Ik ben het hiermee eens. Zoals ik het lees is het een normaal kind wat op sommige dingen wat later is in zijn ontwikkeling.
Oh wat lastig! Ik herken mijn (autistische) broertje hier heel erg in. Mijn familie wist ook dat er iets niet klopte. Niemand durfde dit ter sprake te brengen naar mijn ouders toe. Achteraf gezien had iedereen dit beter wel kunnen doen. Ze kunnen eerder starten met onderzoeken etc. gaat hij naar de peuterspeelzaal? Hier zal uiteindelijk ook een rapport van verschijnen. Ik zou dit wel voorzichtig ter sprake brengen. Door middel van 'wat ons laatst op viel...' 'merken jullie dat ook...'
dacht ook aan slaap wandelen. laat het aan de ouders hij word snel vier gaat naar school dan als er wat is komt het als nog naar boven of hem wat mankeert. beetje vertrouwt hebben in je eigen zus.
Het lijkt een spookachtig verhaal zoals je het verteld maar eigenlijk valt het reuze mee als je alles op een rijtje zet. Sommige kinderen zijn veel later in ontwikkeling dan andere kinderen. 's nachts heel stil bij de trap staan lijkt mij slaapwandelen... Dat ie zijn poep en plas laat lopen vind ik dan wel weer vreemd. Ik weet niet hoe de band is met je zus en zwager? maar ik weet wel dat ik er met mijn zus over zou gaan praten, gewoon zeggen wat je vreemd vindt en wat je opvalt.
Als hij 3 is, mag hij normaal gezien volgend jaar toch naar de basisschool? Ik zou wachten tot dan en zien hoe hij op school reageert. Als er iets is, zullen zij toch ook wel iets merken? En wie weet hebben zij dan meer invloed op je zus. Of wie weet zet hij tegen dan serieuze stappen vooruit en is hij inderdaad gewoon een laatbloeier.
Ik kan me voorstellen dag jullie jezelf zorgen maken om je neefje. Ik raad je aan om als zus er straks voor haar te zijn als ze je nodig heeft. Dit gaat namelijk gebeuren. Grote kans dat het gedrag van je neefje gezien wordt op school ( of peuterspeelzaal?) ik sta zelf voor de klas en merk regelmatig dat ouders het liever horen van een juf van van familie. Ook als de band met je zus je lief is, is het misschien beter om nu gewoon zus te zijn. Tuurlijk kan je wel wat opvallend gedrag voorzichtig aankaarten of er naar vragen maar mijn advies is doe het voorzichtig. Geen enkele moeder vind het fijn te horen dat er 'iets' is met haar kind. Vaak hebben wij op school ook een tijdje nodig om ouders te vertellen wat we denken. Ik bedoel voor het kwartje ook valt bij ouders. Eerst wordt altijd ontkent. Moeders zien het soms ook écht zelf niet...
Tja echt hele erge vreemde dingen kan ik ook niet ontdekken! Chloe zette haar eerste losse stapjes met bijna 22 mnd, daarvoor rolde ze ook pas heel erg laat en fietsen doet ze pas sinds 4 dagen op haar loopfietsje daarvoor durfde ze gewoon niet, gewone fietsje met zijwieltjes durft ze nog steeds niet dus ja ze is gewoon iets later dan gemiddeld met die dingetjes! Dat van die trap zou ik ook denken aan slaapwandelen, ik bedoel heb het er eens over met je zus dat moet toch kunnen toch? Verder is mijn dochter gewoon met bepaalde dingen wat later dan normaal maar verder een hele normale peuter van 3.5!
Het beeld dat ik krijg is van een jongetje met een van nature geremd temperament (waar op zich helemaal niets mis mee is) en ouders die hem mogelijk erg veel beschermen en daardoor erg afremmen als hij bijvoorbeeld iets spannends wil proberen zoals trap lopen. Niet aan vreselijke problemen, wel iets waar misschien wat mee gedaan moet worden maar niet een gigantisch dringend probleem. Ook herhalen vind ik juist heel normaal op deze leeftijd. Verder hebben kindjes van die leeftijd soms een wat onhandige manier van zich uiten. Toen ik tegen mijn zoontje zei dat hij niet uit bed mocjt komen ging hij wel uit bed maar dan heel zachtjes achter de huiskamerdeur blijven staan. Ik denk dat hij gewoon van de trap af wil maar niet durft. Ook fijn dat hij wel naar huis wil, dan is hij wel gehecht en voelt hij zich daar veilig. Misschien moet hij gewoon wat uit zijn schulp leren komen?
