Thuisbevalling v.s. Ziekenhuisbevalling

ik zou graag thuis in bad willen bevallen maar helaas ik "mag" niet thuis bevallen, krijg dus een ziekenhuis bevalling op medische indicatie.

 

Ik ben drie keer thuis bevallen en hoop dat ik het een vierde keer mag meemaken. Veilig in mijn eigen huis/bad/bed.... geen auto in, geen kletsende verpleegkundigen, geen tl licht etc.

Nu had ik alle drie de keren het ziekenhuis ws ook niet of nauwelijks gehaald... en we wonen op een minuut of 5 scheuren van drie goede ziekenhuizen

 

Aan de andere kant kun je het nog zo mooi in je hoofd bedacht hebben maar je kunt het toch niet dwingen. Als je kiest voor thuis kan het heel goed zijn dat je toch naar het zh moet (ik geloof in 50% van de bevallingen bij de eerste). Of het gaat juist zo snel dat je geen tijd meer hebt om naar het zh te gaan. Juist door er wat meer open in te staan wordt je dan ook minder snel teleurgesteld denk ik. Maar er goed over nadenken is wel goed natuurlijk!!

 

Dat zou je niet verwachten maar toch is de babysterfte in Nl hoger als andere eu landen. In andere landen komt thuisbevalling weinig tot niet voor.. Toeval??

Thuis bevallen laat ik aan andere over. Ik durf het echt niet.

 

bij de eerste ben ik ingeleid ivm hoge bloeddruk. in eerste instantie wilde ik ook heel erg graag thuis bevallen.
mijn eerste bevalling was een regelrechte ramp!!
mijn zoontje zat vast met zijn schouder en is uiteindelijk door de gyn met de pomp eruit gekregen. die beste man heeft met zn voet tegen mijn bed aangestaan om kracht te kunnen zetten om hem eruit te krijgen.

daarna bleek dat mijn zoontje heel ziek was. doordat ik GBS drager ben is mijn zoontje ziek geworden. godzijdank waren we in het ziekenhuis en hebben ze hem meteen aan de antibiotica gelegd. anders was het heel anders afgelopen.

dus zowiezo met het eruit halen zouden we een probleem hebben gehad maar ook na die tijd. als mijn zoontje niet op tijd die antibiotica had gekregen dan was hij er nu niet meer geweest.

en weet je ik kan het wel vertellen maar het zal je mening niet veranderen. ik beval niet thuis nooit meer en heb het ook nooit gedaan. het mag niet dat voorop gesteld maar stel dat ik de keus had zou ik het nog niet doen. wetende nu wat voor risico er aan kan zitten.

het hele thuis bevallen word geromantiseerd denk ik. en dat is niet erg. maar het is wel en beetje gek, tijdens de zwangerschap doen wij nederlandse vrouwen er alles aan om de baby gezond te houden. we halen de vreemdste uit en laten van alles staan.

en het moment supreme worden we super nuchter en moeten we ons niet zo aanstellen want wat kan er nu eenmaal gebeuren????

thuis bevallen is nog heel ouderwets. vroeger werd dat veel gedaan.
maar als je idd naar andere landen kijkt..........


heel veel succes met je keuze. het is een lastige juist omdat thuis bevallen hier zo normaal is., in andere landen is dat zeker niet het geval.

mijn ervaringen in het ziekenhuis zijn alleen maar goed. ik heb mn eigen omgeving helemaal niet gemist. en ik ben blij dat ik nergens bloed of vruchtwater vlekken heb hahahaha

 

Ik wilde persé in het zh bevallen.
Ik vond het maar middeleeuws gedoe zo thuis, zonder pijnstilling etc.
En het zh leek me gewoon veel veiliger.
Uiteindelijk ben ik thuis bevallen, mijn vliezen braken en binnen een uur begonnen de weeën al. Het is razendsnel gegaan en tegen de tijd dat de vk kwam had ik al volledige ontsluiting en was het hoofdje al te zien.
Ik ben achteraf heel blij dat ik thuis ben bevallen; Ondanks de pijn en het ontbreken van pijnstilling was het zo ontzettend relaxt. Ik had een supergoeie verloskundige en geen koude zh lichten en hoefde niet met mijn baby over straat.
En ik denk ook dat het feit dat ik thuis was tijdens de weeën ervoor gezorgd heeft dat het zo snel ging allemaal, meer ontspanning als in het zh....

 

Dit klopt echt hoor!
Bij mij op zwangerschapscursus wilden alle stellen thuis bevallen en ik in het zh. Nou, ik ben de enige die thuis is bevallen, de rest moest uiteindelijk allemaal naar het zh...

 

Ik ben 4x in het ziekenhuis bevallen.
En mocht ik nog voor een 5e x moeten bevallen wordt dat ook weer het ziekenhuis en ook weer een keizersnede (laatste 3x waren ook ks).

