Hallo allemaal, Ik ben inmiddels 10 weken in blijde verwachting van ons eerste kindje. Mijn vriend en ik zijn er beide dolgelukkig mee en hopen uiteraard dat alles goed mag gaan. Toch zit ik zelf met een aantal onzekerheden, die mijn zwangerschapsvreugde toch behoorlijk in de weg zitten. Ik ben 22 jaar en tegenwoordig is dat redelijk jong om aan kindjes te beginnen, toch is dat voor ons een bewuste keuze geweest. Afgelopen februari ben ik met een nieuwe opleiding begonnen, in de welzijnsector. Tot nu toe zeker leuk en goed te combineren met mijn zwangerschap, het is volwassen onderwijs en ik ben in mijn klas niet de enige met een kinderwens. Ik ben volgens de laatste berekeningen uitgerekend op 9 april 2014. Waar ik nu zo mee zit, is dat ik vorige week ben begonnen met stage, dit duurt tot eind januari volgende jaar. Opzich geen probleem, maar ik durf het vanwege mijn leeftijd en dat ik nog op school zit helemaal niet te vertellen. Ik kreeg van de week van mijn begeleidster nog een opmerking naar mijn hoofd dat ik eerst mijn opleiding maar af moet maken voor ik aan kinderen begin. Nu weet ik wel dat het niet aan haar is, maar toch ik weet nu niet hoe ik het moet vertellen en dit brengt veel stress met zich mee.. Ook op mijn werk durf ik dit niet goed, eind deze maand loopt mijn contract af en ben bang dat als ik ze voor die tijd vertel over mijn zwangerschap, mijn contract niet verlengd word. Ik wil graag mijn baan houden, ook al zal dit wel ontzettend druk worden. Graag jullie mening/reactie hierop over wat ik het beste kan doen. Alvast bedankt! Liefs
poeh..... ik vind dat je jezelf wel een klein beetje in een lastige situatie hebt gebracht. wat beterft je werk... dat is idd lastig kan me voorstellen dat je contract niet word verlengt als ze horen dat je zwanger bent (want zo gaat dat nou eenmaal of het mag of niet) maar kan me ook voorstellen dat je je er niet lekker bij voelt om je mond te houden. ik zou voor je werkgever je mond houden. maar denk dat je wel kans hebt dat je de volgende keer er dan uit ligt denk niet dat je baas je dit in dank gaat afnemen als voor hun zwangerschap een reden is om je eruit te gooien. als een werkgever daar niet naar kijkt zal het voor hun niet meespelen. wat beterft je opleiding kun je het gewoon zeggen lijkt mij. maar vind het zelf ook niet heel handig als je een opleiding doet en zwanger raakt. dat je begeleider zegt dat je eerst je opleiding maar af moet maken daar heeft ze wel een punt mee vind ik. het is niet zo dat je een opleiding even op pauze zet en met zwangerschapsverlof gaat om vervolgens weer verder te gaan waar je gebleven bent. de rest gaat allemaal door. natuurlijk is er wel het een en ander te regelen maar handig is het niet. denk dat het heel afhankelijk is van hoeveel je werkt en hoeveel uren stage je moet gaan lopen. ik weet uit ervaring dat het ook mis kan lopen en je een hele tijd uit de running bent. dat is dan wel lastig met een opleiding dan zal je het jaar opnieuw moeten doen, maar in elk geval van harte gefeliciteerd met jezwangerschap en hoe het ook gaat lopen het komt allemaa wel goed
Allereerst van harte gefeliciteerd!! Wat geweldig dat je nog zo jong bent! Het scheelt je een hoop kwaaltjes denk ik, omdat je het beter vol kunt houden. Ik ken het probleem wel een beetje. Ik ben 25 en ook zwanger van de eerste. Ook relatief jong. Natuurlijk kreeg ik opmerkingen uit mijn omgeving, maar ik denk maar zo, als ik 45 ben, heb ik mijn leven weer terug! het is jullie keuze en ik vind niet dat een ander daarover mag oordelen. Geniet er gewoon van, voor je het weet is de baby er al. Wat betreft werk, gewoon eerlijk zijn. Komen ze er later achter dat je het verzwegen hebt, zit je daar niet meer fijn. In principe mogen ze je niet ontslaan. Helaas gebeurt dat heel vaak nog wel... maar speel gewoon open kaart.
"...als ik 45 ben heb ik mijn leven weer terug...". Beetje vreemde opmerking. Het leven met kinderen is juist geweldig! OT Ik ben zelf werkgever, ik heb een klein bedrijf en ik zou het je zeker niet in dank afnemen als je het zou verzwijgen. Maar goed, dat is de kant van de werkgever. Wat betreft je opleiding, ik zou het gewoon zeggen, daar heeft zij verder niets mee te maken. Is de opleiding in de avonduren? Is het verdeeld in semesters of iets dergelijks? Dan zou je ook later weer aan kunnen haken. Komt allemaal wel goed!
