluiting) dus werd er een ks gedaan. Bij de geplande ks was ik erg blij dat ik wist wanneer ik ging bevallen en het niet langer dan 38 weken duurde ( had erg bekkenklachten en het was prettig om echt af te kunnen tellen Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Had ze allebei binnen een uur bij me en bij beide kwam de bv heel goed op gang! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Kan me alles herinneren Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Heb me eigenlijk niet bezig gehouden met reacties van anderen. Gelukkig heeft niemand gezegd oo jij hebt het makkelijk gehad want dan had die een knal voor zijn kop gekregen! Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? bij de eerste barstte ik dagenlang van de pijn, alle weeen en platliggen waren funest voor mijn bekken, heb uiteindelijk een valiumpje gehad om te kunnen ontspannen. Bij de tweede liep de ks nadat de baby er uit was niet helemaal volgens boekje ( bloed in buikholte, erge schouderpijn en hartslag ed. van slag) De dagen erna veel spierpijn bij ademen, waren bang voor longembolie maar gelukkig na allemaal onderzoek gewoon spierpijn. bij de tweede ben ik verder snel herstelt. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Bij de eerste heb ik een behoorlijke tik geestelijk gehad. Voelde zo als falen en barsste bij de terugkomochtend van de zwangerschapsgym opeens in tranen uit toen de bevallingsverhalen op tafel kwamen. Is nog best een tijd lastig geweest. bij de tweede ging het prima al heb ik altijd toch een soort gemis van het kindje op buik krijgen na hardwerken. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik moet als ik ooit zwanger zou worden ( wat we absoluut niet willen) weer met een geplande ks bevallen omdat het litteken van eerste ks erg zwak was. Geplande ks bij de tweede was achteraf een erg goed plan ( we mochten kiezen)
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Ik had een geplande keizersnede, dochter lag in onvolkomen stuit dus is met 39+2 weken gehaald. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggeprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb een natuurlijke keizersnee gehad. Ik heb dochterlief geboren zien worden middels een schemerig, lichtdoorlatend doek. Ze is zo vanuit de buik op mijn borst gelegd. Daar is ze ook niet meer vanaf geweest, ja pas toen ik van ok tafel naar ziekenhuisbed werd getild. Toen mocht manlief haar ook heeeeeel even vasthouden Ik heb er een goed gevoel aan overgehouden. Ik kan me zo niet iets negatiefs herinneren. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik had haar net zo snel op de borst als bij een natuurlijke bevalling. De controles e.d. werden door de kinderarts op mijn borst gedaan. Ook mocht mijn man daar nog symbolisch stukje navelstreng doorknippen. Ze ging op de ok direct aan de borst en de bv is verder goed verlopen. Tot ze een halfjaar was, heeft ze bv gehad Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles nog herinneren. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen vond het heel erg voor mij, maar zelf had ik zoiets van: het is niet anders, ze lag nu eenmaal niet goed. Heb meerdere draaipogingen gehad, allemaal tevergeefs. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Goed, na 1,5 week kon ik weer boodschappen doen en na 3 weken zat ik bij de kapper. Ik had de eerste week wel echt giga veel pijn en vooral het uit bed komen was een ramp. Na een week ging het een stuk beter. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Prima! Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Als deze goed gaat liggen, dan ga ik een natuurlijke bevalling proberen maar anders maar weer een keizersnee.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? - Een spoed. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? -Ruggeprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? -Niemand, man mocht niet mee naar de ok. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? -Heb de keizersnede niet als negatief ervaren of als falen. Het zetten van de ruggeprik heb ik niets van gevoeld en mijn meisje was binnen 15 minuten geboren. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? - Nee mijn dochter is om 20.00 uur geboren en had haar pas weer bij me om 23.00 uur, maar op dat moment was ik daar niet zo mee bezig, je bent nog moe en een beetje overrompeld door alles. Borstvoeding kwam normaal op gang. