@babycomp: lief dat je naar me vraagt, maar het gaat helemaal niet goed met me... Het is nu definitief een miskraam, nu afwachten of het vanzelf loskomt of dat ik toch weer een curretage moet ondergaan. Vrees dat laatste, maar hoop natuurlijk dat eerste. Ben ook op zoek naar ander werk omdat het nanny zijn gewoon veel te confronterend is (zeker nu de moeder van mijn gezin zwanger is van hun derde kindje) en ook mis ik de collega's, ik ga dan sneller piekeren. Ik zit mezelf gewoon erg in de weg op het moment en de kwaaltjes blijven zolang de miskraam nog niet doorgezet is, dat is ook erg frustrerend. Vanmorgen had ik wel menstruatiepijn, maar heb nog geen bloedverlies gehad. Hoor waarschijnlijk vandaag wanneer de curretage gaat zijn, hopelijk snel!
Susannelilian,hoop dat je snel wat te horen krijgt. Het is inderdaad niet eerlijk dat je nu weer een wondertje moet afgeven. Ik hoop dat je heel snel gecuretteerd gaat worden zodat je verder kunt. Je mager hopelijk wel vanuit gaan dat ze gaan onderzoeken? Sterke meis,vind het zo kut voor je. Kan me voorstellen dat je een andere baan wilt. Ik heb er trouwens erg veel moeite mee dat mensen zo makkelijk kinderen krijgen. Zelfs hier op het forum worden mensen ineens spontaan zwanger na tig keren icsi. Heel vreemd maar natuurlijk wel gegund. Katja,jij bent ook al lang bezig meid pfoee. Vraag me af hoe jullie het allemaal volhouden. Ik koop altijd iets leuks voor mezelf als ik weer ongesteld ben na twee dagen dan hoor,de eerste dagen ben ik het verdrietigste. Poppetje,jouw zwangerschap is je ontzettend gegund en je banner geeft me weer de moed om door te zetten! Jackie,jij helaas ook welkom hier. Wat heb je ook al veel meegemaakt.
@Klaproos: dankje voor je lieve woorden en laat het hier zeker weten als ik weet wanneer ik gecurreteerd ga worden. Zie er wel ontzettend tegenop, ben de vorige keer na de curretage flauwgevallen op het toilet en omdat de zuster me alleen had gelaten, kon er niet meteen ingegrepen worden. En natuurlijk was mijn vriend net op dat moment een broodje halen en omdat ze hem niet meteen gewaarschuwd hadden, was hij er ook niet bij toen ik bij kwam op de grond. Was erg angstig allemaal en ben er ook best boos over dat de zuster me alleen gelaten had. Gelukkig lag ik niet alleen op een kamer en konden mijn kamergenoten iemand waarschuwen toen ze een bonk uit het toilet hoorden komen. Daar heb ik inderdaad ook veel moeite mee, ook bij mensen om me heen lijkt het allemaal maar vanzelf te gaan. Ook vind ik het wel moeilijk als meiden al voor een tweede gaan, ik zou zo graag eerst een eerste willen. Maar inderdaad gun je het ze echt wel, dat is het ook niet. Maar we willen zelf ook zo graag hè! Ik heb inderdaad ook altijd de behoefte om geld uit te geven na weer een teleurstelling, heb gister ook eindelijk weer eens bij de Mac gegeten, ik heb voor de lunch filet american gekocht en vanavond gaan we burrito's eten. Lekker even genieten van dingen die ik normaal door mijn dieet of een zwangerschap niet mag, het maakt nu toch even niet uit. Troostvoer noemen ze dat... Hoe gaat het verder met jou? Hoop echt dat voor ons allebei dat onze wens snel uit mag komen! Alhoewel ik erg rekening mee dat het voor ons dit jaar niet meer gaat lukken...
