Ik word helemaal gek van mezelf! Laat staan anderen.... Ik zit al heel lang thuis van het werk ivm zware bi, en kan dus al heel lang niks.. of ja, niet veel. Ik had me hier uiteindelijk bij neergelegd en gewoon alles laten gebeuren, me laten helpen etc.. Dit ging goed, tot nu. Ik wil nu ineens van alles gedaan hebben. Ja ja, nesteldrang.. Het hele huis moet er aan geloven.. Zo wil ik dat de zolder nu echt eens wordt opgeruimd, de slaapkamers boven op orde, de babykamer eindelijk eens aangekleed hebben.. De badkamer flink soppen, alles van boven tot onder eens goed stofzuigen en dweilen.. En dan alles beneden nog Zoals ik het nu typ, lijkt het alsof hier een bom is ontploft.. Nou dat is ook weer niet, maar het is niet naar m'n zin, en alles moet gewoon eens goed onderhanden genomen worden. Dan hebben we ook nog de achtertuin die opgeruimd moet worden, want daar word ik ook helemaal kriegel van.. Maar goed, ik wil dit dus allemaal... Maar ik kan het niet Ik heb bij het minste of geringste wat ik doe gruwelijk pijn aan mijn rug en heupen.. mijn schaambot/been klappert uit elkaar, en mijn buik zelf zit ook gewoon in de weg.. Ik kan zelf hoogstens afwassen en de plee soppen, maar dan houdt het op. Gelukkig doet mijn man best veel in huis, (na zijn werk en in het weekend), en krijg ik ook nog hulp van mijn lieve moedertje die elke week komt poetsen. Maar het is niet genoeg Oohja, en heb trouwens ook net bedacht dat het geboortekaartje wat we hebben uitgezocht, toch niet zo leuk is.. En heb nu een andere gezien. Hoe moet ik dit nu aanpakken? Ik kan zelf dus niks doen, wat ik wel heel graag zou willen! En ik heb (gelukkig) nog wel wat empathie voor de mensen die het dus voor mij moeten doen.. dus ik wil ze niet te veel pushen.. Maar ik wil het wel gedaan hebben Iemand tips, hoe hier mee om te gaan? Want ik word anders gillend gek
Huur voor een of twee keer een poetsvrouw in! Die mag je precies vertellen hoe je het wilt, zonder je je schuldig te voelen. Kleine investering, groot plezier