Behoorlijk kort door de bocht. Het is het idee dat het financieel niet lukt omdat hier en daar wat wensen bijgeschaafd moeten worden. En dan dus maar conclusie trekken dat abortus wel gerechtvaardigd is? Ga eerst eens bedenken of die doemscenario's wel kloppen en of er geen alternatieven zijn, weet zeker dat het er dan anders uit zal zien.
Abortus?! kan het je niet aanraden,zeker nu ik toch lees dat je het kindje graag wilt laten komen,ik praat uit eigen ervaringIk denk er nog steeds elke dag aan..Mijn ex partner zei zelfs dat het nooit van hem kon zijn,zo een lul was het.Nu ligt jullie situatie anders,maar sorry ik ben echt van mening dat als hij geen derde had gewild hij zelf ook maatregelen kan nemen.Tis voor een vent kennelijk heel makkelijk om zo te denken,de vrouw mag de pil slikken,terwijl; hij ook een knoopje kan laten zetten.beetje laf om dan een abortus te eisen!Ik ben nu zwanger van mijn nieuwe man,en ik heb al 2 kids dus dit is de laatste en ik heb hem al gezegd ik heb jaren de pil etc geslikt en als je geen 2de van jezelf wilt krijgen vindt ik het wel zo eerlijk als jij maatregelen neemt.Zeker wat betreft wat je als vrouw kunt oplopen van jaren pil gebruik etc.Want dat wordt echt onderschat. Wi8l je vent er niet over praten heeft hij een probleem,het is een volwassen probleem waar ook volwassen op gereageerd moet worden.Weglopen,zuipen niemand wat mogen vertellen en het negeren is zeer kinderachtig gedrag.Ennuh wij zitten financieel ook niet zo goed momenteel maar waar en 4 eten kan een vijfde ook als je snapt wat ik bedoel,hier ook bijna alles 2dehands.Op alles is iets te verzinnen.
Wat een ontzettend vervelende situatie. Ik vind echter dat de reactie en houding van je man ook te denken geeft.... Jullie moeten er met zn 2en uitkomen en er is niet een de zijn zin kan doordrijven en bepalen wat en hoe er wat gebeurd. Kan je niet echt adviseren. Abortus zou ik persoonlijk niet over mn hart kunnen verkrijgen.
Heb ook sterk het vermoeden dat het opzettelijk was.... Ik bedoel dit niet onaardig of veroordelend. Jouw man had duidelijk aangegeven géén 3de te willen, jij had een sterke 3de kinderwens, je zwangerschap was duidelijk geen verrassing... dit onoverbrugbaar meningsverschil heb je willen oplossen door er toch stiekum voor te gaan, in de hoop dat ie zou bijdraaien... Toch? Nou ook al heb ik wel begrip voor jouw passionele kinderwens... Toch gewaagde keuze van je.... Ik begrijp perfect dat je man woedend is.... Dit zorgt toch voor een ernstige vertrouwensbreuk binnen de relatie... Hij voelt zich genaaid... Wat nou? Geen idee!!! Je zit met een groot probleem!!!
Ik vind het heel vervelend voor je, TS, dat je ook reacties krijgt dat je bewust zwanger bent geraakt achter de rug van je partner om. Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die dat risico zullen nemen en zeker niet als er al 2 kinderen in het spel zijn die ook hun vader nodig hebben om fijn op te groeien en een fijne jeugd te hebben. Er staat dan wel wat meer op het spel dan alleen je relatie. Ik zou ook niet bij hem weggaan omdat hij op deze manier reageerde, aangezien jullie al 2 kindjes hebben zul je toch moeten vechten voor jullie relatie. Ik was ook aan de pil toen ik zwanger raakte van mijn dochter: geen diarree, antibiotica, overgeven of op een andere manier ziek en ook geen 1 vergeten, maar toch zwanger. Ik was toen 19 jaar, en ik had dus wel (net als mijn vriend) de reactie van k*t ik ben zwanger.. Toch hebben we geen seconde nagedacht over abortus en nu ben ik nogsteeds met de vader van onze dochter samen, inmiddels al 7,5 jaar, en ik ben nu bijna 35 weken zwanger van de 2e. Het is het echt waard om er samen uit te komen! Ik vind het goed om te horen dat je man is bijgedraaid; ik hoop voor je dat hij zich ondertussen niet weer bedenkt. Misschien is het een goed idee om even een avond of dagje echt samen er tussenuit te gaan om weer wat nader tot elkaar te komen en ontspannen te kunnen praten over deze verrassing? Alledaagse sleur/stress werkt ook niet bevorderlijk voor zijn reactie lijkt mij.. In ieder geval heel veel sterkte en hopelijk ook geluk met elkaar
Goh!!! Dit had ik gemist! Wat ging dat snel!! Nooit verwacht dat ie ZO snel zou bijdraaien! Op een uurtje tijd of zo? Succes meid!
