Hoi, Momenteel ben ik ruim 37 wk zwanger. Ons meisje ligt al geruime tijd in stuitligging. Met 36.1 controle echo gehad bij Vk en idd nog steeds hoofdje boven en billen beneden. De Vk achtte een draaipoging niet zinvol ivm voorliggende placenta. De kans dat baby vanzelf zou draaien achtte ze dan ook klein. Zij stuurde me door naar de gyn. Daar afgelopen woensdag op consult geweest. Echo gehad en toen lag ons meisje opeens dwars... Zij deed zelf ook versies en vroeg of ze de baby een klein zetje mocht geven in de goede richting. Dat vond ik prima. Zij dacht dat het helemaal goed zou komen en wilde me weer terug sturen naar de Vk as dinsdag voor een echo.. Aangezien ik dan bijna 38 weken ben en ik er niet 100% van overtuigd was dat ze goed zou liggen wilde ik eerder een afspraak plannen en nog bij de gyn. Ik mocht gister terugkomen maar bij een andere gyn.. Daar bleek ze inderdaad weer terug gedraaid te zijn met haar hoofd naar boven. Ik heb gezegd dat ik een draaipoging niet zie zitten en graag een ks wil inplannen. Zo heb ik voor mezelf ook houvast. Ze heeft nog even de tijd om zelf te draaien. De ks staat ingepland voor as vrijdag 13u.. De gyn zei dat de baby nog niet is ingedaald en de kans dus aanwezig is dat ze nog goed gaat liggen.. Als vrijdag uit de echo blijkt dat de baby met hoofd naar beneden ligt gaat de ks niet door. Aan de ene kant heel fijn dat ik dan normaal kan bevallen, maar aan de andere kant lijkt het me ook wel een teleurstelling. Niet de ks natuurlijk, maar het feit dat je nog wat langer moet wachten op je kindje. Ik probeer er niet 100% van uit te gaan dat de ks daadwerkelijk doorgaat, maar onbewust doe ik dat stiekem toch. Dit wordt ons tweede kindje. Is de kans erg groot dat ze in de komende dagen toch nog besluit om goed te gaan liggen? Zijn er meiden bij wie de ks ook al gepland was en uiteindelijk op het laatste moment niet doorging? Graag hoor ik ook wat ervaringen van meiden die wel een ks hebben ondergaan mbt herstel. We hebben een meisje van 2 en zie best op tegen het herstel... Alvast bedankt voor jullie reacties.
Mijn tweede lag in een stuit en is niet meer gedraaid. Ook een draaipoging mislukte. Het is een geplande ks geworden. Mijn andere kinderen lagen (en deze laatste ligt ook) goed.
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, ook mijn kindje ligt al heel lang in een stuit. Ook ik heb gekozen voor een geplande keizersnee alleen die van mij staat gepland voor 4 okt. dan ben ik 39 wk 2 dg. Ik begrijp je dubbele gevoel helemaal, van de ene kant zou ik willen dat het via de natuurlijke manier kon en van de andere kant heb ik nu een datum, maar kan ik er ook niet voor 100% vanuit gaan. Ik wil ook wel een paar ervaringen horen
Nou mijn meisje ligt al een week of 10 ook in stuit en weer dwars laatste controle. Ik heb weinig hoop dat er nog wat gaat gebeuren en dat ze zal draaien. Volgende week nog echo en dan doorverwijzing naar gyn. Daar maar eens horen over de uitwendige versie..ben nu al weken in mijn hoofd voorbereid op een KS. Wel heel jammer, maar als het zo dan is het zo. Herstel bij een vriendin van me na KS is echt heel erg meegevallen! Zij zou tekenen voor nog een KS!
Wat spannend allemaal! Ik had al weken het idee dat ons meisje in stuit lag, ik voelde zo'n duidelijke, ronde harde bol bovenin maar de vk verzekerde mij ervan dat ze goed lag, tot de liggingsecho. Ik ben echt dagen zo van slag geweest, had me helemaal voorbereid op een thuisbevalling en opeens moest ik naar de gyn!. Ik heb ook een versiepoging gedaan omdat ik anders voor een natuurlijke stuitbevalling moest gaan volgens het ZH (bij beide ZH trouwens waar ik ben geweest) en ik wilde de keuze wel hebben. Versie niet gelukt, ze kwam een eind maar floepte net op het eind gewoon terug. Ik denk dat als je baby al zo lang op een bepaalde manier ligt dat hij/zij echt niet zomaar gaat omdraaien. Ik heb uiteindelijk een geplande KS gehad. Ik vond de voorbereiding allemaal een eitje (infuus, kathether, ruggeprik), maar ik kreeg een allergische reactie op medicatie die ingespoten werd zodra mijn dochtertje werd geboren. Moest beademd worden, heb erg mijn best moeten doen om niet het hoekje om te gaan, dus dat was erg vervelend. Daarna heb ik blijkbaar, want eerder nooit last van gehad, een soort van stollingsstoornis opgelopen, dus de wond in mijn buik is door gaan bloeden en toen ik weer ging lopen zakte al dat bloed in mijn 'post-zwangerschaps-buidel' en kreeg een bloeduitstorting van heup tot heup die ontzettend druk gaf op de wond. Auw! Zelfs van de dagelijkse anti trombose prikjes kreeg ik bloeduitstortingen van 10 cm doorsnede. Maar de kans op allergische reactie en stollingsstoornis is heel klein en ik was na 3 weken weer hartstikke goed ter been (op de bloeduitstorting na). Ik zou er bij een eventueel volgend kindje alles aan doen om een KS te voorkomen. Maar dat is puur door het trauma van het bijna doodgaan op de operatietafel en het niet meekrijgen van de geboorte van mijn kind want hier heb ik tot op de dag van vandaag (bijna 6 maanden geleden) nog elke dag last van, geestelijk gezien dan. Niet door de ingreep opzich. Het is even bikkelen, maar dat is het na een natuurlijk bevalling ook. Succes! p.s: ik was ook heel erg boos geworden als er bij die laatste echo in het ZH was gebleken dat mevrouw zich toch nog even omgedraaid had. Je bereid je er zo goed en kwaad als kan op voor en als het dan anders gaat is dat vervelend!
