Ben ik de enige die zo'n twijfelkont is? Ik kan namelijk, als er een beslissing genomen moet worden, 100 redenen bedenken het juist niet te doen. Dat ging al zo bij de aanschaf van een nieuw bankstelsel, reageren op een andere functie, nu weer met wel of niet gaan voor een tweede kind. Mijn vriend wil heel graag en ik eigenlijk ook, maar toch blijf ik van alles bedenken. Vervolgens zegt mijn vriend heel nuchter: je hebt niet alles in de hand en niemand heeft tegenwoordig nog zekerheid. Wat natuurlijk wel weer zo is.... Is dat echt een vrouwen-iets? Zo twijfelen? Mijn vriend zegt namelijk dat ik een probleem heb op dat vlak
Ik ben totaal geen twijfel kont ben meer van hup gewoon doen ... Ik zou dan als ik jou was de voor en de tegens op schrijven en dan een voor een weg strepen .. Wat houd je tegen voor een tweede kindje ? Wat houd je tegen voor een andere functie ?
Eigenlijk is er dus niks wat mij tegenhoudt voor een tweede, daarom snapt mijn vriend alle redenen om het niet te doen niet. Tweede reden (andere baan) is vooral de korte duur van alle contracten en de werkgever waar ik nu zit (wel via uitzendbureau), daar ben ik aangenomen met een bepaalde baanzekerheid en mogelijkheden om door te stromen. Enige waar ik mij dan druk om maak is dat ik dan geen fase b krijg ofzo, maar goed, ik hoor genoeg verhalen van mensen met een vast contract die dan alsnog eruit moeten om een kul reden. Dus ja, mijn vriend heeft gewoon gelijk dat je nooit zekerheid hebt in deze tijd
Klopt zekerheid heb je trefwoordig nergens.. Daar zou ik het zelf dus nooit van af laten hangen. Sterker nog, ik heb het meegemaakt
En het is goed gekomen of gaat goed komen? Ik stop maandag ook met mijn pil, vandaag is de laatste, dus uiteindelijk weet ik wel te relativeren. Het is soms alleen zo vermoeiend haha
Maar als je zelf al zegt dat niks je tegenhoudt... Waar haal je dan al die redenen vandaan? (Ja, logisch redeneren gaat me een stuk beter af voor een ander dan wanneer ik zelf moet beslissen) En wat betreft dat vaste contract... Laatste reorganisatie stonden de mensen met een vast contract sneller op straat dan de mensen met een tijdelijk contract. Dus dat zegt echt niks
Daar heb ik altijd last van Ik kan van alles bedenken om het niet te doen en uiteindelijk doe ik het toch en komt alles goed. Wat betreft die reorganisatie, daarom zegt mijn vriend ook dat je tegenwoordig gewoon geen zekerheid hebt. Voor je het weet sta je alsnog op straat... Dus ja, maar kijken waar het schip strandt
Hier is het andersom.. Ik ben degene die zegt zekerheid heb je nooit meer tegenwoordig.. Terwijl hij overal beren op de weg ziet
Ik zie wel waar het schip strandt En anders heb ik nog mijn wazo en 6 maanden ww achter de hand in 2014.... Genoeg callcenter werk in het noorden voor als er geen "normaal" werk is. Ik wil onze plannen niet in de koelkast zetten vanwege wel of geen contract, dan zouden wij nooit aan een tweede kunnen beginnen