Voelde je je anders, of juist helemaal niet? Had je duidelijke tekenen dat de bevalling zou beginnen? Ik merk dat je bij de derde weer net zo druk ermee bezig bent en aan het wachten bent als met de andere twee. En hoop natuurlijk dat elk krampje het begin is .
De laatste week voor de bevalling voelde ik vanalles, hihi, ik wilde zooooo graag dat de bevalling begon, Twee avonden in het ziekenhuis gezeten met heftige voorweeen , maar het zakte steeds weer af, Na die week had ik er zo genoeg van bleeeeh, dat kind zou nooit komen.... Vrijdag 4 januari besloot ik om maar gewoon mijn ding te gaan doen,gek genoeg had ik die hele dag totaal geen voorweeen meer,voelde me wel goed eigenlijk, Dus.... Hup zoontje in de buggy, naar de markt geweest,bibliotheek erachteraan, toen het hele huis schoongemaakt, nieuwe plantjes gekocht, s' avonds heerlijk uitgebreid gekookt voor mijn man en mij, s' avonds gezellig filmpje gekeken, en toen..... Braken s'nachts om 02:30 mijn vliezen, met direct volop weeën,en op zaterdag 5 januari is om 08:26 ons tweede zoontje geboren, Dus mijn ervaring is eigenlijk dat heel veel met de bevalling bezig zijn, en vanalles voelen, misschien juist de bevalling wel eens tegen kan houden... Dus elk krampje hoeft juist niet het begin te zijn, geen krampje kan net zo goed een begin zijn........ In mijn geval zeker!
Ik voel ook van alles, maar weet niet wat ik moet voelen Morgen 39 weken zwanger, wat harde buiken, af en toe een krampje die ik niet onder pijnlijk kan plaatsen. Slaap slecht, veel plassen, heerlijk rondschuivend meisje, onwijze hormoonmonsters, nesteldrang (of wel, huis en auto zijn brandschoon) En bij elke baby die ik zie (of het nou een foto is of RL) krijg ik zo'n intens gevoel van verlangen..... Naja, hoe het ook zal lopen, over max 3 weken is onze dochter geboren.. Ik hoop natuurlijk gewoon bij 40 weken, we zullen zien
Ah, hier hou ik van, ik volg. Voel namelijk al van alles, maar mijn gevoel zegt dat het nog laaaang niet zover is.
Ik voelde me helemaal niet voor de bevalling! Bij beide braken mijn vliezen in de ochtend toen ik net wakker was. Nou jah bij de eerste was ik net wakker na een goede nacht en bij de tweede lag ik al weken nachten wakker dus dat was ook niks nieuws
24 uur lang voorweeen, ongeveer elke 15 minuten. Ik ervan overtuigd dat het zou beginnen... en toen hield het weer op en gebeurde er 24 uur niets. Dus toen ze daarna weer begonnen geloofde ik er niets meer van - maar na 4 uur, om middernacht, braken mijn vliezen en leerde ik het verschil tussen voorweeen en echte weeen
Totaal niets! Geen enkele harde buik of wat dan ook gehad. Op de dag gewoon op pad geweest en eind van de middag begonnen de weeen uit t niets bij 38+5 en de dag erop bevallen. Omdar ik totasl nog geen voorweeen of harde buiken had gehad was ik overtuigd de 42 weken te halen.
Hetzelfde als al die maanden ervoor. Moe, kotsmisselijk, af en toe een keertje spugen ... (HG) Een paar uur voor mijn vliezen braken voelde ik me echt beroerd (maar wederom niets nieuws) vroeg in bed gaan liggen om te slapen. Het enige 'nieuwe' wat ik toen had was een trekkend menstruatie-achtig gevoel in mijn onderrug. Een uurtje later braken opeens mijn vliezen (tot mijn grote verbazing, want andere 2 bevallingen waren vliezen pas helemaal op het einde gebroken). En 2 uur daarna begonnen de weeën.
Voelde ook niets bij m'n dochter.. Enkel al 2 wkn zo'n menstruatie gevoel onderin m'n buik. Met 40+3 braken m'n vliezen 's avonds om 22.30 op de bank en is mijn dochter om 8.19 uur volgende morgen geboren. Nu alweer paar dagen dat menstruatie gevoel en af en toe een harde buik, maar verder niets...