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? - Nee kan me alles nog goed herrinneren gelukkig. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? - Kon mij ergeren aan de reaktie van iemand die net deed of mij iets heel ergs was overkomen, dat ik er niet zelf voor had kunnen vechten en dat ik goed moest oppassen dat de binding met mijn kind niet verstoord zou worden....was zelf overgelukkig met de geboorte van mijn dochtertje. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? - Heel goed, weinig napijn gehad en was heel snel alweer op de been. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? - Geen geestelijke problemen gehad na de geboorte of gevoelens van falen. Heb een kern gezond kind voortgebracht en het maakt me niets uit of dat nu vaginaal gebeurd of via een sneetje in mijn buik. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? - Stiekem liever weer een keizersnede..ben niet zo benieuwd eerlijk gezegt naar een vaginale bevalling.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? 2keer een spoedkeizersnee, nadat de ontsluiting niet vorderde. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Bij de eerste een rugenprik, beide 2e helaas onder algehele narcose.:x Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? De 1e keer mijn man, de 2e keer mocht hij de ok niet meer op. Hij kon net door het raampje kijken.... Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Op zich prima. Na zoveel uren bevallen de verlossing. Helaas 2e keer onder narcose. Vlak voor de keizersnee werd ik niet lekker. Op de ok was ik beroerd. Gelijk onder narcose gebracht. Mijn baarmoeder was open gescheurd op de oude wond van keizersnee 1. Ze hebben mijn dochter er net op tijd uit gehaald. Wel erg jammer dat ik niets van de geboorte heb meegekregen. Ook die avond beleefd in een roes. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee beide keren niet. Dagen gekolfd, nog niets dus de fles. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? 1e keer wel, 2e keer dus niet. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Vonden ze heftig. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? 1 e keer deed alles pijn. De 2 e keer niet. Maar ben nog steeds mijn gevoel kwijt van wond keizersnee tot navel.. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Prima Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Als die er ooit nog komt, is dat wederom een ( geplande ) keizersnee, dan met 37 weken.
Dames met een keizersnedebevalling, zouden jullie (een deel van) onderstaande vragen kunnen beantwoorden? Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Wegens m'n lichamelijke beperkingen en stuitligging van zoontje een geplande ks, zou met 39 weken gebeuren maar vliezen braken op precies 38 weken dus werd wel iets minder gepland zeg maar Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? M'n man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Omdat m'n vliezen gebroken waren en het niet door mocht zetten ging het allemaal heel snel maar op een goeie manier. Zo waren ze bijvoorbeeld op de hoogte van m'n eventuele paniekaanvallen dus de anesthesiste bleef naast me zitten en vertelde stap voor stap wat er gebeurde...doordat het zo snel ging allemaal heb ik me niet druk kunnen maken en zij was zo lief en rustig, krijg er nog tranen van Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Kreeg 'm op de ok al even in m'n armen en toen ging ie met m'n man en de kinderarts mee. Werd na het 'dichtnaaien' gelijk naar m'n kamer gebracht en kreeg 'm gelijk bij me. Borstvoeding snapte meneer niet en met kolven kwam het niet genoeg op gang, na 2 maanden over gegaan op volledige flesvoeding Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld?Weet alles nog, zelfs nog dat de gynaecologe broccoli gegeten had...ze werd weggeroepen tijdens het eten Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou?Iedereen begreep waarom ik een ks kreeg en eigenlijk alleen maar positieve reacties. Zie het zelf ook absoluut niet als falen. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen?Wel goed, goed naar je lichaam luisteren! Als ik teveel gedaan heb voel ik wel nog steeds het litteken trekken en het gebied er omheen is nog steeds wat verdoofd Hoe is je geestelijke herstel verlopen?Ben hormoniaal nog steeds niet helemaal in balans maar heeft verder niks met de ks te maken Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Vanwege m'n lichamelijke ongemakken en leeftijd komt er geen volgende bevalling
