Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Algehele narcose Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? M'n man Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik was dood ziek, ik kan me alleen maar herinneren dat er paniek was bij de artsen en dat ze rende, omdat ik m'n 6 insult kreeg en dit keer met schuim in m'n mond en bloed. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee,ik lag op de ic, zag me kind een dag later. Ik wilde zo graag borstvoeding geven hoe dan ook. Dus de verpleegkundige hebben 3 dagen lang met een kolf aan m'n borst gezeten. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alleen maar herinneren, dat ik de hele tijd moest spugen van de zware morfine. Wat k me wel goed kan herinneren ondanks dat k ziek was. Dat k toen k m'n dochter zag meteen riep wat is ze mooi en als k terug denk aan de tijd kan k me ook herinneren hoe zoet ze rook. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Heel geschrokken, k had vanaf 20 weken bedrust vanwege ontsluiting en weeën, dus iedereen dacht k heel vroeg zou bevallen, MAAR niet dit. Wat die reacties met me deden niet zoveel eigenlijk haha Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? K weet nog dat k wakker was uit de narcose en dat de arts zei je hebt een dochter met heel veel haar en dat alles goed is gegaan en k maar aan 1 ding kon denken. Wat een pijn zeg het was echt een brand gevoel niet normaal. De eerste 2 weken had k echt pijn, maar daarna kon k weer alles doen. K had ook een hb van 2,3 veel bloed verloren kreeg een transfusie maar daar heb k ook lang last van gehad snel moe Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Slecht. Ik raakte daarna manisch met psychotische kenmerken, dus moest samen met kind opgenomen worden 3 maanden lang. We zijn pas thuis en gaat weer Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik moet er op het moment niet aandenken moet eerst geestelijk gezond worden en alles een plek geven. [/QUOTE]
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnede Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Algehele narcose Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn partner Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb mijn spoedkeizersnede als een hel ervaren. Het moest allemaal erg snel en ik wist niet wat me overkwam. Deze keer krijg ik een geplande keizersnede en dat gevoel geeft me veel meer rust. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Nee had hem niet snel bij me maar met de bv geen problemen gehad! Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik herinner me alle ingrijpende dingen. Voor de rest was er ook niet veel om te herinneren omdat ik niks heb gezegd. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Begriploos. Mensen waren alleen bezig met het kindje terwijl ik er niet echt van kon genieten. Ook begrepen ze niet dat ik erdoor was getraumatiseerd en ons zoontje het liefst niet afgaf. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel veel pijn gehad de eerste 12 dagen op paracetemol geleefd. Daarna ging het weer beterder. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Problemen gehad vooral om mijn zoontje te moeten verlaten en ik dat niet wilde. Voor de rest geen problemen ondervonden. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik was na 8 maanden weer zwanger en was niet bang. Ik krijg nu een geplande ks en alles lijkt erg goed geregeld deze keer
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnede, maar het stond vast dat het een keizersnede zou worden ivm stuitligging Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Algehele narcose want het was spoed, ze kwam er al bijna aan, was 10 weken te vroeg en lag in stuit. Ruggenprik lukte niet. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn vriend Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Bij mij is er veel "geweld" gebruikt door de gynaecoloog omdat mijn meisje in stuit al in mijn bekken was gezakt dus ze heeft flink moeten duwen en trekken. Had daarna het gevoel alsof ik was overreden door een vrachtwagen. Ik heb er helaas niks positiefs over het deed gewoon veel pijn, kon niet rechtop lopen de eerste dagen. Het litteken trok enorm. Heb een gewone bevalling gehad en vergeleken daarme is een keizersnede gewoon veel zwaarder vind ik. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Door algehele narcose en de zorg die mijn dochter nodig had hebben we elkaar pas 4 uur later gezien. Ik moest meteen beginnen met kolven want live voeden kon nog niet. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles herinneren. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Doordat ze prematuur is moest ik sneller weer op de been zijn en werd het onderschat. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Na 3 weken kon ik redelijk lopen zonder pijn. Behalve als ik teveel liep dan had ik veel pijn. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Goed, heb er vrede mee wist dat het een keizersnede werd en ik had zoveel pijn omdat ik al volledige ontsluiting had dat ik blij was met de narcose. Daarna ging het met haar helemaal niet goed en ben ook blij dat ik dat niet heb meegekregen. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Die komt er niet, we zijn gelukkig met 2 kinderen en een volgende zwangerschap zou een zeer hoog risico met zich meebrengen. Dat het weer vroegtijdig mis zou kunnen gaan. Dat zie ik ook absoluut niet meer zitten.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Tja hoe noem je dat? Ik had ben ingeleid met 41 weken, donderdagmorgen vliezen gebroken, maar nooit weeën gekregen. Ook niet door het infuus. Vrijdagmiddag besloten om een ks te doen en ook een uurtje later naar het ok gebracht. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn vriend Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Zeer positief. Het enige vervelende vond ik de ruggenprik, die deed pijn. Verder was zowel de gyn als de assistent zeer geruststellend. Ik heb ook totaal niks gevoeld. En was blij dat mijn meisje helemaal gezond was. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ze is meteen even bij me geweest en daarna met de verloskundige en mijn vriend naar de afdeling gegaan. Mijn vriend heeft haar dar haar eerste flesje gegeven en de vlos heeft dat voor mij gefilmd, zo lief! Na het hechten en een halfuur op de verkoever was ik al bij hun. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik herinner mij nog alles Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Gewoon normaal, blij dat we beide in orde waren Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Zeer vlot, vrijdagavond bevallen, zaterdagmorgen liep ik al rustig rond. Zondag al een rondje rond het ziekenhuis en maandagmorgen naar huis. Ik heb altijd zelf voor mijn dochter gezorgd, hoewel ik de eerste dag niet met haar rondliep maar ze voor mij op het aankleedkussen gelegd werd in het ZH. Nu 6 weken later voel ik absoluut niet dat ik een ks gehad hebt. Ik was na 2 weken alweer de oude. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Geen last gehad Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? We zullen zien wat er komt en hoe deze evt zal verlopen.
Zo, dat is heftig zeg! Een van de dingen waar ik van te voren ook heel bang voor was om in een depressie of psychose te belanden (heb een verleden met depressie en angststoornis). Hoop dat jij je snel heel wat beter voelt. Heel veel sterkte!
Ja k wist niet eens dat dat bestond. Totdat k zag dat m'n kindje naar me toe liep. Of dat ze blauw aan liep in haar bedje en daarna raakte ik manisch. Rare en heftige tijd, maar met medicatie gaat het heel goed en heb wel veel Nacontrole maar dat hoort erbij. Is bij jou alles goed gegaan?
Dat moet echt eng geweest zijn. Gelukkig dat de medicijnen aanslaan! Ik heb gelukkig nergens last van gehad, daar stond ik zelf eigenlijk wel van te kijken omdat ik door mijn zwangerschap van de medicijnen af moest, maar alles is dus heel goed gegaan
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Ik had geplande keizersnede bij 38.4. Door mijn lichamelijke beperkingen kan ik fysiek niet natuurlijk bevallen. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb alleen maar een positieve ervaring. Het was zo'n prachtig moment, de eerste ontmoeting met ons meisje. Het ging allemaal met veel humor van te voren en met veel rust op het moment zelf. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik had natuurlijke keizersnede dus kreeg haar direct op de borst. We konden ook mee kijken hoe ze uit mijn buik kwam. Helaas kleurde ze niet heel mooi roze en is ze voor de zekerheid na paar minuten met mijn man naar de kinderarts geweest. Voor mijn gevoel duurde dat toen heel lang maar ze bleken binnen paar minuten weer terug te zijn. Omdat het hechten toen niet meer lang zou duren hebben we er voor gekozen om haar bij mijn man te laten en die zat naast me. Zodra ik weer op ziekenhuisbed lag kreeg ik haar bij me en daar is toen heel lang niet meer vanaf geweest... Op de uitslaapkamer heeft ze ook gewoon bij me gelegen (snap ook niet goed waarom dat bij de anderen bijna allemaal niet kon, ik ben weer extra blij met ons ziekenhuis!). Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Voor mijn gevoel kan ik me alles nog herinneren. In ieder geval de belangrijke dingen. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen wist dat het keizersnede zou worden i.v.m. lichamelijke beperkingen. Dus behalve vragen over hoe het met mij ging is het niet echt besproken. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Super. Ik heb tijdens zwangerschap vanaf 14 weken bedrust gehad en ik kon geen pijnstillers slikken voor mijn chronisch aandoening, daardoor heb ik heel veel pijn tijdens zwangerschap gehad. Vanaf het moment dat ik keizersnede had gehad voelde ik mij beter dan in de maanden ervoor. Ik heb ook gestraald vanaf moment 1 geloof ik. Natuurlijk voelde ik de wond best wel bij eerste keer staan bijv. Maar dat viel in het niets met de pijn van de maanden ervoor. Het was echt een opluchting. Klinkt alsof ik het zwanger zijn vreselijk vond, maar heb ook echt wel genoten hoor. Had alleen echt niet langer moeten duren haha... Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ik wist voordat ik zwanger raakte dat ik waarschijnlijk keizersnede zou moeten. En inderdaad dit bleek zo te zijn. Dus daardoor heb ik helemaal geen "last" gehad mentaal. Ik wist waar ik aan begon. En omdat alles zo goed is gegaan en ik me zoveel beter voelde als in zwangerschap was ik juist helemaal hyper en kon ik volop genieten van ons meisje. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? We hopen dat ik misschien als ons meisje naar de basisschool gaan nog een keer zwanger mag worden. Het zou dan weer een keizersnede worden. En ik zou niet anders willen na mijn positieve ervaring van vorige keer. Wel ben ik over 1 ding heel duidelijk uit, ik wil perse die natuurlijke keizersnede want ik wil absoluut niet mijn kind pas na 1,5 uur of nog langer zien... Ik ben zo blij met de gang van zaken in ons ziekenhuis. Alles gericht op moeder, partner en kind. Ik had onze dochter ook in een bedje aan mijn bed vast zitten. Dus toen ik de eerste nacht nog niet veel kon, kon ik wel steeds aan haar zitten... Ik heb de hele nacht lekker liggen kijken en liggen knuffelen.
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoedkeizersnede Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ruggenprik Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn vriend Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Na 14 uur 'proberen' werd er besloten om over te gaan op een keizersnede omdat de navelstreng naast zijn hoofdje het geboortekanaal in werd geduwd bij weeën. Ook was het geen klein ventje(4410 gram). Misschien had hij uberhaupt niet gepast. Ik zat aan de weeenopwekkers omdat het al langer dan 24 uur was sinds mijn vliezen waren gebroken en dit was zo'n aanslag op mijn lichaam dat ik bijna high werd van opluchting bij de ruggenprik. Ik heb zelfs een beetje mee gekeken, was gefascineerd. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Heel even bij me gelegen in de OK, daarna met vriendlief mee naar de kraamsuite. Na ongeveer een uurtje was ik ook weer terug op de kamer. Borstvoeding kwam niet goed op gang, maar dit kwam door een aandoening aan mijn tepels. Heb last van vaatvernauwing. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Toen ik eenmaal de ruggenprik kreeg was alles weer zo helder als wat. De pijn was eindelijk weg en ik kon nadenken. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Is goed op gereageerd, erg behulpzaam. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Na 9 uur waggelde ik alweer zelf naar het toilet en ben gedoucht. Herstel liep voorspoedig. Zoonlief kreeg antibiotica voor een infectie dus we moesten nog 6 dagen blijven. Anders hadden we eerder naar huis gemogen. Gelukkig was vriendlief nog 2,5 week thuis en heeft veel van de zorg voor ons zoontje gedaan die eerste paar weken. Wel iedere dag een blokje om maar verder rustig aan. Na 6 weken kon ik eigenlijk alles weer Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ook goed, alles voor de gezondheid van de kleine. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Het zou me niet uitmaken als dit eventueel ook een KS zou worden
