Ik denk dat je het heel goed en rustig hebt aangepakt, je kan trots zijn op jezelf. En voor de school, is dat schorsen nu meteen wel nodig. Oke, hij was brutaal, maar zoals jij ook al zei, hij moet nog wennen aan die "grote school" Ze moeten al zoveel opeens, heb een beetje geduld, denk ik dan. Maar ik kan het natuurlijk ook mis hebben. Ik hoop in elk geval dat het opgelost wordt
Dat ik zo trots ben op die 2 kids van mij, ze zijn zo vreselijk lief voor elkaar al de hele dag! En voor mij, zelfs het hele huis schoon kunnen maken op de badkamer na, terwijl zij lief aan het spelen en helpen waren... Zulke dagen zijn zo fijn!!! Nu heerlijk knus in joggingspak een filmpje kijken, want ze zijn nu wel doodop en ik ook
Knap: Ik vind dat je het heel goed hebt aangepakt met je zoon! Ik snap wel dat ze hem ervoor schorsen omdat de school ook aan moet geven wat er wel en niet getolereerd wordt.
Mijn achterburen! :x Die maffen denken het pad en onze poort achterom te moeten gebruiken als stortplaats! Kan de poort niet meer uit en als de brandweer moet komen moeten ze eerst door ruim een halve meter grond ploegen! Ow en de grote kuip met grond en bierblikjes weghalen.....is toch ver&%# niet meer normaal. En niet de eerste keer dat men wat dumpt in onze hoek achterom grrrrr!
Ik ben vandaag boos op de hele wereld :x:x:x Zit niet zo lekker in mijn vel. Moest op gesprek bij de verpleegster komen, om het risicoprofiel voor hart en vaatziekten te maken, dat wilde mijn huisarts. Alles was goed, heb haar gezegd dat de kans dat ik dood ga aan een erfelijke ziekte in mijn familie 50% is en dat het risico dat ik daar aan kom te overlijden vele malen groter is dan een H en V-ziekte, maar dat mocht ik mogen kiezen ik dan toch echt liever aan een hartinfarct kom te overlijden, ipv het lijden wat ik nu bij mijn vader zie. Dat ik morgen onder een bus kan lopen en ze dan niet zoveel aan mijn profiel hebben. Ooit ga ik toch dood, maakt het uit waar aan? En dat ik het ronduit absurd vind dat mijn huisarts vlak na mijn MA denkt dat het dan verstandig is om zo'n profiel te maken. Oh ja, mijn ijzer gehalte was aan de lage kant (nee echt? DAAROM is er ook bloed geprikt, aan de hand daarvan zat ik bij haar! ik moest wel proberen om minder te roken (nou, nu niet) Wil ik volgend jaar weer een gesprek? (nou nee) Mocht ik me bedenken? (ik bedenk me niet) De groeten!! Denk dat dat gesprek haar voorlopig wel bij zal blijven en hopelijk geeft ze door aan de huisarts dat ze me nooit meer voor zulke onzinnige dingen hoeven in te plannen! :x In elk geval niet op een moment in mijn leven waarin ik al genoeg verdriet in me heb. Als hij het niet zou weten okee, maar hij weet dit allemaal dus wel! Laat me dan gewoon met rust. (sorry dames, moest even gal spuien!)
Dat ik hier met een hoofd, nek en borst vol plakkers en snoeren zit, een sensor aan mijn vinger geplakt, twee banden om mijn romp en overal een heleboel snoeren, omdat er vannacht gekeken word waarom ik al ruim 3,5 jaar zo vreselijk verrot slaap. Ik vraag mij alleen af of dit echt bevorderlijk werkt, zo slapen.... Straks voor het slapen gaan nog een zuustofslangetje in mijn neus. En morgen weer naar het ziekenhuis om alles eraf te laten halen en dan zeker te weten dat ik daarna met een ontplofte coupe met restanten lijm naar mijn werk moet.... En dat voor een ijdeltuit als ik
Ja ik moet nog wel even net zwanger Vandaag moest ik terug naar de huisarts , die heeft me doorgestuurd naar de chirurg. Ze wilden me vandaag onder het mes doen maar omdat ik zwanger ben wilden we het risico echt niet nemen. Ze hebben het nu open gesneden onder verdoving zo ver mogelijk. Deze ontsteking gaat nu als het goed is weg, ze hebben de wond open gehouden en moet 3 x per dag spoelen. Maar zodra ik bevallen ben moet ik onder het mes om de oorzaak aan te pakken. Ik duim dus dat ik nu verloopig de ontsteking niet terug krijg. Helaas heb ik hem nu 3 x in een half jaar tijd. Maar zo goed als nu is die nog nooit weggehaald. Vorige keer alleen een sneetje voor het pus nu is het echt een open wond(je). Hij is vrij diep maar gelukkig niet heel groot.
Ik heb medelijden met mijn kleine meisje. Ze heeft al 3 dagen koorts, hoofdpijn, keelpijn en sinds vandaag komt alles een heel klein beetje los. Ze heeft nu bijna geen stem meer en roggeld behoorlijk met ademhalen. Zoals velen waarschijnlijk een griepje dus. Maar net werd ze wakker, was ze naar de wc gelopen, maar voor de wc zat ze op de grond heel sip, mama ik moest plassen, maar ze was dus net te laat (ze is 's nachts nog niet zindelijk, aar steeds vaker droge of bijna droge luiers). Weer terug naar bed vroeg ik of ze nog een slokje water wilde. Nee want dan gaat t weer mis zei ze. Ik vroeg of ze dan weer moest plassen, nee hoesten en dat doet pijn. Vind t zo sneu voor haar. (Heb alle huismiddeltjes al in huis en als t aan het einde van de week niet beter gaat toch maar naar de ha)