Mijn zus heeft twee van haar vier honden ook dag en nacht buiten en die willen ook niet naar binnen. Maar wel een stapel bemoeizuchtige buren die al 5x de politie gebeld hebben dat ze haar honden verwaarloosd. Ze wordt er ondertussen moe van om aan de agenten uit te leggen dat er niks aan de hand is. En telkens weer de controle, en de agenten dan ook weer lachend aan haar deur staat "tja sorry mevrouw..... we hebben weer een melding gekregen dus we moeten maar weer even komen kijken" en dan tot de conclusie komend dat er echt helemaal niks verwaarloosd is bij hun in huis. De honden kennen de betreffende agenten ondertussen zo goed dat ze uitbundig begroet worden. Ga nu eerst eens praten met je buren. Vertel hun je zorgen en dat je graag kennis wilt maken. Niet meteen de politie bellen. Hoe moeilijk benaderbaar ze ook zijn ze zullen je vast niet opvreten.
Idd sommige reacties zijn echt inspector gadget zeg Bel gewoon aan.... Als buren onder elkaar moet dat toch zeker kunnen...kom op
Zoals TS in haar OP zegt: In dat geval zou ik er voor passen om het gesprek aan te gaan en er moeite in te stoppen en het gewoon door de juiste instanties uit te laten zoeken. Misschien wordt hij mishandeld/verwaarloost, misschien ook wel niet. Laat hen het maar uitzoeken; het is immers hun werk.
Tja ik vraag mij af waarop dat gebaseerd is, ze wonen er 1,5 jaar en ze groeten elkaar blijkbaar niet eens. Hoe weet je dan dat je ze hier niet op kan aanspreken? Ik zou gewoon aanbellen en op een rustige en niet verwijtende/veroordelende manier vragen hoe en wat met de hond. Reageren ze hier afwijzend op dan kan je altijd nog andere maatregelen treffen.
Geen idee, maar daar ging het topic niet over. TS vroeg specifiek 'wat zou je doen als...' met deze omstandigheden. Ik zou in die situatie dus zelf NIET de buren aanspreken. In een andere setting ongetwijfeld wel.
Ik vind het vooral moeilijk om de buren erop aan te spreken omdat ze erg jong zijn, ze zijn allebei een jaar of 20. En daarbij ruik ik naast de hondepoep de hele zomer al niks anders als een hele sterke wietlucht. Ook hoor ik ze praten over een goede handel als ik die wietlucht ruik. Vandaar dus dat ik het erg moeilijk vind om op ze af te stappen. Ik heb het wel eens eerder gedaan omdat ze rommel uit de droger steeds naar buiten gooiden en deze in onze tuin belandde...... Maar dat ging een paar wekengoed en daarna begon het gewoon weer. Afgelopen winter heb ik niks van de hond gemerkt omdat ze deze toen nog niet hadden, deze hebben ze in de lente als pup gekregen. Hij wordt ook nooit uitgelaten.... Vandaar dat ik het dus allemaal erg moeilijk vind
Ik had eerst de buren zelf erop aangesproken (en als ze echt niet aanspreekbaar zijn gelijk de dierenbescherming en wijkagent bellen) en verteld wat jij ziet en dat je je zorgen maakt om het welzijn van de hond (op een rustige manier). Als er na een paar dagen nog geen verandering is in de situatie van de hond (en als het zo warm is of als er geen eten of drinken is, gelijk bellen natuurlijk), dan zou ik de dierenbescherming bellen en de wijkagent inschakelen. Als de situatie van de hond echt zo blijkt te zijn is dit dierenmishandeling. Een dier hoort goede verzorging te krijgen (hoort ook uitlaten, voldoende lichaamsbeweging en voldoende eten en drinken bij), onderdak en veel liefde en aandacht.
wat is dat toch met die afkeer/angst tegen mensen die wietroken? de meeste zijn niet associaal maar juist relaxed. voor een alcoholist zou ik banger zijn.. Maar dat ben ik en dat is weer een andere discussie Ik zou ze gewoon aanspreken. Vragen kan altijd en kan dat niet dan heb je altijd de wijkagent nog die je kunt vragen er een kijkje te nemen..
Poeh ik weet niet of ze daarvoor zomaar komen... Ik heb een week lang elke dag de dierenambulance, dierenpolitie en gewone politie gebeld omdat de hond van de buren al de hele week aan het janken was, zwaar vermagerd stond ze voor het raam, maar helemaal 0,0 aan hulp hoor... En ik zat met een kind nachtenlang beneden omdat we uit ons slaap werden gehouden, beestje kon niet naar buiten, stond met eten voor de brievenbus maar de tussendeur was dicht dus kon ze niet bij het eten komen... ik heb me waardeloos gevoeld toen, ook geen buren waar je iets tegen kan zeggen zonder dat ze gaan dreigen dus bah... (buren waren zelf overigens ook niet thuis) Woon daar inmiddels niet meer dus geen idee hoe dat nu zit daar...
Dat is toch niet slim . Als ts er nu heen gaat , het blijken asso's en worden boos . Ts belt de dierenbescherming of wijkpolitie . Dan weten ze waar het vandaan komt .... Ik zou gelijk de wijkagent op dierenbescherming bellen !!!
Pfff sommige reacties zijn echt overdreven. En het zijn mensen van 20 jaar waarom zou je het niet normaal kunnen zeggen? Omdat ze wiet roken? Haha. En als je iets inschakeld vertellen ze ook gewoon dat t van de buren afkomt hoor. Dus dat blijft t zelfde. Trek de stoute schoenen aan en praat met ze. Ik begrijp niet waarom Er tegenwoordig niet gewoon een normaal gesprek met elkaar gevoerd kan worden hoor, helemaal als buren zijnde.
