Twee goede vriendinnen, maar ik zie/spreek ze niet wekelijks. En twee bevriende stellen. Verder wat contacten met moeders van speelvriendinnen van mijn dochter met wie ik af en toe koffie drink. Ook nog was los-vaste kennissen. Tot slot wat familie, maar ik heb geen intensief contact met broer, zwager, neven en nichten.
Helaas bijna geen maar dat is ook mijn eigen schuld. Ik ben enorm kieskeurig plus meerdere malen verhuisd, dat helpt ook niet mee.
Genoeg! Ik heb drie super vriendinnen en een handje vol vrienden (m/v) waar ik op kan rekenen wanneer nodig. Voel me erg rijk
1 vriendin die ik al 17 jaar ken, maar we zien elkaar nog maar weinig. Ze woont 45 min verderop en we zijn behoorlijk uit elkaar gegroeid. Als ik haar nu voor het eerst zou ontmoeten zou het niet geklikt hebben denk ik. Nog 1 vriendin die net geëmigreerd is, helaas. Die ga ik niet vaak meer zien. 1 collega met wie het wel goed klikt. Haar zie ik 1 á 2 keer per week onder werktijd. Verder een goede mannelijke vriend met wie ik wekelijks een middag of avond afspreek en met wie ik echt álles kan bespreken
Ik heb veel vrienden en vriendinnen, maar er is er denk maar 1 bij met wie ik echt alles deel. Iedere vriendschap is anders en ik hecht dan ook veel waarde aan mijn vriendschappen. Daarnaast heb ik ook een goede band met mijn (schoon)zussen, dus ik voel me erg rijk omdat ik weet dat het ook anders kan. Sinds de komst van onze dochter moet ik er wel wat meer mijn best voor doen om af te spreken, soms schiet het er volledig bij in doordat het met een kleintje toch wel behoorlijk druk is.
Ik heb 5 hele goede vriendinnen. Paar jaar geleden had ik er 1. Vind het heel erg lastig om vrienden te maken zeg maar. Het gaat mij gelukkig steeds beter af. Ben happy met mijn vriendinnen.
Ik heb maar twee goede vriendinnen. Verder nog een soort vriendin omdat haar man bevriend is met mijn man. That's it ! Ik ken het gevoel van ontevredenheid wel vooral als ik op Facebook heel veel meiden leuke dingen zie doen met anderen. Ik heb soms wel momenten dan baal ik ervan maar ook zat momenten dat ik het wel prima vind. Hoeveel vrienden zegt niks, als je het zelf maar ok vindt.
ik heb mijn beste vriendin die ik al ken van in de kleuterklas, we hebben elkaar wel tijdje niet gezien (van ons 13 tot 23 jaar) maar sinds we terug contact hebben, zijn we echt heel close, ze was zelfs getuige op mijn trouw! ik weet dat als ik iemand nodig heb, dan kan ik haar bellen dag en nacht dan heb ik nog beste vriend en zijn vriendin, die ook een echte vriendin is geworden... we kennen elkaar meer dan 10 jaar! en de beste vriend van hun is ook een vriend geworden, maar zo vaak zie ik hem niet ook heb ik nog een ander groepje vriendinnen, we zien elkaar zo'n 4 à 5x per jaar... we kennen elkaar (6 meiden) vanaf de leeftijd van 14 - 15 jaar en ondertussen hebben we allemaal kinderen dus wel leuk om zo af en toe af te spreken... we spreken ook soms per 2 of per 3 af, als het echt niet lukt om alle agenda's op elkaar af te stemmen... alles mag, niets moet en dan beschouw ik mijn mama ook als een echte vriendin, die weet alles van mij, en ik ook alles van haar!
Ik heb 6 vrienden/vriendinnen die ik al 26 jaar ken. We kennen elkaar door en door! Daarnaast heb ik 2 vriendinnen die ik afgelopen jaren heb leren kennen en het ook enorm leuk mee klikte .
vriendinnen 0 kennissen 2. waarvan ik er 1 al een tijdje niet heb gezien. waren tegelijk zwanger maar zei verloor haar ongeboren kindje. hoop dat ze weer contact opneemt als ze er aan toe is anders ben ik haar helaas kwijt denk ik. ik ben 3 goede vriendinnen kwijt geraakt toen ik van brabant naar groningen verhuisde. ik moest altijd bij hen komen als ik thuis was maar ze kwamen niet bij mij (te ver te moeilijk etc) dus dat heb ik laten verwateren. 1 vriendin van het HBO laten gaan omdat ze nogal in de knoop zat met zichzelf maar doodleuk beweerde dat niet met mij om kon gaan omdat ik in de knoop zat met mezelf. dus ik ben eigenlijk nogal remy en baal er enorm van. maar ja hoe kom je aan vriendinnen/kennissen?
