De afgelopen jaren enorm veel meegemaakt...daardoor ook echt mn ware vrienden leren kennen en ook veel vriendschappen een streep onder gezet. Ik heb 1 beste vriendin waarvan ik weet dat ze er altijd voor me zal zijn en andersom net zo. Een handjevol goede vriendinnen waar ik mn verhaal wel kwijt kan en een aantal gezamelijke vrienden van mij en vl waar ik op kan rekenen. Maar ik laat ook niet makkelijk meer vrienden toe in mn leven, heb ze er te vaak te makkelijk uit zien lopen namelijk
Hier 4 goeie vriendinnen, familieband niet echt. Mijn vriend is ook echt mijn maatje verder wat vage vriendinnenn die ik enkel op verjaardagen zie.
Ik heb 1 beste vriendin en een aantal leuke meiden waar ik ook mee om ga. Vriendschappen verwateren, mede omdat je in een andere fase van je leven komt (andere school, kinderen, huwelijk etc.), maar ook omdat ik vriendschappen altijd slecht onderhoud. Ik probeer het wel, maar vermaak mezelf altijd goed in mijn eentje of met mijn gezinnetje. Het is voor mij dus makkelijker om 1 hele goede vriendschap te hebben dan een hele hoop, want daar maak ik geen of in ieder geval te weinig tijd voor vrij.
0.. Wel wat kennisjes maar ga daar nooit naar toe. Hoop straks als de jongste weer naar school gaat ik en zij dat we wat leuke contacten op gaan doen. Zij vriendjes om mee te spelen en ik misschien gezellig moeder om wat te kletsen. Mis het wel soms maar denk wel dat je er zelf goed voor open moet staan en moet investeren. Denk dat ik wel een goede vriendin kan zijn. In het verleden had ik leuke contacten. Dat is verwaterd. Maar ben wel sociaal en als een vriendin mij dan op belde stond ik wel gelijk altijd voor ze klaar. Hier praat ik wel over mijn problemen. Met vriendinnen deed ik dat minderen wilden ze niet tot last zijn.
Wat lijkt het me moeilijk om geen vriendinnen te hebben. Ik ben gezegend met een hoop mensen om me heen. ik doe er wel moeite voor en ben iemand die veel dingen bij houdt en attent is. Misschien dat dat scheelt. Ik gun iedereen lieve vriendinnen.
3 vriendinnen, daarvan 1 beste vriendin al sinds we kleuters waren, woont wel ver weg sinds ik verhuisd ben, maar de band is goed. De andere sinds een jaar of 6 erbij gekregen. Dan nog een collega waar ik buiten het werk om wel eens mee afspreek. M'n schoonzus waar ik het goed mee kan vinden. En mn man heeft een vriendengroep, waarvan ik met een paar van de meiden wel eens afspreek. In de loop der jaren wel wat vrienden/ kennisen zien komen en gaan. Het moest bij die mensen van 1 kant komen, ik moest steeds het initiatief nemen en daar was ik wel klaar mee op een gegeven moment.
Hier een beste vriendin die helaas wat ver weg woont waardoor we elkaar maar eens in de 3/4 mnd zien en verder 2 goede vriendinnen hier in de buurt!
Ik heb 4 goede vriendinnen. En nog een heleboel gewone vriendinnen waar ik eens in de zoveel tijd even wat mee ga drinken. Maar ik heb 4 echt goede vriendinnen waar ik altijd bij terecht kan met wat dan ook, en zij bij mij. Ik vind het wel jammer dat zij onderling niet zo goed overweg kunnen met elkaar, het zijn hele verschillende types. Ik heb dus niet echt een vriendengroep, dat vind ik wel eens jammer.
Daar kan ik me serieus iets bij voorstellen, als je vaak teleurgesteld bent in vriendschappen zie je het nut er niet meer van. Daarnaast, ik moet eerlijk zeggen dat sinds ik een gezinnetje heb ook gewoon liever dingen met het gezin doe dan ieder weekend met vriendinnen op stap. Mn beste vriendin net zo, weet ik zeker. We kunnen elkaar rustig twee weken niet zien en dan drie dagen achter elkaar weer wel. En dat houd een vriendschap ook goed, jezelf kunnen en mogen zijn
5 vriendinnen, waarvan 2 heel goed. Maar heb zo'n 3a 4 keer per jaar vriendinnenavondjes dan voegen mijn zusjes ook toe en aantal familieleden waarmee ik goed om ga.
