Ik had gisteravond ruzie met mn vriend. We zaten uitstel van executie te kijken, en die vrouw zegt het is moeilijker voor degene die je liefhebben om je ziek te zien en te weten dat ze je gaan verliezen dan voor jezelf, dus ik zeg ja daar ben ik het wel mee eens tegen mn vriend, als jij doodziek was zou ik dat erger vinden dan dat ik het zelf was, waarop hij zegt nou ik had liever dat jij ziek was, dan zou ik een levensverzekering op jou afsluiten en dan nog jaren van het geld genieten. Nou ik boos natuurlijk, zegt die je trekt het jezelf aan. Dus ik zeg als je dat weet waarom zeg je het dan, zal ik voortaan ook maar zo lullig tegen jou doen. Zegt die dat kan jij niet eens, ik zeg nee gek he dat ik dat niet zeg, ik hou van jou waarom zou ik zoiets zeggen. Nou hij vond dat ik fout zat dat ik me er wat van aantrok, we hebben nog wat heen en weer wat gezegd, uiteindelijk zei ik laat maar je begrijpt me toch niet. Het is niet dat ik niet tegen een grapje kan, hij maakt vaker dit soort opmerkingen alsof die niks om me geeft, maar hij zegt ook niks liefs meer, de laatse keer dat hij zei dat die van me houd kan ik me niet herrineren, laatste keer dat ik dat zei, zei hij weet ik. Ik weet wel dat hij van me houd, maar dat mag die wel wat meer laten merken toch? Heb dat vaak tegen hem gezegd maar hoe dring ik tot hem door? Ik hou zoveel van hem, wil gewoon ook liefde terug krijgen.
Ik ben dol op sarcasme, maar zou hier toch ook niet erg vrolijk van worden denk ik.. Niet als het op die manier gezegd wordt, in ieder geval.
Ga met je partner in gesprek. En dan een serieus en normaal gesprek zonder verwijten en rare grapjes. Ik persoonlijk vind dat soort opmerkingen echt niet grappig dus snap dat je boos werd. Maar probeer er samen op een normale manier over te praten, kaart aan dat je liefde / genegenheid mist en vraag hoe hij dat ervaart. Sterkte!
Ik denk dat je probleem niet de opmerking was. Ik moet zeggen, dat soort opmerkingen zouden ook van mij komen, zo heb ik mijn man laatst een tandemsprong (parachute springen) kado gedaan met de mededeling "schat, de nieuwe testamenten zijn opgesteld en de levensverzekeringen zijn ook geregeld ... je kunt nu springen " Jammer alleen dat hij niet laat merken dat hij van je houdt. Moet zeggen dat mannen daar wat moeilijk in zijn. Die vinden veelal "je weet dat ik van je hou, ik hoef dat niet iedere keer te zeggen". Dat hij het niet zegt, betekent niet dat hij niet van je houdt he ... Misschien moet je gewoon eens met hem rond de tafel en je gevoel uitten ... dat zal vast helpen.
Ik kan dit soort grapjes altijd wel waarderen, maar dat is juist omdat mijn man wél laat merken dat hij heel veel om me geeft. Op het moment dat hij de lieve dingen niet zegt dan kan hij z'n grapjes ook voor zich houden vind ik.
Ik had er wel om kunnen lachen eigenlijk... Maarja wij zijn sowieso wel eens wat harder naar elkaar toe met grapjes. Vind het alleen wel jammer dat hij zo doorgaat nadat jij laat merken dat die dus NIET goed valt. Als een van ons hier doorheeft dat het grapje niet goed valt dan zeggen we echt wel sorry.
In mijn beleving verwachten mannen echt vaak dat wij dit soort dingen niet serieus nemen. Mijn man deed dit vroeger ook wel eens, dan kon ik daar zo kwaad om worden. Inmiddels weet ik dat ik er maar gewoon om moet lachen, hij meent het echt niet hoor. Dat zou wat zijn, als hij dat zou menen, dan moet je je wel heel hard gaan afvragen of je relatie wel zin heeft Mannen hebben andere humor (en ook niet alle mannen dezelfde natuurlijk), ze zien zoiets waarschijnlijk echt niet zo serieus als wij. Ook zegt mijn man niet heel vaak 'ik hou van je', omdat ie het onzin vindt om dat elke dag te zeggen ('dat weet je toch wel?') en hij zegt het ook niet altijd terug als ik het wel zeg, omdat hij dat 'niet op commando doet'. Met zijn gedrag en wat hij allemaal voor mij doet merk ik echter iedere dag dat hij wel degelijk heel veel van me houdt, en soms vraag ik er gewoon eventjes om, omdat vrouwen dat nou eenmaal af en toe nodig hebben. In het begin van onze relatie vond ik dat wel eens jammer hoor, maar ik vind het nu helemaal niet erg meer. Vind het zelfs wel leuk, je zou mijn gezicht moeten zien als hij eens wel uit zichzelf zegt dat ie van me houdt, of me mooi vindt, etc. Ik weet natuurlijk niks van jouw relatie, maar ik zou er echt niet teveel achter zoeken. Er rustig over praten kan natuurlijk nooit kwaad
Ben het hier helemaal mee eens. Het ligt vaak ook aan de toon waarop iets gezegd wordt vind ik, als het niet op een sarcastische toon gezegd wordt kan zo'n opmerking ineens helemaal niet grappig meer zijn.
