Ik ben eens nieuwsgierig. Onze zoon van 19,5 maand eet sommige maaltijden wel met de pot mee en andere niet. Iets met aardappelen, vlees en groente krijg ik er bij hem niet in. Rijst idemdito. Maar in de kant en klare potjes eet hij het wel . Dus dacht ik dan prak ik alles bij elkaar en stop het stiekem in een potje, haha maar nee ook dat eet hij niet. Hoe kan ik hem met de pot mee laten eten? Ik durf nu te gaan proberen, hij eet sinds kort goed boterhammen. (tot 1 maand terug at hij een 0,5 boterham per dag en een potje avondeten en een toetje) Nu eet hij gelukkig 3 boterhammen, dus durf ik eindelijk het avondeten aan te gaan pakken. Iemand tips? Graag ook tips die de gezelligheid aan tafel bevorderen. Ik kan namelijk niet eten als mijn zoon overstuur naast me zit. Ik bied het nu elke dag aan. Soep en toetjes zijn geen probleem. Alleen het hoofdgerecht. Stukken vlees eet hij bijv. ook niet, ook niet als ze in stukje gesneden zijn. Groente gaat het eigenlijk het beste in (maar ook lang niet alles). En moet ik hem helemaal zelf laten eten? Of af en toe helpen?
Vooral gerechten maken die hij nu even lekker met zijn handen kan eten. Hier vind hij gebakken krieltjes, boontjes en vleesje door elkaar lekker. Ook grote pasta met wat grovere groente (wel goed gaar laten worden) en dan lekker met de handen eten. Hier vind hij het niet zo leuk om gevoederd te worden en leuker om zelf te eten. Als ik rijst maak dan maak ik risotto. Is niet zo droog en lekker plakkerig. Dat eet hij dan zelf met zijn lepel. Hier is zoontje wel gek op aardappels, vlees en groente. Wij zitten altijd samen aan tafel te eten. Geen tv of speelgoed erbij. En dan niet dwingen en gewoon lekker zelf aan laten modderen. Er gaat dan vanzelf van alles naar binnen. Ook hier zet ik zijn bord neer en ga niet meteen geven maar wacht altijd tot hij zijn bord aanwijst en die zegt. Dat betekend dat hij wil eten en dan krijgt hij het. Wil hij niet meer en gaat hij klooien dan gaat zijn bord weg en eten wij rustig door. Hij krijgt dan nog 1 kans om te eten als hij erom vraagt en dan is het klaar en toetje. Hier gaat het soms ook gecombineerd met zelf eten en af en toe een hapje geven als hij het toestaat.
Dat is de reden waarom ik geen potjes gebruik. Onze kleine meid (8mnd) eet nu al met de pot mee, tenzij we iets pittigs oid eten, dan maak ik voor haar groenten ed apart. Heb geen tips, geen strijd van maken, misschien juist niet prakken? Succes!
Spaghetti eet hij graag mee Verder echt alleen potjes Met zijn vingers eten doet hij niet, haha het is een echte zeur op dat gebied als er maar een druppel op zijn vingers zit zegt ie "bah" en dan moet mama het eraf poetsen . Hij kan goed overweg met een lepel (ja soms valt er was langs, maar dat hoort erbij). In het begin met appelmoes geprobeerd, maar zelfs dat wil hij nu niet meer. Als ik eten voor hem neerzet wat wij ook eten begint het al te stampen en te drammen, huilen. En dan heeft hij nog niet eens goed gekeken wat het is. Het probleem is dat hij dan ook vaak meteen in een driftbui overgaat, en hier krijgen we hem niet uit. Al laten we hem 20 minuten zitten, hij komt er dan niet uit. ook niet als we hem eruit halen en proberen te troosten, het enige wat dan helpt is hem in bed leggen in het donker dat hij even bij kan komen, dan is hij stil. Maar ook daarna wil hij het eten niet. Is het normaal een driftbui te krijgen, zonder dat we forceren? Vaak nadat hij zijn potje en toetje heeft gehad, probeer ik hem nog wat groente of vlees te geven. Vlees wil hij echt niet. Sommige groenten zoals wortel of sperzieboontjes wil hij dan wel met de hand aanpakken.
