Hier precies ook zoals jij het schrijft. En laten huilen/krijsen met van die.giga snikken ertussen door kan ik niet over mijn mamahart verkrijgen
Soms denk ik... wat leren die 'professionals in hun studie?!' Het is niet voor niks dat jij de mama bent, jij weet wat het beste is voor je kleintje en met heel je hart leef je mee met dat kindje... zoals niemand anders dat kan! Gewoon troosten hoor lekker je gevoel volgen en weten dat jij de beste mama voor je kleintje bent
Op het moment dat je er gewoon aan onderdoor gaat, is dat wel het verstandigste, want je kind heeft er niets aan als je instort en de zorg dan niet meer op je kunt nemen. En wanneer dat punt is, dat je het niet meer trekt, verschilt per persoon. Het advies om dus je kind een nachtje ergens anders onder te brengen, is wel degelijk een goed advies. We hebben dat hier met momenten ook gedaan bij de oudste, (die was toen wel flink ouder dan een paar weekjes, en overnachtte dan bij de gastouder waar ze ook op 2 van mijn werkdagen was) en bij de jongste zijn mijn ouders wat vaker gekomen en sliep mijn moeder met de jongste in de woonkamer. Nam zij de nacht waar en konden wij even bijtanken. Ideaal is anders, maarja.... in een ideale situatie huilt je kind niet zoveel Maar uiteraard: als een kind zo huilt en zoveel huilt, moet er onderzoek komen om alles boven tafel te krijgen. Alleen: voor je dan zover bent dat je alles onder controle hebt, ben je vaak nogal even verder. Ook als artsen wel meewerken, (bij de oudste riep iedereen dat het erbij hoorde en was zij 23 maanden toen alles eindelijk tot rust kwam, bij de jongste hadden we van begin af aan alle meewerking en heeft het tot een paar weken terug geduurd voor we alles op de rit hadden, (en vervolgens duiken we lekker in de tandenellende ).
Ja, maar dat is wel de realiteit: dat er een groep ouders is die niet gehoord en geholpen wordt en/of zelf niet (voldoende) aan de bel trekt of denkt het zelf wel te redden. En dan is er ergens een keer een druppel die de emmer doet overlopen en dan gaan heel verstandige mensen ineens heel rare dingen doen. Precies de reden dat wij hier ervoor kozen om even bij te tanken, als we voelden dat ons emmertje zo'n beetje overliep... Je hart breekt bij de gedachte dat je kind ergens anders nog veel harder huilt, maar altijd nog liever dat dan zelf je kind iets aandoen, omdat jij of je omgeving vindt dat je het zelf maar allemaal moet doen.
k ben echt van mening dat een baby niet huilt als er niets aan de hand is. ik liet mijn dochter ook niet huilen. vond ik onnodig. als jou moedergevoel zegt dat er iets aan de hand is gewoon laten checken!
Mijn moppie heeft tot zes weken oud heeeeeel veel gehuild ik werd er helemaal gek van maar laten huilen? Hell no! Een keer hebben we hem vijf minuten laten huilen echt nooit meer dat ik dat doe want bij mijn zoontje werkt dat averechts dus doe ik het niet. Nu huilt ie maximaal een kwartiertje per dag en is het een klein vrolijk wondertje
Ja, hier was het op een gegeven moment alleen maar huilen. Het stopte niet meer. En toen moest ik een huildagboek bijhouden... Nou dat had geen zin, want het was altijd huilen. Ik wist zelf dat er iets niet goed zat met 5 weken. Cb wilde me niet doorsturen, dus ging ik zelf naar zhuis, en ze had idd (ik had al op google gekeken) KISS syndroom. En daarna was het een heel ander kind!
Als je er doorheen zit, is het helemaal niet gek of verkeerd om hulp van anderen in te schakelen zodat je even rust hebt. Het ging mij erom dat het advies van onze huisart en het consultatiebureau vooral op ons gericht was en niet op onze kleine man. Wij hebben misschien wel even rust, maar ons mannetje heeft nog steeds pijn/voelt zich niet lekker. Daar moet dan ondertussen ook iets aan gedaan worden, naar mij idee. Vannacht gaan mijn schoonouders onze klein man onder hun hoede nemen. We logeren daar een nachtje zodat we kunnen bijtanken. Ik ben benieuwd hoe dat gaat vannacht. Hopelijk slaapt hij lekker en hoeven ze geen extra toeren met hem uit te halen. Ik ben ook benieuwd of ik inderdaad door zal slapen en het uit handen kan geven. Misschien stuur ik mijn man er wel op af midden in de nacht...
Absoluut! Hier werd bij 7,5 maand ook een opname aangeboden, zodat wij even rust zouden krijgen. Ja, leuk, maar als er dan dus ondertussen niets gebeurt aan de oorzaken.... Heb dat toen dus ook afgewezen. Om zelf bij te tanken geef ik m'n kids liever uit handen aan iemand die zij ook kennen en niet aan wildvreemden in het ziekenhuis... Hopelijk slaap je goed vannacht en gaat er nu snel wat gebeuren en oorzaken boven tafel komen!
Dat vraag ik mij serieus ook af. Laatst las ik een artikel in een tijdschrift en ik citeer hier een ka (!); Bijna alle gevallen van reflux worden veroorzaakt door huilen Net als dat 'huilen is een teken van overprikkeling' (erna staat dat je je baby in bed moet laten huilen). (uhhmm honger? ongemak? pijn?) en 'er wordt bijna nooit een medische reden gevonden voor het huilen' Tja als je ervanuit gaat dat reflux geen medische oorzaak is...
