Mijn zoon zal ong een jaar of 3/4 zijn geweest. Hij zag een vrouw. Ze had een wat lager uitgesneden shirtje aan en zag net een klein spleetje. Zegt hij: zo'n spaarpot heeft mijn moeder ook. Ze kwam niet meer bij van het lachen.
Ik liep met Mareau door de winkel, liep er een man met Down-syndroom. Roept Mareau: kijk mama, een aap....oef.... errug.....
ik heb heel vaak hetzelfde schaam moment als ik met dochter ergens ben. zodra ze iemand met een erg donkere huidskleur ziet zegt ze ' oe oe oe ' met een hop-beweging erbij. als in ' hoe doet het aapje ? ' dan doet ze hetzelfde ze ziet iemand dus aan voor een aap en ik schaam me kapot als ze dat doet maar we krijgen het haar niet afgeleerd. ze ziet er verschil blijkbaar nog niet
Kan van mezelf niet zo snel een schaammomentje bedenken, maar van m'n broer wel. Toen we jong waren, was onze familie redelijk close (dankzij opa en oma) later is dat wat minder geworden. Een paar jaar terug: We zijn op de bruiloft van een neef en er komen verschillende familieleden binnen, waaronder een andere neef en een meisje erachter. M'n broer feliciteerd iedereen en zegt tegen het meisje: ik ben (naam broer). Waarop het meisje zegt: ja dat weet ik, ik ben je nichtje (naam nichtje). Nichtje hadden we al een tijdje niet gezien, ze was wat volwassener gewoeden en veel afgevallen en droeg make-up. Ik had haar ook niet herkend, maar had haar hand nog niet geschud gelukkig. We hebben er wel hartelijk om kunnen lachen gelukkig.
Ik had net een uur gesurveilleerd bij een toets (werk in het VO). Kom ik even later de docentenkamer binnen. Zegt ineens een collega, weet jij wel dat je uit je broek gescheurd bent?! Had ik dus een hele dikke ladder naast de naad die midden over je achterste loopt.... OEPS!
Mijn schaam moment was op een verjaardag van mijn nichtje, We kwamen binnen en de fam zt er al dus iedereen feliciteren zo ook het leuke jongetje naast haar, ik hoor het mezelf nog zeggen...wie is je leuke vriendje...was dat haar nichtje....oeps....
Tijdens mijn eerste zwangerschap mocht ik bloed prikken. Nog nooit eerder gedaan... ik ga dus zitten, denk echt nergens over na en doe zo mijn trui uit in de volle overtuiging dat dat nodig is bij het bloedprikken Mijn recentste laatste te erg voor woorden moment is net gebeurd. We hadden een echo voor de combitest. Maar de kleine vertikte goed te liggen en ik kreeg voor het eerst een inwendige echo. Vraagt de vk toen ze dat medisch apparaat klaarmaakte voor de echo (en er dus een soort van condoom om deed) of ik allergisch ben voor latex. En ik kon alleen maar denken 'wat een intieme vraag!?!' en antwoordde dus: nou als u het persé moet weten, ik heb geen latex fetisch en er is daar nog niet echt iets van latex naar binnen gegaan hoor dus ik weet niet of ik allergisch daarvoor ben. Ik zag vanuit mijn ooghoeken mijn vriend wegduiken..... De vk antwoord droog: nou, je kan het ook te weten komen als je een ballon opblaast. Wel een pukkeltjes daarvan rondom je mond gehad? Tja, ik wijt het maar aan de zwangerschapshormonen......
Ik was vorige week met mijn zoontje van 3 bij de Hema onderbroeken kopen voor hem. Komt er een verkoopster voorbij die wat steviger gebouwd is en hij roept ineens kei hard naar die vrouw "kijk mama heeele dikke mevrouw":x.. Echt ik kon wel door de grond zakken....mevrouw keek beschaamd achterom en ik verontschuldigde me. Waar hij het vandaal haalt weet ik niet,mijn moeder is ook wat steviger maar het woord dik heb ik hem nooit horen zeggen... Heb hem toch maar duidelijk gemaakt dat hij nooit mensen mag naroepen op gewicht,huidskleur of wat dan ook. Ieder mens is anders maar uniek in zijn of haar eigen persoon....