En wat wij dus soms doen, en ja het is niet goed.... de tablet erbij zetten, zodat wij even in rust kunnen eten (schaam schaam) Soms wil hij namelijk zelfs zijn potjes niet eens, zodra hij dan eten ziet begint hij al te huilen. Terwijl hij wel aangeeft te willen eten .... erg verwarrend
Hier gelukkig wel een goede eter maar ook niet alles. Soms eet ze geen groente en vlees maar dan helaas pindakaas. We proberen soms nog wat te geven van ons bord maar als ze niet wil maak ik er geen drama van. Ik laat haar gewoon zelf aanknoeien en soms wil ze gevoerd worden. Als ze niet goed eet krijgt ze ook niet wat anders ( geen andere groente ofzo) maar een toetje altijd. In het begin ging het niet meteen zo vlot met verse groente en toen gaf ik nog wel eens wat anders en vond ik het erg vervelend als ze niet at. Maar dat heb ik snel losgelaten. Als ze honger heeft eet ze wel Als hij niet vers eet krijgt hij dan een potje of iets anders? Ik zou namelijk ook niets anders aanbieden en pas op met de tablet ze raken snel gewend aan dingen die moeilijk af te leren zijn
En als je in alle rust hem eens eerder laat eten? Ga er gewoon voor zitten en wat komt komt. Vooral geen drama van maken. Desnoods laat je hem 1 hapje eten en als hij niet meer wil zet je het weg. Als jullie zelf gaan eten zet hem er wel bij aan tafel, maar maak duidelijk dat hij al "gegeten" heeft en nu niet hoeft te eten (klinkt namelijk alsof hij wat in paniek raakt van het zien van eten) maar dat hij wel aan tafel moet zitten. Geen tablet, speelgoed of tv erbij. Vindt hij toetjes wel lekker? Dan zou je als jullie gegeten hebben wel samen toetje kunnen doen. En idd zelf laten doen is ook een goede tip.
En ik heb idd om die reden nooit potjes gegeven. Ik heb nu echt een alleseter. Als hij een keer niet wil eten moet hij van mij wel twee hapjes eten maar daarna zet ik het dan ook weg. Hoe groter het drama hoe groter de strijd.
Als hij niet wil eten en driftig word dan zijn gedrag compleet negeren en zelf gewoon gaan eten. Hij gaat vanzelf een keer in de modus dat hij wel wil eten. Eet hij dus niet dan niet en dan als jullie klaar zijn alles van tafel halen. Wel gewoon toetje eten en dan klaar. Hij heeft zijn kans gehad en de volgende kans op eten is de volgende dag weer. Hij is nu groot genoeg om dat te gaan beseffen. Hij zal best even honger hebben maar uiteindelijk komt dat eten vanzelf. Vooral niet dwingen maar gewoon neerzetten en weer weghalen als jullie klaar zijn. Ik zou zeker geen vervangend eten geven want dat weet hij donders goed nu. En zeker niet bij de tablet neerzetten. Na een paar keer niet gegeten te hebben en toch echt honger te hebben gehad gaat hij vanzelf een keer proeven en eten pakken. Geef hem een vork en dan kan hij de grotere dingen zelf prikken. Dat werkt gemakkelijker dan een lepel. En ook maar echt een beetje opscheppen zodat het voor hem te overzien is. Lust hij meer dan later meer opscheppen. Als het een grote hoeveelheid is dan begint hij al met tegenzin.
Even om verwarring te voorkomen. Wij gaan geen strijd aan dat hij moet eten. Hij begint bij voorbaat vaak al te huilen. Oh en hem met een toetje laten wachten tot wij klaar zijn, klinkt heel fijn, maar dan zitten we midden in een driftbui te eten (krijg ik geen hap door mijn keel) en daarna wil hij dan geen toetje, dan is ie te boos (vaak ziet hij dan niet eens dat hij een toetje aangeboden krijgt)
Geen vervangende maaltijden meer geven en ook niet nog een boterham na het eten of zoiets. Dat weet hij dan ook en eet niet omdat hij toch nog wel wat krijgt. Krijgt hij dat niet dan weet hij straks ook dat deze maaltijd zijn kans op eten is en anders de volgende morgen pas weer.
ps: misschien niet direct iets voor dit topic, maar hoe om te gaan met een driftbui tijdens het eten? ik geef nog geen time-out omdat ik denk dat hij daar nog te jong voor is?
Time out werkt idd nog niet maar je kunt wel goed duidelijk zeggen dat dit niet mag en dat papa en mama gaan eten en hij aan tafel moet blijven. Begint hij dan als dan toch negeren. Hoe moeilijk ook. En ik snap heel goed dat je dan niet meer kunt eten, maar denk dat je er toch even doorheen moet.
