Ik heb hier al eens een topic over geopend, maar het gaat nog steeds niet beter, en zou graag van ervaren papa's en mama's tips krijgen wat vooral wel en wat vooral niet te doen. Zal nog even van het begin beginnen... I.sa slaapt al door sinds ze 8 weken is, erg lekker natuurlijk en ik weet dat doorslapen voor het eerste jaar erg luxe is. Maar goed vanaf 4 weken gelden ineens weer huilend (lees overstuur in paniek) wakker midden in de nacht. Niets maar dan ook niets is goed, behalve haar meenemen naar ons bed daar worstje rustig en valt ze in slaap. We hebben al vanalles geprobeerd op haar kamertje blijven, in haar bedje houden, liedjes zingen, deur op een kiertje, licht aan op de gang, nachtlampje op haar kamer, maar echt niets helpt ze blijft krijsen. Het 'vreemde' is dat ze overdag totaal nergens last van heeft, ze slaapt als een roosje en is helemaal geen enkel probleem....meestal is het inslapen 's avonds ook geen probleem, vaker wel maar niet altijd, maar dan ineens uit het niets midden in de nacht huilend wakker....... We dachten eerst verlatingsangst, tandjes, eng gedroomd of zo maar we weten het niet meer ook niet wat te doen....de een zegt bij verlatingsangst absoluut niet laten huilen wordt het erger van dus geborgenheid geven, weer een ander zegt laat maar huilen, maar ze dat is echt moeilijk want ze gaat totaal over de rooie, en gaat ze zelfs kokhalzen zo erg. Overdag is ze het liefste, vrolijkste kindje van heel de buurt. Maar 's nachts is het huilen, huilen, huilen en dat terwijl ze vorige week wel ineens weer 3 nachten zonder problemen heeft doorgeslapen.....wei weet wat te doen.... Super bedankt alvast
Onze zoon precies hetzelfde. Ook al 2 maand ellende. De nachten. Gieren boos worden rood aanlopen bijna niet stil te krijgen. Wij denken dat het een combi is van verlatingsangst en zijn snelle ontwikkeling hij is gaan zitten kruipen staan en probeerd nu te lopen. Voordeel is dat ik bv geeft dus daar krijg ik hemuiteindelijk stil mee.
Hier ook een meisje, die zelf is gaan zitten, kruipen, optrekken aan alles tenminsten het lukt weleens maar soms ook niet druk met oefenen nog en wil niets lieverd als lopen aan mijn hand....en daarbij komen denk ik haar boventandjes.....is echt een drama 's nachts.
Maar dan vraag ik me af waarom heeft ze daar 's nachts wel last van en overdag totaal niet. Ze is vrolijk, lief, en slaapt voorbeeldig overdag.
Hier inmiddels al 7tandjes.Nou kindjes die verwerken alles in de nacht. Dus vandaar overdag nergens last van en de nacht wel. Ik kreeg advies van cb om onze kleine te laten huilen want ik mocht zijn angst niet bevestigen nou dikke doei. Ik pak hem lekker bij mme en dat werkt veel beter. Ga me kindje niet laten huilen als hij moeite heeft en dingen aan verwerken is, juist dan willen ze terug naar de basis en lekker bij mama zijn
Trouwens wij gaan vandaag de puckababy THE bag kopen die moet geborgenheid geven. Het valt te proberen haha
Hier precies een zelfde verhaal. altijd goed geslapen sinds 10 weken, maar sinds hij 7,5 maand is, is het drama. We gingen van tanden naar een sprongetje en toen weer tanden en weer sprong en nu is het weer verlatingsangst (denk ik). Het is van muisstil naar paniek ten top in de nacht. Helaas werkt het ook niet om hem mee in ons bed te nemen, dus hier is het in mn armen nemen, knuffelen en weer terug stoppen. Inmiddels een gingen er weer 5 nachten goed, waarvan 1 zelfs uit logeren was en nu vannacht was het weer raak. Huilen elke paar uur, maar was niet wakker. Ik denk dat het een combi is van alles. Tanden, verlatingsangst, kruipen en lopen en misschien ook rommelen met de slaap overdag.
Natascha: the Bag hebben wij vorige week gekocht, toen sliep ze ineens 3 nachten door, maar sindsdien met the bag ook al niet meer, dus helaas.....
