Ik wil even kwijt dat ik ondanks alles weer kan lachen vandaag, dankzij iemand van zp! Iemand die ik helemaal niet ken, maar zij heeft een hart van goud! Er bestaan zeker nog mensen die om de medemens geven...thanks!
Pff mijn vriend legt nog steeds zijn vuile was boven op de wasmachine ipv erin.. Ik heb het hem al zovaak lief gevraagd en steeds is het: Sorry lief ik zal eraan denken.. Maar hij heeft vanavond wel de vuile vaat voor me afgespoeld
Met het verschonen van de kom ben ik nogal ruw geweest met het overplaatsen van de vissen. En ik denk dat hij iets te hard de bodem heeft geraakt
Ik was het niet maar gun het je van harten wat het ook was @ sterkte aan iedereen die het verder nodig heeft. En zieke kindjes en ouders die er nu even niet kunnen zijn heel veel sterkte. O ja zoonlief had zijn eerste cijfer een 8.8 Nederlands dat kon ik zien via de school website en heb hem even een hele grote knuffel gegeven van een goed begin is het halve werk hij groeide waar ik bij stond en deed zonder mopperen na het eten zijn huiswerk. TROTS
Dat ik ijs voeten heb ondanks mn sokken en pantoffels. En dat ik vijf dagen geen internet heb (alleen via mn telefoon) omda de versterker waar de modem op aangesloten moet worden kapot is en ziggo een nieuwe toestuurt.
Bedankt Jonon en pluisje. Vorige keer leek hij/zij nog het meest op een mini-auto (gebold lichaam met twee ronde uitstulpjes), dus ben benieuwd wat m'n fantasie er deze keer van maakt (hoewel ik, als ik de echo's rond dit aantal weken bekijk, ik er echt alleen een mini-mensje van kan maken). Deze aanstaande mama heeft overigens al een week een naar voorgevoel, dus deze echo wordt de grote geruststelling (of verdriet..) Ook nog eens pas om kwart over vijf de afspraak en vorige keer ruim een uur uitloop, en de tijd tikt maar eindeloos langzaam verder..
Ik zit in turkije(uitwisselingsproject van verschillende landen vanuit mijn stage) natuurlijk super leuk maar voel me heel schuldig. 30 augustus verhuisd, 2 september begonnen met 40 uur per week stage en een huis dat volstaat met dozen. Hierdoor kon ik natuurlijk de basisverzorging doen voor mijn zoontje maar ik had niet de tijd om na de opvang nog met hem te spelen. Natuurlijk gaf ik hem wel genoeg aandacht en hadden wij onze knuffel momenten. Alles moest opgeruimd worden zodat ze kunnen verfen wanneer ik weg ben. De dag van vertek las ik een brief en mijn schoonmoeder heeft me niks verteld maar mijn jongste heeft de 20e een bbq. De activiteit van het jaar van de opvang. Ik baal dat ik er niet bij kan zijn en voel me echt schuldig. Dat ik midden april mijn inplanon heb laten zetten en tot nu toe misschien 2 weken totaal niet ongesteld ben geweest. Ik ben bang om dat ding er uit te halen maar 3 jaar non stop ongesteld zijn zien ik en mijn vriend ook niet zitten. Ik geef mijn lichaam vanaf datum van plaatsing 8 maanden. Als ik ongesteld blijf gaat dat ding er echt uit.
Dat we vandaag personeelsdag hebben in Scheveningen op het strand en ik moet gaan golfsurfen. Toen we het organiseerden leek het me geweldig maar met dit weer ineens niet meer
Dat m'n dochter mij om 02.25 keihard riep en ik daarna niet of nauwelijks meer heb geslapen... Gaaaaapp! Wordt een lange dag vandaag...
Dat ik gister een meisje van 6/7 met labrador zag lopen. De hond sprong enthousiast tegen een kind op, en zei kon dat niet houden natuurlijk. Dus was doet ze? De hond zit allang weer, ik zie dr iets zeggen en tets, klap op de neus. En niet een keer, maar 6 keer. Vijf meter verderop begon ze uit het niets weer. Ik ben naar buiten gelopen, maar ik stond boven en toen ik eenmaal buiten was zag ik dr niet meer. Arme hond