Mijn god meid, maak je niet druk. Natuurlijk is het jouw dochter, wat je sm ook zegt, dat verandert niet. Maar laat dat mens toch lekker blij zijn met haar kleindochter. Is voor je dochter toch alleen maar fijn dat er zoveel mogelijk mensen van haar houden? Dat jullie elkaar niet liggen is vervelend, maar probeer dat los te zien. Jouw kind is het kind van HAAR kind, dat is OOK heel bijzonder. Wat betreft vasthouden wanneer ze moe is: daar ga jij natuurlijk wel over, en daarin moet ook oma doen wat mama wil.
Ik zou het ook niet leuk vinden! Hier een sm die mijn zoontje in het begin "zooneke" noemde. Heb haar toen wel gevraagd dit niet meer te doen. Het is haar KLEINzoon maar wel mijn ZOON. Ook liep ze heel de tijd te verkondigen dat een kleinkind specialer is dan een eigen kind en dat een grootouder daar meer van houd! Echt op zo'n manier alsof ze wilde zeggen dat zij mijn kind liever zag dan ikzelf! Kon ik me echt in opjagen.
tja... persoonlijk zou ik er niet mee zitten eigenlijk.. mijn schoonmoeder zegt ook altijd oma's schatje, en mijn moeder heeft zelf wel eens gezegd mijn kindje... whahaha... toen heb ik wel gezegd... ahum... volgens mij heb ik hem gebaard ... maar niet dat ik het erg vind.. want dat betekend toch alleen maar dat ze heel veel van hem houden!
Mijn moeder zegt het ook altijd, ik heb er geen probleem mee ze is gewoon hartstikke gek op haar kleinkinderen.
mijn schoonmoeder zegt zoiets niet. maar ik zou er ook geen moeite mee hebben. Is toch alleen fijn als ze zo blij zijn met hun kleinkinderen.
Wat heb jij een geduld met je schoonmoeder zeg. Respect! Mijn schoonmoeder heeft het nu al altijd 'mijn meisje' en 'mijn kindje'. En elke keer zeg ik weer tegen haar, het is mijn kind, jouw kleinkind. Vind ik een groot verschil. En dan is ons meisje nog niet eens geboren, maak me daar ook nu al wel zorgen om.
Heel herkenbaar, ik loop me ook elke keer weer op te vreten als ze zo doet. Het begon al toen we gingen vertellen dat ik in verwachting was van onze dochter, haar letterlijke woorden; 'OOOH, nu krijg ik er eindelijk 1 van mezelf'!! (haar zussen hadden al kleinkinderen, voor haar werd het de eerste). En ook nu is het steeds oma's dit, oma's dat, oma's zus en oma's zo. Pff... Maar goed, wat bereik je ermee om er tegen in te gaan? Dus ik laat het maar. Wat betreft het steeds willen vasthouden, dat vind ik wel erg vervelend. Inderdaad, ook hier, als we ergens aankomen wordt de maxi cosi zowat uit onze handen gerukt en binnen no-time ligt de kleine in oma's armen. Of als hij slaapt, net zo lang boven de maxi cosi of reiswieg blijven hangen totdat hij er wakker van wordt, en dan zeggen; 'hij is wakker, mag hij er uit'? Of als hij moet gaan slapen, er ook boven blijven hangen en tegen hem blijven praten; 'ga jij niet slapen? Ben jij niet moe'? Nee, vind je het gek als er steeds iemand tegen je blijft lullen... Zoo, fijn zo'n topic waar je even je hart kunt luchten, hihi
Probleem hier is dat ze zelf altijd een dochter heeft gewild en zelf dus 2 zoons heeft. Dus zodra ze hoorde dat het een meisje was ging ze helemaal los. Plus dat het het eerste kleinkind is. Zij heeft tot nu toe meer spullen voor ons meisje gekocht dan wij zelf hebben gedaan. En ze heeft ook commentaar op babykamers die wij bekijken (vind ze niet mooi e.d.). Het liefst gaat ze mee en kiest zij wat uit, maar dat heb ik gelukkig tot nu toe weten te voorkomen.
Sorry, ik vind dat je echt overdrijft.. Wat boeit het nou dat oma het hun kindje noemen, hun liefde voor hun kleinkind is toch logischerwijs ook heel groot? Iedereen incl jijzelf weet toch dat het JOUW kind is en niet die van je (schoon)moeder..?
jeetje wat irritant lijkt me dat....meid laat gelijk weten wat je ervan vindt he...want als je kindje gebroen gaat worden hou ik mijn hart voor je vast. WAt doet je man zegt hij er iets van?