ach echt teleurgesteld ben ik nooit. vroeger had ik heel veel vriendinnen. 1 daarvan woont nu ver weg, heeft een totaal ander leven dan ik maar weet zeker dat als we mekaar weer zien ( laatste keer was 4 jaar geleden) we weer onwijs lachen en lol hebben. 1 vriendin claimde me heel erg. zat dag en nacht bij me en was ze net 5 minuten thuis belde ze alweer. gek werd ik ervan. toen ik dat voorzichtig duidelijk maakte was mw zwaar beledigd. later probeerde ze wel weer toenadering te zoeken maar met zo iemand ben ik gewoon klaar. verder nog een oude vriendin maar is een heel ander type en 1x in de 3 maanden een middag is leuk en dan ben ik blij dat ze weer vertrekt. hahaha, ik zal wel nie normaal zijn maar ik hou gewoon niet van dat gedoe hihi. zit veel liever lekker in mn schaarse vrije tijd een boek te lezen. en eens in de hele lange tijd een keer met kennissen ergens heen prima
Zo 1 had ik ook, en die werd ook nog jaloers als ik een keer met iemand anders weg ging. Daar hou ik echt niet van, en toen ik zei dat ik het vervelend vond dat ze altijd zo raar deed als ik bij een ander een bakkie deed of als ik een keer uit eten ging met een andere vriendin, ging ze huilen... En daarna ging ze uit haar dak dat het helemaal niet zo was en dat ik niet zo arrogant moest doen. Uhhhhh oke, dat was dus de laatste keer dat ik haar gezien heb.
2, waarvan 1 mijn beste vriendin. De rest zijn meer kennissen in mijn ogen. En mijn beste vriendin is ook meter geworden van ons dochtertje. We hebben elkaar een hele tijd amper gezien of gesproken (door omstandigheden, niet door ruzie ofzo) maar sinds een jaar of 2 spreken we minimaal 1x per maand af. Gezellig scrapbooken
2 heeele goede vriendinnen de rest heeft het allemaal laten verwateren toen ik zwanger was en niet meer meerdere keren per week uit eten wou gaan/shoppen/uitgaan.. ze zijn nog helemaal niet into kinderen. Zo zie je wel wie je echte vrienden zijn!! Edit: ik zie mijn zus trouwens ook zo'n 5 dagen in de week, doen we ff een bakkie en kletsen we 1 a 2 uurtjes.. (soms als we geen zin hebben of moe zijn ook niet hoor ) zij is ook niet alleen een zus maar ook echt mijn vriendin!
Ik heb 4 goede vriendinnen met wie ik met regelmaat afspreek. Daarnaast heb ik nog veel mensen die ik op en af zie en met minder regelmaat. Soms vaak en soms lang niet, maar wel altijd met feestjes . Ik had de allerbeste vriendin van mijn leven aan mijn moeder, maar helaas herkent zij mij sinds kort niet meer doordat ze als vijftiger de ziekte van Alzheimer heeft gekregen. Ze is nog steeds in de 50, en ik mis haar echt vreselijk, ook al leeft ze lichamelijk nog wel. Mijn andere vriendinnen, daar ben ik ook erg blij mee. Het dekt niet wat ik met mijn moeder had (altijd aan minder dan een half woord genoeg en soms beter door hebben hoe het met je gaat dan jijzelf), maar ik heb veel lol, begrip, medeleven en gewoon plezier met en van hen . En naar wat ik begrijp zij ook van mij . Ik vind het heel fijn om veel van mezelf en mijn leven te kunnen delen met een ander! En gelukkig snappen en herkennen zij het ook als ik ff tijd voor mezelf en mijn gezin nodig heb en ff niet wil of kan. Het is een fijn iets om af te spreken, maar voor niemand een moetje.
Ik heb geen vriendinnen. De enigste vriendin in m'n leven is mijn moeder... Heb er voor de rest ook geen behoefte aan eerlijk gezegd. Te vaak gezeik geweest altijd.
Had goede vriendinnen maar emigreerden allemaal haha. Eentje naar Spanje en eentje naar Curacao. Nu nog wat kennissen enzo maar voor de rest nee geen goede vriendinnen. Mijn man is mijn beste vriendje en eigenlijk vind ik het wel best..