Ik heb zoveel zin om het vanaf december allemaal nog een keer mee te maken... De ovulatietesten, de eisprong, lekker innig met m'n man, de spanning, de positieve test, het magische gevoel van zwanger zijn, de echo's, de geboorte... Maar *BaM* Vanmiddag raakte het me ineens, dat ik hier wel zo verdomd van moet gaan genieten, omdat het de laatste keer zal zijn..
Herkenbaar hoor, dat heb ik ook, en zeker omdat mijn eerste zwangerschap niet zo is gelopen als gehoopt heb ik ook het gevoel nu echt dubbel en dwars te moeten genieten, raar he maar wel heel herkenbaar Wel lekker dat we er nu al naartoe kunnen leven, ik kan echt niet wachten tot we kunnen beginnen! X
2-3 mnd zijn zo om en om dan weer te beginnen is super! Ben alleen bang dat de 9 mnd ook zo omvliegen en dan ben ik nog maar 27.. Krijg ik straks weer jeuk op m'n 30ste alleen is het dan financieel niet meer haalbaar.. Dus geduld om tot dan te wachten heb ik niet! Maar wel de angst dat het te snel voorbij vliegt.... That's life!
Ja ik ben pas 28 en de tijd vliegt idd voorbij maar ik ben er gewoon heel erg mee bezig, elke dag slik ik nu met tegenzin die stomme pil. Nu lijken de dagen wel voorbij de kruipen en tja ik weet als ik er niet zo mee bezig zou zijn het sneller zou gaan, maar overal zie ik ineens zwangere, baby, op tv, in de winkels etc wordt er gek van. Vriendlief begrijpt het gelukkig super en vind t ook spannend. T liefst zou ik al stoppen om te ontpillen, al hoop ik niet dat dat lang duurt want slik de pil nog niet zo lang door alle operaties en ziek zijn. Toen ik van mijn dochter zwanger was was ik gelijk na het stoppen van de pil zwanger. Ik moet mezelf maar dwingen niet zo mee bezig te zijn en niet hier hele dag kijken en lezen. Ik ben ook wel bang dat die 9 mnd zo om zijn, maar ga wel proberen vollop te genieten. Mijn dochter is al wat ouder dus allemaal al weer lang geleden. Ik hoop dat ik snel zwanger mag zijn en er helemaal van kan genieten! Wat maken we het ons zelf toch lastig he! Alleen t voelt alsmdat oer gevoel wat je maar niet kunt stoppen. Dus als iemand tips heeft hihi.... Ik hoor ze HEEL graag! Liefs en x
Dat gevoel kun je niet uitzetten.. Je kunt wel hier mee komen kletsen als je wilt: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/447607-zwanger-worden-2014-a-137.html#post15800448 Allemaal wachters tot het nieuwe jaar Ja het is ook vreselijk om nu te weten wanneer de eisprong is en er dan nu juist niets mee te doen... Verspilde vruchtbare periodes.. Maarja mannetje wil echt wachten en dat moet ik respecteren..
Ik denk voor veel vrouwen herkenbaar. Heb er zelf bij de derde ook echt 'last' van gehad. Er zijn zelfs artikelen geschreven waarbij dit onder het kopjes 'rouw' valt. Je neemt toch afscheid van een bepaalde, wel heel unieke en bijzondere, periode. Aan de andere kant heb ik ervaren dat de gevoelens ook afzakken. Dat het ook wel fijne kanten heeft dat je kids wat ouder worden en zelfstandiger en je weer wat meer tijd voor jezelf krijgt. Hier kwam onverwachts een vierde...dus ik mag het allemaal nog een keer meemaken. Maar die gevoelens die je hebt, zijn heel normaal!
Dat denk ik ook wel.. Dat wanneer je laatste kindje geboren is, en er met volle teugen van geniet, maar je ook verdriet hebt omdat die buik dan voorgoed leeg blijft.. En proficiat, wat een leuk kadootje!
echt heel herkenbaar.... mijn eerste zwangerschap verliep niet zoals het moest met veel bloedingen enzo en 2e zwangerschap ging prima totdat de kleine 2 maand oud was, ging mijn nu ex-man bij me weg en viel compleet mijn hele leven in duigen... nu zijn we 4 jaar verder en ben ik weer super gelukkig met mijn vriend en 2 heerlijke jongens (van mijn ex) en zouden mijn vriend en ik er graag eentje bij willen.. dus hoop dat we nog een keer mogen genieten van een wondertje.. veel liefs loesje
Ik begrijp je, hier zelf al mama en toen kwam ik ook alleen te staan, nu ook weer heel erg gelukkig met mn mannetje en willen ook samen heel graag, ik ben ook nieuwschierig hoe t deze keer zal gaan. T is met nieuwe partner toch weer heel anders denk ik! Ik hoop dat het snel raak is voor jullie! Zijn jullie al lang bezig? Xxx
ik begrijp je ook hoor mijn zoontje is 6 dus ook al lang geleden maar liep ook niet goed met veel bloedingen vanaf 27e week maar mijn gevoel is ook dit is de laatste dus extra moet ik er van genieten maar ook als de tweede kleine er strak is zitten lopen praten enz ooooo zo'n zin in dat wel haha
Ik heb nu een stiefzoon en een dochter. Mijn dochter is ter wereld gekomen terwijl ik aan de pil was. Wij hebben nu besloten voor een derde te gaan, proberen voor de laatste keer. Maar het is voor mij ook de eerste keer! De eerste keer om echt te klussen, eisprong in de gaten houden.... Ik geniet van elk moment! Het is heel raar voor mij, wetende dat het de laatste keer is, terwijl ik dus een heleboel dingen nog niet heb meegemaakt.
Oh ja ik had die gevoelens ook hoor....nu ook met de zwschap. Ik besef zo goed dat het de laatste keer is
wij gaan de 5e ronde in en andere man andere situatie klopt echt haha mijn lichaam voelt echt anders, maar kan ook zijn doordat ik wat ouder ben nu hoop voor jou ook dat het straks snel raak mag zijn!
Het gedeelte van zwanger worden sla ik liever over.. Die stomme teleurstelling elke maand! (Ik weet het, ik mag niet klagen) Ik kijk wel enorm uit naar het zwanger zijn! Ik heb altijd het voorgevoel gehad dat ik een tweeling zou krijgen (familietechnisch is dit ook zeker mogelijk) ... Maar ook al zou dat heel bijzonder zijn, dan zou ik het wel erg jammer vinden dat ik het daarom maar 1x mag mee maken. Sterkte met wachten dames!
Dat hoor je ook weleens ja, met een tweeling ben je gelijk klaar, 1 bevalling etc.. Maar dan maak je alles idd maar 1 x mee.. Super bijzonder maar vliegt voorbij
Maar geniet ervan! Ik heb 2 prachtige kindjes, er was eerst sprake (toen ik zwanger was van de tweede, dat er nog een wens voor een derde was. Hoe stom ook, ik heb de tweede zwangerschap dus niet beleefd als mijn laatste. Wel rekening mee gehouden dat het zomaar zou kunnen dat het niet meer zou lukken, maar helaas niet met de reden dat mijn (inmiddels ex-)partner dit toch maar niet wilde. Dat was wel even behoorlijk slikken. (Is overigens niet de reden dat we uit elkaar zijn gegaan.) Maar goed, ik mag niet klagen met de 2 allerleukste kindjes van de hele wereld
Is ook al door m'n hoofd geschoten, stel dat een tweede niet lukt, heb ik dan genoeg genoten en genoeg herinneringen aan m'n eerste zwangerschap?