De collega met wie ik altijd zo goed kon opschieten is veranderd sinds we een nieuwe collega hebben. We lijken steeds meer lijn recht tegenover elkaar te staan. Ik mis iemand die ik kan vertrouwen op m'n werk en tegen wie ik kan spuien
Dat ik enorm heb zitten huilen om een berichtje op fb van mijn man. Hoe erg hij zijn echte vader en stiefvader mist en of ze van boven kijken en trots op hem en onze kindjes zijn. En dan te bedenken dat ik zo'n klootviool als vader heb die niet eens van het bestaan van Danté af weet en wel van Sandro maar er niet naar om kijkt. En ook niet naar mij of mijn broertje.
Dat het mij emotioneel op begint te breken dat mijn zwangerschap zo ongelooflijk kut is gelopen. Bloedingen bij 6,13,17,23 en 33 weken zwangerschap. Uk een groeiachterstand heeft van twee weken. Dat ik een hele tijd lang ongeveer 4 dagen in de week op en neer moest naar het ziekenhuis voor CTG's en controles. Nu gelukkig thuis CTG, maar ik ben gesloopt!! Niemand die me wat uit handen neemt en iedereen het maar zo vanzelfsprekend vind dat ik maar door moet gaan. Daarnaast ook nog een meisje van bijna 5 heb die de nodige aandacht nodig heeft en ik me soms zo ontzettend shit voelt dat zij ook moet inleveren tijdens deze zwangerschap.
Oja en dat eigenwijze stinkert nog steeds in een stuit ligt en ik alle hoop op draaien al heb verloren aangezien matig vruchtwater. Ik wil niet dat hij gedraaid wordt omdat hij al genoeg stress heeft meegemaakt in mijn buik. Dus me al lichtelijk aan het voorbereiden op het krijgen van een keizersnede. ALLES zit tegen lijkt het wel.. En mijn schoonmoeder altijd mooie oma speelt en doet alsof mijn kind daar altijd is, terwijl ze een vaste oppasdag heeft en S. daar niet meer als 1 x in de week is!! En dat ik had gewild dat mijn moeder nog had geleefd, zodat mijn moeder mijn schoonmoeder een poepie had kunnen ruiken met oma zijn ( beetje kinderachtig maar toch). Heb al sinds week 6 geen contact meer met mijn vader. Einde gemaakt aan alle slechte dingen die mij aan hem herinnerden, ik wil hem niet meer in mijn leven. Dan fliktie het om doodleuk aan te bellen, ik niet opengedaan en er vervolgens achter te komen dat hij zijn inloggegevens van de bank nodig heeft ( ooit voor hem aangemaakt). Waar haalt hij het lef vandaan om verdorie bij mij aan te bellen voor die shitgegevens terwijl hij mij 7 maanden niet heeft gesproken en ook niet naar zijn kleinkinderen heeft omgekeken!!!!! Zo sorry hoor, maar het lucht wel even op!
Arme jij, wat een Kl%$#@ situatie... Probeer een beetje rustig aan te doen voor die kleine in je buik....Die kan zich nog tot vlak voor de bevalling draaien hoor...mijn dochter draaide zich met ruim 36 weken nog... Als je bij mij in de buurt zou wonen, kwam ik je wel ff helpen...echt waar dat meen ik. Saja, dat is ook wel eeg heftig zeg om zo te lezen op fb, wist je dat je man het er zo moeilijk mee heeft? Sterkte.. Ik ga proberen mijn dwarse peuter in het gareel te krijgen hihi
at ik even helemaal gek word van dochter 3,5 die alleen maar grenzen op zoekt, en brutaal is ongelooflijk. ik lijk wel alleen maar politie agent.. Daarbij krijgt onze kleine man net zijn eerste tandje door en zit ik al niet lekker in mijn vel sowieso en man krijgt maar geen baan grrrrrrrr Adem in adem uit en weer door pfff
dat ik zenuwachtig ben voor mn intake op school zometeen. als die goed is dan mag ik nog instromen in de BBL opleiding doktersassistente!!
@ pluisje ik weet Idd dat hij het er op sommige momenten erg moeilijk mee heeft. Niet altijd maar bijv toen we gingen trouwen toen de eerste geboren werd en nu met de tweede er bij ook weer.
Dat lijken me ook echt de momenten waarop je je vader/ stiefvader erg kunt missen... wat erg ook dat hij dat 2 keer mee heeft moeten maken... sterkte
@Saja... Kan me voorstellen dat je dan even goed moet slikken....Vreselijk voor je man dat hij 2x zo'n dierbaar iemand heeft moeten verliezen...