Hier ook nog studerend: doe wel veel thuis maar zou niet weten wat er 'niet handig' aan is en wanneer je aan kinderen begint moet je lekker zelf weten gaat niemand wat aan. Vertel het aan je stage gewoon eerlijk, heb op mijn werk ook paar keer zwangere stagiaire gezien en voordat je met verlof gaat ben je al klaar met je stage. Persoonlijk zou ik het gesprek op je werk afwachten. Als ze je contract verlengen zou ik het wel melden. Maar weet niet hoeveel uur je stage is en je werk? Want misschien neem je dan wel heel veel hooi op je vork. En je zult zien dat je positievere reacties krijgt dan je verwacht. En laat je niet gek maken: niemand bepaalt voor jou of je 'te' jong ben.
Bij mijn eerste zwangerschap liep mijn contract ook af toen ik 14 weken zwanger was. En tja, bij 12 weken is het wel gebruikelijk om het te vertellen dus daarom heb ik ook gewoon heel blij en trots met 10 weken bekend gemaakt dat ik zwanger was. Mijn contract is wel verlengd en heb toen zelfs een vast contract gehad! Het ligt er maar net aan hoe jouw werkgever tegen een zwangerschap aan kijkt maar ook zeker belangrijk hoe je nu functioneert. Ben je zo'n goede kracht dan willen ze je niet kwijt en vinden ze de zwangerschap geen probleem. Daarentegen vind ik ook wel een beetje dat je het niet zo handig hebt 'gepland' met een studie. Ik studeerde ook nog tijdens mijn zwangerschap, maar ik hoefde daar geen stage of dergelijke voor te lopen. Eens in de zoveel tijd moest ik naar de collegebanken maar verder was het vooral vanuit huis. Toen mijn zoontje 1 jaar werd was ik klaar. Was pittig dat wel, je baby in zijn eerste jaar en studeren maar wel te doen.
Tja, ik werk dan wel fulltime maar ik doe ook nog een universitaire studie en ik ben maar wat blij dat ik niet gewacht heb tot ik ben afgestudeerd. Je weet ook niet of het je gegeven is om kinderen te krijgen. Ik was 28 toen ik mijn spiraaltje liet verwijderen maar ben 32 als de kleine komt. Als het nu bij jullie past en jullie er klaar voor zijn dan is dat toch fantastisch? Ik ben zelf altijd voor eerlijkheid duurt het langst, ongeacht de consequenties. Het zal niet bepaald werksfeer verhogend werken als je het verzwijgt denk ik zo. Wat zegt je vriend ervan?
Ik ben zelf 20 jaar. En ben nu ook zwanger van ons eerste kindje. Ik zou dit jaar in mijn laatste jaar zitten van mij opleiding maar de kinderwens was te groot om er mee te wachten. Dus we hebben besloten om er gewoon voor te gaan want we weet niet hoelang het gaat duren voordat we zwanger gaan worden. Nu is dat bij mij super snel gebeurd en natuurlijk zijn we hartstikke blij. Dit gebeurde toen ik net twee weken stage liep. Ik heb meteen tegen mijn stagebegeleider verteld en tegen school en iedereen is hartstikke blij met mijn zwangerschap. Ik vind dat je niet zo moet aantrekken van andermans mening. Als jij er gelukkig mee bent dan is dat zo! Ik ben nu wel een jaartje gestopt met school en gelukkig mag ik volgend schooljaar terug komen en mijn eindexamenjaar afmaken. Iedereen op school was behulpzaam geweest en iedereen was op zoek naar een oplossing zodat ik toch dit jaar mijn examen jaar kon afmaken. Maar ik vind het van mezelf verstandiger om een jaartje tussen uit te gaan om voor mijn kind te zorgen. En trouwens ik vind 22 jaar niet jong om kinderen te nemen maar dat komt misschien omdat ik uit thailand kom. Want daar is het normaal om vroeg kinderen te nemen. En de geschikte leeftijd om zwanger te raken zit tussen de 17-25 jaar.
