Oei, iedereen mag toch wel reageren, neem ik aan ( het is tenslotte een openbaar forum), of toch maar liever niet? Ik begrijp eerlijk gezegd niet meer wat je wilt. Aan de ene kant zeg je: ik wil graag horen dat hij niet naar Leonardo hoeft maar aan de andere kant doe je er alles aan om te onderstrepen hoe bijzonder hij is. En reacties van anderen zijn moeilijk om serieus te nemen want je weet het allemaal beter. Ik onthoud mij dan ook van advies of commentaar want het valt waarschijnlijk toch verkeerd.
maar tuc, ik zei echt helemaal niets over de taal toch? Saskia gaf een advies aan mij, dat de juf in ons geval geen kleutertaal met hem moest spreken. maar ik zei helemaal niks over haar opmerking of over jouw opmerking. en ik heb absoluut geen probleem met jouw opmerkingen.ik kan wel n grapje waarderen. over spaans bijvrbeeld, ik heb dan geen behoefte om je grapje te verpesten door te melden dat ik eigenlijk een Turkse ben en dat Belize totaal zelf verzonnen woord was,tenminste zo ik dacht, en dat ik veel later hier ontdekte dat er zo een plaats bestond, een vakantie oord ook nog eens, genaamd Belize.... ik vind je ook niet zo kritisch op zo een betuttelende wijze. gewoon hard ben je, en je kunt ook wat aan zonder te melden dat je je aangevallen voelt...
ik wist niet eens dat het een vakantieoord was, had evengoed grieks kunnen zeggen, was toevallig het eerste dat in mij op kwam....ik zie niet wat daar hard aan is...ik leg uit dat ik het raar vindt dat een kleuterleerkracht kinderen op een bepaalde manier moet aanspreken.
huh? ik wil helemaal niet over voorsprong praten. lees de topik opening aub. wat wil ik?van jou wil ik niets. ik wil absoluut geen adviezen over voorsprong of HB etc. dat heb ik echt niet nodig. ik probeer 2 zaken los van elkaar te houden: 1)voorsprong van een kind 2)de wil om naar school te gaan. want ik zeg het herhaaldelijk dat die 2 niets met elkaar te maken voordat de school begint. dat is mijn mening.
ja drukte van zo een klas heeft natuurlijk effect. maar het is echt wennen in de eerste paar maanden. in het begin ben jij de jongste en iedereen heeft vrienden en ze kennen elkaar. en je moet nog van alles leren en kennis maken. maar het is geweldig dat hij de hele dag wil gaan. hij vindt het leuk!
het is mijn gevoel vr humor tuc! natuurlijk is er niks van hard in zo een opmerking over Belize...ironisch bedoeld(want, anders zou ik het toch niet achteraf noemen)wel spaans-portegees talig plaatsje...daarom grappig. tja...
Ik ben het wel een beetje eens met de dames die zeggen dat jij steeds in de verdediging schiet / alles aanvallend opvat, terwijl het helemaal niet aanvallend is. Ik denk dat jou probleem in dit topic is dat er heel weinig moeders zijn met kindjes die niet naar school wilden toen ze 4 werden / willen als ze 4 worden. Volgens mij wil je graag dat er een aantal meiden zeggen: "mijn kind wilde ook niet naar school, maar toen hij een weekje ging, was dat over en nu gaat hij graag." Maar als ik kijk naar de reacties hier en ook naar wat ik om me heen hoor, dan willen de meeste kinderen die 4 worden juist graag naar school. Ze vinden het spannend en soms eng, maar kijken er ook naar uit. Dat betekent niet dat jouw zoon de enige is in heel Nederland die niet wil, of dat hij abnormaal is en er geen hoop voor hem is, maar wel dat het niet zo heel vaak voorkomt. Je krijgt wél andere, goedbedoelde reacties, van meiden die zich in jouw situatie proberen te verplaatsen en mee willen denken. En dat zal soms niet kloppen, want ze kennen jou en jouw kind inderdaad niet en hebben niet alle informatie. Je schrijft steeds dat jullie contact hebben met een specialist over hb. Heb je hem gevraagd of hij ervaring heeft met kinderen die niet naar school willen als ze 4 worden? Misschien kan hij je er meer over vertellen. Ook over hoe je je zoontje straks het best kunt voorbereiden en begeleiden als hij toch naar school zal moeten. (Waarschijnlijk is dit een beetje een nutteloze tip, omdat jullie dat al lang met de beste man besproken hebben, maar voor het geval dat niet zo is, zet ik het toch maar neer.) Persoonlijk zou ik proberen me er niet al te druk over te maken en het er ook niet te veel met mijn kind over te hebben. Hij wordt vanzelf een keer vier, maar tot die tijd heeft het geen zin om het er iedere keer over te hebben, omdat de kans bestaat dat die tegenzin bij hem alleen maar groter wordt. Als hij er zelf over begint, zou ik dat natuurlijk niet negeren, maar er gewoon met hem over praten. Ik zou