Mijn 2e kindje lag ook in een stuit en heb gekozen voor een vaginale bevalling omdat ik een ks niet zag zitten. Heb bij de 1e een ks gehad en het herstel is me zo tegengevallen. Heb 7 maanden met een ontsteking aan de wond gezeten die de artsen maar niet weg konden krijgen door medicatie. Daarom heb ik voor een vaginale bevalling gekozen.. Deze duurde 12 uur en had rugweeen maar is me 100 % meegevallen. Onze zoon is gezond en wel ter wereld gekomen en na een paar uurtjes waren we weer thuis. Ik kon nu veel dingen direct weer zelf in tegenstelling tot de ks en dat was wel fij omdat er nog een dreumes van 20 maanden om me heen liep
Bedankt voor jullie reacties tot dusver... Shiralin; ook spannend voor jou hoor. Zie dat het je vijfde kindje is.. Dan is er misschien nog wel ruimte voor je baby om te draaien? Vind je de geplande datum niet ver weg? Mijn eerste is geboren met 39.1, dus wilde heel graag dat de ks in de 38e week gepland zou worden. Zo was gelukkig ook het beleid in het ziekenhuis... Ik merk dat ons meisje ook nog wel veel ruimte heeft om te bewegen en niet vast ligt. Het wordt ook maar een kleintje. Geschat gewicht bij uitgerekende datum is tussen 3000 en 3100 gr en hoofdje kleiner dan gemiddeld. Toch heb ik een mega bescheiden buik (sommigen denken dat ik pas 20wk ben haha) en is vruchtwater is minder dan gemiddeld, dus verbaas me er wel over dat ze nog zoveel ruimte heeft. Vannacht ging ze toch tekeer. Toch heb ik niet het idee dat ze gedraaid is.. Ik probeer regelmatig te voelen hoe ze ligt, maar word er niet veel wijs uit. Mijn placenta ligt voor en volgens mij ligt zij erg naar achteren toe.. Fleurmama81; wordt dit jullie eerste kindje en is de baby al ingedaald? Dan is de kans ws klein dat de baby nog draait. Maar je gaat wel een versie proberen? Spannend; hoop dat ze de baby nog in de juiste positie kunnen draaien. Popje2603; Pfff, heftig zeg. Ja ik weet dat er ook risico,s zijn verbonden aan een ks. Het is tenslotte een operatie. Maar bij een vaginale stuitbevalling zijn de risico,s groter dan een geplande ks. Ik ga er dan ook maar van uit dat alles goed gaat... Mamavan2kanjers; een vaginale stuitbevalling durf ik niet aan door bovengenoemde reden. Het kan goed gaan, maar heb ook vernomen dat 50% alsnog resulteert in een ks. Daar komt bij dat het hoofdje in een keer geboren moet worden. Bij mijn eerste heb ik een totaalruptuur opgelopen, dus dat zie ik al helemaal niet zitten... Een ks is ook wel even afzien, maar qua genezing beter dan een tweede totaalruptuur. De vorige keer heb ik er gelukkig niks aan overgehouden... Nog 5 daagjes... Pfff, vind het echt spannend. Denk aan niks anders en hoop toch echt stiekem dat ze maar blijft liggen zoals ze al die tijd heeft gelegen...
