Hoi allemaal. Klaartje hier, bijna 40 en sinds (bijna) 6 maanden mama van een heerlijke dochter. Behalve dat de wereld zo'n beetje op zijn kop staat gaat het best goed We hebben een fantastisch kindje waar we allebei erg van genieten en we hebben het leuk samen. Mijn vriend is heel lief voor me. Hij doet erg zijn best om te helpen en is een hele lieve papa! Eigenlijk geen reden tot klagen dus, maarrr Ik ben best vaak erg moe en heb (jawel) niet zo heel vaak zin om te vrijen. Voor de bevalling vreeën we regelmatig, niet overdreven vaak maar wel altijd erg lekker Allebei tevreden dus niets aan de hand. De behoefte van mijn vriend is groter dan hij vaak laat merken (en zeker groter dan mijn behoefte, haha) Dat was voor de bevalling ook al zo, maar bij mij is het sindsdien nog minder geworden. Tuurlijk, 6 maanden is nog maar kort en het heeft even tijd nodig etc etc etc. Maar lichamelijk is alles weer goed op orde en we hebben inmiddels een paar keer sex gehad (was heel fijn) Maar als 1 x per maand het gemiddelde blijft vrees ik dat hij daar toch een probleem mee krijgt. Ik verwacht hier geen oplossing te vinden en weet dat er geen standaard bestaat, maar moest het even kwijt. Hoe geduldig is/was die van jullie?
Tsja.. hoe geduldig mijn man is, dat is natuurlijk geen oplossing voor jullie situatie Hier is het seksleven echt ingestort. Eerst negen maanden HG en nu na de bevalling nog steeds vlagen van misselijkheid, last van hechtingen en een scheef bekken. Laat ik 't zo zeggen... we hebben nog geen anticonceptie nodig... Ik weet dat mijn man het niet leuk vindt, maar ik weet ook dat hij het volledig begrijpt en geduldig wacht tot het allemaal weer beter gaat. (en dan natuurlijk wel de vlag uitsteekt haha)
mijn ervaring: zin in seks krijg je ook door het te doen! Dus gewoon doen en niet wachten tot de zin komt want dan kunnen sommige vrouwen wachten tot ze een ons wegen... Tenzij het natuurlijk pijnlijk oid dergelijks is, dan moet je wachten of hulp inschakelen om erachter te komen wat er aan de hand is. Hier ook niet altijd zo veel zin door drukke werkweek, zorg voor dochter, huishouden, enz, enz. Maar we doen het toch ! Op voorhand heb ik dan niet altijd even veel zin, maar eenmaal bezig is dat gevoel snel wel en achteraf ben ik blij , net als manlief.
Klopt, zin kun je maken, is ook mijn ervaring. Ik heb nooit zin, het lijkt wel of ik al mijn behoefte aan lichamelijk contact al vervuld krijg door het contact met de baby en de andere kinderen. Ik ben vaak ook te moe om er zelfs maar aan te denken. Maar ongeveer 1x per week, soms iets vaker, zet ik die tegenzin aan de kant en maak ik zin. Achteraf is het dan altijd eigenlijk toch wel lekker en fijn geweest. Tip: 's ochtends vroeg. Dan ben je niet meer zo moe als 's avonds, je ligt nog lekker loom in bed, en het is een heerlijk begin van de dag, haha.
Hier ook hetzelfde probleem Kan je geen oplossing bieden, zoek er zelf nog naar. Bij mij is het vooral dat ik me moe en niet echt sexy voel. Er is ook geen tijd meer he met zo een spruitje in huis. Ben 's avonds eerlijk gezegd bekaf. Zou het mss 's ochtends kunnen proberen zoals Luppy zegt. Maar denk dat mijn ventje dan nog niet echt goed wakker is....
Hier nog één. Bij de eerste was het met 8 maand voor de eerste keer raak maar deze keer nog niet.. Ik ben heel erg moe en nog geen cyclus (BV) dat scheelt ook enorm. En de eerste maanden durf ik sowieso niet, duurde een paar maanden voor ik iets begon te proberen, werd al panisch van aanraken. En echt goed is het niet geworden maar toch een tweede gekregen. Nu durf(de) ik weer niet, ben weer gehecht en komt hij in de buurt moet k aan de bevalling denken en raak van slag. Bij de eerste voelde ik me heel schuldig, we hebben veel gepraat, zin maken ook geprobeerd maar werkt hier niet en zo wil mn man het ook niet, alleen als ik er aan toe ben. ik heb altijd al een lange rustige aanloop nodig gehad.. Moet me flink ontspannen anders heb ik pijn. Dat werkt ook niet mee.. We deden het 1 keer per maand meestal. Nu dus al 15 maand niet meer.. kVoel me nu minder schuldig omdat we het nu beiden wisten. Manlief wacht liever en dat ik durf dan iets tegen mn zin. Maar sochtends, hoe laat gaan jullie er uit?? Mijn man kwart voor 7 en dan slaap ik nog diep ivm meerdere nachtvoedingen! Ach heb van te voren gezegd met een jaar of tien doen we het wel weer es en hij kon er nog om lachen Er zijn meer dingen in het leven.
Mijn vent had 1 dag na de bevalling alweer zin! Ongeveer 4 weken na de bevalling hebben we het weer gedaan; maar omdat het nog gevoelig is bij mij, is het seksleven gestaakt tot nader onderzoek (de standaard controle/check-up) van de verloskundige.
Hier ook veel geduld bij manlief.. zoals hierboven werd gezegd, anticonceptie was ook niet echt nodig.. Klopt dat je zin krijgt door het te doen, maar ook hier een man die elke ochtend (dus ook in het weekend) om 7 uur opstaat en ik heb tot 6 maanden een droomvoeding rond 22.30 gegeven, dus dan kan je op je vingers natellen hoe ons seksleven erbij lag..
