Ha meiden, even een vraagje. Ik heb een dochter die over 3-4 maanden 4 hoopt te worden, heerlijk kind met volop fantasie en vermaakt zich prima. Al heel lang een ruime woordenschat, snapt heel veel ook wat je zegt. Ze heeft eindelijk 'zin' in school. Maar, ze zegt continue: ik zal goed naar de juf luisteren hoor! Ze snapt niet dat kinderen kattekwaad uithalen, niet luistern, expres plagen, dat soort dingen. Zit wel in de familie trouwens, niet dat ze nooit wat doet, maar gewoon gehoorzaam, afwachtend bij anderen. Als ze zich geeft kan ze heel vrolijk zijn, echt bang is ze ook niet. Ik ben wel bang dat ze het zwaar gaat krijgen.. Kinderen lopen letterlijk en figuurlijk over haar heen straks.. Als iemand nepschreeuwend op haar af komt kan ze ineens gillend om mn nek gaan hangen. Overziet ze het, gaat het beter. Iemand die er met me over babbelen wil? Ervaring misschien? Bedankt!
Ik zou nog geen problemen voorzien die er nog niet zijn. Kinderen zijn meestal heel flexibel en wennen aan de nieuwe situatie. En ik merk dat je heel ' feitelijk' praat over ' straks'. Het kan best zijn dat het allemaal meevalt met letterlijk en figuurlijk overheen lopen. Gaat ze naar de psz/kdv? Hoe gaat dat? Speelt ze met leeftijdsgenoten en gaat dat goed? Overigens luisteren de meeste kleuters best goed naar de juf hoor. Op deze leeftijden maken 'vreemden' nogal een indruk. En er zullen weinig kinderen zijn die thuis aankondigen ' mama ik ga straks lekker de boel op stelten zetten als ik naar school ga'. Dit zal natuurlijk erg verschillend zijn per school, maar bij mijn kinderen in de klas zitten over het algemeen zachte zieltjes en is de juf echt de baas. Komt tijd komt raad
Adi ja ik begrijp dat ik zo overkom. Ze gaat nit naar KDV oid maar heeft wel veel neefjes en nichtjes ne echt, ze vind het niks.. ja als er één wil knutselen ofzo. Manlief is ook zo en stond toch altid alleen.. dat zou ik erg vinden. Ze is wel socialer dan hij toen denk ik maar toch.. En echt, ik ken gezinnen van de kerk en die kinderen, brr zo wild.. kan aan mij liggen hoor. Ook veel schreeuwen enzo, brutaal, wild..
Er zit een wereld van verschil tussen beleefd of wild of over je heen laten lopen. Jouw dochter zal weerbaarder moeten worden als ik het zo lees en daar heeft jullie hulp bij nodig. Denk eens na over een teamsport, vechtsport etc. Overleg ook goed op school maar... vergis je niet...sommige kinderen bloeien opeens helemaal op op school en de meeste kleuters worden een stuk bijdehanter dan.
Klinkt een beetje als het kindje an vrienden van ons, hij wordt in januari 4 jaar. Quincy is wel een kindje dat van alles uitprobeert en echt de grenzen opzoekt (en er vaak overheen gaat). Afgelopen week, toen het nog wel mooi weer was, waren we naar een grote speeltuin met zwembad hier in de buurt (de splinter voor degene die uit deze omgeving komen kennen het vast). Er is een speciaal peuter gedeelte. Ze waren hier lief samen aan het spelen en over een soort dijk aan het lopen, komt dat kindje heel sip net niet huilend naar mij en zijn moeder gelopen. We vroegen wat er was en hij zei dat Quincy wilde at hij mee ging naar het zwembad maar dat dat toch niet mag.. Tja, hij super braaf, zij super onduigend. Máár hij gaat wel naar het kdv en dat gaat gewoon super goed hoor. Tussen hem en Quincy gaat het ook vaak goed, maar ook regelmatig ruzie om dit soort dingetjes... Dus, komt vast ook wel goed met jou dochter
Kan je haar niet nog een paar maanden naar de psz laten gaan? Mijn oudste is ook redelijk 'rustig' maar ik merk dat ze na een tijd op de psz heel goed heeft geleerd om nee te zeggen als een ander kindje iets wil afpakken en vandaag had ze zelfs het hoogste woord . Om haar zo vanuit het niets naar de kleuterklas te laten gaan lijkt me wel een beetje in het diepe gooien. Want de meeste andere kinderen hebben ook al 'ervaring' door KDV of PSZ en zijn daardoor mondiger geworden.