Heb er nooit een moment spijt van gehad... heb een handicap dus thuisbevallen was zowiezo nooit een optie.

 

Heb geen keuze en moet in het ziekenhuis bevallen, echter een ziekenhuis waar ze heel veel rekening met je houden en alles zo natuurlijk mogelijk laten verlopen zonder veel poespas..... Had een zeer ruime verloskamer met lekkere bank, badkamer, goed bed (beter voor een bevalling dan mijn eigen) en thuis helemaal geen troep! Na de bevalling alles op mijn eigen tempo....
Ondanks dat ik geen keuze had, wil ik hierbij aangeven dat het in het ziekenhuis ook heel prettig kan zijn, afgezien van veiligheid mocht er iets acuuts aan de hand zijn.

 

Altijd geroepen ziekenhuis maar toen ik van de eerste zwanger was toch voor thuis gekozen omdat iedereen deed in mijn omgeving en ziekenhuis kost geld natuurlijk. Maar toen braken mn vliezen met 36+2 en moest ik dus naar het ziekenhuis. Daar bleek ons meisje opstart problemen te hebben en zo fijn dat er toen gelijk 4 artsen omheen stonden! Helaas moest ze 2 weken op de couveuse afdeling liggen. Dus ik ga zeker nu niet thuis bevallen, jammer dat er geen medische rede is.
Voordeel ziekenhuis:
Veilig gevoel alle medische kennis en spullen om je heen.
Pijnstilling wanneer je wilt. (ik had een pompje en dat was zoooo fijn dat wil ik weer)
Niet al die bevallingsbende in je eigen bed en huis.
Ik zelf vind het heerlijk om vreemden erbij te hebben, die zie je na je bevalling nooit meer. Heb liever een onbekende tussen mn benen
Als er complicaties zijn ben je al lekker veilig in het ziekenhuis.
En wat een bijzonder gevoel als je naar huis mag en je mag je aller grootste cadeau mee naar huis nemen

 

ik wilde perse in het zh bevallen, vanwege de pijnstilling en mocht er wat zijn was ik gelijk op de juiste plaats.
uit eindelijk ben ik in het zh bevallen maar dan met een spoedkeizersnee

straks ga ik 100% zeker in het zh bevallen, maar nu hopelijk met geplande keizersnee

 

Bij mijn eerste moest ik ook halverwege naar het ziekenhuis. Toch ben ik blij dat ik die eerste uren rustig thuis heb kunnen doen. Dat was me veel waard. zelfs de rit naar ziekenhuis met 8 cm ontsluiting en heftige weeen.

 

Ik twijfel op het moment nog heel erg. Van de eerste ben ik thuis bevallen, dat wilde ik ook erg graag. Ik heb een snelle, maar prima bevalling gehad. Mijn eigen bed, eigen douche en bad, alleen mijn man, vk en kraamhulp erbij. Toen ik in de douche ging (nadat mijn zoontje eerst een uur bij me gelegen had, gecontroleerd en aangekleed was) heeft de kraam de bevalboel opgeruimd en het bed verschoond. Kon zo weer in een schoon bedje stappen erna Dus wilde ik bij de tweede ook gewoon lekker thuis.

Nu ben ik zwanger van de tweede en heb ik vorige week de eerste afspraak bij de vk gehad. Ik had een andere vk als die ik bij mijn bevalling had, maar zij gaf aan dat ze overlegd had met de vk die bij mijn bevalling was en dat ze me toch adviseren om nu poliklinisch te bevallen. Waarom? Omdat mijn zoontje bij de geboorte met zijn schouders bleef hangen. De vk heeft blijkbaar twee keer flink naar beneden moeten drukken voordat hij eruit kwam. Ik wist wel dat hij even was blijven hangen, maar er is nooit met mij besproken dat het toch even spannend was. Ook niet bij de nacontrole. Dit kwam dus allemaal nogal koud op mijn dak. Ze geven me geen medische indicatie, dus ik heb wel een keuze.

Ik ben er tot op heden in ieder geval nog niet over uit. Ik wil eerst een afspraak met de vk die mijn bevalling gedaan heeft, om te bespreken wat de risico's zijn, wat de gevolgen kunnen zijn, hoe groot de kans is dat dit nog eens gebeurd enzovoorts.

Maar goed, je moet de keuze denk ik toch op basis van je eigen gevoel doen. Het heeft allebei voor- en nadelen en je moet voor jezelf nagaan wat het zwaarst weegt.

En dat een thuisbevalling geromantiseerd wordt, ben ik het niet mee eens. Ik heb echt een hele fijne bevalling gehad, kon doen en laten wat ik wilde thuis en voelde mij niet geremd door allerlei mensen of door de omgeving. Het was gewoon heel fijn en ik zou het zo weer doen.

