Ik heb een hele goede bad met mijn 2 jongens. Ik zou geen andere band met hun hebben als ik een dochter zou hebben. Het zijn mijn kinderen en ik hou net zo veel van ze ongeacht het geslacht. Ik behandel ze net als ik een dochter zou hebben
Ja idd, dit gebeurt best veel. Maar goed ook, je wilt zelf ook niet dat je zoon later een relatie krijgt en dan gezeur krijgt met zijn vriendin/vrouw omdat het zo'n 'moederskindje' is. Tenminste.. Ik hoop dat de vrouwen hier met een zoontje in staat zijn ze zelfstandig te laten worden en ze niet onder hun vleugels te willen houden..
Nou mij maakt het niets uit! Iedereen in mijn omgeving dacht dat een jongen beter bij mij paste omdat ik meer een "jongensmoeder" zou zijn? Naja... Ik kreeg een prins van een zoon, en ben superdol op hem! Als we ooit een 2e mogen krijgen maakt het me totaal niet uit "wat" het is. En wat betreft bonding met moeder, ik heb geen hechte band met mijn moeder, maar mijn 3 broers zijn net italianen, 2 ervan zijn, getrouwd, maar moeders mening staat op de 1e plaats... (blij dat mijn ventje niet zo is) Oh ja en ze gaan ook nog eens iedere week op bezoek bij mijn ouders, ik dus niet... X B
Ik hoopte op een zoon en mijn vriend ook en we kregen ook een zoon. Met een dochter waren we net zo blij geweest natuurlijk, maar dat identificeren met een meid etc wat betreft tutten heb ik niet zo.... Ik was vroeger een wildebras en ben nog steeds wel zo. Ik hou van tutten, begrijp me niet verkeerd, maar op zijn tijd net als shoppen enzo. Heerlijk dat wilde gekke kind wat we nu hebben en als er ooit een dochter bij komt, hoop ik dat ze net zo gek is Mijn vriend kam prima op zichzelf wonen en kan prima met zijn moeder. Net als mijn broertje, wat echt een moederskindje is, maar die echt een uitstekende band heeft met mijn moeder, net als mijn schoonzusje. Het is maar net hoe het loopt
Ik zeg heel eerlijk dat ik hoopte op een meisje... maar niet omdat ik jongens niet leuk vind maar omdat ik me zo verheugde op die schattige tutkleertjes en strikjes en speldjes en noem maar op Ik hou daar gewoon van maar zou daarom echt niet minder blij geweest zijn met een jongetje! dat weet ik 100% zeker. Mijn zus heeft een paar weken geleden een jongetje gekregen en daar ben ik ook stapel verliefd op En ik geloof ook niet dat je een minder goede band opbouwt met een jongen. Misschien dat het op latere leeftijd wel verschil maakt wanneer een meisje dingen als verliefd zijn e.d. deelt met haar moeder en een jongen dat liever voor zich houdt. Ik denk dat een moeder even veel van een zoon houdt als van een dochter en dat de band met een zoon net zo hecht kan zijn.
Oh nee hoor ik heb 2 zoontjes en vind ze echt geweldig!! Kan niet zonder ze maar zeg ook heel eerlijk zou het ook leuk vinden als een 3e een meisje zal worden. Gewoon om van andere kant mee te maken en te tutten die dingen maar verder nee het zijn je eigen kinderen ondanks het geslacht
Jeb. Maar vaak zijn het ook de moeders die een 'voorkeur' hebben...althans...wat ik hoor en zie in mijn omgeving. Dus vanuit hen geredeneerd.... Het zijn in mijn omgeving wel vaak de moeders met 1 of 2 zonen die 'verlangen' naar een dochter.
hier ook een prachtig zoontje!! geniet volop van hem en als ik thuis kom strekt hij zijn armpjes meteen uit met een big smile!
Toen ik zwanger was van de eerste wilde ik graag een meisje. Toen we met 20 weken wisten dat hij een jongen was, wilde ik ook niet anders meer! En o, wat hou ik van dat mannetje! Het liefste lag hij tegen me aan, heerlijk knuffelen. En nu nogsteeds, slaat hij zijn armpje zo om me heen. Als hij zegt dat hij me lief vindt, dan smelt ik! Toen ik weer zwanger werd wilde ik graag weer een jongen, maar dit was een meisje! Mijn kleine meisje die niet zo'n knuffelkont is als haar broer, al komt dat wel steeds meer. Twee verschillende kinderen qua uiterlijk, twee verschillende karaktertjes, maar alletwee krijgen ze evenveel liefde! Ik hou van allebei even veel! Ik ben er ook van overtuigd dat het aan je opvoeding ligt, hoe je kinderen later met hun ouders omgaan. Ik zeg altijd tegen mijn zoon: Als je 18 bent en je hebt een vriendinnetje, dan geef je je mama altijd nog een knuffel als je weg gaat.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik meer een meisjesmama ben. Maar vraag me niet waarom, want ik ben niet van het tutten en ik sjouw liever door het bos als dat ik ga shoppen ofzo. Mijn dochter lijkt absoluut niet op mij, ze is echt een meisje meisje. Wil het liefste een mooie jurk aan en is alergisch voor vieze handen haha. Maar het is ook een bijdehande kattekop. Met jongens heb ik geen ervaring, maar mocht er een tweede komen, zou ik absoluut geen voorkeur hebben.