Bij ons niet Eylem, christelijke school waar het overgrote deel niet naar PZS geweest is, dus dat is het niet. Maar ik begrijp dat ik me niet teveel zorgen hoef te maken dus.
Hier ook zo'n kindje. Hij gaat wel naar een gastouder en speelt graag met andere kinderen. Hij heeft een duidelijke voorkeur voor een bepaald soort kind (tik ouder, rustig) en geeft aan dat hij samen wil spelen. Veel kinderen van zijn leeftijd kunnen dit niet en willen ook niet delen. Dat is voor hem moeilijk te begrijpen en hij gaat die kinderen liever uit de weg. Laat ze bv. voorgaan op de glijbaan of komt naar mij toe. Gister stond er een kind heel wild te doen met een stok en hij zei: mama, wat doet dat kindje nou? Ik heb vandaag een afspraak gemaakt om kennis te maken op een psz. Hopelijk kan hij zo wat wennen aan grotere groepen en verschillende soorten kinderen. Ik bewonder zijn zorgzaamheid maar wil hem ook helpen stevig in zijn schoenen te staan later. Zoon begint al zowat te huilen als hij met de duplomannetjes speelt dat er een kindje naar bed moet "ik wil naar bed *snik* ik ben zo moe *snik*" (zelf doet hij dit niet, gaat vrolijk naar bed, hij heeft echt medelijden met zijn fantasie )
Voor mijn dochtertje was het ook erg wennen op de kleuterschool. Ze was wel het kdv gewend en de psz, maar toch, dat zijn kleine groepen en kleine kinderen. Hier kwam ze tussen kinderen van ruim 5 jaar en bijna 6 ook in de klas, want het was een combiklas. Ze heeft echt van zich af moeten leren bijten. Gelukkig is het wel goed gekomen hoor.
De juf begeleidde dat inderdaad ook. Al moet ik achteraf zeggen, dat het op de school waar ze nu zit (ze is een paar maanden geleden van school gewisseld, vanwege een verhuizing), de juffen daar echt alerter op zijn en beter begeleiden. Mijn zoontje is daar ook onlangs gestart.
Bij ons worden de jongsten ongeveer bewaakt door de oudsten. Ze zorgen echt voor "de kleintjes". Heel leuk om te zine en te horen. Zowel toen ze het kleintje was als toen ze bij de grote kinderen hoorde.
Wij zijn bewust met onze dochter op ouder en kind gym gegaan zodat ze in contact kwam met andere kinderen en grote mensen. Ze was altijd super verlegen. Verder heb ik ze daarom ook op de psz gedaan. Juist omdat ze dan alvast kan wennen aan een groep, juf maar ook de omgang met andere kinderen. Achteraf was dat voor haar heel goed. En we hebben in het begin van de kleutertijd echt nog wel wat problemen gehad maar die zijn langzamerhand over gegaan. Ze had ook het geluk in het leuke, sociale klas te komen waarin ze direct opgenomen werd. Ze is nu al een stukje ouder en van dat hele verlegene is niets meer te merken. Ze maakt makkelijk contact met andere kinderen. Ze staat alleen niet altijd vooraan maar neemt mee een afwachtende houding aan maar dat siert de mens vind ik.
