Mijn vriend heeft 2 kinderen uit een ander huwelijk, met beide kan ik goed opschieten dat is het probleem niet iedereen is een beetje gewent aan elkaar dus gaat eigenlijk super! Maar het komt ons steeds meer ter oren dat de moeder van de kinderen hun uithoort over hoe het bij ons gaat. en dan heb ik het niet over of ze het leuk hebben gehad of wat ze hebben gedaan. nee ze vraagt of ik en mijn vriend wel eens ruzie hebben en dat is niet de eerste keer dat ze dat vraagt daar heeft zij toch niks mee te maken? laat staan dat ze dat aan haar kinderen vraagt en daarnaast nog vragen of wij wel goed voor ze zijn (moet ze ondertussen wel eens weten) of wij wel eens boos op ze zijn. of wij ook nieuwe spullen hebben gekocht? ik vind het eerlijk gezegd een inbreuk op privicy, en zowel ik als vriend hebben het idee dat we er om denken moeten wat we doen of zeggen hebben jullie dit ook en hoe gaan jullie hiermee om? dat de kinderen dus uitgehoort worden door moeder?
Ja, dat gebeurd...en daar doe je niets aan. Ik denk altijd maar zo, ik heb niets te verbergen. Manlief en ik hebben gelukkig zo goed als nooit ruzie en als we het oneens zijn is dat nooit voor de ogen vd kids dus er valt weinig spannends te vertellen. Kids komen hier niets tekort en als wij eens iets nieuws hebben voel ik me daar echt niet schuldig om, ze koopt zelf genoeg waarbij ik ook denk, koop liever eens fatsoenlijke kleding voor die kinderen ipv de alimentatie aan onzin te spenderen. Maar goed, dat is haar leven en daar val ik de kids niet mee lastig. Andersom krijgen wij regelmatig het verwijt dat we de kinderen zouden uithoren of dat ze thuis rare dingen vertellen, tja, niets aan te doen. Zij ziet het al als uithoren als we vragen hoe ze het op school hebben of hoe de zwemles gaat. Tja, haar probleem, het enige alternatief is om het weekend 48 uur lang niet praten, dan kan ik ook niets verkeerd zeggen. Maar ik heb er dus schijt aan Het enige wat ik wel vervelend vind is dat ex beweerd dat de kinderen bijvoorbeeld zeggen dat ik mijn dochter voortrek, dat "dat kind" de hele dag huilt, dat ze hier niets mogen enz...óf de kids dat daadwerkelijk zeggen of dat madame loopt te stoken weet ik niet hoor, ze is een eersteklas leugenaar en de verwijten waar ze mee komt zijn totaal ongegrond. Ik heb mijn dochter nog nooit voorgetrokken als de jongens hier zijn en huilen doet ze uberhaupt amper, en niets mogen...tja hier zijn idd regels en zaken zoals bedtijd, kan begrijpen dat dat voor een kind lastig is als thuis alles mag en geen toezicht is maar daar ga ik me niet aan aanpassen. Vooralsnog komen de jongens hier heel grag, is de jongste verdrietig als hij weer naar mama moet en zijn ze gek op hun zusje, dus ik denk dat het meer haar hersenspinsels zijn dan die van de jongens. Daarbij zijn kinderen heel sociaal wenselijk aangelegd he, ze zeggen graag wat papa/mama wil horen om lief gevonden te worden. Daarom zullen wij de kids nooit lastig vallen met uithoren/vragen of wat mama zegt klopt enz. Het is al moeilijk genoeg om gescheiden ouders te hebben.
Hier wordt t gewoon door moeder gevraagd! Die appt: madam zegt dit en dat, klopt dat? Hebben jullie ruzie gehad? Hebben jullie dat gekocht, dit gezegd of dat gezegd Ik vind dat het inbreuk is en het haar geen moer aan gaat! Ook al zegt madam het dan nog hoeft zij die informatie niet op te vragen. Jij en je man zitten wel op 1 lijn hierin? D ik zou iig niet op mn tenen gaan lopen. Als het gebeurt dan gebeurt het toch wel, ongeacht wat je tegen elkaar zegt. Wij horen madam ook wel eens uit alleen zonder resiltaat. Of het de loyaliteit aan dr moeder is of dr add, er is geen gesprek mee te voeren. Misschien bij jullie ook. Dat de kindjes toch niks zeggen.
