Ik mis de misschien in de pol. Ik heb voor nu wel Ja gestemd maar wel met de maar, dat mijn kind er echt baat bij zou moeten hebben. Als ze zou veranderen in een zombie, is het dus niet het geval.
ja ik wel, heb een jonger broertje met adhd en als hij geen medicatie krijgt heeft hij echt last van zichzelf, en presteert hij niet op school. hij vind de medicijnen zelf ook fijn anders is het volgens hemzelf zo'n warboel in zijn hoofd.
Bij ons is dit absoluut niet zo gelukkig! School heeft aan de bel getrokken waardoor wij naar de huisarts zijn gegaan. We zijn doorgestuurd naar een instelling waar we een aantal gesprekken hebben gehad met een kinder psycholoog en zoonlief is ook daar enkele keren alleen testen en 'spelletjes' gaan doen. Ook veel vragenlijsten moeten invullen. Zoon is bijna 6 en ze willen nog geen diagnose stellen. Pas met 6,5/7 weer terug en dan kijken ze verder. Ondertussen zit hij op een sova training waar we zelf voor hebben gekozen. Op school wordt hij goed in de gaten gehouden en regelmatig heb ik gesprekken met de juf. Of ik medicatie wil gaan geven mocht hij adhd hebben (waarschijnlijk wel) weet ik nog niet. Dit zal er helemaal vanaf hangen of het nodig is voor school. Maar liever niet dus!
Als de juf vind dat je kind die medicijnen moet nemen dan doe je dat toch niet omdat de juf dat vind? Dat doe je toch voor je kind. Sorry hoor, ik snap dat de leerkracht dat wel fijner vind, een rustig kind (met medicijnen) is waarschijnlijk makkelijker in de klas. Misschien moeten mensen maar eens meer kijken naar de kinderen zelf en stoppen ze maar wat meer tijd en energie in het kind dat zou al heel veel schelen. Weet zeker dat de helft van de kinderen die ritalin krijgen eigenlijk ook zonder kunnen als er een goede regelmaat,een goede thuisbasis en goede leerkrachten die weten hoe ze met kinderen moeten omgaan zijn. Dat zou in mijn ogen veel en veel beter zijn ipv ze medicijnen te geven. (En ik weet dat er ook gevallen zijn dat het niet anders kan,maar ikzelf probeer eerst al het andere).
Interessant als je op wat voor manier dan ook met adhd te maken hebt! Pavlov: Tygo Gernandt - Uitzending Gemist
Ps omdat ik praktijk ervaringsdeskundigheid heb haha hoop ik ook de capaciteiten te hebben om als dit nodig is mijn kinderen zo lang en goed mogelijk structuur en begeleiding te geven. Grappig genoeg werk ik bij dagopvang stuctuurgroepen
Als ik globaal kijk zeggen de meeste nee, waarom is de poll dan anders? Persoonlijk vind ik dat medicatie alleen! gebruikt mag worden als de 'patiënt' er om vraagt/baad bij heeft.. Niet voor de omgeving!! Ik ben een trotse brusje.. En niet als de zijn een broertje of zusje willen voor..
De meeste mensen zeggen geen nee, maar zeggen het als laatste redmiddel te gebruiken en eerst alle andere dingen willen proberen. Die optie staat niet in de poll. Iemand vroeg mij nog hoe ik goed kan afwegen wat de voor en nadelen van medicatie zijn als ik het niet probeer (in dit geval voor autisme). 100% kan dat natuurlijk nooit dan, maar medicatie heeft natuurlijk ook nadelen. Als ik de tijd terug kon draaien had ik het zeker destijds aangenomen want dan had ik mijn school misschien af kunnen maken. Maar nu is dat niet meer van toepassing. Dus zou ik niet gelijk zomaar toehappen maar er heel goed over nadenken. Als mijn zoontje de diagnose autisme krijgt zal hij medicatie krijgen als ik merk dat hij niet meekomt op school. Maar hij zal dan ook naar speciaal onderwijs gaan en thuis zal alles aangepast worden. Alles om het hem makkelijker te maken. Als daarmee medicatie voorkomen kan worden of uitgesteld dan zou ik daar alles voor doen. En als laatste optie voor medicatie gaan wanneer ik merk dat hij het echt nodig heeft en niet om het de omgeving makkelijker te maken.