Ik zou er persoonlijk ook wel om kunnen lachen. Mijn man en ik hebben samen ook 'harde' humor. Als andere mensen ons af en toe zouden horen, zouden ze denken dat we elkaar de hersens in zouden slaan. Voorbeeldje; mijn man en ik kwamen elkaar onderweg tegen toen ik de kleine op had gehaald van het KDV. Hij wou haar ophalen maar dat had ik dus al gedaan. Dus onderweg kwamen we elkaar in onze auto's tegen. Hij draait het raampje open en ik ook, zegt hij; potverredorie k*twijf! Je moest thuis blijven had ik gezegd! Wat doe jij uit de keuken!! En nu rap naar huis! Een man die de hond aan het uitlaten was en het allemaal hoorde schrok zich helemaal wild. Maar ik lag helemaal in een deuk. Mijn man wist namelijk dat die man het allemaal zou horen. Tja, dit is onze humor. Maar ik kan mij indenken dat sommige mensen hier niet van gedient zijn. Ik zou het zelf even met je man bespreken. Bedoelde hij het niet sarcastisch? Hebben jullie dit soort 'botsingen' vaker?
Ik had gezegd: " ik ook van jou hoor schat." Maar ik heb het idee dat die opmerking niet zozeer het probleem is, maar dat er meer niet lekker loopt. Als jij je al niet gewaardeerd voelt vallen grapjes ook nog eens anders natuurlijk uiteraard ligt het er ook aan hoe iets gezegd wordt. Misschien een goed gesprek aangaan en weer even afstellen op elkaar?
Zulke humor hebben wij ook wel maar ik zal dan nooit schelden terwijl mijn kinderen erbij zijn. Je zal ons dan ook geen k*twijf o.i.d. horen zeggen in de buurt van onze kinderen.
Ik geloof niet dat mijn dochtertje van toen 9 maanden er last van heeft. Maar idd, er wordt bij ons thuis zelfden tot nooit gescholden. We hebben het altijd wel gedaan, maar moeten nu goed gaan oppassen.
Oke, nou ben ergens wel opgelucht dat anderen ook wel eens zulke opmerkingen naar hun hoofd krijgen, maar ik vind het nu niet leuk meer, eerst kon ik er altijd ook wel om lachen, maar nu wordt het teveel, hij mag ook wel een beetje moeite voor me doen toch, toen we net samen waren, deed hij altijd superlief, als iemand iets slechts over mij zei werd die boos, en nu doet hij het zelf. Hij gaat er gewoon van uit dat ik toch wel bij hem blijf, dus moeite doet die niet meer. Na dat gesprek gister werd ik compleet genegeerd, ik zei na een half uur, nou weltruste, en hij heeft niks meer gezegt en is vanochtend naar zn werk gegaan. Dus ben benieuwd hoe het straks gaat, als hij sorry zou zeggen is dat voor het eerst. Hij is meer het type van, ik heb gelijk en als ik ongelijk heb draai ik het zo om dat ik toch gelijk heb
haha pas op met wat je zegt! Mijn beste vriendin heeft "k*t" als een soort stopwoordje en het is er ook uit voor ze er erg in heeft. met als gevolg dat haar dochter die pas 1 was de hele dag door "k*t k*t k*t" roept onder het spelen hahaha
Tsjah... toen wij net samen waren had manlief nog al het geduld van de wereld. Waar dat nu is gebleven mag joost weten Maar meid serieus, ik zou eens met hem praten dat je die grapjes best kunt waarderen maar dat hij dan ook wat meer lieve dingen moet zeggen. Zou zonde zijn als het gevoel aan jou kant stuk loopt op sarcastische grapjes toch?
Vaak maken mensen juist grappen over iets waar ze helemaal niet over na willen denken omdat ze het veel te moeilijk vinden Dus misschien moet je het juist zien als een soort verkapte liefdesverklaring.
Nou het enige dat ze zegt is 'bah'. Dus als ze k*t eraan vast plakt kan ze met 1 jaar al een hele zin zeggen!