Ik vind het wel te vergelijken...en zeker in de zin dat jij deze verantwoording zo op deze manier niet bij school weg kan leggen. Ze kunnen vragen aan school of de juf/meneer er rekening meehoudt dat er naast dit kindje geen pindakaas gegeten wordt en dat een kindje dat in de klas wat het wel eet dan direct de tandjes poetst. zoals ik de brief stond dat ouders etiketten moeten nalezen vind ik heel erg overdreven. mijn zwager heeft gelukkig heel normaal zijn schooltijd kunnen vbrengen en mijn schoonmoeder heeft alleen de leerkrachten duidelijk gemaakt dat er goed opgelet moet worden dat hij niks binnenkrijgt en het verzoek of andere kindjes in de klas goed hun handen willen wassen als het tijdens het 10uurtje gegeten wordt. Meer kun je ook niet verwachten vind ik
Ik ken verschillende mensen met coeliakie, maar heb nog nooit gehoord dat zij ziek werden van naast iemand zitten die gluten had gegeten en daarna z'n tanden niet had gepoetst? Met een pindaallergie kan zelfs dat al genoeg zijn. Mijn man en ik kwamen laatst op een verjaardag, en hij reageerde meteen licht allergisch; er stonden pinda's op het aanrecht. En dan is hij nog niet eens zo gigantisch heftig allergisch (hij heeft nog nooit een anafylactische shock gehad, maar hij wordt wel hondsberoerd, benauwd en zet helemaal op van pinda's in z'n nabijheid, voor dat dat over is, ben je zo een paar dagen verder). Mja, wij zijn het ook wel gewend om hiermee om te gaan, mijn dochter eet bv best af en toe pindakaas, maar natuurlijk alleen als mijn man er niet is. Het moeten aanleren van nieuwe gewoonten is natuurlijk altijd wennen, maar het alternatief is dat dat kind dus gewoon niet naar school kan. Dan is een keer handen wassen en tanden poetsen toch geen ramp?
Dan heb je mijn stukje niet goed gelezen, als een kindje in de klas met een ontbijtkoekje kruimelt en dat valt op een fruitstuk van een kindje met coeliakie dan kan die daar doodziek van worden. En ook als die elkaar in de rij eenhandje geven en het kindje steekt daarna het handje in de mond. Wat ik ermee wil zeggen is dat je daar onmogelijk zo rekening mee kan houden...net zoals met de pinda's...voorzichtig zijn is heel goed, paranoie worden is een ander geval.
Het gaat er ook helemaal niet om wat erger is...ik haal een voorbeeld aan wat voor ons heel erg leeft maar wat helaas bij veel mensen onvoldoende bekend is en dat blijkt ook al uit de reacties hier. Het punt is dat je dit niet zo bij een school/ouders neer kunt leggen en dat je een manier moet vinden om er mee om te gaan zonder dat je heel de wereld uit de weg moet gaan
Dat vind ik dus ook. En om even terug te komen op het tanden poetsen en handen wassen is toch geen drama? Nee dat is het ook niet. (Al blijf ik erbij dat ik niet tanden laat poetsen tussen de middag omdat die tijd tekort is). Maar het is nogal iets om zo'n verantwoordelijkheid bij ouders en hun kinderen te leggen met bij mogelijke 'nalatigheid' als gevolg de dood. Tja, ik vind dat niet kunnen. Je kunt niet een hele klas, alle kleuters, alle schoolkinderen en iedereen uit de buurt die verantwoordelijkheid geven en er maar vanuit gaan dat het dan goed zit. Zou dan toch eerder uitgaan van het kind zelf en kijken wat er mogelijk is om wel naar school te gaan en risico's in te perken (ook van niet oplettende en niet mee willen werkende of eens vergetende ouders). En als er geen tot weinig mogelijkheden zijn dan wordt het hoogtijd dat er wat voor bedacht wordt..
Maar te weinig tijd om de tanden te poetsen? 2 minuten werk? De gemiddelde school heeft 1.5 uur tussen de middag vrij.
