dank je wel voor de digitale steun die ik van jullie krijg. hij heeft me gisteten nog gebeld en me gedreigd met....als je maar weet dat de kleinste zondag thuis komt. mijn zoon van 4 is niet van ons al heeft hij hem wettelijk erkend. alleen dat al zegt genoeg nu. als het er opaan komt telt alleen de jongste en dat had hij nu net niet moeten zeggen. zoals ik het nu voel wil ik niet meer trug. de vk is op de hoogte ervan en heeft er geen woorden voor. met mij gaat het verder goed. heb alleen knallende hoofdpijn. xxx
hier een berichtje van een stille meelezer. Ben begonnen mee te lezen omdat ik in het zelfde miskraam schuitje zat, maar als ik jouw verhaal zo lees lopen de tranen over mijn wangen. Wat een nachtmerrie! Ik wil je veel kracht en wijsheid wensen... Dikke knuffel voor jou!
Thx Danielle, heb jij ook zoveel steun van je man gekregen als ik???? Of bedoel je het enkel wat betreft het hebben van een ma en met behulp van cytotec op gang brengen? weet je wat ik me wel bedacht heb, klinkt natuurlijk heel idioot maar achteraf gezien ben ik blij dat het uitgelopen is op een ma (begrijp me niet verkeerd, ik was er hartstikke blij mee en het was ook zeer gewenst) maar als ik er straks met 3 kids ook alleen voor kwam te staan, zonder hulp van hem, weet ik niet of ik dit mentaal zou trekken, laat staan financieel alles alleen te moeten doen. Misschien zeg ik dit nu ook alleen uit kwaadheid, ik weet het niet. Mijn gevoelens vliegen van hot naar her maar geen haar op mijn hoofd die er nu aan denkt om weer terug contact op te nemen met hem. Moet er nu NIET aan denken. er is iets in me geknakt
Wat een ellende Weegschaal, ik zit het met grote ogen te lezen dit heb je niet verdiend, je verdiend steunt, een arm om je schouder en veel liefde van je partner! Ik vind echt dat je er 'goed'aan heb gedaan om tijdelijk even weg te gaan bij hem en ik zou er pas over na denken om terug te keren wanneer JIJ je weer helemaal goed voelt..hij heeft je al die tijd alleen gelaten niet gesteund en nog nog dreigen ook :x waar haalt hij het lef vandaan..niet eens een belletje van 'lieverd hoe voel je je' echt te erg voor woorden, gewoon weg schandalig. Ik wens je zoveel sterkte toe! En ik hoop dat je een beetje tot rust kan komen bij je schoonzusje.
Hoi Weegschaal, Nee ik bedoelde alleen de MA en het opwekken met cytoteg schuitje. Mijn man was gelukkig mijn beste vriend tijdens dit hele gebeuren. En nog want het is nog niet voorbij. Ik vond het zo al zo moeilijk en was zo blij dat mijn man bij me was toen ik het vruchtje uiteindelijk verloor! Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe het zou zijn als je man je zo alleen laat tijdens deze heftige periode. Ik snap heel goed wat je zegt over de MA, jullie kindje was gewoon heel erg gewenst, daar doet je gevoel verder niets aan af. Maar het geeft wel nieuwe inzichten inderdaad. Ik denk dat het voor jou belangrijk is dat je even tijd voor jezelf neemt. Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn hormonen gieren nog alle kanten op. ik ben nu echt niet in staat om belangrijke beslissingen te nemen. Misschien moet jij het ook even laten rusten. Je gevoelens laten gaan en er later pas over nadenken om beslissingen te nemen. Doe wat voor jou nu goed voelt! ik wil echt niet belerend klinken ofzo, maar ik voel gewoon ontzettend met je mee. Een MA is zo verdrietig en dan voel je je al in de steek gelaten door je lichaam (zo ervaar ik dat tenminste) laat staan dat je nog emotioneel in de steek gelaten wordt door je partner. Nogmaals, veel wijsheid gewenst!
Hoe voel ik me? Tja.....leeg en mijn hoofd tevens overvol, verdrietig, in de steek gelaten, tevens toch een gemis naar mijn complete gezinnetje toe. Ik moet me groot houden voor de kids, ik ben niet in mijn eigen omgeving dus durf mijn tranen ook niet echt te laten gaan. Vooral mijn manneke van 4 vraagt vaak naar papa en wanneer we weer thuis in ons eigen bedje gaan slapen. Pffff, het valt me heel erg zwaar. Daarbij ben ik door het vloeien en door het malen doodmoe maar blijf dus doorgaan, kan niet verwachten dat anderen achter mijn kids aanrennen. een uur geleden was het ff hectisch met de kids en toen dacht ik heel ff van, ik krijg de neiging om te gillen. Niet op de kids natuurlijk maar om de situatie. Starry, ik weet niet of dit maar voor even is dat ik wegblijf, hij gooide me gisteren ook na dat ik na het weekend niet meer binnen kwam......weet je, dat hij mij laat zitten, oké dat is nog daaraan toe, ik red me uiteindelijk wel maar dat hij nu onderscheid maakt tussen de kinderen en zegt dat hij alleen de jongste zondag wilt terug zien, dát had hij nu niet moeten zeggen, want hier ben ik furieus om!