Wiet rokende mensen zijn idd heel erg eng... Beetje vooroordelen terwijl je de mensen niet kent? Ontopic, mocht je niet willen aanbellen, bel dan gewoon de dierenbescherming..
Op Aruba is dit normaal, zoals in meerdere landen. Hier 'verwennen' we onze honden, dieren. Maar de dierenambulance komt hier niet voor, plus je draait op voor de kosten (jij belt, jij betaald) ook als het gaat om dierenmishandeling. Duur ritje als de hond in kwestie wel een schuilplaats heeft. Eten en drinken zal het vast wel hebben, aangezien ie anders helemaal geen poot om op te staan heeft. Onder een tafel schuilen is ook een schuilplaats. Ik heb zoiets al eens meegemaakt. Honden mogen buiten verblijven hier is niks mis mee. Ik ken ook zo iemand en die hond mag ook niet naar binnen, laat staan dat ie wil, die zit gewoon in de tuin + schuilplekje van een tafel wat aan de zijkanten is afgeschermd en eten en drinken. Ik heb meer het idee dat je meer last hebt van dat ie blaft als dat ie buiten zit. Binnen kan ie ook blaffen.. (heb alleen pagina één gelezen) ------------------------------------------------------------- Oke de rest nu ook gelezen. Wat ik eruit haal is dus: Omdat ze 20 zijn en wiet roken zijn ze niet aanspreekbaar? Wat een onzin zeg. Stap er gewoon op af en vraag of je de tuin even mag zien weet je gelijk hoe het met de hond zit. Maak kennis met ze, leer ze op zijn minst kennen voor je die onzin gaat uitkramen van ze roken wiet dus zijn asociaal. Politie komt tegenwoordig niet meer zomaar en als ze al komen staan ze ook met hun vingertje naar jou te wijzen. Vraag eens aan de andere buren hoe het zit met die hond. Mijn hond poept ook gewoon in de tuin als de deur open staat. Wordt ook netjes opgeruimd elke dag. Mijn hond blaft en piept ook omdat de buurkinderen het leuk vinden om langs te rennen en de hond uit te dagen door de schutting heen. Hij doet niks alleen blaffen en beetje piepen.
En dan nog krijgen buren te horen waar de melding vandaan komt. Nee dat is een goede start van een burencontact. En redeneer ook de andere kant eens op. Misschien zijn het wel hele aardige mensen die het niet gewoon zijn om hun buren telkens te groeten... Ga er nu niet meteen vanuit dat iedereen die wiet rookt en in de twintig is meteen boos wordt. Ts kent de mensen niet eens en heeft ze alleen nog maar aangesproken op het naar buiten gooien van de droger pluisjes
Dames, het is voor mij geen probleem dat ze wiet roken, dat moeten ze zelf weten, heb ik ook gedaan, dus daar gaat het mij niet om! De reden waarom ik het moeilijk vind om erop af te stappen is de types die er langskomen.... Dat zijn geen types die ik in het donker tegen zou willen komen zeg maar...... En ja uiterlijk zegt niks, maar als mensen er al anderhalf jaar wonen en er komt geen woord uit als ik ze groet, ja dan vind ik dat moeilijk ja om met zoiets aan de deur te komen! Ik hou het in de gaten de komende tijd en als ik ze op straat zie zal ik eens kijken of het lukt om ze aan te spreken, en dan bedoel ik of ze zullen reageren... Nee ik ga niet de dierenpolitie bellen, want dan weet ik zeker dat ik ruzie heb en daar heb ik geen zin in. Bedankt voor het meedenken.
Ik heb ook aan de ene kant buren die ik niet in het donker tegen wil komen en hun vrienxen al helemaal niet. Maar na een paar praatjes zijn het prima mensen die ik graag naast me heb. Het kan soms enorm mee vallen als je iemand leert kennen. Zij kwamen laatst zelfs een van onze honden terug brengen die over de schutting gesprongen was toen ze nog maar net bij ons was.
Als ik merk dat een dier verwaarloosd wordt, dan mag het de grootste aso familie van heel Nederland zijn, maar daar ga ik toch echt niet voor aan de kant en als ze niet willen praten bel ik daar zeker weten de dierenbescherming en wijkagent voor. En het interesseert me nog minder als niks dat ze erachter kunnen komen dat ik dat gedaan heb. Het zou toch te gek voor woorden zijn dat zo`n dier moet lijden omdat er niemand iets van durft te zeggen of er iets aan durft te doen. Ik zeg niet dat deze mensen aso zijn, want ik ken ze niet, dus kan daar niet over oordelen en in mijn ogen heeft dat ook niks te maken met of je wiet gebruikt of niet. Maar als het echt zo is dat deze hond geen beschutting heeft met 30 graden, in weer en wind zonder beschutting buiten zit, heel vaak loopt te blaffen en te janken en nooit uitgelaten wordt, vind ik dat wel zorgwekkend en het zeker waard om mee naar de buren te gaan en het erover te hebben.
Maar je kan iemand niet beoordelen op uiterlijk toch? Ik heb ook aan beide kanten aparte buren....maar ze zijn toch allebei heel erg aardig, het is juist belangrijk om te proberen een goed Contact te hebben. Misschien denken hun wel juist dat jullie geen contact willen....wie weet. Gewoon als volwassen mensen even een praatje maken ... Niet gelijk van te voren van alles gaan bedenken...leer eerst iemand kennen