Vriendlief zegt ook telkens dat het ons kind is en niet haar kind, en dat hij haar kind is e.d. Maar het lijkt allemaal niet door te dringen dat we dit echt menen. Maak me ook inderdaad zorgen voor het moment dat ons meisje er is, gelukkig ga ik borstvoeding geven, dus de eerste maanden zal ze sowieso altijd bij mij moeten zijn. En hopelijk valt het allemaal mee....
Ik zou me er ook aan storen hoor. Mijn schoonouders, ouders en andere familie zeggen eigenlijk altijd ons. In de zin van onze familie. Dus ons meisje is als in het meisje van ons allemaal. Prima vind ik dat. Schoonvader (sm leeft helaas niet meer) zegt dat ze 2 druppels mijn vriend is en mijn ouders zeggen mij.. Stiekem heeft ze trekken van ons beide en maken we ons daar ook niet druk over. Ik kan wel begrijpen dat het niet fijn is dat ze zo doet. Sterkte ermee!
Ja ach en jullie zijn de ouders he....er gebeurt niks wat je niet zou willen. Vooral je niet gek late maken
En toch ben ik jaloers op je.... Ik heb een sm die totaal geen interesse heeft in Beer..... 3e kleinzoon op rij, en madame heeft tot zn geboorte volgehouden dat t een meisje zou zijn. Ik begrijp jou wel, maar probeer t positief in te zien. Beter een overdreven betrokken sm, dan een die helemaal geen interesse heeft...... Dat is nog veel erger, en doet je echt verdriet.
haha herkenbaar. en heb daar meteen een einde aan gemaakt. toen zoonlief half jaartje oud was en we naar kerstmarkt gingen was het oorlog. ik haalde kinderwagen uit de auto, zet zoonlief erin en deed de auto weer dicht. komt mn schoonvader letterlijk aanrennen, duwt mij aan de kant (ja écht duwen) en duikt zo achter de kinderwagen om er daarna mee weg te willen lopen. heb me stevig vastgehouden aan de kinderwagen en heb terug geduwd. dit was niet eerste keer dus had me al helemaal bedacht hoe ik hier op ging reageren. dus ik bleef stug staan, hij dacht eerst dat ik wat aant grappen was maar ik keek m bloed serieus aan en zei 'je kan het ook gewoon vragen hoor als je met de wagen wilt lopen. we gaan niet duwen want dat ga ik van je winnen' Hij dacht nog heel ff dat ik een grapje maakte(tis een echte lolbroek die overal grapjes van maakt) maar toen mijn stenen blik niet veranderde wist ie al snel dat ik het meende en toen liet ie los en liep de andere kant op wat was ik vreselijk trots op mezelf zeg half uurtje later vroeg hij heel netjes 'mag ik aub met mijn kleinzoon lopen?'
Jeetje, wat hebben de meeste moeder het hier slecht zeg met zo'n schoonmoeder die blij is met haar kleinkind of zeg maar gerust DOLblij. Wat vervelend ook dat ze haar kleinkind wil verwennen omdat ze er zo gek mee is (soms zelf al vóór de geboorte). En wat ben ik blij met mijn schoonmoeder die zo blij is met mijn zoontje dat ze hem nog wel kan "dood" knuffelen. Dat ze vol trots over hem praat en opschept tegen haar vriendinnen. Dat ze liever wat voor mijn zoontje koopt dan voor haarzelf, gewoon omdat ze zo blij met hem is (net als met haar andere kleinkinderen). Ze durft zelfs te beweren dat hij op mijn man lijkt toen hij klein was en weet je, ze heeft nog gelijk ook en dat terwijl mijn ouder precies mij er in zien toen ik klein was, grappig hé je zou bijna denken dat het een kind van ONS is. Ik vraag mij serieus af of deze klaag moeders liever een schoonmoeder hadden gehad die niet zo blij en trots zijn met hun (ongeboren) kleinkind.
Verder niet alles gelezen, maar ik vind het ook irritant als fam het woordje 'mijn' gebruikt.. Het klinkt ook gewoon zo raar in de oren, haha. Voornamelijk mijn eigen moeder doet het overgins.