Ik had al sinds mijn verlof inging veel harde buiken, en veel steken (alsof iemand met een breinaald naar binnen aan het prikken was). 3 dagen voor de bevalling wat voorweeen gehad. Vanaf die dag ook erg hoge bloeddruk en ontzettend beroerd, uiteindelijk ingeleid.
Een paar dagen voor de bevalling kreeg ik een licht ongi gevoel in me onderbuik en uitplassen was pijnlijk. Ik gelijk urine weggebracht maar was schoon. Heb het toen de dag erna nog een keer weggebracht, maar was ook schoon. Vond dat zo gek. En toen begonnen de weeën 's nachts. Maar dat had ik pas 's ochtends door. Was die nacht af en toe wakker met aardig wat krampen. En 's ochtend kwam het om de minuut a 1,5 minuut en ik had het koud. Dacht dat ik ziek werd. Toen ben ik gaan douchen en realiseerde ik me dat het ook wel is weeën konden zijn . En dat bleek het dus ook te zijn.
Ik lees mee.. Dit is mijn derde en ik denk echt met elk pijntje, harde buik dat het begint. Ik denk dat ik te graag wil, helaas nog steeds niks. Het gekke is dat ik van mijn vorige 2 weinig kan herinneren hoe het begon. Ik ga me er vandaag niet meer druk om maken en me erbij neerleggen dat het nog wel 2 weken kan duren..
Een week ervoor wat kramp, maar de dag ervoor niets en toen begon het spontaan uit het niets gewoon 'snachts.
Ik herinner me dus ook niet zo veel meer. Behalve dan bij de eerste dat de vliezen eerst braken. Maar kan me de voorweeen en harde buiken niet herinneren. Ik heb even hoop gehad met volle maan vannacht, maar helaas . Ik blijf me niet zo lekker voelen. Als ik ga zitten zeurt mijn bekken een beetje. Waarschijnlijk hebben ze ook hun beste tijd gehad.
Bij de eerste niets, spontaan braken mijn vliezen met 39+5 in de avond en de volgende ochtend was hij er. Bij de tweede ben ik de dag voor de bevalling gestript en had die hele dag wat onrustige buik. Ook wel de dagen ervoor soms wat onrustig maar kon nog alles doen. Bevallen met 41+1, na een dag gerommel gefrustreerd in bed gaan liggen om 23.00 uur en om 02.00 uur werd ik wakker met echte weeen. Bij de derde met 41 inwendig onderzoek gehad maar kon niet worden gestript, voelde me verder prima, was nog aan het fietsen met de andere kids en kon wederom nog alles doen wat ik wilde. De ochtend van de bevalling voelde ik een zware druk op mijn onderstel en overdag had ik af en toe een wee maar dat had ik al vaker gehad, zo'n dag af en toe een wee en verder niets. 's avonds om 17.30 kwamen ze ineens meteen om de 4 min. en waren meteen goed pijnlijk, toen de vk kwam om 19.30 had ik 8/9 cm en uur later was hij er. Ik lag alleen maar stomverbaasd te kijken
Ik mag ook zeker niet klagen hoor over de bevallingen. Eerste met 39+3 en in 5,5 uur Tweede met 40+1 en in 3 uur Had bij de tweede ook niets door. Beetje gerommel. Man wilde bk bellen. Bleek al 5 cm ontsluiting te hebben.
Bij mij ook bij de eerste me vliezen gebroken maar ik weet niks meer van weeen of harde buiken. En de tweede kan ik me alleen bedenken dat ik moest puffen en lichte weeen en toen ging eigenlijk alles heel snel, was al 13 dagen overtijd. Vk was toen gekomen thuis en had al 6 cm ontsluiting. In het ziekenhuis mijn vliezen gebroken en iets van 1 uurtje later was die er al. Ook stomverbaast eigenlijk dat alles zo snel was gegaan. De vk heeft me nu ook gezegd dat er een kleine kans is dat mijn vliezen breken dus dat verwacht ik ook niet. Ik wacht op harde buiken en weeen denk ik.. Ik wil te graag..
bij de eerste begon het met wat gerommel en rustige weeen 8 uurtjes over gedaan.40+3 bij de 2 de gestript met 40+6 begon gelijk te rommelen 4 uurtjes over gedaan. de 3 de ook met gerommel met 39+6 en kwam met 2 uuertjes en nr 4 weet ik nog niet hoop dat ze snel komt ben vrijdag 40 weken dus het is weer spannend