meisje meisje ik kan je verdriet zo goed voorstellen. vind het echt onwijs rot voor je dat je weer een miskraam en een curretage moet ondergaan. ken zelf alleen de pijn van miskraam en die is hier al groot dus wat moet voor jou zijn, ik begrijp ook je gevoel tegen onder andere mij voor tweede kindje, zou je er graag vanaf helpen maar dan kan ik niet als dat gevoel zo sterk is. ik ken het gevoel zelf ook wel een beetje al had ik het meer bij vier vijf kinderen. maar snap het echt ook ik was opgegeven en toch bij laatste poging die puur was om psychische reden voor mijn man ter afsluiting zeg maar is het gelukt. dus ik ben ook heel het proces van voor mij niet meer doorgegaan. ik hoop dat je jezelf kunt herpakken bedenk dat je nog twee pogingen hebt. al kan ik me heel goed voorstellen dat je denkt van even rust. want probeer ook daar goed bij stil te staan. als het teveel is wacht dan, hoe moeilijk (want het moet nu) wacht tot je alles weer op een rijtje heb zeg maar. ik heb dat destijds niet gedaan en ben daardoor overspannen geweest en dat is iets wat je er niet bij wil hebben. echt ik hoop echt dat ik ooit een goed bericht van je krijg. ik blijf je volgen en aan je denken. heel veel sterkte hoop het beste voor je~!
Suzannelilian wat erg voor je meis!!! Had zo gehoopt dat het toch anders zou aflopen! Ik snap dat je ander werk zoekt nu, vind het al knap dat je het al die tijd heb gekund! Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen!! Ik blijf duimen dat je wens ooit uit mag komen. Knuf
Maandag is de curretage, dus moet wel rust houden voorlopig. Maar is inderdaad ook wel goed, al zou ik het liefst meteen weer verder gaan... Hopelijk gaat het me lukken om weer moed te vinden en weer te gaan genieten, want voor nu ben ik eigenlijk alleen maar heel verdrietig en moet ik echt mijn best doen om nog te genieten. Het komt vast weer goed, maar het is gewoon erg hard aangekomen, het is nog vers en alle emoties van eerder komen er nu allemaal uit.
Hou je vast aan mijn verhaal, na icsi één zei het Emc dat het nooit zou lukken.. Gent had gelukkig meer vertrouwen.. En zie nu.. Hoop dat je wens snel in vervulling zal gaan!
Weet het.. Maar nog twee pogingen! Er zijn mensen die na drie pogingen überhaupt nog nooit zwanger zijn geweest.. Poging één was bij jullie wel mooi qua cijfers, veel bevruchtingen en cryo's.. Daar zijn er ook genoeg jaloers op. Ik hoop dat ze vinden waardoor het niet blijft plakken uiteindelijk!
ik doe even quoten hoor,zit op de ipad en snap er nog geen donder van. Hadden ze je na de curretage eigenlijk geen pijnstillers gegeven omdat je flauw viel? Wel idioot dat die zuster weg was,ik neem aan dat je net bijkwam uit de narcose? Ik heb daar niet zoveel ervaring mee,had cytotec omdat ik perse thuis wilde blijven ( was net een grensgeval met mn 10 weken) Ik heb er ook echt moeite mee als mensen voor een tweede gaan en ik ga er best ver in. Iemand in mijn omgeving heeft een baby gekregen zij is ouder dan ik. Kindje moest de couveuse in zij en ouders allemaal bang. Kindje was niet in levensgevaar maar ik denk echt bij mezelf: wat zeik je nu,je hebt er tenminste een! Ik zit al vier jaar te wachten op een kindje. Sorry dat ik het zeg maar kan er goed depri van worden. Jij ook zo te lezen en dat snap ik echt heel goed. Ik ben eigenlijk te dik en moet lijnen maar vriend is zo lief geweest een sundae ijs van de mcdonalds te halen,zooo lekker! Effe schijt aan het lijnen,heb het al moeilijk genoeg. Waren de burritos lekker? Wij eten die ook veel haha Ik hoop echt dat jullie dit jaar nog een keer zwanger worden met een lief kindje in 2014. 2013 is toch een ongeluksjaar. Hier zal het ook niet meer lukken,dat het in januari gelukt is, is al een wonder. We gaan drie dec naar dusseldorf en dan zien we wel. Ik ben bang want heb de ziekte van lyme en die zorgt voor miskramen en vroeggeboortes. Poppetje,met jou nog alles goed? Groei maar goed baby. Hopelijk komen wij ook eens ' aan de andere kant ' te staan. Babycomp,wow wat een wonder bij jullie. Ok het is de natuur maar wel prachtig dat het nog gelukt is terwijl jullie er niet meer in geloofden. Ik ben minder jaloers op meiden in de mmm,die hebben al zat voor hun kiezen gehad.
