Dat is dus een beetje mijn angst. Het schijnt een beetje in de genen te zitten dat we in de familie snel bevallen (mijn zusjes zijn alletwee tussen de 2 en 5 uur bevallen van hun meiden) (zegt niets, weet ik, maar toch) ... en ik wil echt perse niet thuis bevallen. Dus ik heb al aangegeven bij de gyn dat ik bij de eerste wee me al in het ziekenhuis zal melden. Ik wil gewoon niet in een situatie komen dat het zo snel gaan (bv. in een weeenstorm zitten, of binnen een uur volledige ontsluiting zoals bij mijn zusje) en ik kan niet meer naar het ziekenhuis kan.
Bedankt voor alle reacties!! Hoewel ik tot het einde zal afvragen hoe het zou zijn om thuis te bevallen denk ik dat ik echt naar mijn verstand moet luisteren om in het ziekenhuis bevallen. Wat een ander al schreef, mocht er iets gebeuren, ik zou het mezelf nooit vergeten als er iets zou gebeuren. Ik denk dat ik er voor mezelf wel uit ben! Thxs lady's! Case closed!
Ik ben ook 2 x in het zkh bevallen. De eerste keer vond ik het eigenlijk niet, toen had ik geen keus want mijn ontsluiting vorderde niet. Ik moest daarna nog 24 uur blijven voor mijn zoontje omdat mijn vliezen al langer dan 24 uur gebroken waren. Nou, mijn man mocht niet blijven slapen in dat zkh, in de nacht heeft mijn zoontje uren lang gehuild en hun lieten mij gewoon aan mijn lot over, terwijl ik een 33-urige bevalling achter de rug had en dus ook deze nacht geen kans had om te slapen. Maar het moment dat je met je baby naar huis mag vond ik wel echt een bijzonder moment. Tweede keer, was wel anders, omdat wij de zwangerschap gingen afbreken omdat ons dochtertje niet gezond was met 23 weken zwangerschap. Maar dit was in een nieuw zkh in onze stad en wat een verschil! Sowieso de kamers, alles was aanwezig, zelfs een expresso apparaat voor ML enzo. Super goede begeleiding gehad en ML mocht nu dus ook blijven slapen. Was een bank die je daarna kon uittrekken als slaapbank. Deze zwangerschap zat ik wel te twijfelen over een zkh bevalling. Voor mijn eigen gevoel vind ik het wel veiliger denk ik. Ook de wetenschap dat mijn ontsluiting niet echt opschiet, zelfs ook niet bij mijn tweede bevalling en ik dan een ruggenprik nodig heb. Maar aan de andere kant, lijkt me een thuisbevalling ook bijzonder om mee te maken.. maarja, ik wil geen onnodig risico lopen. Nu ik sommige verhalen lees, neig ik toch weer naar het zkh toe En anders ach, kijk ik op dat moment wel hoe het gaat. Als de ontsluiting in het begin niet volgens het boekje gaat dan weet ik gewoon zeker dat het niets gaat worden thuis.
Ik ben twee keer thuis bevallen en nog nooit spijt van gehad. Ik vond het echt heerlijk. Moet het wel kunnen natuurlijk. Je kunt op je gemakje onder je eigen douche, de kraamhulp ruimt dan alle rommel op en je duikt heerlijk met je kindje in je eigen schone bed. Fantastisch!!!
Ook ik had in mijn vorige zwangerschap besloten dat ik in het ziekenhuis wou bevallen, gewoon voor het geval dat er iets zou zijn vond ik het een prettig idee dat ik dan al in het ziekenhuis zou zijn. Maar dingen lopen nou eenmaal niet zoals je ze ''plant'' hihi ik had al snel 10 cm ontsluiting en kon niet eens meer richting ziekenhuis. Ik ben thuis bevallen en kijk er nu erg mooi op terug! Ik ben nu op de helft van mijn tweede zwangerschap en zou nu weer voor thuis gaan ...
1x in het ziekenhuis bevallen met medische indicatie en dat doe ik niet graag nog een x. Daarnaast moet je thuis blijven tot je 7 cm ontsluiting hebt, dan kan je het in mijn beleving ook beter thuis afmaken! En mocht er wat zijn ben je zo in het ziekenhuis!
