JA dat wil ik ook. Helaas ben ik alleenstaande moeder met 1 kindje. Goh ik zou er echt graag 3 bij willen...
Ik ben thuisblijfmoeder, en vind het zelf erg fijn. Ik moet wel zeggen dat ik een thuiswerkbaantje heb om het financieel wat breder te hebben. Maar dat is eigenlijk nog maar sinds een maand. Daarvoor deden we het met alleen het pensioen van mijn vriend en een handje alimentatie wat ik krijg voor de kids. Ik ben vooral bezig met huishouden, kinderen en maak ook echt tijd om dingen met ze te doen en kan me daardoor lekker creatief uitleven,dus ik vind het super. Ik heb overigens 4 (bijna 5) kinderen.
Ik heb nu vanaf februari thuis gezeten vanwege ontslag, en vond dat heerlijk! Heb tenminste wel de eerste stapjes zelf kunnen zien Maar ik heb nu sinds net 2 weken een 0 uren contract bij een hotel als ontbijtmedewerker, en het was(al anderhalve week geen werk) zeker wel lekker om af en toe even met iets anders bezig te zijn! Ook al zou ik liever gewoon thuis zitten, redden wij dit financieel niet. Ik heb ook altijd gezegd mama te willen worden, en verder eigenlijk niks.. Ik heb nooit geweten wat ik voor beroep graag wilde doen mijn hele leven, het was altijd: jong moeder worden en daar voor zorgen etc etc...
Ik zou gek worden! Ik ben 3.5 jaar thuis geweest door medische problemen en ik werd gek en zwaar depressief! Het schoonste cadeau dat ik gekregen heb, is mijn parttime job. Fulltime zal nooit meer lukken, maar ik moet echt wel buiten kunnen en zelf centen verdienen, om eigenwaarde en een doel in mijn leven over te houden. Een half jaar nadat ik terug ben beginnen werken, heb ik de anti-depressiva kunnen afbouwen. Als er hier kinderen komen (nog in dubio) geef ik echt die "vrijheid" en mijn job niet op. Bovendien haat ik het om financieel afhankelijk te zijn van iemand - bijvoorbeeld een man. Ik wil echt wel met mijn eigen centen eten en dergelijke kunnen kopen. En niet bij alles eraan moeten denken "het zijn eigenlijk niet mijn centen". Daarnaast heb ik het fout zien lopen bij mijn ouders. Mijn moeder wil al 20 jaar scheiden, maar kan niet weg ... omdat ze officieel geen job en dus geen loon heeft. Ze werkt bij mijn vader in de winkel. De grootste raad die ze haar twee dochters altijd heeft meegegeven "Wordt financieel nooit helemaal afhankelijk van een partner". Ze is overigens ooit wel tijdelijk gescheiden, maar dat was "de hel". En uiteindelijk is ze maar terug naar mijn vader gekeerd. Ondertussen is ze overigens 61 en zou ze nagenoeg niks pensioen hebben ... Terwijl ze wel jarenlang meegeholpen heeft in de zaak van mijn vader. Dat wil ze echt niet opgeven.
Helemaal tbm niet maar ik zo wel heeeel graag minder willen werken. Nu vier dagen en mis mijn mannetje te veel. En vind het werken icm huishouden en zorg heel stress vol.
Ik twijfel of ik ervoor zou kiezen.... Ik weet nog na m'n vorige zwangerschap dat ik het wel tof vond om weer te gaan werken, omdat de muren thuis een beetje op me af kwamen. Ook vond ik het fijn om het 'werkende deel van mij' weer in actie te laten komen. Met de bijbehorende sociale contacten en waardering, maar helaas ook met de stress. En die stress was er in het begin flink, want ik werkte 4 dagen ipv 5, maar bleek nog steeds dezelfde taken te hebben én ik kolfde 2x per dag een half uur, omdat ik door wilde gaan met de borstvoeding. Gelukkig is mijn takenpakket aangepast en werd het allemaal weer wat evenwichtiger. Straks in januari ga ik weer werken na m'n tweede zwangerschapsverlof en dan ga ik het beter opbouwen. Niet meteen 4 dagen werken, maar eerst 2, dan 3 en dan pas 4. En misschien neem ik wel ouderschapsverlof op ook. Ik geniet nu tijdens m'n verlof wel van de dagjes dat ik alleen ben met de oudste hoor! Lekker mama en zoon-tijd! Maar fysiek begint het nu aan het eind vd zwangerschap wel zwaar te worden. Maar goed. Ik heb geen idee hoe ik het straks ga vinden met twee kleintjes. En jouw idee van die premie van 500 in de maand klinkt erg aantrekkelijk, hihi. Maar om dat echt te verdienen zou ik toch beter m'n best moeten doen op het huishouden en het koken (allebei echt niet m'n hobby en hier gelukkig een vriend die wél veel meehelpt) en ik zou toch wel bang zijn om me eenzaam te voelen, omdat de meeste vrienden en vriendinnen wel werken en je dus doordeweeks niet zoveel met mensen kunt afspreken om leuke dingen te doen
Ik werk 20uurtjes maar zou 16 eigenlijk al genoeg vinden (werkte 36u voor de kleine kwam). Full time tbm zou mij iets te stil zijn, maar zo met een paar uurtjes werken erbij vind het het thuis bij mijn ukkie zijn heeeeeeerlijk!! Lekker op pad met hem, koekjes bakken, knutselen of gewoon lekker samen ontbijten bij de ikea/hema/jumbo voor 1,-/1,50.
