Wat een vreselijke dingen lees ik hier.. En wat absurd dat er mensen zijn die kunnen vertellen dat ze niet serieus genomen werden of geen verbinding kregen. Dat zou echt, echt, echt niet moeten mogen en kunnen. Ik vind het ook zo raar dat, als je 112 belt, je eerst moet vertellen of je de politie, brandweer of ambulance wilt spreken. Daarna word je weer doorverbonden en al die secondes kunnen zo belangrijk zijn.. Hier één keer 112 gebeld, omdat het koolmonoxide-alarm afging in de caravan waarin we toen woonden. Ik was zwanger en had eerst helemaal niet door wat dat gepiep nou was. Ik ben nog gaan zoeken, tot het ineens tot me doordrong.. Toen razendsnel naar buiten natuurlijk, 112 gebeld, waar ik dus eerst moest vertellen wie ik wilde spreken Ik was zo in paniek, wist ik veel wie ik nodig had.. Uiteindelijk de brandweer gesproken, die kwamen. Werden ze tegengehouden bij de ingang van de camping, want die hadden net een oefening gehad en dachten dat dat niet doorgegeven was aan de brandweer en dat ze dus voor niets kwamen.. Het heeft echt lang geduurd voor ze er eindelijk waren. Ik was natuurlijk vreselijk bang dat er iets met m'n kindje aan de hand zou zijn. Moest van de brandweer langs de verloskundige en daar bleek gelukkig alles goed. Ik kon al niet goed tegen onverwachtse geluiden, maar dat ging voor dit geval meer om onverwachtse harde geluiden, zoals knallen en sirenes. Sindsdien kan ik ook helemaal in paniek raken als ik hoge piepjes hoor. Brr.
Toen ik dus op de grond lag met mn knieschijf ergens bij mn scheenbeen en mn dochter als dreumes in huis was ik zo blij dat ik mn telefoon te pakken had gekregen. Ik kon niet overeind zitten want werd helemaal wazig dus meteen 112 gebeld. Het was in de avond en zei ze dus ook dat ik beter de huisartsenpost kon bellen en dat ik maar even iemand moest regelen om me daarheen te brengen. Nou dan word je ook even wanhopig hoor. Scheelt dat ik doktersassistente ben en heb uit kunnen leggen hoe of wat en toen was de ambu er vrij snel.
ik 1 keer, omdat ik allemaal zwarte rook had in de winkel waar ik werk en niet zag wat het was. Moest bellen van mijn chef, voordat de brandweer er was kwam ik achter het ''probleem'' maar 2 tellen later waren ze er al. Hebben wel de winkel ''leeggeblazen''
In mijn uitgaansjaren (lang geleden inmiddels) heb ik moeten bellen toen ik de vriendin met wie ik samen uit was kwijt was,ze was echt spoorloos. Ze had een jongen aan de haak geslagen (een Rus of een Pool) en ze konden niet van elkaar afblijven en opeens waren ze weg nadat ik drinken had gehaald. Overal gezocht,nergens te vinden. Paniek sloeg wel even toe want je weet immers maar nooit... Had er ook helemaal geen god gevoel bij. En dat gevoel was juist. Ik was naar huis gefietst om te kijken of ze daar was en mijn vriend was nog wakker maar die zei dat hij haar niet gezien had. Opeens ging mijn mobiel dus ik nam op en het was gebrekkig engels maar kon er op uit maken dat het dus die jongen was waar die vriendin mee aan het vozen was in die uitgaanstent. Hij vertelde iets over dat ze helemaal out was,nergens meer op reageerde en haar ademhaling stokte heel erg. Ze hebben haar toen bij mij thuis gebracht in een wit werk busje waar zij achterin lag,helemaal alleen... Ik dacht de hele avond dat hij alleen was maar er was dus nog een gozer bij. Mijn vriend heeft die vriendin van mij op de bank gelegd,emmer er naast omdat ze steeds braakneigingen had. Maar ze reageerde echt helemaal nergens op en was lijk en lijk bleek! Zo vreselijk eng! Ik heb direct 112 gebeld want het zag er gewoon niet goed uit. Binnen 10 minuten kwam de ambulance met gillende sirenes de straat in en toen kregen ze