Hmm jammer. Dat financiële grapje is ook wat mij tegenhoudt... Ik krijg wel iets vergoed maar dan nog is het grootste deel voor eigen rekening, en zonder baan geen inkomen...
Ik ben wel van mening dat er tegenwoordig zo makkelijk naar ritalin gegrepen wordt. Zonder verder na te denken, als hun maar minder last hebben van de kinderen. Zie ik hier in de buurt vooral veel (beetje asowijk dus zal wellicht meespelen) en dat snap ik niet. Medicatie moet met alles een laatste redmiddel zijn. Je kan wel cholestorol verlagers nemen maar als het komt door een slechte levenswijze die je vervolgens niet aan wilt passen dan kies je dus voor troep in je lijf zonder het zonder die troep proberen op te lossen. Even voor de vergelijking dan he. Dus mijn mening, pak eerst alles aan wat je zo zelf kan doen. Werkt dit niet voldoende (wat bij veel gevallen van adhd vast zo is) ga dan pas nadenken over medicatie.
Waarom wordt er altijd meteen over Ritalin gesproken als het om ADHD gaat? Vroeger was dit misschien de enige medicatie die werd voorgeschreven maar dat is al lang niet meer zo. Je schrijft dat je door de chaos in je hoofd gewoon niet alles kan. Is dat niet vreselijk zonde? Je leeft maar 1 keer, zou het dan niet fijn zijn er zo veel mogelijk uit te halen? Mijn man kan prima vertellen hoe hij zich voelt met en zonder medicatie. Ik kan heel goed vertellen hoe hij functioneerd zonder en met medicatie. Ik denk dat het kiezen is uit twee kwade, al heeft mijn man geen last van bijwerkingen. Hier heeft de medicatie alleen maar goeds gebracht, behalve de rekeningen dan maar die neem ik voor lief.
Er schijnen nu wel verzekeringen te zijn die het voor een deel vergoeden bij ADHD omdat er bewezen is dat het voor veel kinderen / mensen helpt! Een kennis van mij doet dat.. Maar goed onze dochter is te jong en is nog in onderzoek wat ze "mankeert" dus voor ons nog niet van toepassing
Die vraag stel ik mijzelf al maanden. Zo moeilijk als het je eigen kind betreft. Wij gaan nu eerst alle andere opties uitproberen.
Ja dat is ook zo. Maar dan nog zou ik niet gelijk ja zeggen als ze over medicatie zouden beginnen. Ik zou wel degelijk heel goed afwegen of ik het waard vind. En dat ik niet alles kan heeft ook te maken met het feit dat ik momenteel toch alleen met de kinderen woon. Is mijn huidige vriend erbij dan kan ik het wel aan. Omdat je bepaalde taken kan delen.
Als het het kind helpt absoluut! Ik kom uit een familie met een redelijk hoog adhd gehalte. Mijn neefjes slikken nu concerta en mijn broer ook sinds kort. Als het bij hem eerder was vastgesteld en hij eerder medicijnen had gekregen had hem een hoop ellende (waaronder een blow-probleem) kunnen schelen. Hij heeft zelfs in een instelling gezeten, in zijn puberteijd, omdat mijn ouders hem niet meer aan konden.... Achteraf allemaal niet nodig geweest als hij de juiste arts/psychiater/psucholoog tegen was gekomen.
Ja, als het nodig is zou ik wel medicatie overwegen. Ik weet dat het (anti-depressiva en anti-psychotica) mijn man heeft geholpen om patronen te doorbreken. Daarnaast is het ook zo ontzettend belangrijk om de problemen die er onderliggend zijn aan te pakken en handvatten te geven voor bepaalde situaties, zodat het later ook zonder of met minder kan. Zoals zijn psychiater zei 'De pillen zijn je schoenen, maar je moet nog wel leren lopen' Mijn man is na een hele poos met medicatie nu bijna een jaar zonder en het gaat prima, ben ook blij voor hem dat hij er vanaf is en het zonder zo goed gaat.
Ja onze zoon krijgt clonidine voor zn adhd, we hebben werkelijk van alles geprobeert maar niets hielp dit gelukkig wel!!! hij zegt nu zelf ook mama ik ben niet meer zo druk in mijn hoofd dat vind ik ook heel fijn voor hem!
Alleen als het kind het aangeeft, daarom heb ik nee gestemd. Vind dat kinderen de laatste jaren snel een stempel opgedrukt krijgen. Is hij druk?? zal het wel ADHD zijn
Pfew ik kreeg gisteren te horen dat een familielid Ritalin voorgeschreven heeft. Maar lees hier dat dat niet echt super is en dat er meerdere dingen zijn. Helaas nog niet veel ingelezen. Maar hoe kan je dingen zelf inlezen en beslissen wat je wil voor je kind? Beslist in Nederland je behandelend arts of mag je ook zelf dingen aangeven?
Ik heb ja gestemd. Mijn man (adhd-er) heeft zo ontzettend veel baat bij medicijnen. (geen ritalin maar dexafethamine) dat ik dat mijn dochter absoluut niet zal onthouden als zij ook gediagnoseert zou worden
Ik zou alles in het werk stellen om dat maar te voorkomen. De nadelen en het gevaar van middelen als Ritalin wegen voor mij zwaarder dan de voordelen. Van andere medicatie weet ik te weinig af om te kunnen oordelen.
Hoe wil je het afwegen en hoe kun je het weten dat je het waard vind als je niet weet hoe het is om het te slikken. Als mijn man had geweten je het met medicatie was, was hij er veel eerder mee begonnen. En niet pas toen ik hem "dwong" omdat het thuis mis ging.
Ja, als er echt een duidelijke diagnose is en alle andere middelen en manieren om ermee om te gaan uitgeput zijn. Het moet leefbaar blijven, zowel voor het kind (of de volwassene) als de omgeving.
Ik vind het zelf een beetje een "hype", vroeger had je drukke kinderen nu ADHD kinderen. Een vriendin werkt op een school voor moeilijk opvoedbare kinderen en gaf aan veel "ADHD" kinderen in de klas te hebben die met medicijnen rustiger zijn en beter opletten. Zij geeft dus aan dat de kinderen echt baat hebben bij medicijnen. Zelf zal ik vooral kijken naar mijn kind. Ik ben niet zo van voor alles maar medicijnen slikken als het ook anders kan. Ik zou dan ook eerst andere dingen proberen voordat ik naar de medicijnen grijp.
Ja ik zou mijn kind wel medicatie geven, maar denk dat het een strijd zou worden want mijn vriend en zijn familie zijn niet zo van de medicijnen..
Niet alles vergeten maar vergeet niet dat een echte goede diagnose adhd echt MEDISCH is. In een mri scan kan je het bevestigen. Dopamine wordt in je lichaam niet goed geregeld Medicijnen zorgen er voor dat de Dopamine wel goed wordt gereguleerd Mensen die totaal onbekend zijn denken vaak dat t gedragsmedicatie is