Lieve weegschaal... Ik zit gewoon met een brok in m`n keel.Vind je beslissing om te vertrekken heel dapper en in mijn ogen ook heel verstandig. Maar tjee,dit had je zo niet gewild...nooit niet en zeker nu niet.Wat een vreselijke klote situatie Je zit midden in een emotioneel heftig proces...en dan ben je ook nog niet thuis in je eigen omgeving..mis je de steun. Dat je man je dan ook nog zo kei hard kwetst door zo`n onderscheid te maken tussen de kinderen...wat vreselijk hard. Wat kan ik nog zeggen...ik hoop voor je dat je ondanks alles toch bij je schoonzusje wat tot rust komt.Dat je kan herstellen..opknappen..de hormonen je lijf uit laten vliegen. Zodat je daarna rustig kan bekijken wat je verder wil.Wens je daar enorm veel sterkte bij.
Bumbaaa ik wou hem laten sappelen maar nu voelt het voor mij alsof IK sappel. Heb vandaag taal noch teken van hem vernomen
Ik weet gewoon niet meer wat ik zeggen moet..... Alleen dat ik met je mee leef en aan je denk, wat een ellendige situatie!
@Weegschaal: Ik wil je heel veel sterkte wensen. De miskraam was al een hele klap voor je.....maar dit is wel heel erg, dat je man je gewoon laat stikken. Ik heb echt met je te doen....wat zal jij het moeilijk hebben.Dikke knuff
Thx hoop, gisterenavond zocht hij contact en hebben we eindelijk eens kunnen zeggen tegen elkaar wat ons hoog zat. Hij was erg aangedaan en zei me ook heel eerlijk dat hij er niet mee wist om te gaan. Hij mistte mij en ook beide kids en vroeg me naar huis te komen zodat we de laatste kuur vandaag samen konden doen. Hij is me gisterenavond tegen half 9 komen halen en bij het weerzien kreeg ik echt een warm onthaal wat me heel goed deed. Ook bij thuiskomst kwam hij tegen me aan zitten en hield hij me stevig vast. dat deed me werkelijk heel goed en na een goed gesprek begrijp ik hem achteraf ook. Hij zit nog steeds helemaal onder de uitslag en dat zal ook niet voor niets zijn. Ben in ieder geval weer blij om met de kids thuis te zijn en hij is blij dat ik ook weer thuis ben, daar waar we horen. Hij is nu even snel naar de winkel met de oudste en zodra hij thuiskomt druk ik de laatste 4 pillen op.
Wat goed om te horen weegschaal.Jammer dat het zo heeft moeten gaan,belangrijkste is denk ik dat jij het hem kan vergeven.En dan weer samen vooruit kijken. Ook voor vandaag veel sterkte!
Bumbaaa soms MOET je handelen om de ander de ogen te openen.....zo heeft ie in alle rust kunnen nadenken en de leegte kunnen ervaren die er in huis was.... Inmiddels zitten de 4 laatste pillen erin.
Succes Weegschaal, hopelijk kun je het na vandaag echt afsluiten! Samen met je man! Fijn om te lezen dat jullie weer gepraat hebben!
Dikke knuffel ♡ . Fijn dat hij er nu wel voor je is. Hoop dat t goed komt tussen jullie. Het is niet niks en je hebt de steun meer dan nodig hopelijk beseft hij ook dat hij verkeerd geweest is. Sterkte weer vandaag.
Ahhhhhh jullie zijn zo lief en begripvol, dank je wel Hier slaat de cytotec niet echt aan, vloeien doe ik niet echt, enkel nu bruinige afscheiding en tot nu toe geen of nauwelijks krampjes, dus misschien toch schoon? Lieve Hoop hoe vergaat het jou nu? ben je al een beetje aan verwerken toegekomen????? ik denk nog steeds aan je XxX
Goed om te lezen dat hij je is komen ophalen en dat jullie het hebben kunnen uitpraten. Hopelijk blijft hij je steunen, nu hij weet hoe veel verdriet je er om had. Heel veel succes vandaag!
Hier nergens last van gehad, zowel niet van bloedverlies of krampen. het laatste bruine beetje afscheiding ben ik gewoon aan het verliezen. Zou ik dan nu toch schoon zijn????? mamabri, we hebben er vandaag inmiddels ook weer over gesproken, niet zozeer over de ma maar over gevoelens in het algemeen, niet lang want ik wil het ook niet forceren maar hij was wel openhartig in het gesprek, gelukkig
Hier gaat het wel weer wat beter. Al heb ik toch nog vaak genoeg emotionele momenten. Ik vraag me dan af waarom deze(voor mijn gevoel laatste kans) me ontnomen is....waarom het WEER niet goed mocht gaan. De uitslag van het vruchtje was goed....daar blijf je toch heel de tijd aan denken. Toch hebben we ook wel weer de moed om verder te gaan. Je zou toch denken dat je schoon bent dan, als je geen bloedverlies meer hebt(of nauwelijks) en geen krampen. Ik vind het heel fijn dat jullie weer samen kunnen praten...het is al zo ontzettend ingrijpend allemaal. Dat moet je echt samen verwerken. Lief dat je nog steeds aan me denkt