suze heel veel sterkte maandag, zal aan je denken. klaproos. ik begrijp je verhaal absoluut wel, ik bedoel dit dus ook niet negatief naar jou want het is zo makkelijk om je op iemand, iets af te reageren en heb je ook alle recht toe. (in jezelf dan, of hier op forum) maar je maakt je leven je eigen leven nog moeilijker door zo te denken. gezonde jaloerzie is normaal maar er in doorslaan is niet goed. voor jezelf niet en je raakt er (al raak je die toch wel tenminste hier wel) vrienden door kwijt. ik heb zeker ook wel gehad zeker als iemand zei o bevalling zo zwaar zo pijn dan durfde ik ook echt wel te zeggen van pijn??!!! jij weet niet wat pijn is... pijn is geen kind krijgen dat is pijn! maar je moet denken als iemand zegt ik ben zwanger (natuurlijk mag je er om huilen of pijn erom hebben is normaal. en echt dat blijft, de rest van je leven!) je moet denken ik gun niemand hetgeen wat ik mee maakt. toch dat is toch zo? je gunt dat toch een ander niet? degene die je dan vertelt baby is er of komt snapt echt wel dat jij dat voor jezelf even moet verwerken maar probeer blij te zijn voor degen., probeer het knopje te vinden en hem om te zetten. echt je maakt jezelf er mee kapot. stel dat het nog twee jaar duurt voor jullie wens komt. iets wat ik natuurlijk echt niet voor je hoopt. kun je niet verwachten dat mensen om je heen geen kinderen krijgen zo is de realiteit hoe hard deze ook is. snap je wat ik bedoel?? ik weet wat je mee maakt ik heb ook poosje in die sfeer gehangen en ben tot conclusie gekomen dat ik mezelf ermee pakt om daar in te blijven hangen. ik hoop dat de knop een keer komt bij mij duurde dat ook even. ik heb een twee broertJES die op hun 20 vader werden en twee maanden na geboorte een ''foutje' hadden. dus ben er heus ook mee geconfronteerd. sterkte hoor!!!
Ik heb ook van die momenten hoor (laatst nog) dat ik het zelfs een ander niet gun. Zo had ik laatst een vriendin die zo verdrietig was omdat haar tweede kindje weer een meid zou worden, en ze wilde zo graag een jongen. Ik begrijp wel dat je graag een jongen hebt als je al een meid hebt gehad. Maar voor mij was het toch wel een klap in het gezicht... want ze vergeleek het verdriet met iemand die kinderloos is. Had ik maar een kindje, jongen, meisje het zou mij geen donder uitmaken. Eéntje maar ... Ook heb ik moeite met mensen die kinderen hebben en die een uitgesproken mening hebben over de mmm en stellig beweren dat ze alleen op natuurlijke manier zwanger willen worden en anders niet. Of gisteren een gesprek op het werk over het zoveelste gezinsdrama. Een collega: "verschrikkelijk toch, dit grijpt zo aan, vooral als je zelf ook moeder bent." Of vriendinnen (of ouders van leerlingen) die niets van mij willen aannemen betreft opvoeding omdat ik geen kinderen heb. Maar ik heb wel 4 jaar Pabo en 2 jaar Pedagogiek gestudeerd. Ik geef overigens geen ongevraagde feedback. Als iemand soms ergens over moppert dan kom ik met een idee die ze wellicht zou kunnen proberen... Ik heb zelfs een schoonzus die mij niet als oppas wil omdat ik geen kinderen heb... dus blijkbaar niets weet. Ik pas echter al sinds mijn 15e op kleine babietjes. Pfff ... bij mij vandaag ook één en al frustratie, IUI poging 5 is mislukt En vandaag geef ik les aan een groep Somalische vrouwen die allemaal zwanger zijn van kindje nummer 6,7,8,9 en eentje zelfs van haar 14e kindje. Maar goed, ik weet van mezelf, deze bui waait over twee dagen ook weer over. Op zo'n dag als vandaag ben ik een dikke egoist Ik ga straks ook lekker winkelen en leuke dingen kopen.