uitleggen dat school nu eenmaal moet, maar ik zou vooral de nadruk leggen op het feit dat hij eigenlijk helemaal nog niet kan weten of het niet leuk is, omdat hij nog niet weet hoe het er op de desbetreffende school aan toe gaat. Dat het misschien wel heel erg mee valt en hij het misschien zelfs wel leuk zal vinden. Ik zou wel bevestigen dat het begrijpelijk is dat hij zich er zorgen over maakt, want het is nu eenmaal een spannende / grote stap. O, en wat betreft het (uit)lachen omdat hij u zegt: ik denk dat mensen vooral lachen omdat in hij zulke mooie volzinnen spreekt en ze dat gewoon niet van een kind van die leeftijd verwachten. Het lachen gebeurt dan meer vanwege de onverwachte situatie en uit vertedering, omdat het zo lief en knap is. Het is dus geen uitlachen. Misschien dat je je zoontje zoiets uit kunt leggen, zodat hij snapt dat hij niet uitgelachen wordt, want het is natuurlijk heel erg zielig als hij dat denkt. Ik hoop voor je dat je (hier) toch nog iemand vindt wiens kind ook niet naar school wilde en dat je daar ervaringen mee kunt uitwisselen.
O, nog een kleine toevoeging: ik denk dat ook dáár een klein probleem ligt in dit topic. Jij houdt die twee namelijk gescheiden, maar ik denk dat heel veel meiden hier denken dat die twee met elkaar te maken hebben. Als een kind hb is, werkt dat namelijk meestal door in heel veel andere dingen. Je kunt het nooit achterwege laten.
tuc: je hebt ook een topik lopen over dat ijsje. en daar word je best hard aangepakt vind ik. en dan ga je niet dingen zeggen zoals: 'ik voel me aangevallen' of wanneer je iemands bericht leest zeg je ook niet als reactie: 'maar je moet je niet aangevallen voelen'. OF: want als je zus en zo schrijft val je me aan, omdat je je aangevallen voelt.je moet je niet aangevallen voelen. op een gegeven moment snap ik ook helemaal niks meer van. want ik wil ook niemand aan vallen en dat niemand mij aanvalt. want er is echt niets hier dat zoiets nodig maakt of zinnig.
nee dat klopt, maar ik voel dat dus ook niet zo gauw, ten eerste reikt het niveau begrijpend lezen van 95% van degenen die daar in gereageerd hebben niet verder dan het niveau groep 3/4 en moet ik er alleen maar om lachen hoe dom zulke mensen zijn en niet eens iets verder vragen (alleen jo79 na 13 pagina's) en dan zit ik hier heel hard achter mn laptop te lachen. Ik probeerde jou alleen duidelijk te maken dat de meeste reacties naar jou toe goed bedoeld zijn maar dat ik niet weet of jij dat ook zo ziet, of dat je misschien onhandig uit je woorden komt.
janna bedankt vr je reactie. ik probeer precies zo te doen zoals je beschrijft. is ook de advies die we kregen. natuurlijk hebben we aan die mevrouw verteld. zij vond dat begrijpelijk, volgens haar zijn er wel veel kinderen die dat hebben met of zonder voorsprong. wat wij moesten opletten was dat wij niet moesten zeggen dat hij op school ging leren, rekenen lezen schrijven etc. maar dingen zoals: lekker spelen, tekenen, verven vrienden ontmoeten etc. want het schijnt dat veel kinderen nogal teleurgesteld zijn wanneer ze zien dat het eigenlijk een vorm van psz is. de echte problemen komen pas later zei ze, na n paar maanden als hij zich niet kan aan passen. zij gaat de juf ook adviseren.dus dat is allemaal nadat hij begint.en eerste jaren zijn ook niet de ergste qua leren. maar daarna moet hij echt anders behandeld worden dan de gemiddelde leerling. we gaan dus kijken hoe het zal gaan. allerbelangrijkste was deze van de adviseur: kinderen met voorsprong die zo graag naar school willen gaan zijn problematischer. want die raken diep teleurgesteld als ze zien dat ze niet meteen gaan schrijven boeken lezen etc. een jongen die niet wil gaan; dat is niet zo erg, want de kans is er dat hij dan denkt, het valt wel mee of zoiets zei ze.
tuc; ja kijk; wat jij nu schrijft,o mama o mama: ik zou niet eens durven zoiets te beginnen te schrijven. lees groep aanduiding te geven.. ik denk dan dat ik in hell ga en meerdere malen afgebrand raakt... misschien reageer ik overgevoelig. dat kan. zo een beetje sensitief ben ik ook. ik denk eigenlijk niet dat mensen slecht bedoelen of zo. maar ik probeer mijn topik terug te brengen naar haar origine en het lukt me dus niet...daar baal ik zo van... maar ik ben niet boos op de reactanten. ik snap gewoon niks meer van wat zij nou willen doen met hun reacties in deze topik?
en ik reageer toch ook gemiddeld aardig op de meeste reacties?pff. niet dan? schaken tegen meerdere mannen is makkelijker dan praten met meerdere vrouwen!