Maar geven we allemaal niet een deel van de verantwoordelijkheid aan school op het moment dat ons kind daar zit? Dit is een nog grotere verantwoordelijkheid, maar ik vraag me af of deze ouders/deze school die verantwoordelijk ook echt 'overdragen' of dat ze vragen er op te letten om de risico's zo klein mogelijk te maken en dat de andere ouders/wij het voelen als of wij opeens verantwoordelijk worden?
Kleine moeite om er rekening mee te houden. Mijn zusje heeft deze allergie ook. Ik ben opgevoed met een boterham met pindakaas en snoetenpoetsers ernaast. Niks mis mee. Vind het heel normaal dat een school vraagt om er rekening mee te houden. Met de traktaties zal dat ook moeten, je wordt er iig erg creatief van!
Er wordt in de brief geen verantwoordelijkheid weggegeven toch?! Er wordt gevraagd rekening te houden met....heel normaal lijkt me...het zal je kind maar zijn. Haar moeder voelt zich waarschijnlijk heel schuldig tegenover de anderen ouders en zal nooit met een rustig gevoel op de bank zitten tijdens het kerstdiner van haar dochter....
Hier uit om 12.15 thuis om 12.30 (lopende peuter) en om 13.15 gaat de bel weer dus helaas geen 1,5uur de tijd, maar om 13uur weer richting school. In dat halfuurtje kunnen ze net plassen, brood smeren, eten, drinken en weer gaan.. Tanden poetsen zou theoretisch kunnen, maar brengt blijvende schade aan als je zo snel na het eten poetst, dus doen we niet. Maar dat even buiten beschouwing latend, want ze eet niet 2x per dag pindakaas dus zou prima iets anders kunnen eten tussen de middag en hier niet iets dergelijks aan de hand dus doet er verder helemaal niet toe. Het gaat mij meer om het principe om de verantwoordelijkheid leven-dood bij een grote groep ouders en hun kinderen neer te leggen.. Vind dat ook heel wat anders als de gewone verantwoordelijkheid die een leraar heeft over kinderen. Dit is een kwestie van niet goed opletten, een keer vergeten, een keer bij opa of oma eten en er niet aan denkende of weet ik wat en je kunt een dood klasgenootje op je geweten hebben in het ernstigste geval. Vind het erg heftig dat zo bij ouders te droppen. Noodzakelijk helaas voor dat kindje, maar ik vraag mij wel af in hoeverre je er als ouders van het betreffende kind zelf ook nog meer aan kan doen, want pinda's/noten kan je niet je hele leven ontwijken.
Het risico dat je er ooit mee in aanraking komt is natuurlijk aanwezig, maar voorkomen is beter dan genezen...je wilt zo'n aanval niet meemaken hoor. Het is al erg genoeg dat ze dit heeft en een beetje meewerking van de ouders van haar vriendjes en vriendinnetjes vind ik heel normaal. Ik had een vriendinnetje met epilepsie, werd heel prima mee omgegaan. Geen discolichten met de disco etc. Wat zou een passende oplossing zijn dan eigenlijk? Het kindje naar een aangepaste school sturen omdat ze een pinda-allergie heeft?! Nee toch zeker?
Lijkt mij een heel kleine moeite. En ik heb kinderen die heel veel en vaak notenpasta eten (kieskeurige vegetariërs). Ik snap echter geen drol van uitspraken als 'daar heb ik geen tijd voor'... misschien meer een kwestie van geen zin?
Bij een allergie waar een kind alleen wat vervelende uitslag van krijgt gaat het wellicht wat te ver maar bij een allergie waar een kindje dood aan kan gaan? Nee dan zou ik er totaal geen moeite mee hebben om daar ook thuis een kleine aanpassing in te doen, kom op hoor we hebben het over een ontbijtje. Als het om mijn kind zou gaan zou ik het ook heel fijn vinden als andere ouders ook meehelpen om te voorkomen dat ik mijn kind kan verliezen.
Een passende oplossing zou zijn dat er bv rekening meegehouden wordt door het in de klas niet meer te eten en als traktatie bv geen soepstengels gedoopt in pindakaas te geven. Maar ik vind bij de passende oplossing ook horen dat ouders moeten leren hier niet zo hysterisch mee om te gaan, anders hebben zijzelf en het kind geen leven?? Zij gaan dus ook nooit naar buiten met dit kind???....(in de speeltuin kindje met pindakaas gegeten en aan de handjes) of ergens uit eten.. je weet nl nooit???