juist katja!! een egoist mag je zeker weleens een dag of twee dagen zijn en daarna waait weer over!!!!! wat knap van je!!!! ik begrijp je verhaal helemaal man ik wor er zelf gewoon boos van. belachelijk janken om een jongen terwijl je een meisje krijg nou dat noem ik nou eens enorm ondankbaar zeg foei en jezelf dan nog vergelijken met kinderloos, die is niet wijs joh. en dat gezinsdrama slaat ook nergens op want als je geen moeder ben heb en ken je andere pijnen daarvan. zoals waren wij maar pa en ma geweest dan waren die arme kindjes er nog. nee die opmerking gaat nergens over. en ja dat onbegrip van mensen die niet in mmm zitten en dit ook niet vinden kunnen (hebben wij erg last van op religieus gebied) of familie die zelf heel goed zijn want wij hebben kindjes op de wereld kenden wij hier helaas ook maar ik zeg altijd niemand begrijpt mits je iemand vind die exact in zelfde situatie zit. of zat!!! maar ik ken de pijn van het onbegrip zelfs nu nog terwijl ik bevoorrecht ben met een kindje. al kan ik me goed voorstellen dat met verstrijken van jaren en pogingen alles moeilijker word. ik hoop zo dat jullie wens keer uitkomt. echt zolang jullie grens nog niet bereikt is qua pogingen of geld of waar jullie dan ook je grens optrekken is er nog hoop!!! blijf moed houden. heel veel succes dikke knuffel
Hey babycomp en katja, Ik snap het wel hoor wat je bedoeld met doorslaan. Het is inderdaad ook zo dat ik het een ander echt niet gun. Ik denk dat ik gewoon boos was omdat ik tegen die persoon heel mijn mmm verhaal heb verteld en een paar maandjes later hoor dat ze zwanger is en er lang over heeft gedaan. Natuurlijk hoeft ze echt niet tegen me te zeggen dat zij ook 'bezig' was maar het steekt toch wel. Het is best wel lomp wat ik nu zeg en niet zo bedoeld maar ik denk altijd bij mezelf : ik wil toch geen kindje van haar man,alleen van mijn eigen man en ons kindje word het allermooiste/allerliefste etc moet zeggen dat ik trouwens bij mijn vriendinnen wel mijn gemak hou. Katja,wat jij zegt is zoo herkenbaar. Ik ken ook iemand die baalde dat haar tweede een meisje werd. Toen ze zwanger was zei ze: we hopen dat het een jongen word en de chinese kalender zegt dat ook. Toen heb ik wel gezegd: jongen of meisje,wat maakt dat uit? Ik sta nog steeds met lege handen! Heb haar er verder niet veel over gehoord. Bah en die opmerkingen die mensen maken zijn ook te erg zeg. Wat ik trouwens na mijn MA heb gehoord is' ja je weet tenminste dat je zwanger kunt worden'. Sorry hoor maar daar ben ik vet mee, alsof dat een garantie is voor een kind. Afijn ik hoop dat bij mij de knop ook omgaat. Maar vooral rond nod is het bij mij erg en ben dan zooo verdrietig. Katja,sterkte nog met je mislukte IUI. Ps babycomp,dat mensen een kindje krijgen en dan zegggen oeps ongelukje,daar heb ik ook echt heel veel moeite mee...bij iemand die bewust zwanger is geworden is he kindje tenminste echt gewenst. Bij een ongelukje zal er natuurlijk ook wel van gehouden worden hoor maar vind het net wat anders.