Ai Ai Ai, Wat een moeiljk en pijnlijk verhaal voor jullie allebei. Allebei een bepaald idee over de toekomst en over idealen. Puur praktisch gezien is het natuurlijk voor hem ook erg moeilijk. Geld, wel of geen vakanties en andere uitgaven opgeven? Snap het wel..maar denk dat je alles heel rationeel moet benaderen. Puur qua relatie is het natuurlijk best wel een heel groot iets. Als jij zou toegeven het weg te laten halen, wat doet dat met jou? En met je functioneren binnen jullie gezin? En nog belangrijker zou je het je partner niet kwalijk gaan nemen dat hij je ertoe aangezet hebt? Zelf zou ik er moeite mee hebben, terwijl ik man ben. Als er eten is voor 4 is er ook eten voor 5..en anders zorg ik ervoor. Het is al heel goed dat je probeert zelfstandig een beslissing te nemen en een oplossing probeert te vinden voor iets waar jullie beiden mee geconfronteerd worden. Het is in ieder geval beter dan ja en amen zeggen en doen wat je man van je vraagt. Ik wens jullie allebei, want ook je partner heeft het heel moeilijk nu even heel veel kracht en wijsheid toe om de juiste beslissingen te nemen. Tulpman
@Ts meid fijn dat hij bij gedraaid is lekker ff bijkomen en geniten komt allemaalgoed.. @Off topic ligt het nou serieus aan mij of word zp tegenwoordig een forum waarin je gecontroleerd word op wat je schrijft? Sjonge jonge jonge jonge..
@Spikkel19 niet alleen wordt je gecontroleerd, maar sommige dames lijken beter dan TS te weten hoe het gegaan is. Echt te triest voor woorden sommige reacties. En ze zijn er nog trots op ook.
Nu ben ik niet iemand die gauw oordeelt, maar ik wil ook even kwijt wat mij hierin dwars zit. Je zegt 2 weken (!) aan de race te zijn geweest. Heb je dan na élk toiletbezoek, gedurende 2 weken, een extra pil ingenomen? Kan het me nauwelijks voorstellen. Nu weet jij zelf het beste wat er gebeurd (of niet gebeurd) is, en excuses als het écht per ongeluk was, maar als je inderdaad 'bewust per ongeluk' zwanger bent geraakt, kan ik me de mening van je man helemaal voorstellen. Met recht dat hij zo reageert. Ik raakte op mijn 19e, ondanks goed pilgebruik, zwanger. Mijn lief was destijds 22 en we waren beiden studerend. Ik was na een dag al van de schrik bekomen en had meteen het 'roze-wolk-gevoel'. Mijn lief daarentegen was kapot van verdriet en ontzettend kwaad (uit machteloosheid, niet boos op mij). Ik heb hem daarin niet veroordeeld, ik toonde begrip. Zelfs toen hij over een abortus begon heb ik aangegeven met hem langs de kliniek te willen om te praten over onze opties. Hij waardeerde dit ontzettend, omdat hij zich serieus genomen voelde. Toen ik daarna aangaf het echt niet te kunnen, stond hij daarom volledig achter me. Samen hebben we een weg gevonden, al was die weg niet gemakkelijk. En zoals sommigen beweren "waar 4 eten, kunnen er ook 5 eten"... onzin. Wij konden van onze schamele bijverdiensten echt geen kindje betalen. Heel simpel. Wij hebben het maximale moeten lenen bij de IB-groep en onze ouders speelden ook een grote rol in het financiële plaatje. Nu hebben we een enorme schuld (en een geweldig mooie dochter, de schuld is het waard ) Ook ik heb borstvoeding geprobeerd, maar helaas werkt dit niet altijd, en ook wij hebben alles tweedehands gekocht. Dus nee. Je man is niet onredelijk als ik dit zo lees. Dit was zijn primaire reactie. Ik vind het juist heel dapper van hem dat hij zijn gevoel opzij zet en het avontuur aangaat, zoals mijn lief dat ook moest doen. Laat hem even doen inderdaad en praat er later over.