Graag gedaan! Ik heb - zoals je kunt zien aan de leeftijd van mijn dochter - zelf nog geen ervaring met een kleuter die naar school gaat, maar ik vond dit topic interessant omdat er meerdere ervaringsverhalen staan over hb/slimme kinderen. Ik heb totaal nog geen aanwijzingen dat dat bij mijn dochter speelt hoor, ook daar is ze nog veel te jong voor, maar ik denk er soms wel over na, omdat ml en ik beide hb zijn. Aangezien wij daar beiden pas achter kwamen toen we al studeerden en de tijden sinds wij op de basisschool zaten toch wel veranderd zijn, weten wij eigenlijk maar bar weinig over hoe je binnen het onderwijssysteem om kunt / moet gaan met hb kinderen. Ik heb hier echter nieuwe achtergrondinfo gelezen en praktische tips opgedaan, dus ik ben iig blij met je topic.
Maar waarom wil je dat dan? Ik ben het met je eens dat niet al het gedrag van je kind moet ophangen aan HB, zou vreselijk fout zijn namelijk, maar soms is het wel een motivator in ander gedrag. Het is namelijk wel een verschil als je kind niet naar school wilt, want hij is eenkennig, of angstig, of durft niet of weet ik wat óf dat je kind niet naar school wilt, omdat hij denk zich te vervelen vanwege zijn voorsprong (die hij dan zelf ook zo ondervind). Beide situaties vereisen namelijk verschillende aanpak. Ik denk persoonlijk (en dat is echt niet aanvallend bedoeld) dat jij/jullie het HB verhaal een beetje los moeten laten. Niet teveel aandacht aan besteden, of zoveel nadruk op leggen. Ik krijg een beetje het gevoel dat je je in je omgeving al vaak en veel hebt moeten verdedigen wat betreft je zoontje, dat je maar moeilijk dan goedbedoeld advies en slechte kritiek kunt onderscheiden. Je kind moet kind zijn, en moet (ondanks zijn intelligentie) ook sociale banden leren te smeden. Natuurlijk moet een school voorbereid zijn, en ik denk ook dat die adviserende persoon daar een goede rol in kan spelen, maar het moet gewoon niet de boventoon voeren. Daarbij denk ik dat veel dingen die jij als naar ervaart (zoals het lachen, of het praten op een bepaald niveau) ook zo overbrengt op je zoontje. Ik denk dat Janna de spijker op zijn kop slaat met het "uitlachen". Ik denk namelijk ook niet dat dat gebeurd, en ik denk wel dat het aan jullie is om hem uit te leggen wat precies wel de bedoeling is. Nogmaals, ik ben met een HB persoon getrouwd, weet dus echt wel wat het inhoudt en wat de andere kant van de medaille (dus totaal geen aandacht in het onderwijs in zijn tijd) met zich meebrengt. De kunst is om een mooie stabiele middenweg te vinden. Dus terugkomend op je vraag, mijn kind wil niet naar school, is mijn antwoord (nog steeds) dat jullie dat NIET moeten stimuleren, maar hem juist wel naar school moeten doen, juist om die belangrijke basis te leren.
janna:ik weet natuurlijk waarom mensen dan lachen. maar dat is moeilijk om het zo uit te leggen aan hem(nu snapt hij het wel vroeger was dat echt triest). hij oefent volgens mij door de vragen of het uitlachen, om lachen of mee lachen is. hij wil het onderscheid goed begrijpen. dat is ook helemaal prima. mensen leggen vaak ook zelf heel goed uit. ze doen het in de familie niet meer. hij oefent thuis met de pop ook. ik ga je nu uitlachen enzovoort.
ik snap je...laten we dan ontopic gaan... ik ken idd niet veel kinderen die er geen zin in hebben...maar wel een aantal waaronder de mijne die het doodeng vonden. En dat heeft ze nog steeds wel, bepaalde dingen kondig ik lang van te voren aan zodat ze zich kan voorbereiden. De nieuwe meneer (nieuw schooljaar) had het gelukkig ook binnen een week door.