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Spoed Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Algehele narcose Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man mocht erbij toen S. geboren was. Dit was echt zeer uitzonderlijk omdat ik onder narcose was. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb het als heel positief ervaren. Er was bij mij een spoedsituatie. De hartslag van S. daalde drastisch kort na het starten met de gel. Ik kreeg meteen persweeen en er moest ingegrepen worden. Ik had geen andere keus. Ook mijn keuze voor narcose was een hele bewuste. Ik wist dat het zetten van een ruggenprik te lang zou duren. Narcose was tijd winst waar S. nu de vruchten van plukt. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? S. is om 8.21 geboren en ik was rond 9.30 uur terug op de kamer. Toen kreeg ik haar meteen bij me. Borstvoeding nvt Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Door de narcose weet ik niks van de keizersnede zelf. Wel van de paniek ervoor en de rit door het zh naar de OK. Ik zie de ronde lampen in de lift nog helder op m'n netvlies staan. Van het wakker worden erna weet ik ook nog alles. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Doordat het spoed was, wist niemand het. Mijn moeder schrok ervan en die dacht dat we haar zaten te bezeiken. Die heeft verlof genomen is naar het ziekenhuis gekomen. Pas toen kon ze het geloven. Ik zou namelijk ingeleid worden en iedereen verwachtte dat ik een dag later wel bevallen zou zijn. S. was er 1 uur en 6 minuten later al (en dan heb ik het niet eens over de tijd van het echte inleiden (was een half uur na de gel geboren). Verder kreeg ik heel veel nare reacties dat ik niet wist wat echt bevallen was. Ik had een hele moeilijke zwangerschap gehad. Eigenlijk was het een en al ellende. Begon met hyperemesis, bekkeninstabiliteit, en HELLP. Vanwege de HELLP en BI met verminderd leven voelen ben ik ook ingeleid. Toen ging dat inleiden ook nog eens flink fout en dan opmerkingen zoals je weet niet wat bevallen is, die doen pijn! Ik kreeg geen keizersnede omdat ze dachten 'ach we doen eens een keizersnede'. Het was echt van levensbelang. Door mijn lichamelijke reactie op het inleiden mag ik ook nooit meer ingeleid worden, dus dat maakt het toch al niet makkelijker. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Heel goed. Op maandagmorgen de keizersnede gehad en op woensdagmiddag ging ik naar huis! Ik voelde me zo bevrijd!! Mijn kwaaltjes waren stukken minder. Mijn herstel ging uitermate voorspoedig. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Dat ging wat moeilijker. We hadden heel makkelijk ons meisje kunnen verliezen en dat vreet. Mijn schoonzus kreeg het klaar om, toen ik net thuis was, al over een tweede. Er is voor mij zoveel gebeurd en ik heb zoveel angst gehad dat ik daar toen niet aan toe was. Voor mij was toen al duidelijk dat er geen tweede meer zou komen. Inmiddels zijn we twee jaar verder en hebben we besloten dat ons gezin compleet is. Een tweede zwangerschap is te zwaar voor mij. Als ik een kindje kon krijgen zonder de zwangerschap zou ik het direct doen! Wat ik heel vervelend vind is dat hier, ondanks mijn uitgebreide medische achtergrond als zwangere, geen begrip voor is. Het pijnlijkste vond ik zelfs dat dochter met Sinterklaas een boekje kreeg over hoe je haar kan vertellen dat ze grote zus word. Dat was zo pijnlijk. De persoon die het gaf wist hoe we tegen een tweede zwangerschap aankeken! Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Die komt er niet! [/QUOTE]
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Geen spoed maar ook niet gepland, het team is wel snachts uit bed gebeld. 3.15 hebben ze mij verteld dat het een keizersnede moest gaan worden en 4.07 was ze er! Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Een ruggenprik, my gosh wat is dat naar om met weeën en persdrang "ontspannen" rechtop te zitten, ik heb me werkelijkwaar nog nooit zo ellendig gevoeld als toen! Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man, na de geboorte en de controles mocht de geboortefotograaf de eerste momenten van ons drietjes vastleggen. de verloskundige was ook wel aanwezig in het kamertje waar de kleine werd nagekeken. Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ik heb haar geboren zien worden, ze deden het doek naar beneden op mijn verzoek, daarna werd ze nagekeken en mocht ik haar nog even 5 minuutjes vasthouden, daarna werd ik gehecht en ging onze dochter met mijn man huid op huid. nog net binnen het uur op de verkoever kamer had ik haar weer bij haar en heb ik haar direct aangelegd. daarna zijn we gelukkig niet meer gescheiden. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles nog herinneren! Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen vond het wel jammer voor me omdat ze wisten dat ik in eerste instantie graag thuis wilde bevallen. ik merkte heel erg aan mezelf dat ik een reden ging noemen waarom het dus echt nodig was, een soort van verantwoording terwijl het lijkt me wel algemeen bekend is dat ze een keizersnede heus niet voor de lol doen. Eigenlijk dus volledig van de zotte dat ik steeds de reden erbij noem bij jan en alleman en toch doe ik het... hmmm en ik ga het hier ook nog even doen even de beknopte versie van de bevalling. 19.30 breken vliezen, 20.00 toucheren 4 cm 22.00 6 cm maar de vk voelde ook dat ze scheef lag met haar hoofd. Ik op handen en knieen om haar te laten draaien, geen resultaat bij toucheren 00.00 en nog maar 1 cm opgeschoten dus gingen we naar het ziekenhuis. in het ziekenhuis aan de weeënopwekkers ook al had ik knallers van weeën, ze dachten dat dat net het zetje zou zijn wat ik nog nodig had om de ontsluiting te laten vorderen. tegelijkertijd moest ik op mijn zij om toch ook weer haar positie te verbeteren. om 3.00 weer toucheren nog steeds 7 cm en niks gedraaid. Het ging dus gewoon niet passen, dus hup op naar die keizersnede. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? de eerste dag dacht ik dat het nooit meer goed zou komen, de 2e dag was nog wel erg pijnlijk maar in de avond ging het ineens al een heel stuk beter. de 3e dag wilde ik zo graag naar huis, ook omdat het heel druk was en ze weinig tijd hadden om bijvoorbeeld mijn meisje aan te geven wanneer ze huilde. je kan dus echt niet zelf je kindje uit het bedje halen. soms duurde het wel een kwartier voor er eindelijk eens iemand kwam! de wond geneest super goed, qua pijn is het ook heel goed te doen, alleen die vermoeidheid.... het is aankomende woensdag 3 weken geleden maar ik heb gewoon nog bijna nergens energie voor, een wandelingetje van een kwartier is gewoon slopend, en eigenlijk moet ik smiddags gewoon nog steeds een uurtje of liefst 2 slapen. maarja je wil zo veel het is gewoon lastig er altijd rekening mee te houden. Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Ik merk nu wel dat ik toch ietwat moeite heb met het idee dat ik niet heb kunnen voelen hoe het voelt om je kindje natuurlijk naar buiten te werken en dan nat en warm op je buik te voelen. een keizersnede is wat dat betreft toch wel heel plastisch en heel raar ineens, hup is daar je kindje. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Ik zou toch wel graag een natuurlijke bevalling meemaken, ik hoop dan ook dat ze eventueel eerder willen inleiden zodat het qua grootte van de baby wel zal gaan passen. in het ergste geval wordt het weer een keizersnede maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd. voor mij voelt het ook heel onnatuurlijk om te kiezen voor een geplande keizersnede en een kindje te krijgen zonder ook maar een greintje pijn. volgens mij heeft de natuur het niet zo bedoeld. dan heb ik nog liever eerst weeën en daarna een verlossing door een keizersnede mocht dat nodig zijn. Is voor mijn gevoel ook beter voor de hechting met je kindje.
Ben ik zomaar deze niet geheel onbelangrijke vraag vergeten: Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? het positieve was toen de ruggenprik ging werken, man wat een verademing! geen pijn meer! wat ik me dan weer afvraag, is deze ruggenprik hetzelfde als de ruggenprik die mensen krijgen die vaginaal bevallen en voelen ze dan ook compleet niks meer?! Het grootste voordeel van een keizersnede vind ik denk ik dat mijn onderkant nog intact is en ik hopelijk na 6 weken weer op mijn fietsje!
Had je een geplande of een spoedkeizersnede? Geen vliegende spoed, wel werd het medisch personeel ietwat ongemakkelijk van dipjes, daarbij niet vorderende ontsluiting (hing al zo'n 5 uur op 6-7 cm met prima weeën en weeënopwekkers), invallen van de nacht (23:00) wilde ze geen risico lopen dat ze midden in de nacht het hele OK team alsnog met vliegende spoed uit bed moesten bellen. Welke verdoving heb je gekregen, ruggenprik of algehele narcose? Ik had al een epiduraal...maar die zat niet goed, waardoor ik gewoon gevoel en dus ook pijn had ondanks dat deze opgehoogd was. Ik vond het een heel karwei om met weeën op die kleine tafel te komen. Voelde een beetje alsof je als walvis op een keukentrapje moet komen te