weer veel reacties. Effe update: Gisteren met manlief gesproken. Hij wil geen TBM: ik MOET sociale contacten hebben van hem, en hij wilt ook niet dat ik op zijn kap leef. Soit, vind dit serieus verkeerde redenen, maar ja. Maar halftijds kan wel, dit ga ik volgende maand eens regelen, zodat ik van januari 1 week 2 dagen en 1 week 3 dagen kan werken. Is gewoon soms zo rot, nr2 was sinds 4u deze nacht op en maar overgeven en diarree. En dan moet je gaan werken en krijg je zo'n zielig kind dat roept dat ze enkel op mama's schoot wil zitten. GRRR , wil gewoon voor mijn kind zorgen nu. De reden dat ik dat zei van vergoeding: hier in Belgie bestond vroeger (de fifties) "moeder aan de haard". Dat was een premie die TBM kregen om gewoon TBM te zijn.
Sorry, maar vind dit belachelijk, je MOET...... Oke, dat van de sociale contacten kan ik begrijpen van je man, maar dan nog......ook dat is een keuze die bij jou ligt. Er zijn genoeg mensen die daar geen behoefte aan hebben, zoals ikzelf Ik vind het best leuk om met mensen om te gaan hoor daar niet van, maar hou echt de meesten ver buiten de deur Wel is het fijn dat je nu dus de helft minder gaat werken. Mijn eigen ervaring is nl dat toen ik TBM ben geweest, ik heel moeilijk weer een baan kon vinden toen de oudste naar school ging. Ik ben van beroep medisch secretaresse, maar werk nu in de schoonmaak, daar baal ik dan weer een beetje van.
En dan nog iets: ik las het al eerder net en jouw man vind dit ook: het leven op zijn centen...... hebben jullie al eens bedacht hoeveel salaris je zou krijgen als je alle uren rekent die je als TBM zou moeten krijgen wanneer je dit in dienstverband zou doen, bijv als au pair of kindermeisje....... Niks "leven op zijn centen", je werkt er dan hard genoeg voor, maar op een andere manier!
Er is in nl wel een bedrag, dat wordt verrekend via de belastingdienst, je krijgt dan iets terug via de algemene heffingskorting, maar dan moet het gezamelijke inkomen jouw inkomen en partners inkomen tussen bepaalde grenzen liggen. Komt neer op 120 p.m geloof ik
Ik vind jouw man een tikkeltje egoistisch...ik kan me jouw topics over je depressie nog goed herinneren. Is het voor je man niet gewoon belangrijk dat jij gelukkig bent en lekker in je vel zit? Zeker als het financieel kan. Wel goed van je dat je nu part-time wilt gaan werken! Het is natuurlijk ook allemaal niet niks: 3 jonge kinderen en full-time werken. Ik zou het liefste ook thuis zijn....helaas financieel absoluut onmogelijk...en ik heb het daar best moeilijk mee...ik zie mijn jongste kind niet zoveel als ik zou willen..
