Ik vind het niet netjes dat hij zei dat hij alleen was, maar waarom is het zo erg dat hij met vrienden en hun vrouwen was dat je bij je ouders wil slapen?
Nou, lekker dan! Had dit topic gisteren al gevolgd, maar nu wordt het helemaal mooi... Waarom zou hij daarover liegen dan?! Het maakt toch niet uit als hij met vrienden is die jij ook kent. ...
We hadden samen kunnen gaan hadden we allebij een leuke dag gehad nou heeft hij een leuke dag gehad. De kinderen hadden we een nachtje uit logeren kunnen brengen het zijn niet zijn vrienden het zijn onze vrienden...
Ik heb je topic gelezen en ik ben het met je eens hoor. Maar dit snap ik niet zo goed. Had je verwacht dat ie alleen was op een feestje?
Jemig wat een onzin, over olie op het vuur gooien gesproken... t Was waarschijnlijk een zeer gezellige verjaardag. Ik zou ook heel boos zijn als mijn man niet even zou bellen maar zou voor de volgende keer ook zeggen, veel plezier ik zie je wel weer eenkeer verschijnen. Ik had gisteren een verjaardag en heb ook tegen mijn man gezegd dat hij niet op hoeft te blijven omdat ik niet weet hoe laat het zou gaan worden. Zo heb je ook geen verwachtingen. Wel stuur ik even een appje als ik naar huis toe rijd.
Hmm, met je laatste post erbij zou ik toch denken dat er iets meer aan de hand is dan op z'n haast ADHD's de tijd niet kunnen bewaken en dat hij dus een ander heeft. Als het enkel een kwestie van geweest van de tijd vergeten en maar niet wegkomen, had hij niet hoeven liegen over met wie hij was, toch? Maar lijkt me hoog tijd om hier eens actie op te hebben. Mijn man heeft ADHD en is dus vreselijk slecht in tijd bewaken/op tijd komen of ergens weggaan. En zelfs die krijgt het voor elkaar om na een aantal missers op dat vlak nu thuis te komen op de tijd die we afspreken, (en nee, we spreken niet altijd een tijd af: als hij naar een concert ofzo gaat, zie ik wel hoe laat hij thuis is), door gewoon z'n alarm te zetten en dan ook echt direct weg te gaan. Ik zou, zoals mimi al zegt, het zelf een keer doen: hem lekker laten zitten met de kids, de telefoon niet opnemen en hij zoekt het maar uit... Zeker weten dat ie het daarna nooit meer flikt, zou ik denken....
Hier is het normaal. Op vrijdag afspreken dat we met zn 4en zullen zijn bij zijn moeder thuis en dan zondag middag pas aankomen terwijl ik speciaal daarvoor naar zijn moeder ben gekomen. Ik heb een echte Surinamer wahah... Nee tuurlijk word ik boos. En vaak staat zijn tel ook nog eens uit. Het is bij hem een wonder wanneer hij wel op tijd komt bij mij of bij zijn moeder. Goede tip hier gegevend dat je gewoon geen tijd moet geven en gewoon moet zeggen: ik zie je wel verschijnen. Kan ik ook niet meer boos worden omdat hij voor de tigste keer niet eraan heeft gehouden. Meestal scheld ik zijn hele huid vol.
Ik heb mijn man ook wel eens buiten gesloten omdat ik zó enorm kwaad was dat hij niks liet horen..... Hij smste dat ie 'zometeen' aan zou fietsen naar huis. Ik wist dat het ongeveer 3 kwartier fietsen was en dat ie dus met een uurtje wel thuis zou zijn. Anderhalf uur later.. Geen man te bekennen. 2.5 uur later, nog geen man te bekennen.... Heb hem denk ik wel 30x gebeld maar hij nam steeds niet op. En mij niks laten weten he... Ik dacht echt dat ie ergens in een greppel lag ofzo. Toen ie eindelijk opnam en doodleuk zei dat ie nog onderweg was ben ik uit bed gegaan en heb ik de deur op de knip gedaan. Dat zal je leren!!!!! Uiteindelijk natuurlijk wel binnengelaten toen ie eenmaal thuis kwam, maar hij was er wel van geschrokken hahaha.