Ja ik denk ook dat het compleet negeren (spullen enzo uit de buurt zodat hij niet kan gaan gooien) en zelf gewoon eten. Hem uit laten razen en als hij om zijn bord vraagt (nog nasnikkend) dan geven en laten eten. Het eten zal even niet gezellig zijn maar uiteindelijk als je er niks mee doet dan houd hij er vanzelf mee op. Denk maar dat negatieve aandacht ook aandacht is. En dat wil je juist geen aandacht geven. Zijn jullie klaar hem nog 1 kans om te eten geven en neemt hij die niet aan dan samen een toetje eten en afruimen en klaar met de maaltijd.
Hij is bijna 2 en snapt veel meer dan jij denkt. Ik zou echt stoppen met potjes en tablets ed. Hij heeft eigenlijk niet geleerd om te eten, maar is gewend dat zijn maag wordt gevuld terwijl hij speelt. Gewoon aan tafel zetten, misschien hem eerst in de kinderstoel zetten, een bekertje water voor hem, en dan pas de tafel dekken. Dan raakt hij niet in paniek bij het zien van al het eten op tafel. Een klein beetje opscheppen en voor zijn neus zetten. En de driftbuien negeren. Hij is bijna 2, je zult nog veel meer dwarsheid, gegil en koppigheid over je heen krijgen. Dus je moet er toch mee leren omgaan Maar besef alleen dat ' moeilijk eten fase' nog komt bij de meeste kinderen. Hoe langer j. Wacht met hem leren om normaal te eten en te zitten aan tafel, hoe moeilijker het wordt.
Alle tablets of wat dan ook weg...das stap 1. Stap 2 geen enkel potje meer geven en gewoon voor zn neus zetten wat jullie ook eten. Eet je: prima, ert je niet ook prima. In mijn ogen geen toetje (daar zijn veel het niet mee eens) en verder ook niks meer. Hij merkt vanzelf dat tie honger krijgt. Driftbuien negeren en als hij door blijft gaan, zn stoel omdraaien tot tie klaar is met gillen. Aan tafel doe je gezellig!
Ohhh in de laatste reacties zitten heel veel goede dingen, maar zo moeilijk.... Ik wil zelf goed eten en wil dat hij ook goed eet. Ohhh jullie hebben gelijk, maar dat wordt een hele zware opgave. Driftbuien zo heb ik geen moeite mee maar aan tafel.... pff ik krijg er altijd een brok van in mijn keel waardoor ik niet kan eten. Pureren jullie nog of of gewoon kleine stukje maken? Of alles grof door elkaar doen?
Misschien kun je hem juist betrekken bij het bereiden van het avondeten. Vind ons dochtertje van 2 ook erg leuk. Mama snijdt groenten in stukjes, zij mag ze in de pan doen (op tafel uiteraard niet op het fornuis). Zo weten ze alvast wat ze later die dag eten en zijn ze voorbereid. Is het etenstijd dan helpt ze enthousiast mee met de tafeldekken. Ze mag dan uit haar eigen keukenlade een bordje, bekertje en bestek pakken en dat op tafel leggen. Op die manier wordt eten wat meer een 'feestje' ipv iets dat 'moet'. En als hij momenteel goed groeit, maak je dan niet te druk over een avond (of twee, drie ) te weinig eten. Hij zal het toch moeten leren. Als je steeds toegeeft (met toch een potje o.i.d.) kom je geen steek verder. Als hij wel eet (of in elk geval een hapje probeert) prijs je hem de hemel in, als hij niet eet ook prima. Maak daar dan geen drama van.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Behalve dat over het toetje Toetje is wat mij betreft geen beloning, maar een onderdeel van de maaltijd. Mijn dochter heeft tot ze 1 was zeker 3 tot 4 keer per week een potje gehad, vanaf 12 maanden weigerde ze deze pertinent. Vanaf dat moment wilde ze alleen met de pot mee eten. Dus het is echt niet zo dat kinderen die potjes krijgen geen vers eten willen. Zal denk ik wel schelen dat mijn dochter beide kreeg. Totdat ze 1 was maakte ik haar soms blijer met dat potje dan met mijn kookkunsten Maar van het ene op het andere moment besloot ze dat zij zich niet meer liet 'afschepen' met een potje. Als onze dochter niet wil eten dan dwingen we haar niet. Dus er zijn avonden dat ze eet als een bootwerker, en avonden dat ze hooguit een paar muizenhapjes eet. Als ze niet willen dan kun je op je kop gaan staan, maar dan wordt het alleen maar een machtsmiddel voor je kind. En je moet maar denken, er is geen kind van 16 die nog potjes eet!