Als eerste van harte gefeliciteerd!! 22 is beslist niet té jong, en tis jullie keuze.. Heerlijk toch, ik had met die leeftijd ook al een kinderwens en heb dit in mijn opleidingen altijd kenbaar gemaakt. Nu jouw dillema's: Vertel het, ze hoeven niet de naad van de kous te weten. Jij hebt geen verplichting naar hun om hen uit te leggen hoe het is gebeurd en of jullie bewust een kind wilden. Je begeleider zal misschien ouder zijn, verstandiger willen zijn maar.. Ook begeleiders en andere mensen die een stuk ouder zijn als jou, kunnen niet voor jou bepalen wat jullie willen en doen. Je blijft gewoon door leren tot je zwangerschapsverlof krijgt, dan heb je 12 weken in totaal als ik het goed heb om te bevallen, te herstellen en in je moeder-rol te komen. Vanaf dat verlof zal het waarschijnlijk zo lopen dat jij je leerjaar over doet of hervat waar je gebleven bent en je opleiding langer duurt dan gewild. Stage en school zullen je niet eruit schoppen wegens zwangerschap. Zelf had ik 2 jaar terug een vriendinnetje die net als mij zwanger wilde worden, zij werd 't, en zij heeft haar opleiding hervat en is gewoon door gaan leren. Nu is ze inmiddels al bezig met een opleiding als kraamverzorgende. Zelf heb ik helaas een miskraam gehad vorig jaar, en ben ik tussentijds met een stage gestopt, maar wilde ik wel graag met kinderen gaan werken. Ik kon gewoon zonder problemen om switchen en niemand maakte er een probleem van mijn leeftijd. En eerlijk gezegd, die begeleider heeft zich niet met jouw leven te bemoeien. Gewoon aangeven dat je zwanger bent, wel pas rond de 12 weken wanneer je van de verloskundige een zwangerschapsbewijs hebt. Wat betreft je werk, ja ik had zo'n bazin, die vertelde mij altijd dat ze het niet kon gebruiken als ik zwanger zou zijn. Ze wist van mijn kinderwens af, uiteindelijk ben ik er maar gestopt omdat het teveel werk was en te weinig loon. Wat ik je zou adviseren is, een leugentje om bestwil, vertel het op je werk als je net 16 weken bent geweest. Ook op je werk hoor je werk en prive gescheiden te houden. En je werk moet rekening houden met de arbo-wet voor zwangeren. Lees je goed in, en maak je niet al te druk! Probeer ervan te genieten meid, laat je niet gek maken!
*Zeikmodus aan* @Shirleymommy: Je neemt een aspirientje. Kinderen hoop je te krijgen. *zeikmodus uit*
De vraag wat je het beste kan doen, denk dat je die fase inmiddels voorbij bent. Ik weet als geen ander hoe heftig een kinderwens aanwezig kan zijn maar of dat in deze situatie handig is, nee dat denk ik niet. Maargoed het is nu eenmaal zo en denk dat er geen weg meer terug is en je buik snel zal toenemen. Je was volwassen genoeg zwanger te worden, dan moet je nu ook volwassen gedragen en er eerlijk vooruit komen, je hoeft je toch nergens voor te schamen? Ieder maakt zijn/haar eigen keuzes daar heeft niemand verder wat mee te maken.
Bedankt voor jullie reacties! Maandagavond hebben we weer een echo, ik denk dat ik die even afwacht en het dan maar op stage ga vertellen. Ik weet alleen nog niet zo goed hoe. Ik ken de mensen daar nog niet goed genoeg om het zomaar te durven zeggen... Ik loop 24 uur per week stage, ga 1 dag per week naar school en werk 2 avonden per week. Ik kan het momenteel door de vermoeidheid allemaal amper volhouden, ik hoop echt dat dat straks wat beter gaat!
Je neemt gewoon een taartje ofzo mee, slagroomtaart en gooi je wat roze en blauwe muisjes op dan is al wel duidelijk hihi....
Het lijkt mijn vriend het beste om mijn zwangerschap stil te houden tot na de eventuele contract verlenging.. Ik heb al uitgezocht dat ik ook niet verplicht ben om iets te zeggen. Alleen ben ik in staat om het zowat van de daken te schreeuwen, niet heel handig dus Ik mag dan wel volwassen genoeg zijn om kinderen te krijgen, maar dat betekent niet dat ik meteen weet hoe ik alles moet doen enzo
Ik ben afg febr afgestudeerd.. maar zou er niet meer aan moeten denken eind van mn studie op t eind vd zwangerschap te zitten... Best zwaar ... Iig gefeliciteerd met je zwangerschap!
Het krijgen van kindjed is absoluut geweldig!!! maar zeg nou toch zelf, de eerste jaren zijn ontzettend zwaar! Als je jong bent kun je daar veel beter tegen toch?
kindje opvoeden tijdens opleiding lijkt me érg zwaar maar ik denk dat er ook wel helpende handjes zullen zijn. werk, stage en school lijkt mij vermoeiend maar de vermoeidheid gaat over gelukkig! succes!