0 . ik heb wel wat vriendinnen maar door mijn onzekerheid heb ik alleen nog internet contact. heb ook een egyptische vriendin maar die is helaas 2 maanden geleden terug ge emigreerd dus ga haar dan nog maar 1 keer per jaar zien. ik heb ook met een paar mensen leuk contact via hier maar helaas wederom door mijn onzekerheid nog steeds geen meeting. heb ook heel weinig famillie en schoonfamillie woont in egypte, ik voel me wel vaak eenzaam.
1 vriendin die ik nu bijna 10 jaar ken. We spreken elkaar niet wekelijks maar we zijn er altijd voor elkaar. Dan heb ik nog een zeer sterke band met mijn zus en schoonzus. Daar onderneem ik veel mee. Verder een jonge moeder leren kennen via de school en daar verwacht ik ook wel een vriendschap mee op te bouwen de komende tijd. Ik had 1 hele goeie vriendin al 25 jaar! Helaas door mijn eigen schuld is dat stuk gelopen. Ik heb haar vorige week nog gezien maar ze was heel afstandelijk. Verder hebben wij nog een grote vriendengroep van mijn man maar de vrouwen zijn inmiddels ook wat meer dan alleen kennissen. Maar ik zal ze niet snel 1 op 1 zien, best jammer eigenlijk.
Ik heb eens een artikel gelezen n.a.v. onderzoek over de invloed van social media op mensen. Er kwam uit dat veel mensen het gevoel hebben dat ze een saai leven hebben door alle leuke foto's en berichtjes op FB. Ik beken dat er momenten zijn dat ik denk dat een ander een leuker, completer leven heeft dan ik. Maar ik zou doodongelukkig worden van ieder weekend op pad met vrienden/vriendinnen/collega's. Ik heb liever 'saai' contact van een kopje koffie op de bank, een goed gesprek met mijn vriendinnen of een gesprek met mijn overbuurvrouw op het muurtje in de straat. Daarnaast geniet ik volop van mijn dochter en man en ben ik het liefste bij hen. Kwantiteit zegt niets over de kwaliteit.
0. en dat vind ik eerlijk gemeend niet erg, zo niet heerlijk! ik ben het liefst op mn eigen met mn eigen gezin. ik hou ook niet van die typische vriendinnendingen maar niet denken dat ik zielig ben of eenzaam hoor. ik heb bergen kennissen, praat met iedereen en heb genoeg sociale contacten. ik vind het prima zo!
Opzich herken ik dit wel. Ik voel mij altijd zo verplicht om leuke vriendinnendingen te doen, energie steken in het contact te onderhouden. Ik heb het nu al zo druk! Ik heb daar ook geen behoefte aan om elkaar wekelijks verplicht te spreken en als dat een keer niet gebeurd dat de ander dan meteen beledigd is.
Ik heb een vriendinnenclubje van 5 (incl mijzelf). Leuke meiden waarmee we gezellige dingen doen, om de paar maandjes voor elkaar koken en tussendoor elkaar samen zien. Twee van deze meiden zijn hele goede vriendinnen waarmee ik lief en leed deel. Ik heb 1 'losse' vriendin. Dat is de vriendin van mijn vriend's beste vriend en ondertussen een hele goede vriendin mee geworden door gezellige dingen te doen en samen op vakantie te gaan. Met haar deel ik ook heel erg veel. Daarnaast nog weer een grote vriendenclub waarmee we ook regelmatig leuke dingen doen en bij elkaar op de koffie komen. Ook heb ik nog een fijne band met (schoon)familie en spreken we hen bijna wekelijks. Best veel, maar ik vind het heerlijk! Ondanks dit rijke aantal vriendinnen en vrienden ben ik het helemaal eens met iemand die hier schreef dat kwantiteit niets zegt over kwaliteit.
1 maar die woont heel ver weg en spreek en zie ik dus heel weinig. Verder heeft mijn man wel een aantal hechte vrienden die ook aanhang hebben waar ik het wel mee kan vinden maar die spreek ik dus alleen in groepsverband.