Met een bruto loon van 4500 denk ik niet dat men moet zeggen dat het niet haalbaar is...ik verdien 800 netto(deeltijds werk)en vriend 1600 netto... Geen abortus waard dus met dit als reden(bij wie dan ook vind ik)
Sorry meiden maar als ts letterlijk zegt: de zwangerschap kwam geheel onverwachts, maar voor mij niet. Dat is er in mijn ogen niet iets helemaal "netjes" gegaan. En dan na confrontatie zeggen: nee voor mij was het ook onverwachts maar wou altijd nog een kindje dus ben er blij mee. Dat bedoelde ik. Als je dat wou zeggen, dan zeg je... kwam onverwachts, maar ben er zelf wel blij mee (man niet.. etc blabla) Nee sorry. In mijn ogen rammelt het dan.
ZP op z'n best En dat terwijl TS toch al duidelijk uitgelegd heeft hoe het zit. Ach ja, lezen is ook best moeilijk TS: wat fijn dat je man wat bijgedraaid lijkt te zijn!
Ik vind ook dat het verhaal dubieus is. Gaat mij erom hoe het gebracht wordt door sommigen. Ook al denken we dat ze misschien niet per ongeluk zwanger is geraakt, vind ik het niet netjes om iemand zo de grond in te boren. We kunnen immers niet met 100 procent zekerheid zeggen dat ze het expres gedaan heeft. De reactie van haar man is begrijpelijk, maar de manipulatie, chantage en zonder gegronde reden een abortus willen plegen.....nee sorry.....
En... het boeit ook helemaal niet hoe het gegaan is. Express of niet, wel of niet aan de diarree, wel of niet zelf een derde willen... TS heeft (had) een probleem omdat ze zwanger is en haar man hier niet mee om kan en aanstuurt op een abortus. Ongeacht of deze situatie nu 'eigen schuld' is of niet, TS ervaart dit als een probleem en vraagt zich af 'wat nu?'. Waarom vinden mensen het nodig om met het vingertje te wijzen en te stellen (al dan niet terecht) 'eigen schuld, dikke bult'? Als je niks constructiefs weet te schrijven in een topic, schrijf dan gewoon niets! Soms vraag ik me af: Zijn dit vrouwen die verder geen (sociaal) leven hebben of zo? TS, ik heb geen tips, maar ik hoop echt dat je er inmiddels idd uit bent met je man. Lijkt me een vreselijke situatie om in te zitten!
Mee eens en helaas ben ik het hier op het forum al heel vaak tegen gekomen dat mensen zo bekritiseerd worden of dat andere topics van de schrijfster nagetrokken worden om te kijken of ze zich niet tegenspreken......jammer Ik zou zeggen, fouten maken we allemaal, groot of klein maar probeer iedereen in hun eigen waarde te laten ipv ze aan te vallen of meteen te bekritiseren
Zeker niet,en het constructieve is door meerderen geven ... Ook door de sceptici in dit topic: even de tijd geven en PRATEN. Overigens zat ik gisterenochtend in een ander topic van TS waarin ze die eerste opmerking maakte over dat het niet schrikken was voor haar, en toen dit topic gistermiddag opeens kwam, had ik dat idd onthouden ... Maar wat mij altijd tegen de borst stuit is dat de man inzake verhalen volledig onderuit wordt gehaald, gevierendeeld en afgemaakt, hun mening niet terzake is en gewoon ronduit genegeerd worden. Hij wilde het niet, zag het niet zitten om wat voor reden dan ook. Dat is geen vrijbrief om dat maar te roepen "lapzwans", " sukkel" en "op straat schoppen". Nee, DAT is constructief?! En nogmaals hoor, als de wens er bij beiden was, en opeens krabbelt er een terug, nee, dat is zeker niet goed en in dat geval verdient zo iemand het ook wel om aan de tand gevoeld te worden, maar ook dat geldt PRATEN want misschien is het schrik oid. Maar in zit soort gevallen zoals die van TS vind ik dat je iemand die duidelijk had aangegeven hoe hij erover dacht, toch wat meer ruimte te geven om hier mee om te gaan.
Op straat schoppen ben ik het zeker niet mee eens, mensen scheiden tegenwoordig veel te snel vind ik. Maar hoe de man zich gedroeg richting ts kan niet door de beugel en ik neem aan dat je dat zelf ook wel snapt. Ze moeten hier samen uitkomen en er goed over praten, maar dat betekend niet dat haar man zich zo als een lul kan gedragen en gaat manipuleren, chanteren, dreigen, weg blijven etc.