@Babycomp, ik kan me zo voorstellen dat het verdriet als een 2e kindje niet wil lukken.. weer net zo groot kan zijn. Nu zeg ik wel met eentje zal je me niet meer horen klagen... Maar mijn ideaal was altijd toch wel minstens twee en voor mijn 30e natuurlijk... Maar ja. Realistisch gezien, nu ik alweer richting de 37 ga... zal eentje al een groot wonder zijn. Bedankt voor je lieve wens en omgekeerd wens ik jou uiteraard een tweede wonder toe. Fijn dat we hier de herkenning vinden. Ik voel me vaak wat allenig in dit gevoel. In mij vrienden en kennissenkring ken ik niemand die in de mm zit of heeft gezeten? @Klaproos, wat een ellende heb jij allemaal moeten doorstaan, miskramen en waarvan twee dat je toch al wel een beetje in de veilige zone had gewaand met tien weken en meer. Vreselijk hartverscheurend om zo van een roze wolk gedonderd te worden. Wat frustrerend juist, weten dat je zwanger kunt worden maar niet kan blijven... Jij gaat trouwen...ben jij dat in een trouwjurk op de foto van je banner? Het is lastig te zien maar heeft deze een kleurig motief?
hey Katja,het is maar 1 miskraam hoor gelukkig ik weet alleen niet hoe ik het in mijn ondertekening moet zetten. Ik was zwanger van een tweeling,bij een klopte het hartje,bij de ander kon nog komen maar twee weken erna zat er toch nog maar 1 kindje. Vanishing twin noemen ze dat. Helaas is het tweede kindje dus in de 10e week geloof ik overleden. Ik weet het niet precies,16 januari zwanger,6 april dood kindjd op echo wat al bijna twee weken dood was. Ik voeg je even toe als vriendje kun je mijn jurk zien Jij hebt het ook niet makkelijk zeg heb je wel eens eerder op het forum gezien en dan zie je iemand een tijdje weer niet en blijken de meesten toch zwanger te zijn. Echt heel erg dat dat jou nog niet gegund is. Ik zie dat je ook naar DD gaat,wie weet worden we toch nog zwanger. Ben je al echt 10 jaar bezig of was de wens er toen? Ik wilde in 2001 al zwanger worden maar vriend maakte het uit en nieuwe vriend wilde pas beginnen in 2009. In 2006 zat ik al te brullen omdat zijn broer vader werd van een tweeling. Heel leuk maar ik was heel jaloers Jufaman,dank je wel,lief van je. En jij ook sterkte natuurlijk.
Oh dames begrijp jullie zo goed.. Heb heel wat gejankt hoor als er weer iemand zwanger was.. Bij mij is iedereen of direct zwanger, per ongeluk zwanger etc.. En dan de mensen die achter je rug zeggen dat ik er te veel mee bezig was dus als ik me zou ontspannen Zou het wel lukken.. Ja of je voor je lol in de mmm zit en alsof als ik het losliet manlief ineens veel zaad had! Mensen snappen niet hoe erg ze je ook kunnen kwetsen als ze het over kinderen nemen hebben!! Al met al is de mmm na het overlijden van mams, het meest slopende in mijn leven geweest.. En dat terwijl ik genoeg tegen heb gehad in mijn leven! Hoop dat de mmm voor jullie binnenkort ook stopt omdat jullie allemaal zwanger zijn! Dit gun je niemand, deze weg..
Poppetje,dank je wel. Niet lullig bedoeld maar het troost me een beetje dat ik niet de enigste ben die veel tegenslag gehad heeft in het leven. En dat het met jou goedgekomen is geeft mij ook weer hoop. Hoop dat alles prachtig blijft gaan met jullie kleine! Susanne,ook van mij veel sterkte