Wij hebben geen ruzie waar de kinderen bij zijn hoor, maar eens een woordenwisseling heeft iedereen en dan denken de kinderen al dat wij ruzie hebben. ex van vriend vind ook dat hij zijn nieuwe kinderen of gezin voortrekt (zo noemt zij het) maar daar heb ik dan weer schijt aan haha zal wel een stukje jaloezie zijn. ik vind dat er grenzen zijn zij heeft niks met mijn relatie te maken of over mijn huis nu nog even leren schijt er aan te hebben.watn hoe goed je het ook doet er zal altijd wel wat zijn. overigens horen wij de kinderen hier niet uit over hun thuissituatie vind ik niet nodig. vragen over school of sport vind ik geen uithoren eigenlijk
NEE IDD NIET OVER DE THUIS SITUatie hoor! maar bv over zwemles. geen normaal antwoord. Of over de regels thuis. ze heeft een eet probleem (een probleem met eten, geen anorexia oid) en dan vragen we vaak hoe dat dan bij mama gaat. helaas zonder resultaat... schijt hebben aan situaties is niet iets wat je zomaar even doet. dat kost tijd en moet je leren. de ene keer zal het je makkelijker af gaan dan de andere x. ik wil graag geloven dat moeder toch misschien jaloers is dat papa een nieuwe (en natuurlijk veeeeel leukere) vriendin heeft, en dat ze daarom doet wat ze doet?!
Hier worden ze ook uitgevraagd en daar wordt dan commentaar op geleverd die de kinderen de volgende keer weer tegen ons vertellen.. 'Mama vindt dat ik mijn bord niet moet leeg eten.' 'Mama vindt dat jij onze slaapkamer maar moet opruimen' Ik zeg dan altijd, als mama goede tips heeft en tijd over heeft mag ze het altijd eens komen demonstreren. Mama woont hier niet en hier heb je naar ons te luisteren. klaar, einde discussie. Het zal voor een groot deel jaloezie zijn dat is het hier ook. Als wij naar de film gaan dan gaat zij ook. Gaan wij zwemmen dan gaat zij ook. Maak je er gewoon niet druk om. Wij hebben niks te verbergen dus ze mag gerust vragen. Omgekeerd, zij interesseert ons gewoon niet dus we hoeven niks te vragen...
Ja Bambi allemaal zo herkenbaar he ze zijn ook allemaal het zelfde haha. overigens vind ik vragen over school en zwemmen geen uithoren hoor ook niet over de regels thuis of hoe mama dat dan bijv. doet dat valt onder het kopje intresse. ik ga ook maar uit van jaloezie, want omgekeert inteseert het ons ook totaal niet wat zij uitvreet in haar leven of dat ze ruzie heeft met haar lover nummer 4 dus daar vragen wij ook niet na. of het moet zo zijn dat ze het vriend en mij niet gunt dat wij het leuk hebben geen idee! ik vraag me echt af welke gedachten gang daar dan achter zit he. ik moet me er ook niet druk om maken maar het is zo vervelend dat er een verkeerd beeld word geschets, want de kinderen geven waarschijnlijk antwoorden die zij graag wil. en dan zie ik het al voor me madam met een lach van oor tot oor kan ze het mooi met haar moeder bespreken bah!
Mijn zoontje zegt dat ook; dat hoeft niet van papa, van papa mag ik dat wel etc etc... Ik zeg dan altijd dat hij toch wel heel veel geluk heeft dat hij soms bij papa is... Verder heb ik ook weleens het idee dat zijn vader hem probeert uit te horen. Maar mijn zoontje houdt daar niet van, hij wil hier ook nooit vertellen wat hij bij papa gedaan heeft.