Hi, Ik wil graag een ruggenprik, i.v.m. paniekklachten wil ik voorkomen dat ik dus totaal in paniek raak met weeën. Ik kan dus een ruggenprik krijgen dat is geen probleem, nou hoor ik dat die van tevoren wordt uitgezet. Ik schrik hier behoorlijk van en vind het doodeng begin nu dus al in paniek te raken. Kom je dan niet juist in een keer in een helse bevalling terecht? Ze doen dit om dat je anders een kunstverlossing krijgt, maar ik lees hier verschillende verhalen. Wat kan ik doen? En wat zijn de ervaringen als zo ding wordt uitgezet? Doet het niet zoveel pijn omdat je gedeeltelijk bent verdoofd of juist niet? Kan je verzoeken om het gedeeltelijk aan te laten staan?
Je gaat zoiezo de bevalling zelf voelen want de ruggenprik die je tijdens de bevalling krijgt verdoofd alleen je buik en bekken. Bij mij werd hij een 3 kwartier voor het persen uit gezet en tijdens het persen voelde het helemaal verdoofd beneden omdat ik op mijn rechter zij moest liggen tijdens het wachten op 10cm. Daardoor is alle verdoving naar mijn rechter been gegaan. Maar ook tijdens de ruggenprik voel je wel weeën hoor. En meid op dat moment heb je niet eens de tijd of gedachte om in paniek te raken je lichaam rolt er zo mee in. Ik heb 72 uur weeën om de 2 minuten gehad. En bleef 2 dagen op 2cm hangen maar ik was in de avond heerlijk as the world turns aan het kijken met een bakkie pringles
Bij mij werd die pas afgekoppeld de moment ik de verloskamer binnen reed, voelde van de bevalling helemaal niets.
Ik heb elke keer gewoon geperst met ruggenprik aan (is niet eens anders besproken) op commando van gynaecoloog en verloskundige. Ging perfect, laatste zelfs maar 1x persen. Maar ik woon niet in NL en hier zijn ze sowieso makkelijker met die dingen.
Ik heb ook met de ruggenprik geperst. Duurde maar 10 minuutjes en geen hechtingen nodig gehad. Was bij mijn oudste.
Ik denk dat als jij je nu al zó gaat richten op de paniek, je zeker een paniekaanval gaat krijgen. Kijk uit dat je jezelf niet iets gaat aanpraten.... Is het niet handiger om dit "probleem" van te voren te tackelen door bijvoorbeeld met een psycholoog o.i.d. te gaan praten over de oorzaak van je paniek in plaats van je er nu al druk over te maken en jezelf een aanval aan te praten?
Daar ben ik het dus helemaal mee eens! Niemand zal beweren dat een bevalling pijnloos is maar om van te voren al in paniek te raken is niet zo handig. Je kan meer aan dan je denkt hoor!!
Als je nu al in paniek bent zou ik eens goed laten informeren van te voren of je dan echt dat wilt want de bevalling zal nooit pijnloos zijn en is per persoon verschillend wat de een heeft grote pijngrens en ander niet .
Hier werd hij uitgezet bij persdrang 9, 5 cm. En totaal geen pijn voir terug tekregen persweeën deden bij mij echt werkelijk geen pijn. Enige pijn was toen het hoofdje stond en ik even niet mocht persen. Meid je kan het echt en bespreek je angsten met vk of gyn komt goed!
Ik heb ook paniekklachten. Bij de eerste (10 jaar geleden) slikte ik anti depressiva en moest daarom in het ziekenhuis bevallen. Stond met koeienletters op mijn dossier dat ik dat had en een ruggenprik zou krijgen. Ze waren wel even vergeten erbij te zeggen dat er s nachts dus niemand zou komen in het ziekenhuis om die te zetten. Mijn weeen begonnen s nachts. Meteen regelmatig en pijnlijk. Naar het ziekenhuis en ik raakte dus echt helemaal in paniek. Ik was de enige die lag te bevallen maar er was niemand die de moeite nam om even bij me te komen zitten om me gerust te stellen. Ruggenprik kreeg ik niet omdat het nacht was. Kon wel een pethidineprik krijgen. Daar werd ik stoned van, weet dus ook niet meer of ik pijn heb gehad toen. Na een paar uurtjes raakte hij uitgewerkt. Kon een nieuwe krijgen maar dan daarna geen ruggenprik meer. Heb dus gewacht tot de anesthesist er was. Al die tijd compleet in paniek en als je in paniek bent hou je de bevalling tegen. Lang verhaal kort, horrorbevalling gehad. Bloeding gekregen, baarmoederontsteking enz. Bij de tweede slikte ik geen ad meer dus kon ik naar de verloskundige. Daar regelmatig mijn angst aangegeven maar werd weggewuifd. We zouden het tegen die tijd wel zien. Ik ken mezelf, ik wist dat ik weer in paniek zou raken. Ben naar de huisarts geweest en die heeft me naar een andere gyn doorgestuurd. Daar mocht ik kiezen. Ben ingeleid met ruggenprik. bij de eerste zetten ze met 10 cm de pomp uit en duurde het anderhalf uur voor ik weer alles voelen en kon gaan persen. Bij de tweede hebben ze de pomp aan laten staan evenals de weeenopwekkers. Die laatste bleven ook aanstaan nadat ik bevallen was om zo de kans op een bloeding kleiner te maken. De tweede keer zat de ruggenprik niet helemaal goed en voelde ik aan 1 kant niks en aan de andere kant wel, beetje halve weeen dus :-0 De mensen die hier zeggen je hebt er niks aan om nu al in paniek te raken die bedoelen het goed maar ik kon er toen niks mee. Ik wilde het ook niet maar het gebeurd en je kunt er niks aan doen. Wat zou je graag willen? Je zou ook eens kunnen kijken of er iemand in je omgeving (of een doula misschien) is die je bij de bevalling wil, die jou gerust kan stellen en voor jouw behoeften op kan komen?