Herkenbaar! Hier laatst nog, man moest even s' avonds de sleutels van ons huis naar zijn ouders brengen. De volgende ochtend moesten we vroeg in de auto naar Schiphol. Ik ga verder met koffers inpakken en hij is er zo weer..... Ja 3 uur later dus, waardoor ik alles allen heb moeten doen met dikke buik en dus ook nog veel te laat op bed kwam! Hij heeft mooi nog een half uur voor de deur staan te wachten, alles zat op slot, en dan boos worden op mij
Wow, sta er echt versteld van hoeveel mannen dit doen?! Ik wist al dat ik een topvent had, maar vaak bevestigen de topics op ZP dat nog maar eens... Ik zou het echt niet accepteren als mijn man van 3 tot 3 weg is en niks laat weten. Nu moet ik zeggen dat manlief mij en zoonlief ook te erg mist om zo lang weg te blijven. Gewoon iets drinken met vrienden in de avond en dan uiterlijk om 12 altijd thuis, en daar hoef ik dan geen eens om te smeken...
Ik herken dit gedrag helemaal niet eigenlijk. Mijn man is ook wel eens van 3 tot 3 naar een feestje, maar dan hebben we dat afgesproken of hij belt even om het te melden. Als ik dan zeg dat ik het liever niet heb dat hij langer weg blijft, dan komt hij naar huis. Als het bij jullie niet lukt om afspraken te maken of elkaar op de hoogte te houden, dan moet er toch fundamenteel iets mis zijn in de communicatie? Heb je enig idee waarom hij het niet door geeft? Is het wel eens gelukt om hem dat te vragen zonder dat jullie er ruzie over krijgen?
Rozemarijke ; ik heb ook adhd en kan prima de tijd in de gaten houden! !! Niet alles op de stempel gooien. Met adhd kan je ook gerust je telefoon pakken! Wat een onzin Die van mij hoeft dit niet te flikken maar gelukkig gaat hij dat ook niet doen. Zit niet in zijn karakter Succes!
Dat gebeurde hier dus niet hij leerde maar op drie kinderen te letten zodat ik even weg kon . Wel denk ik zoals al gezegd dat hij geen tijden moet noemen dan ben je ook niet ongerust. Geen beloftes doen dat maakt ook geen schuld
Mijn man gaat ieder jaar een of twee keer zelf weg op vakantie (soms 3 dagen, vorig jaar 2 weken, best pittig met een tweeling waarvan een met ASS), heeft werkborrels/diners/lunch met uiteraard alcohol (ja ook meerdere drankjes in de middag) en gaat soms ook met vrienden naar de kroeg. Ik ben er zeker niet altijd blij mee, maar hij is wel bereikbaar (ok, met werkuitjes zeker niet altijd maar dat snap ik/ken ik van 'm). Ook houdt hij zich in grove lijnen aan de gemaakte afspraken. Ik ben daarentegen wel eens degene die tot 6 uur in de ochtend in de kroeg/bij mensen thuis is . Ik ga veel minder weg en nooit zonder mijn gezin op vakantie. Maar mijn sociale kring is en was vooral bewust kinderloze vriendinnen die ook zo uitgaan. Eens in de zoveel tijd doe ik lekker mee en mag dan uitslapen tot 11 uur 's ochtends. Meestal sta ik lang voor die tijd op hoor, maar hij gunt me de tijd . Ik ben wel altijd bereikbaar!
Vind ik ook niet . Maar goed, het kan soms erg pittig zijn om een kind met autisme te hebben, en ik merk dat als ik hem die vrijheid laat hebben, hij de rest van de tijd een prettigere echtgenoot en vader is. Het is voor hem gewoon die paar dagen/weken dat je niet moet zorgen voor een ander, alleen jezelf. Zo laat hij mij echt (en ik vind die vrijheid echt flink/meer dan ik zou willen geven!) ook volledig vrij in tot het weer licht is buiten uitgaan, zonder vervolgens te controleren wat ik gedaan heb, of zelf maar wie erbij waren. Die uitjes (een keer per twee maanden?) geven mij ook die uitlaatklep. Verder ga ik ook met regelmaat uit eten met mensen, maar dat eindigt nooit na 00.00/0.100. Tja, het was niet mijn ideaalbeeld van vroeger (alles samen), maar het werkt voor ons. Hij gaat overigens vooral op een zeilboot (op zee) met mannen weg of een weekend fietsen, dus dat scheelt in de zorgjes , behalve als er aangelegd wordt natuurlijk om de kroeg in de havenplaats 'onveilig' te maken. Maar dat gebeurt dan niet zo vaak.