Onze dochter van 4 weken oud wil niet weggelegd worden. Ze kan heerlijk slapen bij ons op de arm, maar zodra haar rugje het matras van haar ledikant voelt, begint ze meteen te huilen. Wakker wegleggen, half in slaap wegleggen, ze wordt direct wakker en zet het op een brullen. Nu laten we haar wel eens uithuilen en op den duur valt ze wel in slaap, maar dit vind ik nou niet echt een heel prettig idee. Nu verwacht ik wel reacties van 'ze is nog zo klein, als ze bij je wil zijn, lekker bij je houden', maar dan kan ik haar minstens 12 uur per dag bij me dragen. Alleen 's nachts kan ze lekker zonder al teveel mokken (ook nog wel even huilen) in haar eigen bedje slapen. Iemand de gouden tip om haar, zonder veel verdriet, lekker in haar bedje te laten slapen, zodat moeders het huishouden ook weer een beetje kan oppakken?
Onze dochter is een echte bukslaper. In het begin wilde ze s nachts nog wel op haar rug, maar overdag heeft ze nooit lekker/lang op haar rug geslapen. Dus wij laten haar nu op haar buik liggen en het is een veel tevredener kindje dat veel beter slaapt
En slaapt ze in de wandelwagen? Dan zou je haar daar in kunnen laten slapen als je bijv hebt gewandeld of boodschappen hebt gedaan? Ok niet meteen de oplossing voor haar ledikant, maar misschien een tussenoplossing? Zo heb jij in ieder geval je handen vrij!
Wandelwagen ging hier ook heel goed en ik gebruikte de draagdoek veel, kon hij lekker bij mij slapen en had ik mn handen vrij.
Bedje eerst opwarmen met een kersenpitkussen? Dat wilde hier al wel eens helpen om het temperatuurverschil op te vangen. Of anders draagdoek.
PFFFFF, nou ja zeg!!! Ik leg haar op haar buik weg en ze slaapt!! Volgende probleem, ik vind dit doodeng!
Zet de babyfoon aan en ga kijken zodra je een geluidje hoort. Ik heb dit ook gedaan toen het te warm was om mijn zoontje in te bakeren. Op zijn rug sliep hij niet zonder inbaker pakje, wel op zijn buik.
Hier kon ik ons meisje ook niet neerleggen ('s nachts wel) dus heb haar de hele dag vastgehouden. Was vermoeiend, maar na 8 weken was het ineens over. Toen kon ik d'r ineens overal neerleggen en laten slapen. Voor nu zou ik ook een draagzak proberen denk ik.
probeer een aerosleepmatras. Zelfs met je neus in het matrasje kan je vrij ademen (zelf uitgetest en het werkt echt)
Heel herkenbaar! Zelf probeer ik hem denk ik eerst uurtje in slaap te krijgen, lukt dit niet dan maar in de draagdoek. Hopelijk groeit hij er snel overheen want het elke x en gevecht hem in slaap te krijgen!
Tja, er zijn veel "tussenoplossingen" volgens mij, zoals een draagdoek (heel handig, direct contact met mama en je handen zijn vrij), in de wandelwagen, etc. Maar uiteindelijk is het toch haar laten wennen aan het bedje volgens mij en dat gaat gepaard met huilen...
Ik heb altijd het gevoel dat ze schrikken van dat koude bed. Hier ligt ze eerst bij ons in wikkeldoek en dan leg ik haar met wikkeldoek en al in bed. Die klap ik dan wel open en dek r dan toe, maar dan is dr ruggetje niet zo koud... Kan je eens proberen?
Tsja dit is in principe heel normaal. Wij zien het in onze huidige cultuur als probleem. Beleef het vanuit een kindje dat net drijvend in het warme water in de afgesloten veilige ruimte van de baarmoeder in een grote koude wereld terecht komt waarin alles vreemd is (zoals geur en andere instinctieve dingen die baby's waarnemen). De enige zekerheid en baken is 'mama'. Hier willen ze instinctief de hele dag bij in de buurt zijn want dat is de voedselverstrekker. Ik ben het met een eerder bericht eens. Ik had haar veel bij mij in de buurt en op me. Als ze goed in slaap was legde ik haar terug. Ze sliep in het begin niet in het grote ledikant maar in de reiswieg van de kinderwagen (een afgesloten ruimte). Na een maand of 2 werd dit wel geleidelijk aan de ledikant. Hoewel ze daar enkel 's nachts sliep. Ik heb haar heel lang in slaap gewiegd. Ook hielp inbakeren. Ze zocht heel erg de geborgenheid en die heb ik haar geboden. Ze moeten zich als het ware ook veilig leren voelen.
Kinderwagenbak, draagdoek, bedje voorverwarmen met een kruik of iets dergelijks... en verder vooral accepteren dat het erbij kan horen. Sommige baby's willen in bed en anderen nou eenmaal niet. Verzetten daartegen kost je alleen maar een hoop energie die ook naar het huishouden kan als ze in een draagdoek hangt
Mijn dochter wilt alleen maar in haar bed savonds. ALS wij ook gaan slapen. Overdag en tot wij gaan slapen slaapt ze in haar box. Geluid ofzo maakt haar niks uit. Zolang ze maar kort bij ons is.
Was hier ook zo. En ook een maandje of 2 tot het beter ging. Draagdoek is mijn beste vriend geweest. Een verder steeds een beetje proberen. Dus eerst weerleggen als je uk volledig vertrokken is, dan als de kleine net slaapt, in slaap aan het vallen is en als laatste wakker. Zo is het bij ons gelukt, waarbij het de ene keer beter ging dan de ander. Nu slaapt ze als een tierelier.
Hier zitten we ook veel met haar op de arm tegen ons aan of ligt ze op onze borst. En we proberen haar dan alsnog weg te leggen. Soms lukt het niet maar vaak wel. Draagdoek standaard om 17u ik weet dat het niet veilig is maar ik moet toch koken en dit is haar huiluurtje (meestal wakker en huilen tot volgende voeding en in draagdoek slaapt ze wel) Heb me bij de eerste veel te strikt aan advies cb gehouden (wist ik veel) en oudste veel te weinig bij me gehad.. Bang dat ze niet zelf in slaap kon vallen in eigen bedje. Jongste heeft 7 weken in het ziekenhuis gelegen dus we hebben een hoop in te halen nu ze in een fijne omgeving is!
Precies zo gedaan! Het langzaam opbouwen. Maar hey ze is nog maar 4 weken het is echt heel normaal gedrag. Sterker nog ze heeft je echt gewoon nog heel hard nodig!