liggen. Enfin...epiduraal eruit, spinaal erin en ik kon die man wel zoenen (hij heeft het helemaal goed gemaakt dat hij de epiduraal niet goed had gezet haha) Ik voelde mijn weeën niet meer, raar gevoel in mijn benen. Je voelt nog wel dat ze wat doen, maar geen pijn meer...naja dat laatste viel een beetje tegen omdat ik de eerste snee wel heb gevoeld. Klinkt heel horror-achtig, zo heb ik het trouwens niet ervaren. Ze stopte gelijk, ik kreeg extra medicatie en zonder verdere klachten door de KZ heen gekomen. Wie was er, behalve het ziekenhuispersoneel, bij je bevalling aanwezig? Mijn man...en natuurlijk het e.e.a. aan ziekenhuispersoneel wat ik kende (werk in het ZKH). Hoe heb je de keizersnede ervaren? Kun je naast negatieve misschien ook positieve dingen vertellen (voor de dames die nog moeten en meelezen!)? Ik heb het als enorm positief ervaren, ik heb in mijn omgeving, op een bevalling na, alleen maar helse bevallingen gezien, kindjes die niet goed gaan (en zelfs overlijden) moeders op het randje van de dood etc etc. Dus ik was ergens ontzettend gerustgesteld dat ze gehaald ging worden, had 's avonds na 22:00 ook echt niet meer het gevoel dat het goed ging komen. Daarbij was ik tijdens de zwangerschap al gewaarschuwd dat het best wel eens een KZ zou kunnen worden. Hier was ik dus al enigzins op ingesteld. Ik heb totaal geen gevoel dat ik gefaald heb. Ik en mijn kindje zijn allebei gezond uit de KZ gekomen, das voor mij het aller belangrijkste. Had je je kindje na de keizersnede snel bij je en kwam de borstvoeding goed op gang? Ze is geboren, toen heb ik haar gezien, ik heb ook kunnen zien dat ze nagekeken werd door de kinderarts. Manlief stond hierbij, ze had gelijk een score van 10-10-10, dus manlief mocht haar gelijk meenemen naar mij. Tijdens het hechten heeft ze de hele tijd naast mijn hoofd gelegen in de armen van mijn man en hebben we haar uitgebreid bewonderd. Toen ik op de OK in mijn eigen bed lag kreeg ik haar bij mij terwijl mijn man zich weer ging omkleden. Op de kamer is ze gelijk bij mij gelegd en aangelegd. Bij mij was de BV gelijk goed op gang en heeft ze ook gelijk gedronken. Maar ik was dan ook al een ruime 24 uur bezig met bevallen...dat speelt vast ook wel mee. Daarbij al gedurende de laatste periode van mijn zwangerschap lekken enz. Kun je je alles herinneren of zijn er gaten die door andere aanwezigen voor je moesten worden ingevuld? Ik kan me alles herinneren, vond het een positieve ervaring, heel bijzonder. Hoe reageerde je omgeving op de keizersnede en wat deden die reacties met jou? Iedereen was erg blij met de goede uitkomst, er was al nadrukkelijk gewaarschuwd voor een KZ, dus mijn omgeving wist ook van die mogelijkheid. Daarbij...allemaal mensen met een medische achtergrond op het gebied van gyn./verlos en kinderen, dus wel een realistisch beeld van het hele gebeuren. Nogmaals, totaal geen gevoel van falen. Hoe is je lichamelijke herstel verlopen? Om 23:00 ging ik voor KZ, de volgende ochtend voor het eerst naast bed was drama...ondanks pca-pomp, hierna extra diclofenac en warempel...'s avonds ging het wel. De dag erna voor het eerst naar de douche geschuifeld en hierna werd ik redelijk mobiel..maar die wond deed wel zeer, vooral steken van de hechtingen en geen kracht in je buikspieren om uit bed te komen. KLeine oppakken kon ik dus ook niet tot 5-6 dgn na de bevalling. Manlief heeft dit heel goed opgepakt en vond het heerlijk om met onze kleine te tutten en alles te leren. Na 7 dgn voor het eerst een rondje buiten, dat viel wel zwaar, na 2 weken voor het eerst ver (uur in auto en daarna nog lopen ivm familieomstandigheden) en na 3 weken begon het herstel sneller te gaan, met 6 weken was ik weer goed mobiel en werd ik tegengehouden door 'regeltjes' en manlief die bezorgt was en niet door mijn eigen fysieke conditie. In het begin is het wel vervelend dat je je kleine niet kan pakken..maar in het ZKH heb ik haar gewoon 's nachts bij mij gehouden in de kussens en eigen voedingskussen wat ik bij mij had. Geen gedoe met bellen enz. En het kon mij echt de billen oxideren wat ze er eigenlijk van vonden daar Hoe is je geestelijke herstel verlopen? Eigenlijk prima, gewone kraamtranen etc...geen slechte herinneringen. Hoe kijk je aan tegen een eventuele volgende bevalling? Uhhh...doe mij maar weer een KZ...ben als de dood voor een natuurlijke bevalling..maar zoals gezegd, dat komt ook doordat ik nog weinig heb meegemaakt dat een natuurlijke bevalling goed gekomen is...