 

Ik wou altijd thuis bevallen maar heb dat moeten laten varen omdat onze 1e dochter met 24 weken en 3 dagen geboren werd.
In dat ziekenhuis hadden wij een ander stel leren kennen zij wou niet thuis bevallen en daar is ze achteraf heel blij mee geweest want als ze thuis bevallen was had ze het niet overleefd.
Ze ging vlak na de bevalling erg bloeden en dat wou niet meer stoppen ze is in een coma geraakt 1,5 keer haar lichaamsinhoud aan bloed gekregen ze heeft 3 weken in coma gelegen maar ze heeft het wel gehaald en hadden een gezonde zoon.
Ik heb een medische indicatie daardoor mag ik niet meer thuis bevallen maar ik zou het ook absoluut niet meer willen.

Ik weet dat anderen er anders over denken en iedereen moet het zelf weten en ik gun iedereen een perfecte bevalling waar hij ook moge zijn maar ik wou je ook een andere kant laten zien

 

Ben vandaag voor de vierde keer bevallen, alle vier in ziekenhuis, en ik weet heeeel zeker dat ik nooit thuis zou willen bevallen. Allen waren makkelijk en vlot maar het besef dat er maar iets hoeft te gebeuren en het gaat mis heeft elke keer in mijn hoofd gezeten en maakte mij thuis niet bepaald ontspannen. Daarbij woon ik niet in NL en zijn thuisbevallingen hier niet aan de orde van de dag. Je kan hier ook gewoon meteen met de eerste wee naar t ziekenhuis dus geen laatste moment werk.

 

Ik wilde thuis bevallen. Ben thuis ook begonnen. 'Heerlijk' onder de douche gelegen. Helaas vlotte de bevalling niet waardoor ik na 1 uur persen alsnog naar het ziekenhuis moest. Daar is mijn zoontje via een vacuümpomp geboren. Ik ben bij de vk in de auto gegaan en was eerder in het zh dan de gyn. (Het was zondag ochtend)
Bij de volgende wil ik het zeker weer thuis proberen. Al is het ziekenhuis mij 100% meegevallen.
Succes met je keuze!
Liefs

 

Eva was ook met haar schouders blijven hangen. De verloskundige heeft het er nooit over gehad toen ik zwanger was van Lisa, maar ik twijfelde wel. Ben in het ziekenhuis gaan kijken, maar op de afdeling had iedereen zoiets van, wij verwachten bij een thuisbevalling van een tweede van jou geen problemen. Dat was voor mij het zetje om toch weer thuis te gaan bevallen. En dat is gelukt, Lisa is er zonder problemen uitgekomen. Ik heb 5 minuten geperst (3 persweeën) en ze floepte er zo uit!

 

Ik heb altijd geroepen dat ik in het ziekenhuis wou, maar sinds een paar jaar ghebben we in de regio een geboortehuis. Dat lijkt me echt super en gaat nu m'n voorkeur naar huis.
Ik word nu zelfs een beetje kriebelig van het idee om in het ziekenhuis te bevallen.
Thuis zou ik niet snel doen. Ben ik te onzeker voor. Gelukkig denkt manlief er net zo over.

 

Ik wilde heel erg graag in het ziekenhuis bevallen, laat me ook enigszins door bezorgde opa's en oma's beïnvloeden, maar vooral omdat wij erg klein wonen. Geen aparte babykamer, dus onze slaapkamer staat echt vol. Er is amper ruimte om het bed heen, alleen aan één kant. Als de vk en mijn man er dan ook nog bij moeten dan krijg ik het al benauwd bij de gedachte. Daarnaast is er in onze woonkamer geen ruimte voor een extra bed, dus ook dat is geen optie. Verder wonen we twee hoog, zonder lift dus ook dat is niet ideaal, mocht het toch nodig zijn om snel naar het ziekenhuis te gaan. Het is ook nog eens enorm gehorig hier, waardoor ik zeker weet dat alle buren lekker kunnen meegenieten van de bevalling, ook niet echt en fijne gedachte. Dit alles is niet voldoende voor een medische indicatie helaas, waardoor ik veel ben gaan nadenken. Het is namelijk niet zo dat we dat geld zomaar even kunnen betalen, hoewel mijn man meteen zei dat we dat gewoon doen als ik dat wil. Nu heb ik iets minder moeite met het idee van thuis bevallen, ook omdat ik denk dat de kans groot is dat je alsnog vrij lang thuis zit met weeën, dan heb ik ook wel een beetje zoiets van, als je dan toch al halverwege bent dan kun je de rest thuis ook wel doen. Maar de vk is nog voor ons aan het kijken of we toch geen andere opties hebben, mocht het allemaal lukken dan toch het liefste in het ziekenhuis.