Ik was met mijn dochtertje in de bibliotheek. Daar heb je zo'n 'stilte ruimte' waar voornamelijk wat oudere mensen aan het lezen zijn. Ik was daar dichtbij wat tijdschriften aan het uitzoeken en had mijn dochtertje naast me op de grond gezet. Geeft ze ineens een hele harde scheet! Maar niemand verwacht dat natuurlijk van zo'n ieniemienie meisje dus al die oudjes keken mij heel verontwaardigd aan. Dachten allemaal dat ik die scheet had gelaten Ik kreeg waarschijnlijk ook een rood hoofd dus dan ben ik al helemaal verdacht natuurlijk
Tijdens mn bevalling zondag heb ik liggen gillen als een speen varken (vanaf 5cm al persweeën) en heb ik de meest lelijke dingen tegen de gynaecoloog geroepen. Toen Danté eenmaal geboren was besefte ik me in ene wat ik allemaal gezegd had en schaamde ik me echt dood en heb ik wel honderd keer sorry gezegd.
Haha komt me bekend voor... ik heb ook veel rare dingen gezegd tijdens mijn bevalling Gefeliciteerd trouwens! Leuke naam!
Laatst in de trein met mijn zoontje. We zaten tegenover een nogal nors kijkende man die een krantje zat te lezen. Ik zie mijn zoontje hem al uitgebreid bestuderen. Zoontje (op maximaal volume): mam, waarom is die meneer boos? Ik: die meneer leest gewoon een krantje, hij is niet boos.. (Hopende hiermee zijn vragenvuur de kop ingedrukt te hebben) Zoontje (nog steeds op maximaal volume): jawel hoor mama, kijk maar hij kijkt echt heel boos! Ik (nu fluisterend): *naam zoontje* klaar nu, die meneer is niet boos! Zoontje: maar waarom kijkt hij dan zo boos? Hij is echt boos hoor.. Ik: laat die meneer maar gewoon nu oke.. Zoontje: nou hij is echt wel boos hoor.. Zucht.. Achteraf is het grappig, maar op dat moment schaamde ik me toch wel! Die meneer vertrok trouwens geen spier, als hij niet boos was was hij het daarna vast en zeker.
hahaaa wat grappig Waar ik het schaamrood van op mijn kaken heb staan na al die jaren is dat ik een jaar of 17 was, en met mijn vriendje uit eten was, ik even naar toilet ging en toen zo gigantisch was doorgelekt dat het wel leek of er kip was geslacht. Ik had een witte ballonrok aan en voelde me zo opgelaten. Ik had erg wisselende menstruatie en dit was een hele heftige ieuw. We waren snel uitgegeten toen....
Zaten 's avonds laat met zijn tweetjes (ik en partner) op 't terras van onze Franse camping. Zat nog 1 ander gezin op 't terras. Met een zoontje van een jaar of 4 en ééntje van schat ik rond de 9 maanden à 1 jaar. Op een bepaald moment beginnen we een kleine babbel (in 't Frans) ermee. Zij gaan op de duur door omdat hun oudste moe was en 't aan 't uithangen. En ineens zegt vriend iets tegen de vrouw van "het zal wel zwaar zijn, zo twee kleintjes en dan nog één op komst" en "hoe ver ze was". Ik zag zo een stel vuurspuwende ogen van haar kant uit en ik heb vriend toch echt wel ingepeperd dat ie nooit of nooit nog een opmerking maakt over zwangerschap als je de vrouw niet kent en / of ze zelf niet zegt dat ze zwanger is! Overigens vond ik "niks te zien" bij haar en een perfect maatje 38 naar schatting. Maar ik weet toevallig (met mijn maatje 50) hoe ik reageer als mensen afkomen "of ik niet zwanger ben" of "hoe ver ik al ben". En ik kon echt wel door de grond gaan in zijn plaats.
Mijn vriend en ik waren eens in de supermarkt en ik ging even naar een ander pad om iets te pakken en ik zie, naar wat ik dacht, mijn vriend gebukt staan om iets te pakken. Dus ik loop er op af en pak en bij zijn kont... Was het niet mijn vriend... Ik ben zo de supermarkt uitgelopen van schaamte... Oh en mijn vriend heeft zich achteraf helemaal rot gelachen natuurlijk....