haar weer een heel klein beetje bij haar positieven maar ze was nog wel erg ver weg om het zo te zeggen. Ze brabbelde wartaal waar we niks mee konden. Ze gaven haar diazepam (prikvorm) en namen haar direct mee naar de eerste hulp. Daar zijn allerlei testen gedaan op drugs en hoeveelheid alcohol in haar bloed. Ze konden niks vinden maar op de eerste hulp hadden ze het vermoeden dat er GHB in het spel moest zijn. De hele nacht + ochtend in het ziekenhuis gezeten bij haar want toen ze weer ''wakker'' werd wou ze mij bij zich hebben. Eenmaal thuis bij mij heb ik haar naar bed gebracht en ingedekt,emmer en nat washandje bij haar gelegd voor het geval dat ze moest overgeven door de drank en andere rommel dat er in haar lijf zat. Ze is de hele dag dood en dood ziek geweest,heb iemand nog nooit zo zien en horen overgeven als haar. Ik had een telefoonnummer van die jongens gehad maar die klopte natuurlijk helemaal niet dus voor mij was het 1+1=2.... Hun hadden overduidelijk wat in haar drinken gedaan en ze is onder invloed met hun meegegaan of meegenomen. Later vertelde ze mij wat ze nog wist van wat er gebeurd was. Het was in delen terug en ben hier enorm van geschrokken!!!! 2 dagen later heeft ze wel aangifte gedaan maar ja,ze wist geen naam etc... Was onwijs heftig en als ik haar tegen kom moet ik er nog geregeld aan denken. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen maar het had zo anders kunnen zijn....
3x. Eerste keer omdat er een auto aan het spookrijden was op de snelweg. Tweede keer omdat ik naast een auto voor het stoplicht stond met een kind op de achterbank dat tegen de ramen aan sloeg en HELP! aan het roepen was. Derde keer toen ik voor het eerst een galsteenaanval had en ik dacht dat het een hartaanval was. Ambulancebroeders waren not amused en deden super kut tegen me.
Ik heb 2 keer gebeld voor mijn dochter. De eerste keer omdat ze na een breath holdingspel en soort van epileptische aanval kreeg die niet over ging. Dit heeft zeker 20 minuten geduurd voordat de aanval was gestopt. De tweede keer omdat mijn dochter zo´n zelfde aanval kreeg en ik bij langer dan 5 minuten een medicijn moest toedienen. Daardoor stopte de aanval en haar ademhaling. Ik heb haar beademd en mijn oudste dochter toen 6 jaar heeft de buurvrouw gehaald en de buurvrouw heeft gebeld.
Er is een keer voor mij gebeld toen een auto in de file met 80km/u bij me achterop is gereden. Zelf gebeld toen ik mijn oma vond in huis, overleden. En een keer gebeld voor mijn vriend, hij stootte zijn elleboog, en tien seconde later werd hij grijs, zijn ogen draaide weg, hij begon te stuiptrekken en ik kreeg hem niet bij. Na een aantal minuten kwam hij bij en ging weer out. Ik dacht serieus dat hij dood ging, 112 gebeld, maar na 20 seconden werd er nog niet opgenomen. 2e keer gebeld, weer na 25 seconden niet opgenomen. Toen heb ik de Huisartsenpost gebeld, half in paniek, vraag die kut(sorry) of hij aan de telefoon kan komen..... Uiteindelijk kwam hij na bij elkaar 20 minuten out toch half bij, kon niks zien, daarna alleen maar paars. Snel water gepakt, en een paar minuten later was er niks meer aan de hand.... Achteraf blijkt dat zijn elleboog uit de kom is geweest, er weer in schoot, en dat deed zoveel pijn dat hij helemaal out ging. Nooit begrepen dat ze niet opnamen. Ook nog een keer gebeld omdat een jongen op een brug stond, aan de verkeerde kant van het hek. Weer een minuut over laten gaan maar ze namen niet op. Ben terug gereden, hij was weg, en niet gesprongen, dus heb het erbij gelaten.
Uhm 2 weken geleden omdat het brandalarm in de voorschoolse opvang waar ik schoonmaak afging om 4 uur 's morgens!!!! toen ik aan het werk was.