Heel herkenbaar. J. is niet verlegen, maar lijkt in de sociale omgang bepaalde dingen (dingen zoals jij ze omschrijft) niet zo te begrijpen. Ik probeer haar dat nu dus uit te leggen en haar bij dingen er over na te laten denken en het haar op die manier te leren, maar ze voelt het zelf niet aan. Ik merk dat mijn dochter het liefst met wat oudere kindjes speelt, al kan ze ook goed met jongere kindjes spelen. Kinderen van haar eigen leeftijd lijkt ze wat lastiger te vinden, tenzij ze 'zo zijn zoals zij'. Als ik erbij ben, was ze voorheen trouwens anders dan wanneer ik er niet bij was. Als ik erbij was, dan viel ze snel terug op mij, terwijl ze het anders prima zelf oploste. En inmiddels gaat ze sowieso gewoon lekker haar eigen gang, ook als ik er wel bij ben. Ze doorziet bepaalde dingen nog steeds niet, maar het zorgt tot nog toe gelukkig nog niet voor problemen. Ik probeer te stimuleren dat ze vooral zichzelf blijft en nadenkt over wat andere kindjes doen/van haar vragen of dat bij haar past (en zo niet, dat ze dan dus haar eigen ding blijft doen). Ze heeft het prima naar haar zin op school en voor zo ver ik weet gaat het ook goed. J. is wel naar het KDV geweest en heeft daar heel veel geleerd. Denk dat het voor jou dochter nu een beetje laat is voor de psz, maar mocht de tweede er ook 'last' van hebben, dan zou ik het zeker overwegen. Voor andere kindjes is het misschien niet nodig, maar voor jouw kind is het misschien wel een waardevolle ervaring. Of anders misschien vaker op een andere manier andere kinderen opzoeken zodat ze vast een beetje kan 'oefenen'.
Dit zijn allemaal situaties waar jij zelf bij bent en dat is anders als dat je kleintje ook "geleerd" heeft om samen te spelen in een context zonder mamma (of pappa). Ze voelt dus ook jouw aversie tegen wild(er), brutal(er) etc. Bovendien zijn die kinderen binnen een "schoolse omgeving" zoals psz, kdv of kleuterschool minder wild, brutaal etc. En zal ook iedereen af en toe knutselen Anders is dat natuurlijk geen doen binnen zo'n groep. Ons meiske gaat naar kdv en geeft ook wel eens aan kindje .. Niet leuk, mag niet pijn doen etc. Dan zeg ik gewoon ja schat, mag niet, maar moet dat kindje nog leren. Mijn advies; richt je niet op '"de andere ( in jouw ogen misschien onhandelbare)" kinderen, maar maak je eigen kindje weerbaar in dit soort situaties. Ohw en dat je man ook zo was, des te meer reden om haar weerbaar te maken en niet haar bij voorbaat al zielig vinden! Daarbij denk ik dat het voor ieder kindje een meerwaarde heeft om naar een kdv of peuterspeelzaal te gaan, om sociale vaardigheden (maar ook andere zaken) te leren.
Eva was in het begin ook zo. Ze was in januari begonnen en qua leerniveau kon ze wel naar groep 2, maar sociaal emotioneel was ze er echt nog niet aan toe (liet dus ook makkelijker over zich heen lopen en huilde vrij snel ipv van zich af te bijten). Ze heeft daarom nog een jaar groep 1 gedaan. Een goede zet, want van dat onzekere meisje is niets meer te zien
hier een meisje dat ook snel over zich heen laat lopen. Ze gaat wel naar het kdv. Maar de juffen zeggen daar ook dat als bv een ander kindje haar pop afpakt ze niets terug doet niet eens naar de juf gaat. Dan gaat ze stil in een hoekje staan huilen .. We zijn nu wel heel bewust bezig met haar uit te leggen dat ze dat soort dingen niet goed hoeft te vinden en ze best mag zeggen dat ze het niet leuk vind en desnoods naar de juf gaat. Dat gaat ook wel beter vooral bij kindjes die ze kent. Vreemde kindjes blijft lastig vooral als ze dezelfde leeftijd hebben. ik denk dat het ook wel een gedeelte karakter is. En met een beetje bescheiden zijn is m.i. ook niets mis, maar ze hoeft niet over haar heen te laten lopen dus daarin probeer ik haar wel weerbaarder te maken door bv thuis te oefenen wat ze dan kan zeggen en doen.