Ik ben thuisblijfmoeder, en ik vind het heerlijk! Bij de eerste 2 kids ben ik thuisgebleven tot ze naar school gingen. Daarna ben ik bij ouderen in huis gaan werken (enorm dankbaar werk overigens) en kon dit prima combineren met de kids. Om 845 beginnen tot 1145, en dan zelf de kids uit school halen. Lekker s'ochtends zelf even onder de mensen en je hulp kunnen aanbieden, en dan weer thuis voor de kids. (ik werkte 3 ochtendjes toen ze op school zaten) Nu is de 3de 2 en ik vind het heerlijk om volledig thuis te zijn. S'ochtends de oudste 2 rustig naar school "helpen" ze gaan overigens zelf naar school, omdat ze 10 en 15 zijn. En dan alle tijd voor onze kleine man, love it. Sommige mensen doen wel eens een beetje zo "ja jij hebt alle tijd thuis" "jij hebt niets te doen" Nouja, daar luister ik niet naar, ik weet wel beter. Ik geniet gewoon echt samen met mijn ventje van onze tijd saampjes. Ik begrijp dat er ook mensen zijn die "moeten" werken of zelfs willen werken om zichzelf te blijven ontwikkelen ofzo. Maar ik zou het echt niet anders willen zoals nu, ik merk ook dat het voor mijn kids echt heel goed geweest is dat het zo gaat. Ik zie dan om me heen wel kindjes van 10 weekjes ofzo, naar de creche gaan 3 dagen in de week, nou daar draait mijn maag van om, ik zou het verschrikkelijk vinden. Maar dat is persoonlijk, en ook niet vervelend naar een ander bedoeld. Dat is gewoon omdat het moet, of daar kies je voor. Maar als je het zelf graag wilt, en financieel kan het, dan kan ik het elke mama aanraden, echt je krijgt er zoveel voor terug.
ik zou oiok zo graag tbm willen zijn... of anders misschien 1/2 dagen werken en zoontje dan naar kdv (Hij vind het heerlijk daar dus dat zou ik m eigenlijk niet willen afnemen). Maar vind zelf dat ik teveel mis, helaas moet ik ook van mijn man.. Hij wil niet dat ik thuisblijf. Had al geopperd dat ik anders weer 's avonds ga schoonmaken ofzo, maar dan mag ik weer neit weg van hem. DAn kan hij niet naar de brandweer als dat nodig is pfff.. werk nu ook nog geen uren die ik zou moeten werken. Krijg bij mijn huidige schoonmaakbedrijf gewoon niet meer uren want die zijn er haast niet overdag. En maar zeuren dat ik overal moet solliciteren. Doe ik ook, maar vaak geen reactie meer, of te oud etc.. Werk n u puur voor de opvang
Wat jammer dat jullie hetzelfde denken hierin. Hoop dat je het voor elkaar krijgt om halftijds te gaan werken. Zelf ben ik wel TBM en ik geniet er ontzettend van. Oudste gaat al naar school en de jongste gaat na de kerstvakantie naar school. Dan zal het wel wat anders worden maar ik vermaak mij prima. Ik merk dat mijn man het fijn vindt dat ik thuis ben. Hij heeft een drukke baan en het is dan fijn dat je niet veel meer hoeft te doen 'savonds/weekends in de huishouding.
Ik denk dat het wel uitmaakt of je vrijwillig tbm bent of dat je noodgedwongen thuis zit. Ik ben nu een half jaar gastouder en im vind het heerlijk, zolang ik ook mn momenten voor mezelf heb. Thuisblijven is altijd tijd blijven maken voor jezelf en niet alleen maar thuis blijven zitten. Liefs doris
Dat zou ik het allerliefste doen, thuis bij m'n kindjes! Maar hier kan t financieel niet. Ik werk maar 9 uurtjes dus ben nog veel thuis gelukkig!
Ik werk "maar" 2 dagen maar ik vind het hectisch genoeg met 3 kinderen.In de winter is mijn man veel in het buitenland voor zijn werk en dan vind ik het zo ontzettend intensief.Als ik dan uit mijn werk kom moeten eerst de kinderen uit de opvang worden gehaald en dan ben ik tegen 6 uur een keertje thuis en dan moet er ook nog gegeten worden. Op dit soort momenten denk ik ook weleens van ik kap ermee maar als ik stop met werken moet ik wel enorm inleveren. Een stukje zelfstandigheid en ook zou ik mijn collega's missen en de uitdaging van het werken.Ook investeer ik dan niet meer in mijn toekomst mbt pensioen opbouw. Mocht ik nu een ton winnen dan zou ik wel stoppen haha Ik denk als ik volledig thuis zou zitten ik toch een beetje zal inkakken op den duur.