Ik ben echt een jaloerse kinderachtige muts, en ik krijg daar vast ook reacties over, maar ik word ermee getreiterd door m'n schoonmoeder.. Niet één keer, niet twee keer, niet drie keer, maar gewoon ELKE keer komt het hele lijstje naar voren, het liefst wat de rest van d'r familie hoort: - Jij bent MIJN prinses - Jij bent MIJN meisje - Daar is Omi's meisje - Omi's schatje - Het is net onze L. (zoon, mijn man) - Het is echt precies onze L. - Het is duidelijk iemand van deze kant van de familie Ik word er schijtziek van, het is gewoon jennen! Volgende keer hoop ik echt dat ik durf te zeggen: Nee het is ons meisje, van ons allemaal, maar ze komt uit mijn buik, ik ben haar moeder, klaar. :x Zo, dat is eruit!
Zennnnnnn Ytje. . Volgende keer gewoon een lichte steek onder water geven. Iets van 'goh' gelukkig komt ze uit MIJN flamoes. Anders zou ik nog gaan twijfelen.
Snap het wel.. Zou eerder zeggen; Ow vind je haar op je zoon lijken? Grappig mijn familie zegt juist dat ze zo op mij lijkt...
Joooo, adem in en adem uit... Hier zit Veel meer achter dan alleen woorden. Maak je je er daarom druk over? Ze klinkt als een trotse oma. Maar dat wil je vast niet horen...
Adem in en uit haha.. Mijn moeder kan er ook wat van hoor, ik maak me er maar niet meer druk om.. Straks als hij ouder is zal hij heus weleens lastig worden en ach dan is het ook oma's knul, of als hij een poepbroek heeft Ze bedoelen het niet zo rot denk ik, eerder een gevoel van 1000% trots op... Maar dat het soms mateloos irriteert herken ik wel..
Ik vind het niet erg als ze op m'n man lijkt, is een knappe vent .. Maar wrijf het we niet zo triomfantelijk is met je mijn mijn mijn.. Ze gaat voor m'n neus staan, pakt de kleine uit de maxicosi voor ik de kans krijg, en krijg m'n dochtertje niet terug tot we gaan.. Als ik zeg ze moet slapen leg haar in de kinderwagen luistert ze niet.. Kindje krijsen.. En gewoon weglopen.. Mijn meisje, mijn schatje bla bla :x
Ik snap dat het irritant is. Vooral als het zo wordt overdreven... zoek een oude foto waar jij als kind op jou kindje lijkt en schuif die is onder dr neus haha!
Ze heeft alle recht en rede om trots te zijn, met zon kleinkind.. Maar ze moet de moeder in de waarde laten en dat doet ze niet.
Jeetje bekend! Zeker met onze overleden dochter kon ik er niet tegen, ze hadden helemaal geen band of iets met haar, dus heb inderdaad gezegd dat ze ons kind was! Onze zoon noemt ze regelmatig bij de belachelijke bijnamwn die ze voor mijn man heeft... borst en boris! Dan zeg ik hij heet L.evi en die naam is met zorg uitgekozen, precies wat zij zegt als iemand mijn man zijn naam afkort of veranderd! Ze wil ook nog wel eens zeggen ik ga even bij mijn kindje kijken, dam gaat mijn man ertussen staan en zegt hier ben ik hoor! De laatste tijd begint ze het doorbte krijgen geloof ik, maar t kost een hoop energie en strijd!
losweken die handel dat werkt perfect. was hier ook zo alles wat leuk was kwam van de kant van mijn man. alle negatieven dingen kwamen van mijn kant. gatver kan daar zo misselijk van worden. dus heb ze losgeweekt. we hadden het opeens heeeeeeel erg druk en bijna geen tijd meer om langs te komen. boodschap is duidelijk geweest. ben alleen benieuwd hoe het straks met de derde gaat.......
En als je nou erheen loopt en zegt; zo geef oma maar een lekkere grote smakkerd want nou gaat oma haar meisje echt even een duttiefuttie doen! En dan overpakken?
Ik denk dat de sleutel in dit verhaal is dat jij het juist los moet laten Ik snap je overigens hoor.... maar je moet zelf proberen het je niet zo aan te trekken...want dat is juist de bedoeling dus eigenlijk geef je haar die macht over jou. Wat zegt je kan hiervan?
Dat ge-mijn, oké, maar dat ze d'r niet loslaat, daar zou ik zelf, of je man toch eens iets over zeggen.
Heel (tot het irritante toe) herkenbaar!! Bij ons kunnen ze zelfs nu al zien (ons zoontje is 14 weken) dat hij de intelligentie van mijn man heeft:x:x:x Jaja..geloof het zelf zeg!!
Heb een foto van mezelf als baby gemaild gewoon voor de leuk een keer, dat hadden ze gevraagd en toen kreeg ik mail terug, wat is ons schatje toch knap.. Ze bedoelde vast mij niet
Oooh, zooo herkenbaar! Dat doet mijn sm ook! Ze lijkt zoveel op háár zoon (kind is zowat een kopie van mezelf) en het is alleen maar háàr kleindochter. Toen mijn moeder een keer de kleine op schoot had, was het: "ooh, daar is MIJN kleinkind", met de klemtoon op 'mijn'. Heb er al een keer een opmerking over gemaakt: " en opa dan? Doet die niet meer mee?" was ze gelijk geïrriteerd... Dus ja, ik snap je wel. Het is gewoon een irritatiefactortje
Ik zou je man een gesprek aan laten gaan. Dat ze je een beetje plagen is nog te overzien maar dat ze tegen je ingaan op het moment dat jij vind dat ze naar bed moet vind ik niet kunnen. Ik ben inmiddels zo ver dat ik in zo'n situatie mijn zoon uit de handen pak en aangeef dat wij het beste weten dat ze aan slapen toe is. Mijn man staat er dan volledig achter of is me zelfs zomp al voor gelukkig.
Mijn man zegt gewoon: nee! Ons meisje.. En dat snapt ze dondersgoed, doet net dat ze dat niet hoort..