Wat ik me afvraag is; je zegt in je openingspost dat hij onverstaanbaar praat. En bij je laatste voorbeeld spreekt hij helder en duidelijk. Is het dus soms wel duidelijk en soms onduidelijk? Dat vind ik best wel apart.
Chloe loopt wel zelf de trap af maar ook pas sinds kort, daarvoor moest ze echt een handje hebben omdat ze het eng vond, sommige kinderen moeten gewoon over een drempeltje met bepaalde dingen!
Gezien het feit dat haar zus alles wegpraat, zou ik dat niet doen. Ofwel is er echt niets aan de hand en maakt TS er te veel van en bekoelt de relatie met je zus als je te vaak gaat zitten hameren op dingen die er niet zijn. Ofwel is er wel wat aan de hand, maar zal ze dat van haar zus echt niet aan gaan nemen, zo te lezen. Beter wachten tot hij op school zit dan. Ik vraag me wel af of dit jongetje echt zo afwijkend is, of gewoon ietwat laat.
ha ha...nou dan moet je mijn dochter niet zien in de nacht...die kan echt raar doen, Ze kan je gewoon aanstaren zonder iets te zeggen of dat ze reageert...en weet daar de volgende dag niks meer vanaf.
Jaaaa, mijn dochter heeft ook heel enge dingen gedaan. We hadden een babyfoon met camera. Dus ik op een gegeven moment even kijken. Stond ze recht in de camera te kijken en dat heeft ze zeker een kwartier volgehouden. Ieeee! @ TS: kijk eens naar deze test: Autisme test voor kinderen Herken je daar dingen van in je neefje?
(Even tussendoor op t gespook 's nachts), ik ben zelf nogal een spoker, dus dat belooft nog wat van onze kleine meid (En dan nu t enige pluspuntje dat we een babyfoon hebben zonder camera geen paranormal activity praktijken )
Ik kom in mijn werk heel veel bijzonder kinderen tegen die anders zijn dan andere kinderen en uitvallen op regulier onderwijs of kdv. ik werk zelf in het team dat diagnostisch onderzoek doet bij deze kinderen. Je kan nooit zomaar autisme zeggen. dus dat zou ik ook niet tegen je zus zeggen! wat andere ook al zeiden, denk ik eerder aan (geh)oor problemen. Het slecht verstaanbaar praten, maar ook niet veel durven in de speeltuin, niet durven fietsen, moeite met traplopen kan duiden op problemen met bij het binnenoor, dit is tevens je evenwichtsorgaan! wanneer je niet alles verstaat ben je ook meer op jezelf. ik zou als het mijn zus was wel bespreken dat het je opvalt dat hij naast zijn wat trage motorische ontwikkeling ook slaapwandelt en of zij dat ook heeft opgemerkt. En mogelijk dat ik zou zeggen tegen mijn zus: Ik maak me af en toe wel is zorgen om mijn neefje, maar misschien ben ik wel overbezorgd en zie ik spoken maar ik wil het ook niet voor je achterhouden. maar alsjeblieft spreek je niet uit over autisme! succes
Wahahaha, echt creepy. Vooral als je teveel Stephen King boeken of films hebt gelezen of gezien. @Acem wanneer je zuster zich er niet druk overmaakt, zou jij dat misschien ook niet moeten doen. Je hebt het een paar keer aangekaart. Wel kun je misschien ter sprake brengen dat je neefje 's nachts bij de trap staat i.v.m. veiligheid.
Over dat soms duidelijk en soms onduidelijk praten zou ik me geen zorgen maken. Mijn stiefzoontje is 6 en praat soms duidelijk en dan weer onduidelijk. Hij beweegt zijn tong niet als hij praat. Hij heeft hier al logopedie voor gevolgd. En zelfs die zei dat het pure luiheid/aandacht is. Want het is natuurlijk leuk als er 10x gevraagd wordt wat zeg je nu? Het gaat nu stukken beter, ook omdat er geen antwoord meer volgt als hij niet normaal praat. En mijn neefje sprak geen woord tot hij 1 week in de kleuterklas zat. Daar deed de juf niet aan gebarentaal. En geloof me dat hij nu echt een spraakwaterval. Sommige zijn snel, andere traag