Volgens mij bedoelde Napoleon dat de juf een beoordeling moet geven of het kind het op school trekt, mee kan komen in de groep, enz. En ik denk dat de laatste jaren ritalin aardig wat minder voorgeschreven wordt dan een jaar of 5-8 geleden....
Liever niet en zeker niet zomaar of te snel. Mijn zoon had anders vlgs de expert van allerlei stempels gehad (van dingen die niet perse zo zijn) ik geloof dat je zelf met opvoeding, regelmaat, voeding en lichaamsbeweging die past bij een kind, heel veel zelf kan doen. Als je er slechte voeding instopt, geen regelmaat of structuur bied, niet genoeg laat bewegen / sporten dat ELK kind problemen krijgt en zeker een kind wat hier extra gevoelig voor is. Dus ik zou eerst investeren in deze dingen en dan pas verder kijken, mijn vriendin haar stiefzoontje kreeg ook medicatie, kind werd te dik, bloeddruk was superhoog, hartproblemen en nu zonder medicatie (en wonen bij zijn pa waar WEL de goede omgeving en voeding word geboden) eigenlijk amper een probleem terwijl het echt een probleemkind was) Ik vind dat er te snel een kind 1; een stempel word gegeven en 2; te snel vol word gestopt met medicatie. Ik heb de nodige problemen gehad met onze zoon (slechthorend, autismegedrag e.d.) en had ook voor de "makkelijke" weg kunnen kiezen (zoals moest van de "experts") maar heb gekozen om dat niet te doen en het heeft geloond, ik zeg niet dat dat het soms niet anders kan maar wel dat mensen VEEL MEER kunnen proberen soms als ze wat meer tijd en moeite erin zouden stoppen.
Liever niet natuurlijk maar als er niets anders is dat helpt dan wel... Ligt ook aan de mate, ernstig/minder aanwezig.
Maar welke 'makkelijke' weg kunnen experts aandragen dan bij autismegedrag? Beetje vaag eigenlijk. Er is een verschil tussen probleem gedrag en ADHD en er is ook een groot verschil tussen autismegedrag en diagnose autisme. Zonder diagnose kan een expert geen medicatie aanbieden (als je dat bedoeld met de makkelijke weg). Het gaat hier over wat te doen na diagnose, welke je niet zomaar krijgt, maar flink onderzoek aan vooraf hoort te gaan.
Het eerste wat er gebeurd als we op mijn werk en afvraag krijgen voor ADHD onderzoek of vermoeden autisme ed, is onderzoeken en uitsluiten of de opvoeding (dus ook regelmaat een voeding enz) en rol speelt. Wanneer dit een oorzaak voor het gedrag kan zijn wordt hier eerst wat me gedaan. Nogmaals je moet wel alles geprobeerd hebben om om de diagnose te krijgen. Jouw laatste zin stoot mij een beetje tegen de borst. Mensen zouden veel meer moeten proberen maar vooral de moeite er in moeten stoppen....... Ik denk dat je geen enkel idee hebt hoe het is een kindje met ADHD te hebben en hoeveel energie dat kost. Ookal zou het zo zijn dat ouders niet alle gewenste aanpassingen doet. Ik denk dat het in heb enkel geval onwil is. Adhd is niet iets wat je met structuur aanbrengen kan verhelpen. ADHD betekend niet alleen stuiteren en je moeilijk kunnen concentreren. Het brengt echt veel met problemen met zich mee. Jammer dat mensen ADHD nog steeds als hype zien en een hoop mensen het niet als serieuze aandoening zien. Mensen die een kindje of partner met ADHD hebben zullen dit beamen