Wow. Hysterisch ermee omgaan??? Noem je het zo als ze vragen te letten op wat je kindje op zijn brood eet? Bijzonder. Ik denk dat het al moeilijk zat is voor die ouders en het kindje. En dat ze er niet hysterisch mee omgaan maar zoveel mogelijk risicos beperken daar waar ze er iets aan kunnen doen. Bijvoorbeeld op school of als het kindje bij vriendjes gaat spelen etc. Moeten ze dan maar omdat ze er overal mee in aanraking kunnen komen alles gewoon op zijn beloop laten gaan? Het is een kwestie van leven of dood en dan zou ik er zeker alles aan doen wat in minn macht lag om te voorkomen dat mijn kind ermee in aanraking komt.
Wow, volgens mij snap jij de impact van deze allergie echt niet? Hysterisch? Zal eens kijken hoe 'hysterisch' je als moeder wordt als je je kind een aantal keer bijna dood hebt zien gaan... En ja, dat kan binnen 10 minuten gebeurd zijn, doordat bijv. kind 1 een nootje heeft gegeten en vervolgens kind 2 een kusje geeft! Altijd antihistaminica en een epipen bij je hebben voor de gevolgen, en dan alsnog altijd een ambulance moeten bellen omdat je hart zo'n opdonder krijgt door de adrenaline die daar in zit dat het op hol slaat... Is gevaar 1 geweken, komt het tweede om de hoek kijken... En inderdaad, buiten is er ook gevaar, maar op de plekken waar je evt. een beetje invloed kan hebben als ouders (zoals school of clubjes) kan ik me voorstellen dat gevraagd wordt aan andere ouders om daar rekening mee te houden, hoe moeilijk kan dat nou zijn? Heeft niks met hysterie te maken, maar met het veraangenamen / vergemakkelijken van het leven van een ander die zelf niet om zo'n allergie gevraagd heeft...
Sorry maar deze reactie vind ik er ook losjes over. Hysterisch... Ik hoop uit de grond van m'n hart dat jij of je kindjes nooit een allergie krijgen die levensbedreigend kan zijn. Want je weet niet waar je over spreekt. En uit andere reacties die ik hier lees, snap ik niet dat sommige er zo'n drama over maken om een keer extra je handen te wassen. Wat ik wel zeker weet is dat de kinderen in de klas dit na een paar dagen al zo vanzelfsprekend vinden om rekening te houden met een leeftijdsgenootje. Verdraagzaamheid en solidariteit zijn een van de dingen die elke ouder z'n kind moet meegeven.
Ik vind niet dat op deze manier de verantwoordelijkheid bij andere ouders gelegd wordt. Maar een pinda-allergie kan gewoon zodanig heftig zijn dat bij een klein beetje pinda een kind gewoon overlijdt. Dus misschien moet je het omdraaien: stel dat school alles op zich zou nemen rondom deze allergie en dit meisje gaat staan knuffelen met jouw zoontje, die een smeer pindakaas op z'n trui heeft. En vervolgens komt ze in het ziekenhuis terecht of overlijdt. Ik denk dat je je dan ongelovelijk schuldig en naar zou voelen, vanuit de gedachte dat dat voorkomen had kunnen worden. Dus misschien moet je het gewoon anders zien: niet als verantwoordelijkheid die bij jou o.a. neergelegd wordt, maar gewoon als de maatregel die nodig is om te zorgen dat er geen hele nare dingen gebeuren.
Ik ga er maar gewoon even vanuit dat jij totaal geen weet hebt van de enorme heftigheid van een pinda-allergie? Dat de maatregelen die voorgesteld zijn helaas geen hysterie zijn, maar pure noodzaak? Als het nou om een koemelkallergie ging waarbij een kind darmkrampen en eczeem kreeg, (zoals mijn dochter bijvoorbeeld), dan zou ik dergelijke maatregelen idd pure hysterie vinden. Maar bij een pinda-allergie is dit helaas vaak echt pure noodzaak. Je zou toch ook niet willen dat jouw kind een ander kind ziet overlijden, nadat ze met elkaar hebben staan knuffelen?