2x. Eerste keer voor inbraak in schoenenwinkel waar ik boven woonde en de laatste keer in maart jl, toen ik mijn dochtertje levenloos in dr bedje vond
Ik werk met ouderen. Ik heb een tijdje terug 112 moeten bellen. Een bewoonster was in haar woning gevallen en had een flinke hoofdwond. Ik trof haar buiten bewustzijn in een grote plas bloed aan, toen ik bij haar binnen kwam om zorg te verlenen. Ben daardoor 2 dagen van slag geweest en iedere keer als ik op het werk bij mensen de sleutel om draai om naar binnen te gaan ben ik op het ergste voorbereid...
Wat een verschrikkelijke verhalen lees ik hier.. Ik heb 2 keer 112 gebeld. Eerste keer op het werk, een collega had zijn pols open gehaald aan een stelling, zat zo dicht bij zijn slagader en het bleef, nadat het verbonden was, zo enorm bloeden dat ik gebeld heb. Tweede keer was toen mijn nichtje een koortsstuip had.
Tijdens mijn zwangerschap. Ik kon niet bellen want mijn telefoon was leeg dus vl heeft gebeld. Er kwam een auto tegemoet op een 80 weg. Recht voor ons raakt ze van de weg en slaat aantal keer over de kop en komt op de kop in een diepere berm terecht. Meteen gestopt en vl heeft 112 gebeld. Ik ben er naartoe gesprint. Ze probeerde de auto opnieuw te starten en heb geroepen dat ze daarmee moet stoppen omdat ze op de kop lag. Ik kon de deur niet open krijgen want lag bekneld. toen stopte er een andere auto en we zijn samen over de greppel gesprongen. Samen de andere deur open getrokken en haar uit de auto bevrijd. Ze had alleen wat last van haar hoofd en nek, maar verder was ze erg hyper. Achteraf bedacht ik me dat ik best wel wat op de hals had gehaald met mijn 28 weken zwangerschap van mijn 2 ukkies. Een heldendaad verricht maar daarna wel last van mijn buik..
Ik ooit eens... Omdat er een waterleiding gesprongen was en het vroor. Water spoot uit de stoep zo de rotonde hier op... Belde eigenlijk 0900-tuig omdat ik niet wist wie te bellen en zij zeiden: je moet 112 bellen want dit is werk voor de brandweer. Vond het een beetje vreemd om daar 112 voor te bellen.. Maar de meldkamer van politie zal het weten he En inderdaad.. Brandweer ging meteen op pad om het op te lossen
Mijn vriend heeft een keer gebeld, omdat we een auto-ongeluk hadden gehad en ik heb zelf een keertje gebeld omdat mijn hond werd aangereden voor ons huis en ze in paniek keihard weg is gerend en dus een gevaar was voor haarzelf en anderen. Politie zou een oogje in het zeil houden bij ons in de buurt en belde na 2 uur op of de hond weer terecht was. Echt heel vriendelijk!
Ja, een keer. Mijn moeder kreeg een beroerte en toen heb ik gebeld. Ze waren binnen 10 minuten bij ons thuis en pakten de situatie erg goed en rustig op.
1x ja. Mijn man was van de trap afgevallen en stond in eerste instantie gewoon op, maar 1 minuut laten ging hij onderuit en ik kreeg hem niet meer wakker. Pas toen ik 112 al aan de lijn had een minuut of 5 later kwam hij langzaan weer bij. Gelukkig had hij niks..maar ben me echt kapot geschrokken
Oh ja, en een keer toen een oude dame van het trottoir viel en niet meer overeind kwam. Ik ben met mijn hoogzwangere buik achter haar gaan zitten om te ondersteunen en de ambu heeft haar meegenomen. Bleek haar heup gebroken te hebben.
1 x is er 112 gebeld, niet door ons maar voor ons omdat we een auto ongeluk hadden gehad (ondersteboven in de sloot). Had van mij niet gehoeven want we waren er zelf uit gekomen, manlief en ik hadden beide nergens last van. Maar goed, dat 'moest' volgens de politie. Ik vraag me wel af.... als jullie 112 gebeld hebben, binnen hoeveel tijd waren ze dan ook daadwerkelijk bij jullie? Soms zit ik er wel eens aan te denken als er wat gebeurd, of zij sneller bij mij zijn, of ik sneller gewoon in het ziekenhuis met de auto voor kids of mijn man (ik woon 8 minuten van het ziekenhuis af).