Denk persoonlijk niet dat mijn man graag wacht al zeker niet als het 1,5 jaar gaat duren. Zelf zou ik ook niet zo lang willen en kunnen wachten. Maar mocht het toch zo lopen dan zoek ik graag hulp. Doet het zeer? Ben ik verkeerd gehecht? Is de bevalling traumatisch geweest? Ben ik te moe of moet er zin gemaakt worden? Vreemdgaan of dwang is sowieso uitgesloten in ons huwelijk. We gaan dan samen op zoek naar een oplossing en tot die tijd gewoon veel knuffelen en anders intiem zijn. Maar zo zonder voor lange tijd, nee zo zijn wij beiden niet.
Knuffelen deden we wel heel veel, maar tot de daad kwam t vaak niet... Alsof de baby t aanvoelde weeehhhh.... Deze week had mn man zicht uitgekleed en was op bed gaan liggen. Zo,nu hierkomen en alles uit! Uiteindelijk heeeerlijk gevree-en!
Ik denk dat wij het het eerste jaar na mn 1e bevalling ook maar 3x hebben gedaan. Wat iemand al zei: scheelt enorm of je een cyclus hebt. Toen ik weer ovuleerde had ik ook weer libido. (En 2 tot 6 (!) Nachtvoedingen per nacht helpen ook niet echt mee ) Gelukkig een hele lieve, geduldige, begripvolle kerel hier, maar eeze keer toch maar wat meer mn best doen om zin te maken.
Hier heeft 't ook heel lang op een laag pitje gestaan, ik geef de schuld ook gedeeltelijk aan mijn pil, maar de eerste maanden was ik ook gewoon doodmoe 's avonds en echt niet in de stemming... Sinds we meer slaap krijgen, kon ik zin maken; klinkt vrij fout, maar gewoon echt rustig beginnen zorgde ervoor dat ik zin kreeg. Dus knuffelen, zoenen, en langgg voorspel En nu ik gestopt ben met de pil, schiet m'n libido ineens weer omhoog en zijn de rollen nu soms zelfs omgedraaid en is híj ineens moe
Ben wel blij dat ik dit lees haha! Omdat ik met de pil wacht op mijn menstuatie (die er nog niet is) en mijn man geen condooms wil/durft te kopen hebben we dus al zeker 10 weken geen sex, wel wat handzaken om het zo te noemen maar het echte werk dus niet. Ik ben iets uitgescheurd maar er waren geen hechtingen nodig, merk wel dat het nog wel wa gevoelig is daar beneden. En doe het ook het liefst 's ochtends, lekker uit geslapen. Maar ja we houden ook erg van slapen en aangezien de kids vroeg wakker zijn.... tsja. Er zijn belangrijkere dingen dan alleen sex natuurlijk
Hier begint het nu ook langzamerhand weer op gang te komen. Heeft ook zkr wel half jaar geduurd voordat ik het ook weer wilde en weer zin had. Te moe herken ik ook echt wel maar idd langzaam beginnen is zkr een pre. Wat bij ons ook helpt is gewoon doen wanneer de zin begon (ongeacht het tijdstip van de dag) Dus als tijdens het middagslaapje van ons zoontje de zin komt, er ook gewoon gebruik van maken want 's avonds is die zin echt weer weg. oja...op internet zijn condooms goed te krijgen.
dat dacht ik ook altijd. Voor de bevalling was het zeg maar goed, maar na de bevalling totaal geen zin. niks,nada,noppes. Heeft hier wel een jaar geduurd voordat het weer een beetje normaal ging. En ook af en toe zin gemaakt. Dat vind ik geen dwang, maar mijn man had ook behoeftes en ik wist dat als we eenmaal bezig waren ik wel zin kreeg. Dus achteraf helemaal
Nou ik ben niet bijzonder positief... Het is nog steeds bagger.. En ik kan merken dat nu toxh wel iets weerslag heeft.. Geen zin 1 door de bv, en 2 ik ben blijkt te strak gehecht, ik heb een soort van niet meerekkend voorhuidje bij de ingang gekregen wawrdoor het oijnlijk is, ook niet motiverend maar vl heeft wel zo zijn benoeftes... En ik wil weer wat liever er wwn voldoen, maar aan de andere kant nog geen gefriemel aan me lichaam zonder opwarming...
Hoi dames, hier een een update van Klaartje. VL is inmiddels wel heeeel geduldig.....het lijkt wel alsof hij alle interesse in sex helemaal kwijt is. Hij is nog steeds heel lief voor mij en de kleine maar zoekt helemaal geen toenadering meer. het onderwerp wordt gemeden. Terwijll hij me de afgelopen tijd helemaal niet 'lastig gevallen heeft' liet hij af en toe nog wel weten er best zin in te hebben. Daar is nu ook geen sprake meer van en nu ga ik me dus zorgen maken Al een tijdje geen dubbelzinnigheden meer, geen tikjes op mijn billen (waar hij een groot fan van is) etc. en hij is dol op sex!! Mijn libido en energie zijn echter nog niet op het oude peil. Hij zegt er nog steeds niets van, maar ik voel duidelijk dat het hem niet lekker zit. Tijd voor een goed gesprek voordat een van ons de verkeerde conclusies gaat trekken. To be continued.....
Klaartje, ergens wel logisch toch dat hij het er niet meer over heeft. Als hij al na maanden steeds hints probeerde te geven en er niet op gereageerd wordt of zijn behoeftes toch niet vervuld zullen worden dan houdt het bij hem ook op denk ik. Het is natuurlijk ook wel steeds een teleurstelling dus ik denk dat hij nu wacht totdat jij een keer actie onderneemt.