Valenti: inderdaad van muisstil naar ineens dikke paniek!! Heel zielig voor haar. Hier is het vorige week ook ineens drie dagen goed gegaan, maar inmiddels alweer elke nacht raak. Hier helpt het alleen als ze bij ons in bed ligt en leg ik haar terug als ze slaapt. Maar vind het moeilijk wat te doen? Wat is juist? Natascha: laten huilen kan ik niet, overigens wel geprobeerd maar ze raakt echt totaal maar echt totaal overstuur, dat is echt te zielig!
Juffie wat is juist? Wat jou gevoel zegt dat is juist.Wil je haar bij je in bed houden lekker doen. Wil je haarterug leggen dan doe je dat. Ikzelf vind het persoonlijk dat je moet handelen naar wat jij vind dat goed is.
Hier precies hetzelfde!! Vanaf toen ze een paar weken was sliep ze heerlijk door. En nu sinds een aantal weken is het ellende. Ze is nu ook 9 maanden, heeft overdag nergens last van. Maar savonds en snachts is ze voortdurend wakker. Het enige wat hier helpt is bij ons neer leggen. En zo heel af en toe een extra flesje. Het cb zei vandaag tegen mij dat ik haar moet laten huilen want anders zou ik haar dr zin geven. Nou ik ben niet zo hoor, ik vind dat verschrikkelijk ze huilt niet voor niets!! Wel is ze heel druk en wil al van alles doen enzo, het liefst ging ze al lopen dus ik denk dat ze dat in de avond allemaal verwerkt. Ook heeft ze al 9 tanden waarvan ze er heel veel tegelijk krijgt dus ik denk dat dat allemaal meespeelt.
Chilla: nou precies zoals jij schrijft is hier ook. Op die 9 tanden na dan i.sa heeft er 2 maar ik denk dat de rest nu komt. En ook inderdaad alleen bij ins leggen helpt dan, doen jullie dat ook? En daarna terug naar bed...? Overdag ook nergens last van typisch toch he. Laten huilen is geen optie al heb ik dat wel geprobeerd maar ze gaat zo vreselijk overstuur, dat ze gaat kokhalzen en hoesten dat lijkt me echt niet de bedoeling.
Mijn zoontje heeft dat rond die leeftijd ook gehad. Altijd een voorbeeldige slaper geweest en toen opeens midden in de nacht klaarwakker. Nooit een verklaring voor kunnen vinden. Het heeft 2 maanden geduurd en opeens sliep hij weer door. Er is dus nog hoop
Hier raakt ze ook vreselijk overstuur met kokhalzen en ze stikt er zowat in, nou echt niet dat ik dat laat gebeuren. Ja, we leggen haar dan ook bij ons neer en dan terug in bed, dat gaat wel goed. Soms ben ik het zo zat dan laat ik haar bij ons liggen. Maar wel raar want haar middagslaapje doet ze zonder mopperen..savonds begint de ellende terwijl ze dan echt moe is. Blijf er ook vaak bij zitten dan gaat ze wel slapen maar na een poosje word ze toch weer wakker. Hopelijk is het een fase waarin ze alles wat ze willen doen al moeten verwerken ofzo
Chila: inderdaad dat laat ik ook niet gebeuren, en soms zijn we inderdaad zo doodop dat ze dan maar bij ons blijft liggen. Alle slaapjes overdag gaan probleemloos, echt voorbeeldig behalve die van het 'echte' slapen 's avonds en dan voornamelijk wakker worden midden in de nacht in dikke vette paniek.
Bij je nemen en wachten totdat je dochter in een rustiger vaarwater komt. Het is lastig om een kind te laten slapen wanneer ze zich niet goed voelen. Dat kan komen door angst, tanden etc, maakt niet uit. Geef haar rust en geborgenheid en er komt vanzelf weer een rustige periode waarin je zal zien dat ze ineens weer alle nachten lekker slaapt.
Hier ook gehad, 2 a 3 maanden. Wij hebben dr nooit laten huilen, het is wel een bekende leeftijd voor verlatingsangst. We zijn gewoon met een flesje samen in bed of bank gaan liggen, totdat ze weer sliep. Daarna gewoon weer in dr eigen bedje, is gelukkig prima gegaan. Sterkte, t was geen fijne tijd (moe haha)
Is een heftige tijd inderdaad. We hebben vorige week drie nachten kunnen slapen, maar sindsdien is het weer elke avond raak. Ja verlatingsangst, tandjes, dromen, sprongetjes tja geen idee, maar laten huilen voelt niet goed, omdat zoals ik al zei ze compleet over de rooie gaat dan, kokhalzen, hoesten en is dan helemaal niet meer te kalmeren. Hopelijk wordt het geen gewenning en kunnen we snel allemaal weer slapen.