Ik heb 2x een keizersnede gehad en het herstel ging bij mij heel erg vlug. Bij de eerste rond 17 uur de keizersnede gehad en de volgende ochtend liep ik zelf naar de wc (2 kamers verderop omdat die op mijn kamer werd schoongemaakt)... hier was de verpleging niet blij mee (die waren al een rolstoel gaan halen ). Voeden deed ik in de bezoekersstoel ipv in bed. 3 dagen na de ks waren ik en ukkie thuis. Ook de 2e keizersnede ging snel. Om 15 uur de keizersnede en wederom de ochtend erop alles zelfstandig (douchen, wc etc). Ook verzorgde ik mijn dochter zelf (luiers verschonen, badderen etc). Na 2 dagen moch ik naar huis maar me meisje zat al op 10% gewichtsverlies dus adviseerde ze ons toch om nog 1 nachtje te blijven voor haar. De dag erop kwam ze weer asn dus mochten we naar huis. Bij beide thuis deed ik gewoon alles weer. Een week na de ks hadden we een verjaardag waar ik lopend heen ben geweest met de kids (ong 15 min lopen) 2 weken na de ks reed ik alweer auto om mijn meissie te laten zien op mijn werk en ook de kleine boodschappen deed ik gewoon. Maar volgens mij ben ik een uitzonderlijk geval (zoals mijn moeder dat altijd zegt). De kraamhulp moest mij naar bed sturen omdat ik anders alleen maar beneden in de huiskamer zat de hele dag
Oja.. mijn eerste kindje was ook een stuitligging (billen eerst/benen tegen hoofd aan).. en deze heb ik vaginaal geboren laten worden (hij was toen overleden). Ik zat om 8 uur met volledige ontsluiting en om 8.25 was hij geboren.. ennuh.. een dood kindje werkt niet mee en moest dus alles op eigen kracht doen, de gyn moest alleen op het eind toen zijn hoofdje eruit moest, inwendig *auw* nog zijn hoofdje meedraaien met mijn bekkenstand.. Ben toen niet uitgescheurd of ingeknipt...
een kindje kan nog draaien tot de 40 weken mijn eerste was en onvolkomen stuit en ik ben gewoon bevallen, de tweede draaide pas met 37 weken, de derde draaide pas met ruim 35 weken dus alles is nog mogelijk. nu heb ik weer een dwarsliggertje, maar het kan nog alle kanten op.
rogijuli , fijn te lezen dat er ook dames zijn die redelijk snel herstellen van een ks. Soms heb je geen keuze en moet je het gewoon ondergaan en als je al die verhalen en ervaringen leest van mensen is dat best weleens negatief, dat alleen maar meer zorg opwekt dan verlossing.
Ik ben 5 jaar geleden ook bevallen van mijn zoon die in stuit lag. 2 versie pogingen gehad maar niet gelukt. Mijn eerste reactie was ook een keizersnede, maar de gyn heft mij weten te overtuigen om het toch te proberen. Mocht er ook maar een heel klein beetje iets tegen vallen, zou het alsnog een keizersnede worden. Ik ben echt heel blij dat ik voor de normale manier gekozen heb. Ik kwam 's ochtends om kwart over 8 het ziekenhuis binnengewandeld nadat 's nachts mijn vliezen waren gebroken. Ik heb een bak thee gekregen van de zusters, die ik niet eens op heb kunnen drinken omdat de kleine man om 9 uur al geboran was! Ging heel snel allemaal. Hij vloog net niet tegen de muur aan zeg maar haha!
Klopt dat zou je denken, het enige is dat ik zwangerschapsdiabetes heb en mijn baby met 35 wk al op 3 kilo werd geschat. Een flinkerd dus en minder ruimte om te draaien Ook ligt hij al sinds week 20 tijdens elke controle in een stuit, dus ook de gyn acht de kans klein dat hij nog draait. Maar alles is mogelijk! Ik vind het ook erg laat, want mijn andere kinderen zijn ook geboren tussen 39 weken en 40+1, maar vanwege mogelijke ademhalings problemen bij geboorte door ks hanteren ze hier de grens aan vanaf 39 wk. Ja erg spannend en ik begrijp je gevoelens helemaal, je stelt je er helemaal op in dat je dan je kindje krijgt. Om dan te horen te krijgen dat het niet doorgaat is toch vervelend!
Wat spannend allemaal! Ik ben nog maar 32 weken zwanger maar de kleine uk ligt bij elke controle in stuit en ook voelen de bewegingen anders dan bij mijn eerste. Mijn placenta ligt dit keer ook voor. Er is bij mij nog voldoende tijd om te draaien begrijp ik, dus ik hoop daar maar op. Toch lees ik graag alvast hier mee. Succes! Ik hoop dat alles goed zal verlopen.
Ik heb met 36,5 week drie versiepogingen gehad maar helaas bleef mijn zoontje gewoon in stuit liggen. Uiteindelijk twee dagen later een (spoed)keizersnede gehad. Ik had wel weinig vruchtwater en mijn baby lag met 34 weken al vrij vast in mijn bekken. Dat zijn factoren waardoor de kans kleiner wordt dat een baby goed gaat liggen. Ik duim voor je dat de sectio niet doorgaat.
meet 36 weken versiepoging gedaan. ze hadden hem dwars dus wat een kwestie van een laatste zetje. helaas dacht meneertje daar anders over en floepte weer terug in stuit. vanaf hier ziek geworden en uitgedroogd dus lag 3 dagen in het ziekenhuis. 2 dagen later een spoedkeizersnede, al MIJN reserves en het vruchtwater waren verdwenen waardoor baby het "benauwd" kreeg. mijn eerste is vaginaal geboren de tweede met een keizersnede zal je zeggen dat hier de keizersnee gruwelijk is tegen gevallen, en dat is zacht uitgedrukt. als mij dit nu weer gebeurd poep ik hem zo wel uit