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? - Een spoed. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? -Algehele narcose Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? -Niemand, mijn man moest wachten bij de kinderarts, totdat ons zoontje geboren was. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? -De keizersnee moest heel snel geboren, nadat ik de hele dag al 'gewoon' geprobeerd had om mijn zoon eruit te krijgen. Toen zijn hartslag wegviel heeft de gyn nog geprobeerd hem er met vacuum eruit te trekken maar na drie keer trekken voelde hij dat het geen zin had. Binnen 13 minuten is mijn zoon geboren, dus binnen 13 minuten met lift naar beneden, onder narcose gebracht en hem eruit gehaald. Ik moest zelfs op de tafel zelf nog zeggen hoe lang ik was en hoe zwaar. Ik had mijn eigen kleren nog aan en al mijn sieraden nog om, daar was allemaal geen tijd meer voor. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? - Helaas heb ik mijn kindje niet bij mij gekregen omdat hij is opgenomen op de NICU. Hij bleek ernstig zuurstofgebrek te hebben en ook een bloeding in zijn hoofdje. Ze hebben besloten om hem aan de bodycooling te leggen. Daarbij hebben ze hem in coma gebracht voor 4 dagen en zijn lichaampje gekoeld zodat zijn hersentjes niet gingen opzwellen en eventuele ergere schade voorkomen werd. Pas op de 5e dag toen hij was opgewarmd mocht ik hem voor de eerste keer vasthouden. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? - Van de keizersnee zelf kan ik me natuurlijk niets herinneren en van toen ik net wakker ook niet, ik was nog een beetje wazig. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? - Iedereen leefde nogal mee, ook de gyn was geweldig, kwam elke dag even langs aan mijn bed. Het was ook niet niks natuurlijk. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? - Heel goed, weinig napijn gehad en was heel snel alweer op de been. Ben wel vrij lang duizelig geweest (denk van de narcose) Hoe is je geestelijke herstel verlopen? - Op zich goed, ik ben vrij nuchter. Gelukkig is alles goed afgelopen en blijkt mijn zoontje niets aan zijn eerste dagen op de wereld overgehouden te hebben behalve slaapproblemen. Ik heb geen gevoel van falen of iets, kan er tenslotte niets aan doen. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? - Toevallig is dit heel actueel want ben 36 weken zwanger. Ik krijg over twee weken een geplande keizersnee. Een vaginale bevalling is een avontuur dat ik niet meer aandurf en gelukkig begreep mijn gyn dat heel goed!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb de keizersnede als een opluchting ervaren. Ik had vanaf het begin van de inleiding al weeën (uiteindelijk heeft de bevalling 88uur geduurd incl. keizersnede) en nog steeds maar 4cm ontsluiting. De hele woensdag echt heftige weeën om de 3/4 minuten. Deze weeën waren zo heftig dat ik geen keuze meer had en er s nachts een ruggenprik gezet werd. Deze hebben ze nog 3x bijgespoten omdat de weeën zo sterk waren dat ze erdoorheen kwamen. De keizersnede zelf heb ik ook niet als onprettig ervaren. Wel was ik doodmoe van de uitputtingsslag en was ik heel bang om in slaap te vallen. Dat wilde ik absoluut niet. Het vervelende na de keizersnede vond ik het hechten, manlief was bij zoonlief en het ondersteunende personeel was ook weg. Er zat dus niemand bij mijn hoofd en het hechten zelf deed geen pijn maar alles terug op zijn plaats duwen wel. Ruggenprik was dus al weer heel eind uit. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik heb mijn zoontje even mogen zien maar nog niet vasthouden omdat ik koorts had. Op verkoeverkamer kwam hij na ongeveer een half uurtje met mijn man naar mij. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles herinneren. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen leefde heel erg mee ook door alles wat er aan vooraf gegaan was. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel goed! Ik heb nergens last van gehad. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Op zich heel goed. Ik kan niet kijken naar een keizersnede op tv, dat is te confronterend maar verder heb ik het goed een plekje kunnen geven. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Op dit moment zou ik de volgende keer kiezen voor een keizersnede. Ik durf het niet aan om het alsnog zelf te proberen gezien mijn voorgeschiedenis. Misschien dat ik tegen die tijd het toch zelf wil proberen.
