Sinds dag 2 houdt onze dochter soms haar adem in als ze heel hard huilt. Het lijkt dan alsof ze vergeet te ademen, alsof ze erin blijft dus. Ik kende dit al van mijn nichtje, dus ik panikeer daar nooit op. Ik weet dat ze er uiteindelijk wel uit komt. Ik weet ook dat blazen in het gezicht helpt om haar weer te laten ademen. En ik weet ook dat ze in het ergste geval 'gewoon' flauwvalt en haar instincten het weer overnemen en ze dus weer instinctief gaat ademen. Maar nu is ze 11 maand en wordt het steeds erger. Ze stopt erg lang met ademen en wordt ook echt blauw. Blazen in haar gezicht helpt niet meer. En ze doet het nu ook als ze heel kwaad is, als ze bv haar zin niet krijgt. Ik probeer me er niet druk in te maken. Maar ze gaat in de week ook naar de grootouders en de onthaalmoeder, en ik ben zo bang dat ze het daar ook gaat doen en dat zij haar bv door elkaar zouden schudden. Weet iemand wanneer dit eindelijk over gaat? En wat ik er nog aan kan doen? Ik wil echt niet dat ze ontdekt dat dit een prettige techniek is om haar zin te krijgen of zo...
Ik ken het niet, maar denk dat je moet proberen het te negeren en dit ook met de oppas af te spreken. Anders gaat ze dit vast en zeker inzetten....Je adem inhouden tot flauw vallen is nogal wat en zal vast niet snel gebeuren. Komt het toch voor dan schrijf je zelf al wat er dan gebeurd.....niks ergs.... Ohh wat maken ze het toch lastig die kleine snotaapjes, snap je zorgen wel goed hoor!
Het klinkt heel erg als Breath Holding Spells. Het kan iig geen kwaad voor haar gezondheid en gaat vanzelf weer over. De oppas en opa/oma ook duidelijk maken dat ze haar even moetne 'laten' en dan komt het wel goed. En maar proberen te negeren idd, en niet toch haar zin geven als ze het doet. Hoe lastig dat ook is! Succer ermee!
Mijn dochter van 1,5 heeft het nog steeds. Die wordt echt helemaal grauw op het moment dat ze zeg maar een aanloop neemt om héél hard te gaan brullen. Geen idee op welke leeftijd dit voorbij gaat! Moet wel zeggen dat ze er altijd vanzelf weer uitkomt.
Lijkt idd op breath holding spells heb een kindje op mn werk gehad die dat "deed" idd als ze heel boos was ging ze zo hard huilen en viel dan even flauw. Heel naar gezicht. Misschien dat het cb hier info over heeft?
Noah doet dat ook, hij huilt dan heel hard en ineens is het piepstil en houd hij zijn adem in voor een aantal seconden en dan huilt hij verder. Hij doet dat als hij echt heel verdrietig is.
In het blaadje van kind&gezin had ik inderdaad ook gelezen over breath holding spells. Ik begrijp ook wel wat het is en dat het op zich niet gevaarlijk is. Maar toch slaat je hart elke keer weer een paar tellen over als ze het doet
Bij mijn dochter begon BHS het vlak na haar eerste verjaardag en duurde tot haar derde ongeveer. nu heeft ze het nooit meer. Ze viel dan ook elke keer flauw. Eerste keer dachten we dat ze een epileptische aanval had. later raak je er aangewend en zie je het ook aankomen en kun je anticiperen. Wij waren het echter vergeten dit aan het KDV te melden, toen ze dit ook had op het KDV zijn ze zich doodgeschrokken. Wij schaamden ons natuurlijk rot want de juf wist zich echt geen raad. Het duurt vaak tot ze een jaar of 4 zijn. Mijn dochter had het in periodes meer dan in andere. het kan geen kwaad ook al is het eng. heb dit wel eens nagevraagd bij CB en HA.
Het kindje kan hier niks aan doen en doet dit ook niet expres, het lichaam doet dit, de 'pc'' raakt verstoord zeg maar en moet herstart worden, daarom vallen ze flauw.
Mijn zoontje doet dit ook! Inderdaad alleen als hij heel verdrietig is en heel erg aan het huilen is. Ze zeggen dat je in het gezicht moet blazen maar dit heeft nooit geholpen. Gelukkig doet hij het maar een paar seconden en gaat dan weer verder met huilen.
Dit is niet helemaal waar hoor.. Op latere leeftijd kunnen ze dit wel degelijk inzetten als machtsmiddel Mn zusje was er zo eentje. Met negeren ging het over. Vreselijk was dat..
Heel herkenbaar dat klinkt als breath holding spells. Onze zoon had het voor het eerst toen hij een paar maanden oud was en hij is nu bijna 3 en heeft het nog steeds. We zijn er wel voor naar de kinderarts geweest om zeker te zijn dat het bhs is toen hij voor het eerst 40 sec zijn adem had ingehouden (wat waren wij geschrokken zijn hele lichaam schokte en zijn lippen waren wit/blauwig) Hij was toen bijna 1 jaar oud en dat schijnt er ook bij te horen, dat het rond die leeftijd erger wordt (tijdelijk) Gelukkig doet onze zoon dit alleen als hij heel erg moe is, heel erg boos of als hij zich erg heeft pijn gedaan. (eigenlijk als hij te veel emoties voelt) De kinderarts had ons al gewaarschuwd dat kinderen het ook kunnen gaan inzetten als machtsmiddel als je paniekeert en van daaruit alles voor je kind wilt doen.. en dat we vooral moeten proberen er zo normaal mogelijk op te reageren. (meestal oudere kindjes zei ze erbij) Maar wel altijd moeten opletten dat hij zich niet kan bezeren! (even neerleggen met een kussen onder zijn hoofd of even vasthouden of wat jij ook al schreef even blazen in het gezicht) Noooit slaan, schudden in het gezicht slaan of een koud washandje tegen het gezicht duwen. Daardoor schrikt een kind en kan het juist langer duren! (dat zei de arts er nadrukkelijk bij blijkbaar zijn er mensen die denken dat dit helpt) Ik zou dit ook erbij vertellen op de opvang en dat blazen en zorgen dat je kind zich niet kan bezeren het enige is dat helpt. (en rustig blijven.. en ja het is de eerste paar keren heel eng om te zien als het lang duurt) Kinderen die dit vaak hebben kunnen op een gegeven moment doorhebben hoe ze dit kunnen opwekken. Om zo iets van je gedaan te krijgen (het klopt dat dit in eerste instantie wordt veroorzaakt door een overprikkeling/ te veel emoties en daardoor vergeten te ademen) Gelukkig heeft ons kind zelf niet door dat hij het kan opwekken! Hij heeft het bijna dagelijks en ook vaker meerder keren op een dag. Tegen ons is verteld dat het gemiddeld tot een jaar of 6 kan duren eer het echt weg is. Ik denk dat je er al heel goed mee omgaat!! En het enige wat je nog kunt doen is de oppassers goede informatie geven. Dat hebben wij ook gedaan en daar gaat het ook goed. Sterkte ermee! Ik snap je bezorgheid