Of erger.... een autoweg op rent.... Om deze reden onze zoon tot 3 jaar in de buggy gehad. Geen tuigje gehad vanwege schaamte maar ik heb het vaaaaaaak overwogen.
Of 38 weken zwanger bent en je zoon besluit even weg te rennen over de parkeerplaats van de AH.... Ik had dus zo'n wegloper, verschrikkelijk vond ik het.
Zoo het is gebeurd, ik heb zo'n polsbandje gekocht! Ziet er iets minder uit alsof je je hond uitlaat.. en al waren die polsbandjes dr niet zou ik gewoon een tuigje kopen hoor! Ik vind het nog altijd leuker eruit zien als ik mn zoontje uit laat dan dat ik de hele tijd panisch achter hem aan ren "kijk uit!, niet doen!, kom hier!"
wij wonen in de stad, geen haar op me hoofd die een tuigje gaat gebruiken (sorry maar dat is mijn mening) je kan ook gewoon een tijd 'streng' en consequent zijn handje of ik zet geen stap verder, punt en daar hoef je echt niet kwaad laaiend gestressed of wat dan ook over te zijn man man man wat een beelden worden hier geschetst heeft hier prima gewerkt. voor lange stukken lopen zit ons meis ook nog vaak in buggy of met dr eigen fietsje uitleggen wat gevaren zijn en blijven herhalen vind t tuigje in mijn ogen beetje gemakszuchtig, kind wilt niet luisteren en mama heeft er geen zin in om tijd en energie in te steken ik vind het zielig en denk meteen aan een hond, en zelfs die lopen vaak los gevolg... ik kan overal heen zonder problemen met de kids, mn meiske fietst naast mama zelf naar schooltje heen en weer, naar opa en oma een dorp verder ect.... met buitenspelen... ze zal echt geen straat zomaar oversteken al gaan dr vriendinnetjes en buurtkinderen wel
Dus een tuigje c.q. polstuigje is gemakzuchtig, maar je kind dan maar in de buggy zetten niet . Vreemde gedachtegang... En wat voor jouw kind werkt hoeft natuurlijk niet voor een ander kind te werken. Ik kan maar niet begrijpen dat er zoveel mensen zijn die denken dat hun opvoedingsmethoden zaligmakend zijn en bij alle andere kinderen ook werken. Ik val in herhaling, maar mijn kinderen zijn echt totaal verschillend in dat opzicht. Wat bij mijn zoontje perfect werkt, werkt bij mijn dochter absoluut niet.
nee lees : bij lange stukken gaat ze in de buggy omdat ik dr niet persee hoef uit te putten en verder dit is mijn mening (stond al in de 2de zin) wat voor mij werkt er wordt toch ook meteen een beeld geschetst van moeders die geen tuigje gebruiken gillend en stampend door de stad rennen en scheldend op dr kinderen? kom op zeg....
Het lijkt mij erg handig, ik denk alleen dat mijn jongste er heel boos om zou worden. Ze blijft nu redelijk bij me (20 mnd) maar in de stad laat ik haar eigenlijk nooit lopen.
Het is toch geen hond? Ik vind het er erg raar uit zien en zou hier geen gebruik van maken, dan maar goed aan de hand houden, optillen of in de buggy.
dat is onzin natuurlijk even naar mij zelf kijkend. ik heb een neurologisch aandoening. rennen kan ik niet. (kan het wel doen maar stort dan ter aarde) dus als ik mijn mannetje ''los'' heb lopen en hij gooit even zijn koppie in de wind heb ik een probleem. ik weet dit natuurlijk van mijzelf en zet hem daarom nog in de kinderwagen (gelukkig kan dit nog gezien zijn leeftijd) maar straks heb ik toch een probleem. En ja ik ben streng maar zeg nu eens zelf jij hebt ook niet altijd zin om naar iedereen te luisteren. Een kind dus ook niet. dus dan makkelijk geef een handje anders lopen we verder werkt ook niet altijd.
Ziet er inderdaad een beetje raar uit dat klopt. Ik zou dan ook eerst proberen of ze aan het handje of bij de kinderwagen moeten lopen. Heb je echt een eigenwijs of moeilijk kind en het lukt niet dan snap ik wel dat ouders er voor kiezen uit veiligheids redenen.
Uhm nee...je zegt ook: Jij denkt dus schijnbaar, althans zo staat het in je post, dat het een vaststaand feit is dat als je maar streng en consequent bent en uitlegt wat de gevaren zijn dat je kind dan echt wel gaat luisteren. En ik zeg dus, uit eigen ervaring, dat het niet zo voor alle kinderen werkt.
dan heb je het over een uitzondering ik heb t over gemiddeld gewoon algemeen zoals eerder reactie er wordt ook meteen een beeld geschetst van moeders die het niet doen (en dan niet door jou) zelf heb ik epilepsie, als voorbeeld ik kan en mag niet alleen naar zwembad gaan met kids (ook niet alleen) dan moet ik een andere volwassene meevragen... dat is niet omdat ik de kids niet zou aankunnen maar voor veilig heid om andere redenen
Das wel erg makkelijk gedacht kom je vast nog wel op terug. Hier eens gaan wandelen met iemand van 8 die altijd goed luisterde totdat hij zo ineens de weg op rende omdat hij een vriendje zag. E geloof me met 8 willen ze niet meer aan het handje lopen. En al luisteren ze 99% van de tijd die van jou kunnen ook zoiets ineens doen. Sta je dan fijn te kijken met je antwoordt leer de kinderen maar gewoon luisteren. Ik vind het alleen maar goed dat ouders de kennis hebben over hoe hun kind in elkaar zit en of hij dan wel of niet naïef genoeg is om weg te lopen of niet. En dan is in mijn ogen een tuigje beter dan een ongeluk of vermist kind.
Zie liever een kind aan een tuigje/polsbandje en kan heerlijk vrolijk ontdekken zonder gevaar dan een huilend tegenwerkend kindje in een buggy, op de arm of dweilend op de grond. Als het nodig zal zijn dan schaf ik er ook aan hoor. Hoe het eruit ziet heeft in deze niets te maken met hoe het kindje en de ouder het ervaren, positief dus. Vraagje aan de polsband en tuigje gebruikers. Ging jullie kindje er meteen mee akkoord?