Even off topic. Maar mss is hypnobirthing iets voor jou. Dan krijg je de technieken aangeleerd waarmee je je heel goed en diep kan ontspannen, wat erg goed is voor de ontsluiting. En ook hebben ze oefeningen om beter om te gaan met oude angsten/ervaringen. KLintk allemaal wat zweverig, maar kan je wel een mooiere geboorte-ervaring opleveren dan je tot nu toe hebt meegemaakt. En wellicht heb je heel die prik straks niet meer nodig. Techniek is prima toe te passen voor een thuisbevalling (de meeste cursisten kiezen daarvoor), maar kan ook prima in een ziekenhuis. Dat blijft jouw keuze.
Haha. Doet me denken aan mijn eigen bevalling destijds. Wij moesten na het breken van de vliezen naar het ziekenhuis. Kraamhulp was er op dat moment nog niet, dus weggegaan en alle rommel laten liggen. Ik moest een paar nachten in het ziekenhuis blijven en mijn man kon ook blijven. Mijn moeder gebeld of ze die dag voor de katten wilde zorgen. En die zag dus de slaapkamer en dacht.. hmmm mss toch even opruimen. Kreeg commentaar achteraf: wat een rommel Wel een heel goede ervaring gehad in het ziekenhuis. Alles was prima geregeld, ruime verloskamer en daarna een fijn kamertje waar we met ons drietjes mochten blijven. En toen ik geopereerd moest worden (vanuit verloskamer naar OK gebracht) was mijn man al met onze zoon naar de kamer gebracht en kreeg hij een warme maaltijd tijdens het wachten tot ik weer terug was.
Mijn ervaring is dat je het beste op het moment zelf kunt 'beslissen'. Ik wilde heel graag thuis bevallen, maar op het moment dat de vliezen braken, zagen we dat het vruchtwater groen was. Toen moesten we dus alsnog naar het ziekenhuis. Verder een positieve ervaring, maar het was dus even allemaal heel anders dan ik me had voorgesteld. En andersom kan natuurlijk ook, dat je in het ziekenhuis had willen bevallen maar het thuis zo lekker gaat dat je niet meer weg wil. Ik weet niet of het overal zo is, maar ik heb gelezen dat je bij een ziekenhuisbevalling (als het niet medisch is) sowieso thuis moet blijven totdat je 8 cm ontsluiting hebt. Dan mag je even naar het ziekenhuis om te bevallen en moet je daarna weer weg (ik geloof een uur na de bevalling, als er geen complicaties zijn). Die onrust was voor mij een belangrijke reden om thuis te bevallen. Als je wat langer in het ziekenhuis mag blijven, is het wel een stuk rustiger. Wij zijn er uiteindelijk twee dagen geweest.
Na een uur lijkt me wel heel erg snel. In mijn geboorteplan komt in elk geval te staan dat ik het eerste uur bloot op bloot-contact met de baby wil, en dat hij in die tijd ook voor het eerste gevoed wordt. Dat is dus voordat ze hem bij me weg mogen nemen om hem te onderzoeken, wegen en aankleden. En daarna lijkt me ook wel dat er even rust genomen kan worden voor de mama om te douchen, en een klein hapje te eten. Je hebt een enorme inspanning vericht, en om dan te zeggen, rij maar langs de grote gele M of ziets ??
Ik woon op curacao en hier bevalt eigenlijk iedereen standaard in de kraamklinkiek of het ziekenhuis. Maar ik heb er voor gekozen om thuis te bevallen. Hier word overgens niks van vergoed gelukkig heb ik een hele lieve vk die ook echt voor thuisbevallen is. De rede dat ik hier voor heb gekozen is omdat ik het ziekenhuis echt niks vind en de kraamkliniek lijkt ook wel op instorten te staan. En als je thuis in je rustige veilige omgeving bent schijnt de bevalling makkelijker en minder pijnlijk te verlopen. En ze kunnen nooit je baby verwisselen ( dat is een stomme angst die ik heb ) gr natasja
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. Was geen keuze maar ik wou dat al. Ruime kamer met 1 verpleegkundige en een gyn. Mijn dochter s dmv d vacuum geboren en daarnaast had ik teveel bloed verloren waardoor een bloedtransfusie nodig was. Hier hebben ze kraamsuites...perfect! Grote kamer en badkamer. Bed voor vriend! 3 daagjes heerlijk verwend. Nee voor mij geen thuisbevalling!