heb bij de eerste ook een ruggerpik gehad alleen hielp die voor ong 20 minuten en daarna kwamen de persweeen nog 3 kwartier later had ik mijn zoon in de hand de gyn vond het raar dat het maar zo kort werkte zei die ja ik ook had verwacht dat ik even op adem kon komen maar da zat er niet in moet zeggen daarna ging het ook wel erg vlot hoor je moet het gewoon over je heen laten komen niet bang zijn denk aan het wondertje wat je er voor terug krijgt dan valt het allemaal wel mee
Ik zou graag willen dat die aan mocht blijven. Ik heb al paniek klachten dus dat is niet iets wat zomaar overgaat, psycholoog heb ik al. Maar sommige mogen het wel aan laten staan dus? luca75 Hoe was dan je tweede bevalling qua pijn en paniek.
Tja das weer een andere kant ...jeetje wat een gedoe zeg!... Ik bedoel het idd goed om te zeggen niet in paniek te raken... maar ja..wie ben ik nou idd... Ik sta niet in TS's schoenen...
En ik ben ook iemand die net als luca bekend is met heftige paniekklachten. Niet zomaar beetje angst, ken mezelf ben bang dat het misgaat.
Ik was bij de eerste ook enorm bang voor paniek. Van tevoren besproken dat ik de mogelijkheid wilde voor een ruggenprik, gelukkig ook in de nacht. Ik werd ingeleid, toen ik in een weeenstorm niet in paniek geraak, wel een ruggenprik laten zetten. Ruggenprik haalde niet alle pijnweg maar maakte het goed draaglijk. Beide keren de ruggenprik aan gehad tijdens persen. Maar geloof welk dat dat er aan ligt of je helemaal gevoelloos bent of dat je nog kan persen. Sterkte, laat je niet gek maken! Neem je paniek serieus en probeer een plan te maken waarbij jij op dit moment rust krijgt!
Ruggenprik gaat er sowieso af op moment van een bepaalde hoeveelheid cm. Kind moet je er wel uitpersen en met een ruggenprik erin heb je geen gevoel dus zal dat niet werken. Maar een ruggenprik neemt niet altijd de weeën weg denk daar ook over na.
Bij mij is het kort voor volledige ontsluiting uitgezet. Ik voelde daarom wel de persweeën maar vond t niet pijnlijk. De gyn zei: pers in de richting van het scherpe randje en de pijn, zet m op. Maar ik ervoer geen erge pijn, de pijnlijke kantjes waren door de eerdere verdoving nog niet aanwezig. Ik vond t zo prima. Maar probeer ondanks je mogelijke paniek te bedenken dat je niets alles in de hand hebt, probeer in jezelf te keren, en je partner het woord te laten voeren zodat je niet veel hoeft te denken. Spreek je wensen goed door met de vk en gyn, maar nog beter met je partner. En hoe dan ook, je kindje komt er en dat is het belangrijkst op de langere termijn!
Fijn om te horen dat je toch persweeen kan voelen zonder dat het heel pijnlijk is. Ik ga het maar weer voorleggen aan de gynaecoloog kijken wat deze zegt. Ik weet gewoon niet wat mij te wachten staat en dat maakt het sowieso wel eng. Maar goed dat hebben de meeste denk ik. Veel verschillende ervaringen zo te zien.
Dit is dus niet waar! Lees mijn reactie en die van nog een aantal dames. Dit verschilt enorm per persoon en er is niet 1 beleid over uitzetten voor het persen.
@corali Ik had van de week een vrij strenge verpleegkundige, die zei dat de prik sowieso van tevoren uit ging en dat het absoluut niet zaligmakend is. Eigenlijk had ik er wel vertrouwen in maar door haar negatieve benadering ben ik angstiger geworden, en die blijkbaar verschilt dit heel erg per persoon, best vreemd eigenlijk. Ga het voorleggen aan gyn of het bij mij aan mag blijven of zachter ofzo dat geeft toch een geruststellend gevoel. Wat voelen vind ik ook wel normaal maar van niks in een helse pijn belanden lijkt mij erg eng.