Hoe heb je geslapen? Heb je een beetje bij kunnen tanken en je hoofd leeg kunnen maken (kunnen ontspannen)?
Voor het errst weer eens doorgeslapen van twaalf tot half zeven. Wat een ervaring! Heel lekker. Ik zal het mijn zoontje straks eens aanraden. Ik vond het wel even lastig vanmorgen toen hij huilde, om niet te gaan kijken wat er was, maar heb me ingehouden. Opa en oma hebben goed voor hem gezorgd. Hij ook voor opa en oma trouwens, want hij kwam alleen om 4.00 uur voor een voeding.
Nee klopt ik had het ook over mijn baby die absoluut geen huilbaby is. Eigenlijk een beetje een overbodige reactie zie ik achteraf haha. Maar idd er is altijd een reden waarom een (pasgeboren)baby huilt, altijd. En als moeder zie je het beste of het de gewoonlijke boertjes-, krampjes- en windjeshuiltjes zijn of dat er een onderliggend probleem is.
Inmiddels is er wat tijd verstreken en is er het nodige gebeurd. Na ons eerst bezoek aan het ziekenhuis kregen we Nexium, een maagzuurremmer. Na een week waren we er weer terug omdat ons zoontje enorme krampen had, gepaard gaan met enorm veel knallende windjes die hem echt pijn deden. Wj vermoedden dat hij toch nog last had van de voeding. Gelukkig kregen we Neocate voorgeschreven, een voeding zonder koemelk. Meteen waren de windjes verdwenen. Als sneeuw voor de zon! Een paar dagen geleden kreeg ons mannetje echter steeds meer last van pijnlijke zure oprispingen, zelfs terwijl hij slapend en rechtop in de draagdoek hing en ondanks de Nexium. Zo zielig! Nu heb ik vandaag de Nexium een keer achterwege gelaten, om te zien of dat beter gaat (te weinig maagzuur geeft ook dergelijke klachten) en hij had vandaag slechts 1 keer zo'n oprispingaanval. Nu hoop ik maar dat hij er straks en vannacht niet nog meer krijgt. Het doet hem duidelijk pijn. Voor mij als moeder heel frustrerend om mee te maken en voor hem ook heel naar. Al met al heb ik het gevoel dat we er bijna zijn. Hij is een stuk rustiger en vrolijker/meer tevreden. Hij gaat nu zelfs lachen! Geweldig is dat zeg! Nu hopen dat we de laatste stukjes van de puzzel ook snel kunnen leggen.
Wat fijn dat het er een groot deel van de oplossing, kea, is gevonden! Door nu (hopelijk) wat meer rust te hebben, kun je de laatste heuvel ook nog wel over Naast nexium zijn er nog andere medicijnen voor reflux. Dus mocht Nexium problemen geven, maar je ook niet zonder medicatie kunt kun je eens om iets anders vragen. Het is verschrikkelijk om te zien dat je kindje pijn heeft, maar bedenk wel dat hij nu minder pijn heeft en jij je best doet voor hem. Ik hoop dat je binnenkort echt kan gaan genieten!
Bedenk mij net nog iets. Dik je de voeding in? Met nutriton of jbpm? Als dat zo is; ingedikte voeding kan ook alsnog omhoog komen. Dit doet vele malen meer pijn dan melkvoeding zonder indikken.
Heb niet alles gelezen maar de enige opmerking waar ik baad bij heb gehad was: lijkt een draagdoek je niks? Ja, huilen hoort erbij. Maar huilen doet je kind niet voor niets. En zeker zo'n kleintje wil graag bij je zijn.
Ja, we gebruiken Nutriton, maar zijn nog op zoek naar de juiste hoeveelheid. We geven nu maximaal 1 schepje, omdat we inderdaad het idee hebben dat hij juist last krijgt als we er meer in doen. We hebben nu ook een paar keer voeding gegeven zonder Nutriton en toen ging hij een beetje spugen. Daar had hij echter geen last van, ging niet huilen. Wat ik gek vind is dat hij na 10 dagen Nexium nog steeds huilt als er voeding omhoog komt. Ik had verwacht dat het tegen die tijd toch wel minder zuur zou zijn.
Soms doet het spugen niet pijn vanwege het zuur, maar door de dikte. Niet zo fris misschien, maar hoop je zo het te kunnen uitleggen. Ik heb zelf de halve zwangerschap boven de wc mogen hangen. Bepaalde voedingswaar (witbrood, pizza etc) vormt een bal in je maag. Als je dit uitspuugt doet het meer pijn dan andere voedingswaar, omdat het zo dik is. Nutriton dikt de voeding in tot een soort lijm substantie of zelfs erger. Dus ik kan mij voorstellen dat dit meer pijn geeft. Anderzijds; hoeveel nexium geef je?
Hij krijgt 10 mg Nexium per dag. Volgens mij is dat vrij veel. Daarnet heb ik hem weer een voeding met een heel schepje Nutriton gegeven en meteen erna kreeg hij weer last. Hij ging weer huilen van de pijn en boeren ging ook al niet zo makkelijk, maar dat is misschien niet gek als je behangerslijm in je maag hebt... Volgens mij moeten we daar gewoon mee ophouden, met dat spul. Als hij hetzelfde ervaart als jij beschrijft, dan is dat geen feest. Wat een heftige toestand moet dat voor je geweest zijn. Hij begint nu ook weer te kermen, ik hoor zijn maag knorren, een boertje en hij begint te piepen. Ik word er moedeloos van. Ik stop met die zooi. Dit kan niet de bedoeling zijn. Mijn moederhart kan er niet meer zo goed tegen.