Ja ik denk ook dat dat het is. Na 1 of 2 zonen denken veel mensen 'een dochtertje zou ook wel leuk zijn...' Ik vind daar niks verkeert aan. Waarschijnlijk zijn ze even blij als het dan toch weer een jongetje zou zijn. Het is je eigen vlees en bloed waar je (meestal) heel snel weer een band mee hebt.
Ik heb twee zoontjes en we gaan nu voor een derde. Wat ik vooral vervelend vond tijdens mijn tweede zwangerschap: iedereen vroeg aan mij of ik al wist wat het geslacht was. En als ik dan zei dat het een jongetje werd dan reageerden sommige mensen met "ach ja, als het maar gezond wordt" PARDON??
Hier een zoon, van een maandje nu. Nog veel te klein dus om iets over zijn karakter te zeggen. Zelf hou ik niet zo van tutten. Staartjes maken, make-up, modieuze outfits zijn niet aan mij besteed. Wat dat betreft denk ik dat een jongen dan makkelijker is. Hij lijkt qua uiterlijk sprekend op mijn man, en een mini versie van hem is erg leuk om te zien! Ik heb ook altijd het idee gehad dat we een zoon zouden krijgen, dus toen we de geslachtsbepaling hadden was ik er dus ontzettend blij mee, want mijn gevoel zat goed! Voor mijn gevoel was ik dus al een jongensmama, ver voor de echo. Hadden we een meisje gekregen dan had ik dat tutten snel aangeleerd hoor We waren al zo blij dat ik eindelijk zwanger werd, dat het ons absoluut niet had uitgemaakt of we nu een jongen of een meisje zouden krijgen. Voor een 2e maakt het ons weer niet uit. Een broertje zou leuk zijn voor Benjamin om mee te spelen en omdat ik hoop dat hij net zo leuk wordt als onze zoon, maar een dochter lijkt ons ook leuk omdat we dat nog niet "kennen"...
Ik ben zelf een echt meisje meisje, houd van alles dat roze is, maar toen ik de eerste keer zwanger was hoopte ik wel op een zoon. Vind het zalig om een jongensmama te zijn. Hij is super druk, maar kan ook heel lief en knuffelig zijn. De tweede mag van mij ook een jongen zijn, maar met een meisje zou ik net zo blij zijn.
Ben supergelukkig met me 2 mannen! En dat knuffelen verschilt denk ook wel , zowel voor jongens als meiden. Had wel bij de echo`s , toch wel leuk een meid, moest ook omschakelen toen t jongens bleken t zijn. Maar zou niet anders willen nu! Heerlijk stoer maar toch ook lief!
Ik heb een zoon die echt mama's kindje is. Hij hangt heel erg aan mij en houdt ontzettend van knuffelen. Hij is heel wijs voor zijn leeftijd, ontzettend grappig en lig echt in een deuk om hem. Hij is echt een kanjer! Onze dochter is een rouwdouwer, wild en lomp en alles behalve van het knuffelen alleen als ze iets nodig heeft. Ze is wat gemener dan onze zoon en bijt heel erg goed van zich af. Daar kan onze zoon nog veel van leren. Ze is heel ondeugend en doet alles na wat haar grote broer ook doet. Hier zit wel echt verschil tussen het geslacht maar ik hou van beide super veel en kan ze echt niet missen. Maar onze zoon blijft wel echt mama's kindje.
Ik heb een dochter (3) en een zoontje (2) en ik vind het beiden geweldig. Mijn dochter is helemaal geen knuffelkind, mijn zoontje juist wel. Heeeeerlijk! Mijn zoontje is overigens echt een mama's-boy. Ik heb echt niet met 1 van beiden een betere band.
Hier een echte jongens mama en helemaal happy met mijn mooie knulletje. Wilde ook graag een jongen. Dit vonden de meeste ook maar raar hier want veel willen er hier een meisje. Ik had met beide super gelukkig geweest maar ik ben gewoon super blij met mijn mannetje hoor! Ik denk dat de band die je met je kind hebt niet geslachts afhankelijk is. Een zoon of dochter heeft later sowieso een eigen leven,het is aan ons als ouders om hun een thuis te geven waar ze later met hun eigen gezin ook graag komen. Ik hoop dus ook dat ik een leuke schoonmoeder zal zijn ooit en mocht het zo lopen een leuke oma. Maar dat is voor later, nu knuffel en kroel ik lekker veel en vaak met mijn heerlijke kereltje!
Ik heb een echt mannenhuishouden en ik vind het heerlijk! Ik ben geen meisjes-mama dus ben maar al te blij met mijn ventjes! Ik zou niet anders willen!
Ik kan me niet beter wensen dan een zoon hoor. Lief karakter, altijd druk en bezig,alle onderdeeltjes aan het bekijken van zijn speelgoed auto, eerste woordje was ook auto. On gecompliceerd contact leggen met iedereen zonder buiten sluiten. Geen zwemspullen mee, dan durf ik hem gewoon naakt over het strand te laten rennen. En superlief voor mama.