Dit is mijn verhaal. Nadat ik bij 39 weken m'n dochter al de hele nacht niet had voelen bewegen in mijn buik, ging ik 's morgens wat gespannen naar de geplande afspraak bij de verloskundige. Hartje was te horen, voor de zekerheid voor een hartfilmpje naar het ziekenhuis. Daar was het dus helemaal niet goed en werd ik met spoed klaargemaakt voor een keizersnede. - Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnede - Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ze hebben kort geprobeerd een ruggenprik te zetten, maar dit lukte niet snel genoeg. Ik kon mij niet ontspannen (niet zo gek...). Ze hebben mij toen heel snel onder algehele narcose gebracht. - Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Niemand. Mijn vriend moest wachten bij de kinderarts. - Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb het als heel naar ervaren. Ik heb er weinig positieve dingen over te vermelden. Natuurlijk het grootste positieve punt is dat mijn dochter het anders niet gered had.... - Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Mijn dochter kwam zonder hartslag en ademhaling uit mijn buik. Ze is gereanimeerd en gelukkig kwam alles toen snel op gang. Mijn vriend is daarbij geweest en heeft symbolisch de navelstreng doorgeknipt. Ik was ook niet stabiel, mijn bloeddruk was te hoog. Ik mocht nit naar de couveusafdeling. Pas 6 uur na de keizersnede heb ik haar gezien. Ik kon haar niet vasthouden, omdat ze in de couveuse moest blijven. Volgende dag heb ik haar vast kunnen houden. Borstvoeding kwam gelukkig goed op gang. Ik ben dezelfde avond begonnen met kolven. Mijn dochter wilde nog niet zelf drinken, dus kreeg vanaf dat ik kolfde de moedermelk via de maagsonde. Vanaf dat ik thuis was met haar (na 6 dagen) dronk ze bij me. Het ziekenhuispersoneel heeft meteen een foto gemaakt van mijn dochter, die kreeg ik meteen toen ik 'wakker' was. Dit was echt geweldig van ze. Ook hebben ze van de keizersnede en geboorte foto's gemaakt met de telefoon van mijn vriend. Die zijn ook waardevol. - Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Er zijn veel gaten. Mijn vriend heeft veel moeten vertellen. Ik was erf duf door de morfine. Bij het ziekenhuis heb ik alle medische rapporten en verpleegkundige rapportages van de hele ziekenhuisperiode van mij en mijn dochter opgevraagd. Ook dit vult wat gaten. - Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen erg geschrokken. Zwangerschap ging heel goed. Om 10.20 uur afspraak bij de verloskundige en dochter geboren om 12.20 uur. - Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Ging redelijk goed. Na 2 dagen zelfstandig gedoucht en weer wat kunnen lopen. 6 weken heel rustig aan gedaan, toen voelde ik mij lichamelijk goed. - Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Dit duurde veel langer. Als je er middenin zit, dan ga je gewoon door. Maar vanaf dat ik thuis was, begon het verwerken. En besefte ik pas wat we allemaal meegemaakt hebben. Dit heeft zeker tot haar eerste verjaardag geduurd. Mijn vriend en ik hebben beide op papier gezet hoe we de geboortedag ervaren hebben. Dit hielp heel goed. Alles is helemaal goed gekomen. Ze heeft niets over gehouden aan het zuurstoftekort. Nu is ze ruim 3 jaar en een geweldig kind!! - Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Vorige week ben ik gestopt met de pil en gaan we voor de tweede. Alles komt wel een beetje terug. Ik hoop een gewone bevalling te kunnen meemaken. De gynaecoloog had toen al gezegd dat ze een tweede al bij 37 weken gaan halen. Er is namelijk geen duidelijke aanwijzing waarom het op het laatste moment zo mis heeft kunnen gaan. De zwangerschap zal een stuk minder relaxed gaan verlopen vermoed ik. Maar we hebben er enorm veel zin in.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed ivm niet vorderende ontsluiting, langdurig gebroken vliezen en slecht hartfilmpje van dochter. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik, 4x fout geprikt waarvan 1 keer in de zenuw van mijn been. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Opluchting na 18 helse uren, wel moeite met het niet direct op de borst kunnen krijgen van dochter. Tijdens het hechten daalde mijn bloeddruk ineens als een gek en voelde ik mezelf helemaal wegglijden, dat vond ik erg eng. Toen ik weer bijkwam heel erg misselijk en overgeven, erg naar als je ligt. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Omdat het zondagochtend heel vroeg was mocht ik direct terug naar de verloskamer en had ik haar binnen een uur vast. Borstvoeding kwam op dag 2/3 goed op gang. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik had al hele heftige uren met heel veel medicatie achter de rug, was dus niet helemaal helder. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Omgeving was wel geschrokken. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Zwaar, al kwam dit meer door 8 weken op bed liggen met zware bekken instabiliteit en de verkeerd geprikte ruggenprik waar ik nog steeds last van heb. Moet ook weer terug naar de anesthesist. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ook heftig, maar dit kwam meer door een aantal moeilijke dingen die in de familie zijn gebeurt vlak voor de bevalling en de traumatische bevalling. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik mag kiezen hoe ik wil bevallen maar het wordt absoluut een geplande keizersnede!
Ik kreeg trouwens ook direct tijdens het hechten een foto van mijn dochter bij me te hangen, echt top!
Dat had ik dus niet maar goed de eerste keer was ik zo moe dat ik nog gevraagd heb aan de gyn of hij me nu ging naaien en daarna ben ik als een blok in slaap gevallen.