Voor mij echt geen thuisbevalling! Ik wil een ruggeprik, de vk kan op haar kop gaan staan maar ik ga dus echt niet thuis blijven als het eenmaal een beetje begonnen is. Als het echt meevalt kan ik me op dat moment nog bedenken maar ik heb liever dat de vk vantevoren weet dat de kans groot is dat ze mij moet doorsturen. Mijn buurvrouw is door dezelfde vk namelijk al 2x te laat doorgestuurd voor een ruggeprik.
Als ik zwart op wit had gekregen dat het een bevalling zonder complicaties zou zijn, had ik zeker voor een thuisbevalling gekozen. Lekker in je eigen omgeving bevallen, geen medische toeters en bellen. Maar goed, dat krijg je natuurlijk nooit, dus voor een ziekenhuisbevalling gekozen. Uiteindelijk bleek onze oudste in het vruchtwater te hebben gepoept dus was er geen keus meer. Achteraf maar goed, want hij is met een vacuüm door de gyn gehaald en ik had een totaalruptuur en moest naar de ok. Deze zwangerschap hebben we ook geen keus, een tweeling moet in het ziekenhuis geboren worden. Bovendien geen haar op mijn hoofd die erover zou denken thuis te bevallen, na de vorige ervaring...
Nouja, hier verwachten ze blijkbaar wel problemen. Nee dat is trouwens niet helemaal waar, als ze echt problemen verwachten zouden ze me wel een medische indicatie geven. Ze adviseren het Ik vind het echt een moeilijke keuze Hier heb je ook wel een kraamhotel, maar dat kost meteen weer zoveel geld En omdat ik dus geen medische indicatie krijg, mag ik dat dus zelf betalen. Daarbij is het bij mij trouwens wel het geval dat ik METEEN moet bellen als ik weeën heb of als mijn vliezen breken. Van mijn zoontje ben ik in 5,5 uur bevallen (vanaf het breken van de vliezen, vanaf de eerste echte weeën was het maar 3,5 uur). Als ik al 10 cm heb als de vk er is, gaan we het thuis doen. 'Maar je gaat niet expres wachten met bellen he!' kwam er meteen achteraan Dus ik weet echt niet wat ik hier nu mee moet.
DAt laatste vind ik wel wat te gemakkelijk gezegd ' je bent zo in het ziekenhuis'. Dat hangt af van waar je woont. MAar ook een ritje van 10 min met persweeen wil je dus echt niet!! IK moest met persweeen van de ene kamer in het ziekenhuis naar de andere, dat was al een hel! !! IK mocht trouwens gewoon met 4 cm al naar het ziekenhuis. DE vk liet het aan ons over wat we wilden. BEn blij dat we toen al zijn gegaan, het was toen al verschrikkelijk in de auto. EN als je achteraf gehecht moet worden op OK, nog even naar het ziekenhuis, dat lijkt mij zo irritant! IK was blij dat alles en iedereen bij de hand was. Was achteraf dus ook nodig. Thuis lijkt ideaal, maar voor mij het idee dat je mss nog naar het ziekenhuis moet vind ik niet te verdragen haha die onzekerheid.
Mij ook maar het is wel ziekenhuisafhankelijk begrijp ik (hoor verschillende verhalen) Ik teken voor jouw geboorteplan, door de kans op plakkende placenta moet ik maar afwachten of dat eerste uur met ukkie lukt... Zorg er trouwens voor dat ook je man goed het plan kent, ik ken verhalen van uitgeputte moeders waarvan het kleintje tegen wens in gewoon hop gepoetst/gewogen werd, en de man zei achteraf oh daar had ik tegengas op moeten geven...
Als ik niet in het ziekenhuis bevallen was was mijn zoontje er misschien niet meer omdat ze thuis niet gezien zouden hebben dat zijn hart de weeën niet aan kon. Ik zou na dit meegemaakt te hebben nooit kiezen voor een thuis bevalling.
Bij een thuisbevalling controleren ze ook regelmatig de hartslag. Bij Eva hebben ze dat bij de persweeen heel vaak gedaan, omdat haar hartslag bij elke wee omlaag ging. Ze hielden het echt goed in de gaten.