Mijn zoontje van anderhalf is ons al lekker aan het uitproberen, of te wel...even testen wat de reactie van papa of mama is. Een paar voorbeelden: Hij krijgt drinken uit een gewone beker. Dat gaat heel goed, totdat meneertje geen dorst meer heeft en ermee gaat klieren. Wij zeggen altijd als hij netjes drinkt "goed zo, je drinkt heel netjes...als je klaar bent geef je de beker aan mama/zet je de beker op tafel." De ene keer gaat dit goed, de andere keer echt niet. Hij kiept dat zn beker met drinken triomfantelijk om, kijkt naar mama en lacht hard met een ondeugende toon. Dit laatste is de afgelopen twee weken al meerdere malen gebeurd. Ik reageer op boze toon dat hij niet de beker mag omkiepen etc. etc. Geen effect, want een halve dag later doet hij het weer. Dan dus maar op de mat....meneer gaat zitten spelen en snapt er volgens mij echt geen bal van waarom hij op de mat zit Dus van dat laatste heb ik ook niet echt een goed gevoel. Zo ook met brood eten, meneertje houdt niet van de korstjes. Thuis gooit hij ze steeds op de grond oftewel...hij veegt ze van tafel... Ik wil niet dat er eten expres op de grond gegooid wordt, dus zeg ik "als je klaar bent met eten laat je het liggen op je bordje". Maar nee hoor, ik heb het nog niet gezegd of de korsten vliegen door de kamer... Ook hier helpt met boze stem reageren niet. Hij heeft al meerdere malen met de kinderstoel elders gezeten. Hoe handelen jullie in dergelijke situaties? Ik probeer consequent te zijn en steeds hetzelfde te reageren, maar ik merk weinig effect....moet ik een lange adem hebben? Als mijn zoontje iets stouts doet loopt hij hard lachend weg en als ik hem aanspreek (hem aankijkend) merk ik niet dat hij ervan onder de indruk is. Dank alvast voor de tips!
Ben ook heel benieuwd, hier hetzelfde probleem. Heb ook niet het idee dat een strafhoekje oid al helpt op deze leeftijd. Als ze al zou blijven zitten maar merk wel dat ze meer gaat uitdagen. Vind het soms best lastig omdat ik er soms stiekem ook nog wel om moet lachen, dat ondeugende snoetje erbij!
Ja dat ondeugende snoetje...mijn man en ik hebben elkaar al heel wat keren op zo'n moment bewust niet aangekeken. Mijn zoontje blijft wel zitten op de mat, maar gaat liedjes zingen enzo... Ik weet dat hij ons niet bewust uit zit te lachen, daar is hij veel te jong voor. Maar ik vraag me echt af hoe anderen dit doen. Voor mijn gevoel heb ik niet zo veel grip op hem en ben een beetje bang dat ik straks met een brutaal, ongehoorzaam kind zit.
Inderdaad een lange adem hebben. Gooien met eten is bord weg. Knoeien met drinken is klaar met drinken. Ergens in het komende half jaar zal het kwartje ws wel vallen Hier ook een draakje dat heel erg bezig is met actie reactie. Hij weet ook wel dat smige acties ongewenst zijn maar dat houdt hem (nog) niet tegen. Dus mama een tik geven = correctie = mama kusje geven ....
Gooien met eten is inderdaad bord weg. Kan hier ook niet anders de helft ligt al op de grond en de rest op haar en haar stoel . Ts ik snap je heel goed. Eten gaat vaak het bordje om als ze klaar is. Ik moet ook echt niks over het als je klaar bent met eten. Want dan gaat direct het bordje om en zegt ze klaar... grrrr Drinken net zo ! Ene keer drinkt ze keurig haar beker leeg andere keer wilt ze alleen drinken om na 1 slok om te draaien. Succes met je lange adem want ik word er ook "gek" van. Ik voer haar nu soms ook weer hoor.
Haha, heel herkenbaar. Probleem is hier een grote plant in grote pot in de woonkamer. Ze vindt het leuk om er blaadjes af te trekken en sinds kort om er gewoon in te gaan hangen.. Wij zetten haar dan op haar speelkleed met haar rug tegen de bank en zeggen heel duidelijk dat het niet mag. Je wilt niet weten hoe ze daar dan zit, armpjes triomfantelijk opzij tegen de bank, beetje half hangend zo van pomtiepomtiepom... Mama weg? Oke nieuwe sprint richting de plant! Vanmiddag stortte ze zich gewoon midden in de plant! Ze weet dondersgoed dat het niet mag, en daaromis het leuk natuurlijk.. Na 10 keer wegzetten is mijn geduld op en gaat ze in de box.. Doe ik liever niet omdat ze ook wel eens in de box moet alsik bijv even naar de wc moet en dan is het geen straf natuurlijk. Maar als het echt moet probeer ik daar onderscheid in te maken door in een 'strafgeval' haar streng toe te spreken en direct weg te lopen. In een ander geval krijgt ze haar favo knuffel mee in de box en praat ik vriendelijk, zeg dat ik zo weer terug kom enz. Maar goed als ze dan in de box gezet wordt is het brullen... Als ik haar dan na een kort tijdje eruit haal zegt ze zelf meteen "nee nee" wat betekent dat ze weet dat wat ze deed niet mag... Ze snapt dus echt wel waarom ze in de box zit alleen snapt ze de straf nog niet echt denkik dus laat ik dat ook heel kort duren, maar soms is het wel even nodig om zo'n drakenbui te doorbreken.. Even samen spelen daarna maakt alles weer goed! Vind het trouwens wel grappig dat als ze iets niet mag wat ze wel graag wil (bijv met mijn telefoon spelen) dat ze dan boos wordt en vervolgens verdrietig omdat ze niet snapt waarom het niet mag en dan juist bij mij troost komt zoeken!
Zo herkenbaar! Met eten drinken zoals hierboven. Wegnemen als er mee gegooid wordt. Een strafhoekje doen we niet, ik denk niet dat dat bij hem zou helpen. Wel ferm nee zeggen en het handje wegnemen bij bijvoorbeeld de plant. Dan heeft hij heel goed in de gaten dat iets niet mag. En het werkt wel. We moeten geduld hebben met die kleine druktemakers!